Οταν το περιβαλλον που ζεις σου μοιαζει εχθρικο...

[deleted-member30-03]

και δε νιωθεις για να κανεις περισσοτερα εξω, τι μπορει να γινει για να το ξαναδεις θετικα κι ομορφα και να ενταχθεις παλι πιο πολυ ?

το μερος που ζω ειναι διπλα σε μεγαλη λεωφορο, μεστη βρωμα, το καυσαεριο και τη φασαρια. βγαινεις εξω σε πιανει πονοκεφαλος, δε μπορεις να αναπνευσεις. και το βραδυ δυσκολευεσαι να κοιμηθεις, αφου τα αμαξια δε σταματουν ΠΟΤΕ!

νιωθω οτι εχω βαρεθει, εχω σιχαθει, εχω αγανακτησει κι αρρωστησει τοσα χρονια στην κωλο-Αθηνα! μικροτερος ημουν το αντιθετο, σκετη αληταρια, κοινωνικος, ολη μερα εξω, εκανα τα παντα, γυρνουσα 5 η ωρα το βραδυ ή οποτε ηθελα σπιτι, δε με νοιαζε. με τα χρονια ομως κουραζεσαι. ειναι ανθυγιεινη αυτη η ζωη. δεν εχεις μονιμως την ιδια ορεξη κι ενεργεια. πλεον βρισκω οτι δε με εκφραζει τιποτα και οι ανθρωποι ειναι σκατα και δεν τους αντεχω, γιαυτο ξεκοψα κι απο παντου και πλεον δεν εχω καθολου φιλους να πεις μια κουβεντα ή για μια κοινη δραστηριοτητα.

ειναι και το θεμα με τους αλλοδαπους, χωρις να θελω να φανω ρατσιστης, αλλα εχει παραγινει το χαλι πλεον θα μπορουσαμε να πουμε, και ειναι περισσοτεροι κι απ'τους ελληνες. ειδικα τα παιδακια που ζητιανευουνε δε μου φταινε σε τιποτα και ειναι κριμα, ομως μηπως θα πρεπε να τα φροντιζει το κρατος λιγο παραπανω ?

και κωλογειτονια εδω, παλιοτερα κυκλοφορουσα με μαχαιρι, απο τοτε που με συλλαβαν στο αεροδρομιο και μου αδεισαν τα πραγματα κατω λες και ειμαι εγκληματιας ή ειχα ναρκωτικα, δε ξανακουβαλαω τιποτα μαζι μου και νιωθω απροστατευτος. ειχα σκεφτει και για οπλο, αλλα σιγα μη μου δωσουν εμενα αδεια...

αν παω και τα πω ολα αυτα σε ψυχολογο, παιζει να γελασει και να πει "κι εγω τι να σου κανω, να σου βρω σπιτι να φυγεις ή να διωξω τους αλλοδαπους ?" και με το δικιο του ο ανθρωπος αφου ολοι μας ανεχομαστε το περιβαλλον το οποιο εξαιτιας των λαθων των πολιτικων δημιουργηθηκε.

ειχα σκεφτει οντως να μετακομισω εξωτερικο, αλλα ειναι δυσκολα και φυσικα δεν υπαρχει κατι σιγουρο. οποτε το αφησα οπως μου ειχατε πει κι εδω παλιοτερα. σκεφτομαι για επαρχεια, ομως δεν υπαρχει καμια προταση κι εκει, κι εγω ψαχνω για συγκατοικηση αλλιως δε βγαινουν περα...

σκατα στα μουτρα τους αλλη μια μερα που ξαναξενυχταω χωρις λογο, κοντευω τα 30 και ακομα σαπιζω σαν μαλακας στην Αθηνα

[rock]

Συνηθως τα πραγματα στη ζωη αλλαζουν, καποτε μπορει να εχεις ανθρωπους γυρω σου και να απολαμβανεις τις κοινωνικες σχεσεις και καποια στιγμη να το πας αντιθετα. Δυστυχως η συναναστροφη με τους αλλους ειναι συνεχης προσπαθεια κι αν κανεις παυση μετα πρεπει να πας παλι απο την αρχη κι οχι απο κει που το αφησες..

Εγω προτεινω να μετακομισεις καπου, οκ επειδη εξωτερικο ειναι αρκετα πιο δυσκολο, για αρχη μπορεις να πας σε καποιο αλλο μερος, επαρχια κτλ οπως ειπες. Δεν ειναι αναγκη να συγκατοικησεις, υπαρχουν γκαρσονιερες που τις νοικιαζεις με λιγα λεφτα. Λεφτα γενικως δεν υπαρχουν στους περισσοτερους αλλα αν εχεις καποια στην ακρη, καλυψε ενα τετοιο ενοικιο με αυτα για καποιους μηνες απλα και μονο για να δοκιμασεις να ζησεις καπου διαφορετικα. Μπορει να μην αλλαξει τιποτα , μπορει να αλλαξουν τα παντα.

[arktos]

αν πας σε ψυχολόγο κ τα πεις αυτά, θα σε βοηθήσει σιγά - σιγά για να αντιμετωπίζεις τα πράγματα διαφορετικά.
αυτά δν θα αλλάξουν, αλλά εσύ θα είσαι σε θέση να τα αντιμετωπίζεις κ να περνάς καλά.
να είσαι σίγουρος γι' αυτό.
είναι η μοναδική φορά που το κενό γράφει έτσι.
είσαι πολύ ευαίσθητος...

[RainAndWind]

Κενό, αν θέλεις να κάνεις τον κόπο να διαβάσεις το ποστ μου στο Τι σκέφτεστε, αυτό που έγραψα εκεί περιλαμβάνει και το πώς βλέπω σήμερα τον κόσμο. Για να μην επαναλαμβάνομαι.
Μη ζητάς μια τέλεια κοινωνία για να της δώσεις την έγκρισή σου. Δεν υπάρχουν ούτε τέλειες κοινωνίες, όπως ούτε τέλειοι άνθρωποι. Ούτε τέλειες πόλεις επίσης. Τους μετανάστες συμφέρει καθένας μείωψ φοβικός να τους μετατρέπει σε ένα κουσούρι -είτε για την αισθητική, είτε για την ασφάλεια, είτε για τη δουλειά, είτε για οτιδήποτε θέλει να μας εμφυσήσει μέσω του φόβου του, να μας στρέψει ενάντια σε ανθρώπους κατατρεγμένους, που ψάχνουν γη να σταθούν και τόπο να τους φιλοξενήσει. Ψωμί και λευτεριά ψάχνουν, τις μεγάλες ανθρώπινες ανάγκες. Είναι πλάσματα ξεριζωμένα, που περιμένουν να φωλιάσουν κάπου. Να βρουν ψωμί να ζήσουνε.
Σιγά την πανέμορφη Αθήνα που μας χαλάνε ρε. Που σκέπασαν τα κτίριά της τα ετοιμόρροπα με πανώ για να φανεί στους ξένους την εποχή των ολυμπιακών κυρία επί των τιμών.
Θα γίνει μια πολυπολιτισμική πόλη, και στο κέντρο της θα ακούς ήχους άλλων τόπων, θα μυρίζεις μυρωδιές από φαγητά από άλλους πολιτισμούς, θα βλέπεις πρόσωπα διαφορετικά, με ποικιλία, με το καθένα από αυτά να έχει το δικό του χαρακτήρα, σε τι με απειλεί να γίνει η πόλη μου πολυπολιτισμική? Μου δίνει, δε μου παίρνει. Ο αδερφός μου την περασμένη βδομάδα κουρεύτηκε σε ένα κουρείο που το έχει ένας πακιστανός. Αδερφή, μου λέει, και καλύτερη τιμή και εξυπηρέτηση και πολύ καλοί άνθρωποι. Βλάκα, του λέω, εσύ να τα βλέπεις.
Θα προσαρμοστούμε με τις αλλαγές. Κάθε αλλαγή κουβαλά και φόβο. Θα συμφιλιωθούμε με τη νέα πραγματικότητα, που δε χωράει στενότητες σε πλαίσια χρωμάτων και διαφορετικοτήτων και φυλών και πολιτισμών.
Στις επόμενες δεκαετίες η περιβαλλοντική μετανάστευση θα είναι το επόμενο που θα συναντήσουμε, συνέπεια των κλιματικών αλλαγών. Κύματα πολυπληθή στις άλλες ηπείρους από την Αφρική γι αρχή. Δεν είναι καλύτερα για μας να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε παρά να γκρινιάζουμε σαν κακομαθημένα παιδιά που μας "βρωμίζουνε" την "δήθεν" πόλη μας τάχα?

[deleted-member30-03]

Συνηθως τα πραγματα στη ζωη αλλαζουν, καποτε μπορει να εχεις ανθρωπους γυρω σου και να απολαμβανεις τις κοινωνικες σχεσεις και καποια στιγμη να το πας αντιθετα. Δυστυχως η συναναστροφη με τους αλλους ειναι συνεχης προσπαθεια κι αν κανεις παυση μετα πρεπει να πας παλι απο την αρχη κι οχι απο κει που το αφησες..

ναι εκανα παυση γιατι μεγαλωσα, γιατι δε με εκφραζαν οι παρεες που ειχα, συν τα μπλεξιματα, ασχημες συμπεριφορες κλπ... ασε που δε σπουδαζα πλεον να πεις κανω παρεα αναγκαστικα με συμμαθητες. και γενικα δυσκολα βρισκω ατομα που μου ταιριαζουν και με καταλαβαινουν. εκανα παυση αλλα δυσκολευομαι να ξαναρχισω, να νιωσω οτι πρεπει να δωσω κατι, ενω δε παιρνω τπτ. σιγουρα εχω προβλημα με το θεμα φιλια, προτιμω να δωσω τα παντα σε μια κοπελα που ξερω οτι μπορω να κανω σχεση μαζι της και θα πορευτουμε μαζι, παρα σε εναν μαλακα που εχουμε λιγα κοινα αλλα μεχρι εκει.

Εγω προτεινω να μετακομισεις καπου, οκ επειδη εξωτερικο ειναι αρκετα πιο δυσκολο, για αρχη μπορεις να πας σε καποιο αλλο μερος, επαρχια κτλ οπως ειπες. Δεν ειναι αναγκη να συγκατοικησεις, υπαρχουν γκαρσονιερες που τις νοικιαζεις με λιγα λεφτα. Λεφτα γενικως δεν υπαρχουν στους περισσοτερους αλλα αν εχεις καποια στην ακρη, καλυψε ενα τετοιο ενοικιο με αυτα για καποιους μηνες απλα και μονο για να δοκιμασεις να ζησεις καπου διαφορετικα. Μπορει να μην αλλαξει τιποτα , μπορει να αλλαξουν τα παντα.

το θεμα του εξωτερικου το αφησα στην ακρη, αν και παλι το μετανιωνω καθε τρεις και λιγο γιατι η αηδια γενικοτερα με την Ελλαδα εχει φτασει σε απελπιστικο επιπεδο. ακουω κι απο αλλα ατομα που ξενιτευτικαν και κερδιζουν ΤΑ λεφτα χωρις κοπο και ζουν πολυ χαλαρα τη ζωουλα τους, και ζηλευω. ακρες δεν εχω δυστυχως, και ειναι και το θεμα της δουλειας, αν δε μπορω να βρω εδω στην Αθηνα κατι καλο και σταθερο, σιγα μη βρω στην επαρχια που ολοι φευγουν απο εκει κι ερχονται εδω ακριβως γιαυτο το λογο, γιατι εδω και καλα υπαρχουν περισσοτερες ευκαιριες. το οτι δεν υπαρχουν λεφτα γενικως το ξερω απο πρωτο χερι, γιαυτο ολοι μενουμε μεχρι τα 30 μας με τους γονεις, και γιαυτο ψαχνω για συγκατοικηση (οπως ειχα κανει περσυ).

αν πας σε ψυχολόγο κ τα πεις αυτά, θα σε βοηθήσει σιγά - σιγά για να αντιμετωπίζεις τα πράγματα διαφορετικά.
αυτά δν θα αλλάξουν, αλλά εσύ θα είσαι σε θέση να τα αντιμετωπίζεις κ να περνάς καλά.
να είσαι σίγουρος γι' αυτό.
είναι η μοναδική φορά που το κενό γράφει έτσι.
είσαι πολύ ευαίσθητος...

δε φταιω εγω που βλεπω τα πραματα ετσι, το ΣΚΗΝΙΚΟ φταιει που μας καταστρεφει ολους!

το σιγα σιγα μου ειναι αχρηστο, εγω παντα ψαχνω για γρηγορες λυσεις, ΑΜΕΣΑ. και ναι δεν αλλαζει τιποτα προς το καλυτερο. αλλα αμα τωρα νιωθω ετσι σκατα, που να γινουν και πιο χειροτερα τα πραγματα εδω...

μαλλον υπαρχει συγχυση και δε ξερω τι θελω, απ'τη μια μου αρεσει η αλητεια κι ολο αυτο, αλλα απ'την αλλη ειμαι πλεον μεγαλος, κι αν θελω συνεχεια κι οχι να αυτοκτονισω, θα πρεπει να κανω κατι για να νιωσω καλυτερα... κι αυριο μεθαυριο οικογενεια αν ποτε βρεθει η δηθεν καταληλη. δε ξερω ρε γμτ μου δε νιωθω ομως τοσο για ολ'αυτα, ειναι λες και δε θελω να μεγαλωσω και να τα κανω γιατι ειναι ανθρωπινα, κι εγω στο μυαλο δε πολυνιωθω ανθρωπος. κι αφου δεν υπαρχει απολυτως καμια στηριξη απο κανεναν αλλον για να πρεπει να δινω, λεω να πανε ολα στο διαολο και δεν αξιζει καθολου αυτη η ζωη. δε πηρα τπτ, γιατι να προσπαθησω να δωσω, εστω και στον εαυτο μου ?

δε ξερω αν ειμαι ευαισθητος, ********ς ψυχολογικα κι αβοηθητος σιγουρα ειμαι, ολοι ειμαστε!

Κενό, αν θέλεις να κάνεις τον κόπο να διαβάσεις το ποστ μου στο Τι σκέφτεστε, αυτό που έγραψα εκεί περιλαμβάνει και το πώς βλέπω σήμερα τον κόσμο. Για να μην επαναλαμβάνομαι.
Μη ζητάς μια τέλεια κοινωνία για να της δώσεις την έγκρισή σου. Δεν υπάρχουν ούτε τέλειες κοινωνίες, όπως ούτε τέλειοι άνθρωποι. Ούτε τέλειες πόλεις επίσης. Τους μετανάστες συμφέρει καθένας μείωψ φοβικός να τους μετατρέπει σε ένα κουσούρι -είτε για την αισθητική, είτε για την ασφάλεια, είτε για τη δουλειά, είτε για οτιδήποτε θέλει να μας εμφυσήσει μέσω του φόβου του, να μας στρέψει ενάντια σε ανθρώπους κατατρεγμένους, που ψάχνουν γη να σταθούν και τόπο να τους φιλοξενήσει. Ψωμί και λευτεριά ψάχνουν, τις μεγάλες ανθρώπινες ανάγκες. Είναι πλάσματα ξεριζωμένα, που περιμένουν να φωλιάσουν κάπου. Να βρουν ψωμί να ζήσουνε.
Σιγά την πανέμορφη Αθήνα που μας χαλάνε ρε. Που σκέπασαν τα κτίριά της τα ετοιμόρροπα με πανώ για να φανεί στους ξένους την εποχή των ολυμπιακών κυρία επί των τιμών.
Θα γίνει μια πολυπολιτισμική πόλη, και στο κέντρο της θα ακούς ήχους άλλων τόπων, θα μυρίζεις μυρωδιές από φαγητά από άλλους πολιτισμούς, θα βλέπεις πρόσωπα διαφορετικά, με ποικιλία, με το καθένα από αυτά να έχει το δικό του χαρακτήρα, σε τι με απειλεί να γίνει η πόλη μου πολυπολιτισμική? Μου δίνει, δε μου παίρνει. Ο αδερφός μου την περασμένη βδομάδα κουρεύτηκε σε ένα κουρείο που το έχει ένας πακιστανός. Αδερφή, μου λέει, και καλύτερη τιμή και εξυπηρέτηση και πολύ καλοί άνθρωποι. Βλάκα, του λέω, εσύ να τα βλέπεις.
Θα προσαρμοστούμε με τις αλλαγές. Κάθε αλλαγή κουβαλά και φόβο. Θα συμφιλιωθούμε με τη νέα πραγματικότητα, που δε χωράει στενότητες σε πλαίσια χρωμάτων και διαφορετικοτήτων και φυλών και πολιτισμών.
Στις επόμενες δεκαετίες η περιβαλλοντική μετανάστευση θα είναι το επόμενο που θα συναντήσουμε, συνέπεια των κλιματικών αλλαγών. Κύματα πολυπληθή στις άλλες ηπείρους από την Αφρική γι αρχή. Δεν είναι καλύτερα για μας να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε παρά να γκρινιάζουμε σαν κακομαθημένα παιδιά που μας "βρωμίζουνε" την "δήθεν" πόλη μας τάχα?

RainAndWind το διαβασα το ποστ σου στο αλλο θεμα, ομως δε θα ηθελα να μετατρεψουμε το τοπικ σε κουβεντα για τους μεταναστες, ΔΕ το εκανα ΜΟΝΟ γιαυτους αλλα γενικοτερα για το σκηνικο εκει εξω. καλως ή κακως υπαρχουν, οσο θετικα κι αν θελω να τους δω, οσο κι αν δεχομαι τη διαφορετικοτητα τους, δε μας βλεπουν ουτε αυτοι παντα ετσι θετικα κι ομορφα. λες και τους αναγκασε καποιος να ρθουν εδω και πλεον ειναι σαν να κανουν οτι θελουν κι ολας. ειναι λες και εχουν περισσοτερα δικαιωματα απο μας, αφου γλυτωνουν το στρατο, μεχρι και στο σχολειο θυμαμαι επαιρναν απαλλαγες στα μαθηματα για τη πλακα τους κι αλλα διαφορα. σιγουρα πληρωνουν και τρεχουν για αδειες παραμονης και γενικα ειναι δυσκολα, ομως εγω λεω περισσοτερο γι'αυτους που μπηκαν παρανομα και φερονται ασχημα. τεσπα η Αθηνα δε καταστρεφεται μονο απο αυτους, απλα εγινε χειροτερη ΚΑΙ εξαιτιας τους.

[Paolo_1]

ειχα σκεφτει οντως να μετακομισω εξωτερικο, αλλα ειναι δυσκολα και φυσικα δεν υπαρχει κατι σιγουρο. οποτε το αφησα οπως μου ειχατε πει κι εδω παλιοτερα. σκεφτομαι για επαρχεια, ομως δεν υπαρχει καμια προταση κι εκει, κι εγω ψαχνω για συγκατοικηση αλλιως δε βγαινουν περα...

σκατα στα μουτρα τους αλλη μια μερα που ξαναξενυχταω χωρις λογο, κοντευω τα 30 και ακομα σαπιζω σαν μαλακας στην Αθηνα

Κοίταξε,στην επαρχία το μόνο καλό είναι ο καθαρός αέρας και οι χαλαρότεροι ρυθμοί.Κατα τ'άλλα όμως ανεργία,τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια,δεν έχεις τίποτα να κάνεις,μηδεν επιλογές στα πάντα.Ειδικά αν πας σε επαρχιακό μέρος χωρίς κανέναν γνωστό σου νομίζω ότι θα υποφέρεις.Εγώ αν ζούσα Αθήνα θα έφευγα για επαρχία μόνο αν ήμουν παντρεμένος και είχαμε εξασφαλισμένη δουλειά και θα προτιμούσα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου σε πιο ασφαλές μέρος απ'ότι εκεί.Και στο εξωτερικό,μη νομίζεις ότι αν πας όλα θα είναι ρόδινα.Καταρχην,εκεί δουλεύουν,δεν κωλοβαράνε όπως εδώ,θα είσαι ξένος και θα σε βλέπουν όπως βλέπουμε εμεις τον Αλβανό,τον Πακιστανό κλπ.Θα σου άρεσε αυτό;Άλλο να πας εκδρομή για καμιά βδομάδα και άλλο να μείνεις εκεί μόνιμα,έχει μεγάλη διαφορά.

[gus1973]

Τους μετανάστες συμφέρει καθένας μείωψ φοβικός να τους μετατρέπει σε ένα κουσούρι -είτε για την αισθητική, είτε για την ασφάλεια, είτε για τη δουλειά, είτε για οτιδήποτε θέλει να μας εμφυσήσει μέσω του φόβου του, να μας στρέψει ενάντια σε ανθρώπους κατατρεγμένους, που ψάχνουν γη να σταθούν και τόπο να τους φιλοξενήσει. Ψωμί και λευτεριά ψάχνουν, τις μεγάλες ανθρώπινες ανάγκες. Είναι πλάσματα ξεριζωμένα, που περιμένουν να φωλιάσουν κάπου. Να βρουν ψωμί να ζήσουνε.
Σιγά την πανέμορφη Αθήνα που μας χαλάνε ρε. Που σκέπασαν τα κτίριά της τα ετοιμόρροπα με πανώ για να φανεί στους ξένους την εποχή των ολυμπιακών κυρία επί των τιμών.
Θα γίνει μια πολυπολιτισμική πόλη, και στο κέντρο της θα ακούς ήχους άλλων τόπων, θα μυρίζεις μυρωδιές από φαγητά από άλλους πολιτισμούς, θα βλέπεις πρόσωπα διαφορετικά, με ποικιλία, με το καθένα από αυτά να έχει το δικό του χαρακτήρα, σε τι με απειλεί να γίνει η πόλη μου πολυπολιτισμική? Μου δίνει, δε μου παίρνει. Ο αδερφός μου την περασμένη βδομάδα κουρεύτηκε σε ένα κουρείο που το έχει ένας πακιστανός. Αδερφή, μου λέει, και καλύτερη τιμή και εξυπηρέτηση και πολύ καλοί άνθρωποι. Βλάκα, του λέω, εσύ να τα βλέπεις.
Θα προσαρμοστούμε με τις αλλαγές. Κάθε αλλαγή κουβαλά και φόβο. Θα συμφιλιωθούμε με τη νέα πραγματικότητα, που δε χωράει στενότητες σε πλαίσια χρωμάτων και διαφορετικοτήτων και φυλών και πολιτισμών.
Στις επόμενες δεκαετίες η περιβαλλοντική μετανάστευση θα είναι το επόμενο που θα συναντήσουμε, συνέπεια των κλιματικών αλλαγών. Κύματα πολυπληθή στις άλλες ηπείρους από την Αφρική γι αρχή. Δεν είναι καλύτερα για μας να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε παρά να γκρινιάζουμε σαν κακομαθημένα παιδιά που μας "βρωμίζουνε" την "δήθεν" πόλη μας τάχα?

ΚΕΝΟ συγγνώμη δεν θα ήθελα να αλλάξω τον προσανατολισμό του θέματος σου, αλλά θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση και να αποδώσω τα εύσημα στη Rain για το πολύ ουσιαστικό μήνυμα της, μιας και η καθημερινότητα μας έχει γεμίσει από "κορώνες" διαφόρων...
Πολλά + στην Rain λοιπόν! :)

[arktos]

κενό, το σκηνικό ( φαντάζομαι εννοείς κ την πόλη που ζούμε ) σίγουρα δν μπορούμε εμείς να την αλλάξουμε άμεσα.
αυτό είναι δουλειά της πολιτείας που έχει καταντήσει το ιστορικό κέντρο μια αθλιότητα.
όπως λέει κ ο πάολο στην επαρχία τα πράγματα είναι δύσκολα.
οι χαλαροί ρυθμοί δν φτάνουν.
πρέπει να έχεις δουλειά.
εκτός αν έχεις τόσα χρήματα, ώστε να μν χρειαστεί να δουλέψεις.

για την αλητεία που λες ναι, είναι όμορφη.
εγώ αυτό έκανα κ μετά την εφηβεία.
το παρατράβηξα όμως.
αν έχεις διαβάσει κάποια ποστ μου.
εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή θα σταματήσει.

αυτό που θα σου πρότεινα είναι να κάνεις ψυχοθεραπεία.
αν δν μας δώσανε οι άλλοι, είναι δύσκολο να δώσουμε.
γιατί δν μας το έμαθε κανείς.
δν ξέρουμε τί είναι να δίνεις.
οφείλουμε όμως να δώσουμε την ευκαιρία στον ευατό μας.
κ μετά στους άλλους.
η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει όσο δν φαντάζεσαι.
μν το βλέπεις αρνητικά κ δοκίμασε το τουλάχιστον.
όφελος θα έχεις, ζημιά όχι.

[whitecandle]

Δεν τα διάβασα όλα, σε αυτό που συμφωνώ πάρα πολύ είναι ότι οι άνθρωποι είναι τελείως σκατά και αυτό επειδή αν έχεις κάποιο πρόβλημα (παραπάνω κιλά, ψυχολογικό) σε παραμερίζουν και σε κοροιδεύουν και σου φέρονται με το χειρότερο τρόπο. Αυτό δεν τους τιμά φυσικά, από αυτά που διάβασα κι εδώ στο φόρουμ στο θέμα ψυχώσεις άντε να δείτε...Οπότε αυτό είναι ένα πρόβλημα για όσους είναι καλοί ή ευαίσθητοι, αλλά στην τελική βρίσκεις άτομα από όλη την Ελλάδα και κάθεσαι μες στο σπίτι σου. Γιατί σε όλη την Ελλάδα είναι πιο πιθανό να βρεις κάποιον καλό.
Και επίσης, επαρχία ξέρω ότι είναι πολύ πιο φθηνά από Αθήνα, πχ Αθήνα μια γκαρσονιέρα μπορεί να κάνει και 400 ευρώ, ενώ επαρχία βρίσκεις και με 200. Σίγουρο αυτό. Οπότε κοίτα να πας επαρχία.

[deleted-member30-03]

Κοίταξε,στην επαρχία το μόνο καλό είναι ο καθαρός αέρας και οι χαλαρότεροι ρυθμοί.Κατα τ'άλλα όμως ανεργία,τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια,δεν έχεις τίποτα να κάνεις,μηδεν επιλογές στα πάντα.Ειδικά αν πας σε επαρχιακό μέρος χωρίς κανέναν γνωστό σου νομίζω ότι θα υποφέρεις.Εγώ αν ζούσα Αθήνα θα έφευγα για επαρχία μόνο αν ήμουν παντρεμένος και είχαμε εξασφαλισμένη δουλειά και θα προτιμούσα να μεγαλώσουν τα παιδιά μου σε πιο ασφαλές μέρος απ'ότι εκεί.Και στο εξωτερικό,μη νομίζεις ότι αν πας όλα θα είναι ρόδινα.Καταρχην,εκεί δουλεύουν,δεν κωλοβαράνε όπως εδώ,θα είσαι ξένος και θα σε βλέπουν όπως βλέπουμε εμεις τον Αλβανό,τον Πακιστανό κλπ.Θα σου άρεσε αυτό;Άλλο να πας εκδρομή για καμιά βδομάδα και άλλο να μείνεις εκεί μόνιμα,έχει μεγάλη διαφορά.

για το εξωτερικο ειπα οτι θα προσπαθησω να το ξεχασω οσο κι αν στο τελος θα το εχω μετανιωσει πικρα που δεν εφυγα ποτε μου απο εδω. γιατι το νιωθω μεσα μου πολυ εντονα, οτι αυτη η χωρα που γεννηθηκα ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ!
σαφως και στο εξωτερικο θα ειχα να αντιμετωπισω και το θεμα του ρατσισμου, οπως το αντιμετωπιζουν κι ολοι οσοι ερχονται εδω. ουσιαστικα ομως κι εγω το αντιμετωπιζω, οσο κι αν γεννηθηκα ελληνας, ΔΕ νιωθω οτι με αντιπροσωπευει αυτη η χωρα, και σε παρα πολλα θεματα διαφοροποιουμαι απο οτι θεωρουν normal εδω (πχ το θεμα της θρησκειας). γιαυτο ελεγα πως αυτοεξοριστικα πριν κατι μερες, και δε με εκφραζει τπτ.

οσον αφορα την επαρχια, περα απο την ανεργια, αυτοι οι χαλαροι ρυθμοι κι ο καθαρος αερας ειναι που μου λειπει, αφου δεν υπαρχουν εδω. εδω μπορει να εχεις αρκετες επιλογες οπως λες, οταν ομως εχεις κουραστει και πλεον δε σε εκφραζουν, ειναι λιγο πολυ αχρηστες. δε λεω τωρα να μην εχεις επιλογη να πας για ψωνια, αλλα ολα αυτα τα μπαρακια κλαμπακια κλπ εδω μου ειναι αχρηστα, αφου δε διασκεδαζω ετσι, δε συχναζω καν σε αυτα!

αμα περιμενω να καταληξω παντρεμενος στην επαρχια, με βλεπω για μετα τα 40, αν βρεθει παντοτε η μια και μοναδικη. κι εγω εχω βαρεθει ηδη τη ζωη εδω. ειπα πως αμα μεχρι τα 30 ειμαι ακομα ετσι και μονος, δε βρισκω νοημα να συνεχισω (αμα δεν αυτοκτονισω νωριτερα δλδ). θελω μια κοπελα που να θελει να μετακομισει εκει ή να μενει ηδη, να συγκατοικησουμε, να κανω και δικια μου επιχειρηση με οσα λεφτα εχω στη τραπεζα, να μην εχω αναγκη κανεναν και τπτ. τοσο δυσκολο ειναι ?

κενό, το σκηνικό ( φαντάζομαι εννοείς κ την πόλη που ζούμε ) σίγουρα δν μπορούμε εμείς να την αλλάξουμε άμεσα.
αυτό είναι δουλειά της πολιτείας που έχει καταντήσει το ιστορικό κέντρο μια αθλιότητα.
όπως λέει κ ο πάολο στην επαρχία τα πράγματα είναι δύσκολα.
οι χαλαροί ρυθμοί δν φτάνουν.
πρέπει να έχεις δουλειά.
εκτός αν έχεις τόσα χρήματα, ώστε να μν χρειαστεί να δουλέψεις.

εννοω τα παντα, τα οποια δεν αλλαζουν! κι επειδη η πολιτεια δεν κανει τη δουλεια της, γιαυτο κι εγω δε τη κανω και στρεφομαι εναντιον της, και λεω καλυτερα στη τρελα, τη παρανομια και την αυτοκτονια, παρα στη κοροϊδια μεστα μουτρα και το καταντημα του να εισαι νομιμος κι οπως θελουν!

υπαρχουν καποια χρηματα στη τραπεζα, και σκεφτομαι να παρω δανειο να κανω κατι δικο μου, κωλομαγαζο δε ξερω με τι. σιγουρα δεν ειμαι βολεμενος οπως ορισμενοι νομιζουν, και μακροπροθεσμα θα εχω αναγκη απο δουλεια...

αυτό που θα σου πρότεινα είναι να κάνεις ψυχοθεραπεία.
αν δν μας δώσανε οι άλλοι, είναι δύσκολο να δώσουμε.
γιατί δν μας το έμαθε κανείς.
δν ξέρουμε τί είναι να δίνεις.
οφείλουμε όμως να δώσουμε την ευκαιρία στον ευατό μας.
κ μετά στους άλλους.
η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει όσο δν φαντάζεσαι.
μν το βλέπεις αρνητικά κ δοκίμασε το τουλάχιστον.
όφελος θα έχεις, ζημιά όχι.

τι να την κανω τη ψυχοθεραπεια ? θα μου αλλαξει το περιβαλλον μηπως ? κι επειδη εχω περασει κι απο δυο ψυχιατρους αναγκαστικα στο στρατο, τα ειδαμε τα χαλια τους και ποσο νοιαζονται κι αυτοι. το πολυ πολυ να με πλακωσουν κι εμενα στα φαρμακα να γινω αλλο ενα φυτο, το οποιο θα χαμογελαει χωρις λογο με τα χαλια που υπαρχουν τριγυρω. ε οχι, ευχαριστω δε θα παρω, προτιμω να παραμεινω τρελος με την οποια τρελα εχω, αφου ετσι με εκανε το περιβαλλον και η κοινωνια! ασε που δεν εχω λεφτα και χρονο για χασιμο.
τελος, εχω ξαναπει οτι εγω για μενα δε νιωθω οτι εχω αναγκη και πολλα για να προσφερω στον εαυτο μου. στους αλλους ομως, ειδικα σε κοπελες που νιωθω οτι μου προσφερουν κι αξιζουν, κανωντας με να αισθανομαι ανθρωπος, ναι θα μπορουσα να δωσω τα παντα!

[arktos]

ο ψυχοθεραπευτής δν είναι ο ψυχίατρος κ ειδικά αυτός που σε εξέτασε στο στρατό.
δν σου δίνει φάρμακα.
στο εξήγησα παραπάνω τί θα σου προσφέρει.
κ εγώ παίρνω φάρμακα αλλά δν χαμογελάω με τα χάλια τριγύρω.
προσωπικά δεν είπα ποτέ πως είσαι βολεμένος.

τον ευατό σου τον αγαπάς?

[deleted-member30-03]

εξαρταται τι ονομαζεις εαυτο. εαν θες να πεις προσωπικοτητα, ναι και νιωθω και τρομερη αυτοπεποιθηση γιαυτη σαν να ειμαι ψωνιο, θεος. εαν θες να πεις σαν συνολο, εξαρταται πως θα το σκεφτουμαι. υπαρχουν φορες που με μισω και με σιχαινομαι επισης γιατι ειμαι κι εγω αλλος ενας ανθρωπος, κι εχω ακομα αναγκες, κι οταν βλεπω οτι δε καλυπτω αυτες τις αναγκες, σιγουρα δε με αγαπαω. οποτε εξαρταται παντα...

[arktos]

εννοώ : σώμα - ψυχή - πνεύμα

όταν αγαπάς μια γυναίκα, ή την αγαπάς ή όχι.
δν την αγαπάς ανάλογα με τα κέφια σου.

[deleted-member30-03]

μπορεις να την αγαπας ομως μονο για το μυαλο της ή το κορμι της ξεχωριστα. αν κι εγω συνηθως ψαχνω για το συνολο, καποια που με καλυπτει στα περισσοτερα. τι κριμα που δε θα τη βρω ποτε ομως...

[arktos]

όλοι για το σύνολο ψάχνουμε.
όταν έχεις έναν σύντροφο στη ζωή σου δν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος που θα αγαπάει μόνο ένα κομμάτι του άλλου.
δν κρατάει μία τέτοια σχέση.