φοβιες και αγχος

[bluesea]

καλησπέρα και καλως σας βρηκα παιδια!!
χαιρομαι που βρηκα επιτελους ενα forum ψυχολογικης υποστηριξης να πω κι εγω τον πονο μου καθως τον τελευταιο καιρο δεν ειμαι και πολυ καλα.....
Δεν ξερω απο που να αρχισω.... λοιπόν τα τελευταια χρονια εχω αναπτυξει καποιες φοβιες που παλαιοτερα δεν ειχα και συγκεκριμενα απο το σεισμο του ΄99. Απο τοτε ο μεγαλυτερος φοβος μου ηταν ο σεισμος, περασα πολλες νυχτες αυπνιας και τρομου μην συμβει κατι.... τελος παντων με τα χρονια το ξεχασα καπως.... μετα εφυγα για σπουδες στη Μυτιληνη εκεί ξανανιωθα αυτον τον φοβο καθως η περιοχη ειναι αρκετα σεισμογενης. Εκτος όμως απ αυτο αρχισα να αναπτυσσω κι αλλες φοβιες πχ δεν μπορουσα να κοιμηθω μονη μου... Τωρα μετα απο 1,5 χρονο σχεδον πισω στην οικογενεια μου νιωθω ασφαλεια πως οτιδηποτε και να συμβει εχω δικους μου ανθρωπους διπλα μου. Το γεγονος του τελευταιου σεισμου με το τσουναμι με κανει να νιωθω στενοχωρια και να φοβαμαι ξανα.... Δεν ειναι ομως μονο αυτα.... Εχω σχεση εδω και 5 χρονια με καποιον που πασχει απο επιληψια κατα τη διαρκεια του υπνου. Το ηξερα απ την αρχη αλλα ποτε δεν τον ειχα δει να το παθαινει... Τον τελευταιο χρονο κοιμομαστε μαζι τα ΣΚ και πριν απο 1 μηνα περιπου επαθε κριση μπροστα μου. Το σοκ για μενα ηταν τοσο μεγαλο που ακομα δεν το εχω ξεπερασει. Οταν μενω μαζι του φοβαμαι μην παθει ξανα το ιδιο και αναγκαστικα μενω ξυπνια ολη νυχτα δεν ξερω τι να κανω χθες το βραδυ τον ειδα σε μια περιεργη σταση την ωρα που κοιμοταν ξαφνικα ανοιγει τα ματια του και ετρεμε το κεφαλι του λιγο να τον ξυπναω και να μην αντιδρα οταν ξυπνησε μου ειπε οτι αποκλειεται αυτο να ηταν κριση και απλως κοιμοταν.... Εχω ψυοπλακωθει πολυ δεν μπορω να ηρεμησω. Η εικονα της κρισης σε συνδυασμο με αλλα δυσαρεστα που ακουω στις ειδησεις με κανουν και νιωθω αγχος, φοβο το βραδυ εχω ταχυπαλμιες και τρεμουλο. Θελω να παω σε καποιον ψυχολογο αλλα κρυφα απ τους γονεις μου να μην στενοχωρηθουν δεν τους εχω δειξει κατι, προσποιουμαι. τι να κανω?

συγγνωμη για το μεγαλο κειμενο αλλα ηθελα να με συμβουλεψει καποιος.....
Η μητερα μου ηταν χρονια καταθλιπτικη και πινει φαρμακο τωρα ειναι καλα παντα προσπαθουσα να της δινω κουραγιο και δυναμη...Λετε να εχω επηρεαστει απο εκεινη και παιρνω σιγα σιγα τους φοβους της?

ευχαριστω για τις απαντισεις

[panamar]

καλημερα!οι φοβιες δεν ειναι κληρονομικες ματια μου.ειναι καθαρα το πως βλεπει ο καθενας τα πραγματα.φανταζομαι οτι η φοβια σου αυτη συναμα με το προβλημα υγειας του παληκαριου σου σε εχει βαλει σε μια πολυ στρεσογονα κατασταση.να πας σε καποιον ειδικο βλεπεις και απο την κατασταση της μαμας σου οτι βοηθαει πολυ.θα σε βοηθησει να διαχειριστεις την φοβια σου αυτη και να παψουν και τα ψυχοσωματικα σου.καλη δυναμη!