επρεπε να αρραβιωνιαστω για να νιωσω ετσι??????

[mpoumpou]

ειμαι σε μια σχεση εδω κ 6 χρονια αν κ περασαμε πολλα (χωρισμους,αποστασεις κ.α) και πριν 3 μηνες αρραβωνιαστηκαμε!ημουν τρελη απο την χαρα μου κ εκεινος επεισης,ολα ειναι ηρεμα αλλα νιωθω οτι δεν περπαταμε μαζι,δεν μου μιλαει ποτε για εκεινον,για την παιδικη του ηλικια,για τα προβληματα της δουλειας του,για δικες του σκεψεις,για το μελλον μας,απλα ζει μαζι μου...........η αληθεια ειναι οτι πολλες φορες δημιουργω κ εγω εντασεις.στην δουλεια του εχει συναιτερο την κορη καποιας οικογενοιακη φιλης της μητερας του,ειναι ο αδερφος του,η μητερα του κ αλλα 15 ατομα προσωπικο κ αυτο που με τρελενει ειναι πως αυτη την εποχη της κρισης που ο κοσμος δεν εχει να φαει με βλεπει που δεν εχω δουλεια κ αγοραζω εφημεριδες κ δεν μπαινει στον κοπο να μου προτινει να δουλεψω μαζι του.φοβαμαι πως ποτε δεν θα με εμπιστευτει κ παντα θα τον περιμενω με ζεστο φαγητο,πλυμενα ρουχα,καθαρο σπιτι......το θεμα ειναι οτι παω να κανω οικογενεια μαζι του κ δεν νιωθω οτι εχουμε κατι κοινο,οταν αναφερομαι για εκεινον λεω το μαγαζι του,το αυτοκινητο του,τα χρηματα του......δεν τα νιωθω δικα μας,με κραταει σε αποσταση κ φοβαμαι πως δεν θα αντεξω για πολλη[/B][/B] αυτη την κατασταση κ ειναι κριμα γιατι τον αγαπαω κ μ'αγαπαει..................

[spinner]

Δε γνωρίζω τη δυναμική που αναπτύσσεται στη σχέση σας, ούτε κ φαντάζομαι είναι εύκολο να το περιγράψεις με 3 γραμμές εδώ. Θα αναφερθώ στο θέμα της δουλειάς κ μόνο. Η μητέρα μου δούλευε στην επιχείρηση του πατέρα μου (στην οποία δούλευε κ ο παππούς αλλα κ ο θείος μου.) Μια κλασσικότατη ελληνική επιχείρηση δηλαδή. Για να μην πολυλογώ, επειδή δε τα πηγαίνανε κ πολύ καλά στη σχέση τους, τα πράγματα γινόντουσαν χειρότερα εφόσον βρίσκονταν σχεδόν όλη τη μέρα μαζί. Και αυτό ήταν μία απο τις αιτίες που καταστράφηκε η σχέση τους.
Άσε που χωρίς παρεξήγηση, μπορεί να είσαι η καλύτερη σύζυγος κ σπιτονοικοκυρά, αλλά στη συγκεκριμένη δουλειά κανείς δεν εγγυάται πως θα είσαι το ίδιο καλή. Δε θες ο σύζυγός σου να έχει αρνητικές σκέψεις κ για αυτό.

Έχω δουλέψει χρόνια σε επιχείρηση, και με την εμπειρία που έχω αποκτήσει έχω καταλάβει πως άλλο το επαγγελματικό και άλλο το οικογενειακό περιβάλλον. Το οτι ο σύζυγός σου δε σε βάζει στο πρώτο, πίστεψέ με, μόνο για καλό το κάνει, για εσένα και για τον ίδιο. Εσύ μπορεί να θές να προσφερεις πράγματα, είμαι όμως σίγουρος πως μπορείς να διοχετεύσεις αλλού αυτή την ενέργεια, χωρίς να εμπλακείς στα επαγγελματικά του συζύγου σου.

[crazy_diamond]

mpoumpou, γεια και καλωσήρθες!

Εσύ εμπιστεύεσαι το σύντροφό σου; Του ανοίγεσαι; Του εκφράζεις πώς αισθάνεσαι, τι σε ενοχλεί, τι επιθυμείς;
Όλα αυτά που μας έγραψες εδώ του τα έχεις πει ποτέ; Τα έχετε συζητήσει;

Είστε μαζί, αρραβωνιαστήκατε, τον αγαπάς, σε αγαπάει.. απ' ότι καταλαβαίνεις όμως η επικοινωνία και το μοίρασμα κάπου χωλαίνει.
Γιατί δεν του μιλάς, λοιπόν, εσύ πρώτη; Γιατί δεν του εκφράζεις πώς νιώθεις;
Ότι θέλεις να γνωρίζεις περισσότερα πράγματα για τη ζωή του, για τον ίδιο, τα αισθήματά του, ότι αισθάνεσαι ότι δε σε εμπιστεύεται και ότι προβληματίζεσαι για το μαζί σας.
Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό, απ' τη στιγμή μάλιστα που σκέφτεστε να κάνετε και οικογένεια.

Σχετικά με το θέμα της δουλειάς καταλαβαίνω το παράπονό σου. Όμως και πάλι, του έχεις μιλήσει γι' αυτό; Ίσως να ήθελες εκείνος από μόνος του να σου το έχει προτείνει, όμως δεν το έχει κάνει. Μπορεί να μην το έχει σκεφτεί καν, μπορεί να θεωρεί ότι δε θα σε ενδιέφερε, μπορεί για δικούς του χ-ψ λόγους να μη το θεωρεί καλή ιδέα. Εσύ όμως πώς θα το ξέρεις αυτό;
Και πάλι νομίζω ότι πρέπει να του ανοιχτείς, να του εκφράσεις το ενδιαφέρον σου για τη δουλειά, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς σου, τους φόβους σου για το κοινό σας μέλλον..

Η επικοινωνία μεταξύ σας χρειάζεται να ανοιχτείτε και να συμμετέχετε και οι δύο, χρειάζεται να προσπαθήσετε και οι δύο.
Χωρίς λοιπόν να προεξοφλείς τη δική του αντίδραση πιστεύω ότι το καλύτερο είναι να κάνεις το πρώτο βήμα και σε πρώτη φάση να κάνετε μια ειλικρινή συζήτηση μεταξύ σας.

[mpoumpou]

spinner ισως εχεις δικαιο για την εξελιξη που ισως θα εχει η σχεση μας αν ειμαστε ολη μερα μαζι,αλλα ειληκρινα πιστεψε με τωρα που ψαχνω δουλεια κ δεν βρισκω κ ειμαι ολη μερα σπιτι ειναι πολυ πιο δυσκολα.....οσο για την επικοινωνια μας crazy-diamond οσες φορες προσπαθησα να συζητησω μαζι του για να μου λυθουν καποιες αποριες μου,δεν μου απανταει ποτε,συνεχεια μου λεει μην μπερδευεσαι....βασικα το θεμα μου ειναι η συνετερος του,δουλευει τις μισες ωρες απ'οτι εκεινος,δεν δουλευει ποτε σαβ/κο,φευγει νωριτερα απο την ωρα που κανονικα τελειωνει η βαρδια της κ με αποτελεσμα εγω να τα περνω οταν του ζηταω να κανουμε κατι μαζι κ να μου λεει εχω δουλεια κ εκεινη να πινει καφε στολισμενη κ αρωματησμενη.δεν ειναι κορο'ι'δο,ανταμοιβεται για τις ωρες που προσφερει αλλα ποτε δεν μου εχει πει ποσο????ποτε δεν την εχει κατηγορηση,λες κ ειμαι εγω παραλογη οταν του κανω σκηνες για τις ωρες που λειπει......δεν μου εχει εξηγησει ποτε πως εχει η κατασταση μεταξυ τους.......νιωθω οτι προστατευει πιο πολυ την επαγγελματικη του σχεση παρα την δικη μας.........ειναι ποτε δυνατον να μοιραστεις την ζωη σου με καποιον που δεν μπορει να μοιραστει την καθημερινοτητα μαζι σου????????ξερω πως υπαρχουν πραγματα που τον ενοχνουν πανω της,αλλα ποτε δεν ζηταει την συμβουλη μου,κανει πως δεν τρεχει τιποτα,σε εντιθεση με τον αδερφο του που παντα οταν γινετε ενα σκηνικο μα στην κουβεντα,μα στα νευρα του θα το αναφερει κ αν τυχει να ειμαι μπροστα τοτε θα το μαθω αλλιως δεν προκειται να μου πει τιποτα κ δεν μ'αρεσει καθολου που δεν με εμπιστευεται........

[carrie]

Μπουμπου, ωραια, μπορει αυτος αο ανθρωπος πριν καποια χρονια να σε καλυπτε με τη συμεπριφορα του, στην αρχη της σχεσης κιολας δεν νοιαζοσουν πολυ αν σε εμπιστευεται και αν σου λεει να δουλεψεις μαζι του, πανε και χρονια απο τοτε! Εντωμεταξυ ομως αλλαζουμε εμεις και οι απαιτησεις μας και τα θελω μας, και μπορει αυτος ο ανθρωπος να μη σε καλυπτει πια!