Δεν ξέρω τι έχω..

[crazy_diamond]

antoni γεια και πάλι

Εκείνο το ένα και μοναδικό (όπως δηλαδή έγραψες) αναθεματισμένο δεν πιστεύω ότι εξαφάνισε όλως μυστηριωδώς τον έρωτά σου!! Αν είχες δηλώσει πως κάνεις πιο συχνή χρήση θα το συζητούσαμε διαφορετικά..

Για ποιο λόγο, όμως, άρχισες να έχεις αμφιβολίες; Μήπως δε σε ικανοποιεί η κατάσταση ως έχει; Μήπως δε σε γεμίζει;
Το ότι ζείτε μακρυά ο ένας από τον άλλο και μάλιστα σε διαφορετικές χώρες δε σε προβληματίζει;
Βλέπεις την κοπέλα σου στην κάμερα και στεναχωριέσαι. Και ρωτάς γιατί.. Σκέψου το λίγο. Την βλέπεις στην κάμερα!

Αντώνη, οι σχέσεις από απόσταση δεν είναι εύκολη υπόθεση. Γενικά οι σχέσεις δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δουλεύονται καθημερινά και εξελίσσονται,
όπως και ο καθε ένας από τους δύο που συμμετέχει στη σχέση. Επίσης ό,τι νιώθουμε για έναν άνθρωπο δεν παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο μέσα στο χρόνο και τις καταστάσεις. Τα συναισθήματά μας αλλάζουν. Αν δε νιώθεις, το ξαναείπαμε αυτό, δε νιώθεις. Μην αυτομαστιγώνεσαι γι' αυτό.
Το θέμα είναι να ξεκαθαρίσεις μέσα σου και να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου αρχικά.

Αυτό το τόσο άδοξο που ανέφερες παραπάνω δεν το καταλαβαίνω. Μπορεί η συγκεκριμένη κοπέλα να είναι αστέρι, να ανταποκρίνεται στα κριτήρια που έχεις ορίσει για την ''ιδανική'' σύντροφο, αλλά αν δεν αισθάνεσαι ερωτευμένος μαζί της, ή αν δεν μπορείς/δεν αντέχεις για πρακτικούς λόγους να είσαι μέσα σε αυτή τη σχέση, τι θα κάνεις;

Μην σκέφτεσαι παραπάνω απ' όσο αντέχεις, μη φορτώνεσαι με ενοχές και τα υπόλοιπα στα έγραψα και παραπάνω.. χαλαρά

[antonis9001]

όντως αυτό το ένα ήταν.. απο το καλοκαίρι είχα να κάνω που και πάλι έκανα που και που .. Λοιπόν όλα αυτά τα ήξερα απο πριν ότι ήταν δύσκολη η κατάσταση της σχέσης και οτι δεν θα είχε μέλλον. Αλλά εγώ έκλεισα τα εισιτήρια για να την δώ γιατί έτσι ένιωθα ότι μου λείπει. Λοιπόν τι μπορεί να άλλαξε;; ακόμα την σκέφτομαι και μου λείπει. Απλά θέλω να σιγουρέψω ότι δεν ήταν το χόρτο που με πείραξε γιατί με κάνει να νιώθω ενοχές. και επίσης θέλω να σιγουρευτώ ότι θα περάσω καλά όταν πάω.. αυτές οι σκέψεις με βασανίζουν.

[crazy_diamond]

Αντώνη,

όπως το έθεσε κάποιος, πολύ εύστοχα, οι σχέσεις από απόσταση είναι θνησιγενείς.

Ωστόσο, παρά την αρχική γνωστή σε σένα δυσκολία αυτής της σχέσης, πήρες το ρίσκο και αποφάσισες να το δοκιμάσεις, να το ζήσεις.
Και καλά έκανες. Κι εγώ μαζί σου. Το έχω κάνει. Follow your heart, ένα πράγμα
Υπάρχουν και άνθρωποι που δε θα έπαιρναν ούτε καν μια γεύση από όλο αυτό γιατί το μυαλό θα το απαγόρευε.

Στην πορεία όμως μπορεί πράγματι να ζοριστείς πολύ και εκεί αρχίζεις να ζυγίζεις και να μετράς.
Επαναπροσδιορίζεσαι λοιπόν. Όσον αφορά στην αρχική σου επιλογή. Είναι πιθανό και καθόλου παράλογο να θέλεις/να ζητάς/να χρειάζεσαι κάτι άλλο στην παρούσα φάση.
Για μένα, λοιπόν, δε φταίει εκείνο το ένα ''αναθεματισμένο''.

Πάντως και το ταξίδι είναι ένα ρίσκο. Δεν μπορείς να εξασφαλίσεις με κάποιο τρόπο ότι, οπωσδήποτε βρέξει-χιονίσει, θα περάσεις καλά.
Μην έχεις υπερβολικές προσδοκίες, αυτό σου προτείνω εγώ, μη βασανίζεσαι με σκέψεις και σενάρια και άφησέ το να κυλήσει..

Από εμένα έχεις μια τεράστια ευχή να περάσεις καλά στο ταξιδάκι σου
και κυρίως να ηρεμήσεις μέσα σου και να καταλάβεις πού και πώς είσαι

[antonis9001]

Εντάξει μπορώ να καταλάβω αυτά που μου λες. Απλά δεν μπορώ να βρω τι έφταιξε και με έκανε να νιώσω έτσι. Σου είπα ότι εκείνο το βράδυ αισθανόμουν πολύ πίεση και κάτι έπρεπε να κάνω για να χαλαρώσω.. Και ξύπνησα όπως ξύπνησα και από τότε με έχουν πνίξει οι ενοχές και οι αμφιβολίες. Δεν μπορώ απλά να τις βγάλω απο το μυαλό μου, εφόσον δεν γίνεται κάτι για να καταλάβω το αντίθετο. Δεν σου φαίνεται παράξενο;; αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω οτι δεν νιώθω τίποτα, γιατί νιώθω ότι μου λείπει, και όταν το θυμάμαι ότι θα παω και θα την δω με κάνει να νιώθω πάλι χάλια..

[antonis9001]

Γεια σας και πάλι
Θέλω να σας πω κάτι που έγινε πρόσφατα και να μου πείτε τα συμπεράσματα σας. Προχθές το βράδυ ήμουν χάλια ψυχολογικά γιατί όπως σας είπα φοβάμαι πολύ για το πώς θα αντιδράσω στο ταξίδι που θα πάω την δευτέρα.. Βγήκα με μια φίλη μου και της τα είπα όλα, και αυτή μου εξήγησε ότι όλα αυτά συνέβησαν απο την πολύ πίεση που έιχα βάλει στον εαυτό μου για να πετύχω τον στόχο μου, και ότι μου βγήκε αντίθετα με αυτό που ήθελα να κάνω, μου είπε ότι όταν θα πάω και θα την δω θα τα ξεχάσω όλα όσα πέρασα και θα είμαι πάλι χαρούμενος όλο αυτό με έκανε να αισθανθώ πολύ χαρούμενος και όταν γύρισα στο σπίτι το μυαλό μου ήταν σε τόσο ήρεμο όσο ποτέ!! κοιμήθηκα χαρούμενος και επίσης μου είπε να προσπαθώ να μην το σκέφτομαι τόσο αρνητικά και να σκέφτομαι θετικά! κοιμήθηκα τόσο ωραία παιδιά που η καρδία μου λαχταρούσε να πήγαινα εκείνη την στιγμή στην καλή μου επίσης μου είπε ότι ο έρωτας δεν τελειώνει τόσο απότομα, απλά ήταν η πίεση που μου βγήκε σε αρνητική! τέλος πάντων κοιμήθηκα και ξύπνησα τόσο χαρούμενος, ώσπου ήρθε το απόγευμα και έβαλα πάλι τον εαυτό μου σε σκέψεις.. άθελα μου όμως. Και μίλησα με την κοπέλια μου στο skype και όλα καλά.. ώσπου μετά από 2 ώρες απότομα με έπιασε αυτό το πράμα πάλι.. Δεν ξέρω ρε παιδιά τι να πω!! απλά προσπαθώ να πιστέψω στα λεγόμενα της φίλης μου μιάς και έχει διαβάσει αρκετα βιβλία ψυχολογίας και σπουδάζει κάτι παραπλήσιο. Το μόνο που θέλω ειλικρινά είναι να πάω και να ηρεμήσω, αλλά φοβάμαι ίσως αντιδράσω πολύ αρνητικά!! πράγμα που μου διαβεβαίωσε ότι δεν θα πάθω γιατί μόλις την δώ από κοντά θα ηρεμήσω! αυτά ηθελα να σας πω, ότι όταν μιλάω σε κάποιον και μου δίνει θάρρος παίρνω τα πάνω μου.. Καλό μου ταξίδι και ελπίζω να περάσω τέλεια! Τι έχετε να μου πείτε? απλά φοβάμαι μήπως περάσω σκατα, και αυτό με φοβίζει! πιστεύω στο για να ξεπεράσεις τον φόβο σου πρέπει να έρθεις αντιμέτωπος μαζί του!