Αγχώδη διαταραχή...μια ζωή

[ioannis2]

Γιαννη, αυτη τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που με αγχώνει. συνέβη κάτι σοβαρό στη ζωή μου που πυροδότησε το άγχος που πάντα έχω, με κρίσεις πανικού. Οι κρίσεις έφυγαν, αλλά φαίνεται ότι ειμαι ευάλωτη, γιατί όπως έγραψα, οι πόνοι στο στηθος ερχονται στο άσχετο, είναι σα να λειτουργει το σωμα μόνο του. Ελπίζω να τα καταφέρω να φύγουν σιγά σιγά

Αν όλα ξεκίνησαν από κάποιο σοβαρό περιστατικό, η ψυχολογία έχει μεθόδους αντιμετωπισης τραυματικών εμπειριών. Δοκίμασες καποια μέθοδο απ αυτές;
Δυστυχώς είναι να μη συμβει σε καποιον κάτι τέτοιο. Στην ψυχική κατάπτωση που προκαλεί ένα τετοιο περιστατικό έρχονται στη συνέχεια να προστεθούν άγχος και άλλα ψυχικά τραύματα , μικρότερης έστω έντασης, τα οποία προκύπτουν μέσα από τις δυσκολίες της ζωής οι οποίες ήταν το επακόλουθο αυτού του περιστατικού. Το αρχικό τραύμα δημιουργεί στον άνθρωπο ψυχική κατάπτωση και η κατάπτωση αυτή έχει ως αποτέλεσμα αποτυχίες στη ζωή, αφού το άτομο δυσκολεύεται πλέον να εργαστεί σωστά, δεν έχει όρεξη για κοινωνικές επαφές ή κάνει πολλά λάθη στις αποφάσεις του, τα οποία επιβαρύνουν την ήδη άσχημη κατάσταση.

Σε τετοιες πειπτώσεις συστήνεται η βοήθεια ειδικού στην αντιμετώπιση τραυματικών εμπειριών . Επίσης άλλη μέθοδος είναι το να βιώνεις στη μνήμη σου τετοιες καταστάσεις με όλο και λιγότερη ένταση ή να επιδιώκεις το να κανεις πράγματα ή το να φέρνεις στο νου σου αλλες σκέψεις που σε αποτρέπουν από του να σκεφτεσαι τραυματικές εμπειρίες ή τουλάχιστον τις περιορίζουν. Για το άγχος γενικά επεδίωξε να σαι κοντά σε ανθρώπους που σου προσφερουν γαλήνη με την επικοινωνία τους ή που νοιώθεις την αγάπη τους προς το άτομο σου. Προσπάθησε να ασχολείσαι με δραστηριότητες ή χόμπι τα οποία θέλουν σκέψη και συγκέντρωση ή ως εκ της φυσης τους κουράζουν και άρα απομακρύνουν το νου από τετοιες σκέψεις. Κάνε πράγματα που σου προσφέρουν μικρές έστω επιτυχίες και ικανοποίηση ότι δημιούργησες κάτι, λειτουργούν ως αντίβαρο του άγχους αφού τα θετικά στη ζωή δημιουργούν ευχάριστη εμπειρία και χαρά όταν μετά γινεται επίκληση τους με τη σκέψη. Όλα αυτά σε απομακρύνουν από τις αγχωτικές καταστάσεις. Επίσης το να φτιάξεις μια ωραία σχέση με κάποιον που να σε γνοιαζεται προσφέρει γαλήνη.

Τέτοιες μέθοδοι χρειάζονται, με το χρόνο το εξαλείφουν το άγχος ή τουλάχιστον το περιορίζουν δραστικά.

Κουράγιο και δύναμη!

[Lacrymosa]

Όλοι σχεδόν οι γιατροί αυτό λένε, αλλά είναι μερικές φορές που ενώ αδιαφορούμε - μη σου πω σφυρίζουμε κι αδιάφορα - αυτά μας επαναφέρουν στην πραγματικότητα.
Ένας γιατρός μου είχε πει, όταν έρχονται αυτοί οι πόνοι ή οι φοβίες, να τους υποδέχεσαι λέει, είτε με θυμό, (δηλαδή "άντε και γ@μ@θ@τε ρε πόνοι), είτε με καλή πρόθεση, (δηλαδή καλώς τα παιδιά..), αλλά να μην τους φοβάσαι, να μην τους δέχεσαι με φόβο, λέει ο ντόκτορ. Αυτό βέβαια στα λόγια είναι εύκολο αλλά στην πράξη όχι και τόσο.

χαχαχ Βασιλη κι εμενα αυτο μου λεει!!! Εγω βεβαια τους το λεω αλλα οι πονοι κ οι φοβοι δεν το καταλαβαινουν μαλλον μιλουν αλλη γλωσσα χεχε!!
Εγω παντως με την αποδοχη γενικα εχω ενα θεμα..Φοβαμαι οτι αμα αρχισω συνειδητα κ το αποδεχομαι δεν θα το ξεπερασω ποτε γιατι θε ειναι σεν να μην με πειραζει που το εχω ενω στην πραγματικοτητα με πειραζει κ πολυ μαλιστα...δεν μπορω ας πουμε να φανταστω οτι μια ζωη θα εχω αυτα τα κωλοσυμπτωματα (αν κ δεν το θεωρω απιθανο) αλλα μονο στη σκεψη φρικαρω...

[πεννυ]

Τα ίδια μου λέει και μένα ο γιατρός μου. Οτι άλλοι αυτά που περνάω εγώ θα τα περνούσαν τελείως ανώδυνα και ομαλά ενώ εγώ είμαι πιο ευαίσθητη και αντιδρώ έτσι. Πρέπει να μάθω να ζω με αυτά. Εύκολο είναι; Οταν με πιάνει και αυτές οι μέρες είναι στο φόρτε τους είμαι πολύ χάλια. Προσπαθώ να εφαρμοσω τα λόγια του και να πω δεν έχω τίποτα αλλά τα 'διαβολάκια' έρχονται συνέχεια στο μυαλό. Εχω βαρεθεί να τα αποδιδω μια στον καιρό μια στην τάδε κατάσταση μια στη δείνα. Οσο μεγαλώνουμε μεγαλώνουν και τα προβλήματα τι θα γίνει; θα είμαι συνέχεια χάλια ή θα παίρνω συνέχεια φάρμακα; Τα lexotanyl θα κάνουν χρυσή δουλειά. Μάνα κουράγιο!!!

[Deep purple]

Γιάννη σε ευχαριστώ!
Κουράγιο σε όλους μας

[Αόρατος...]

χαχαχ Βασιλη κι εμενα αυτο μου λεει!!! Εγω βεβαια τους το λεω αλλα οι πονοι κ οι φοβοι δεν το καταλαβαινουν μαλλον μιλουν αλλη γλωσσα χεχε!!
Εγω παντως με την αποδοχη γενικα εχω ενα θεμα..Φοβαμαι οτι αμα αρχισω συνειδητα κ το αποδεχομαι δεν θα το ξεπερασω ποτε γιατι θε ειναι σεν να μην με πειραζει που το εχω ενω στην πραγματικοτητα με πειραζει κ πολυ μαλιστα...δεν μπορω ας πουμε να φανταστω οτι μια ζωη θα εχω αυτα τα κωλοσυμπτωματα (αν κ δεν το θεωρω απιθανο) αλλα μονο στη σκεψη φρικαρω...

Αυτο ακριβώς σκέφτομαι και γω, μου φαίνεται αδιανόητο να μην μου φύγουν ποτέ, ούτε καν να το σκέφτομαι θέλω.

[Johnc]

καλησπερα και απο εμενα!ονομαζομαι Γιαννης και ειμαι 20 ετων.εχω προβλημα απο τα 16 μετα απο μια κακη εμπειρια απο χρηση καναβις.μη τα πολυλογω ακουστε συμπτωματα (καθημερινη βαση).
Ταχυκαρδια,ιλλιγος,δυσπνοι α,αισθημα φουσκςμενου στομαχιου.πονος στην κοιλια δεξια,κακος υπνος,πονοι στο θωρακα,μουδιασμα στο μικρο δαχτυλο και τον παραμεσο και ποδιου και χεριου (αριστερου μονο),ΠΑΓΩΜΕΝΑ ποδια.ειλικρινα σα να τα εχω σε παγο μεσα,αλλαγες στις συνηθειες του εντερου,νοσοφοβεια,παρα πολυ ανχος και φοβος οτι εχω καρδια καρκινο θα παθω εγκεφαλικο και αλλα.μπορω να πω πως ειμαι αρκετα λογικος σαν ατομο και η περιγραφη που εδωσα μοιαζει πιο πολυ για τρελο.χαχα .υπαρχει περιπτωση να γινω καλα ? και πως?
Φιλικα Γιαννης.

[Raffaella]

καλησπερα και απο εμενα!ονομαζομαι Γιαννης και ειμαι 20 ετων.εχω προβλημα απο τα 16 μετα απο μια κακη εμπειρια απο χρηση καναβις.μη τα πολυλογω ακουστε συμπτωματα (καθημερινη βαση).
Ταχυκαρδια,ιλλιγος,δυσπνοι α,αισθημα φουσκςμενου στομαχιου.πονος στην κοιλια δεξια,κακος υπνος,πονοι στο θωρακα,μουδιασμα στο μικρο δαχτυλο και τον παραμεσο και ποδιου και χεριου (αριστερου μονο),ΠΑΓΩΜΕΝΑ ποδια.ειλικρινα σα να τα εχω σε παγο μεσα,αλλαγες στις συνηθειες του εντερου,νοσοφοβεια,παρα πολυ ανχος και φοβος οτι εχω καρδια καρκινο θα παθω εγκεφαλικο και αλλα.μπορω να πω πως ειμαι αρκετα λογικος σαν ατομο και η περιγραφη που εδωσα μοιαζει πιο πολυ για τρελο.χαχα .υπαρχει περιπτωση να γινω καλα ? και πως?
Φιλικα Γιαννης.

Τοτε που λες ηταν η μοναδικη φορα που εκανες χρηση;

[Johnc]

γεια σου και ευχαριαστω για τη γρηγορη απαντηση σου.οχι δεν ηταν η ορωτη φορα.ειχα ξανακανει αρκετες φορες στο παρελθον.αν και τωρα δεν κανω.

[Raffaella]

γεια σου και ευχαριαστω για τη γρηγορη απαντηση σου.οχι δεν ηταν η ορωτη φορα.ειχα ξανακανει αρκετες φορες στο παρελθον.αν και τωρα δεν κανω.

Το ρωτησα γιατι υπαρχει περιπτωση το αγχος να ειναι και ενδειξη στερησης της συγκεκριμενης ουσιας.Εξαρταται βεβαια και ποσο καιρο εχεις σταματησει.
Περα απο αυτο, υπαρχει καποιος εξωτερικος παραγοντας που να σε πιεζε και να ξεκινησε το αγχος;Αυτα που αναφερεις ειναι συμπτωματα που παρα πολλοι τα εχουν χωρις να σημαινει καθολου πως επηρεαζεται η λογικη σου σε κατι, οπως αναφερεις...

[Johnc]

δεν ημουν ποτε χρηστης καθημερινης βασης.απλα ειχα κανει μερικες φορες.δεν τιθεται θεμα στερησης επομενος.εξωτερικος παραγοντας δεν νομιζω.χθες επαθα κατι που το εχω παθει 5-6 φορες και ειναι αρκετα δυσαρεστο και τρομακτικο.εκει που κοιμομουν ξυπνησα αποτωμα και αρχισα να ουρλιαζω κυριολεκτικα.δεν εβλεπα ΤΙΠΟΤΑ και τρομαξα παρα πολυ .νιθω πως τιφλωθηκα εκεινη την ωρα.ξερεις τι μπορει να το προκαλει αυτο ?

[Raffaella]

δεν ημουν ποτε χρηστης καθημερινης βασης.απλα ειχα κανει μερικες φορες.δεν τιθεται θεμα στερησης επομενος.εξωτερικος παραγοντας δεν νομιζω.χθες επαθα κατι που το εχω παθει 5-6 φορες και ειναι αρκετα δυσαρεστο και τρομακτικο.εκει που κοιμομουν ξυπνησα αποτωμα και αρχισα να ουρλιαζω κυριολεκτικα.δεν εβλεπα ΤΙΠΟΤΑ και τρομαξα παρα πολυ .νιθω πως τιφλωθηκα εκεινη την ωρα.ξερεις τι μπορει να το προκαλει αυτο ?

Εννοεις ηταν κανονικος ο φωτισμος αλλα δεν εβλεπες τιποτα;Ποση ωρα σου κρατησε;

[Johnc]

αυτο ειναι που με τρομαζει.δεν ξερω εαν ειχε φοτισμο το δωματιο.ειμαι σχεδον σιγουρος πως δεν ειχε γιατι μετα απο λιγο ανοιξα καπως το στορι και ειδα φως και ανακουφιστικα.ΚΑΤΑΤΡΟΜΑΞΑ και την κοπελα μου.πφφφφφ.υπαρχει περιπτωση να υπαρχει φως και να γινει αυτο ?????? κρατησε ο πανικος γυρο στα 5 δευτερα περιπου αλλα η ο χρονος ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ και κυριαρχει ο τρομος.τι μπορει να ειναι αυτο ?φοβαμαι μην το ξαναπαθω.απο τα χειροτερα συνεσθηματα που ειχα ποτε μου.

[Raffaella]

Μου εχει τυχει κι εμενα να ξυπναω ξαφνικα και με πανικο, και ηταν σε περιοδους που αγχωνομουν γενικα για το τι αποφασεις να παρω σε θεματα καθοριστικα για τη ζωη, κατι σαν υπαρξιακη κριση...Μολις τα ξεκαθαρισα σταματησα τουλαχιστον να ξυπναω ξαφνικα.Αφου λες οτι ειδες φως μετα ειναι πολυ πιθανο να ηταν κλειστα τα φωτα στη διαρκεια του πανικου κι αυτο να σε τρομαξε ακομη πιο πολυ...Επισης η πολλη καταναλωση καφέ μπορει να φερει ξαφνικο αγχος, αϋπνια κλπ, ή να πολλαπλασιασει το συνηθισμενο αγχος που εχουμε για διαφορα θεματα...Αν δεν μπορεις να βρεις τη βαθυτερη αιτια του πανικου, τουλαχιστον μην εχεις αγωνια οτι θα το ξαναπαθεις γιατι αυτη η αγωνια απο μονη της μπορει να το ξαναπροκαλεσει.

[Johnc]

σε ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σου.δεν πινω καφε!να και ενα καλο!γενιακα δεν ειμαι καλα.ασπουμε τωρα εχω πονοκεφαλο(εδω και πολες ωρες)νιωθω αυξημενη πιεση στο κεφαλι μου και νιωθω καπως παραξενα.τα βλεπω καπως παραξενα τα πραγματα απο αποψη ψυχολογικη και οχι ματιων.δεν ξερω.δεν ειμαι και πολυ καλα ψυχολογικα

[Raffaella]

Δεν μπορεις να βρεις καμια αιτια που να το εξηγει; Πολλες φορες οι φοβοι ειναι υποσυνειδητοι και δε τους αφηνουμε να εκφραστουν καθαρα...Μηπως καποιο αγχος για σπουδες κτλ ή καποιο προβλημα σε διαπροσωπικη σχεση σου τα προκαλει αυτα; Μηπως η ολη δυσαρεστη κατασταση της εποχης που ζουμε;