Η "ΚΟΛΛΗΤΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ"

[Gypsy Cello]

Καλησπέρα παιδιά, ήρθε η ώρα να μιλήσω και 'γω για κάποια πράγματα. Παρόλο που τα προβλήματα είναι μυριάδες, θα ήθελα προς το παρόν να επικεντρωθώ σ' ένα και να ζητήσω την γνώμη σας. Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια υποφέρω από μεγάλη μοναξιά που μ' έχει οδηγήσει στην κατάθλιψη και παρόλο που βρίσκομαι υπό αγωγή και βελτιώνομαι σιγά σιγά, αν δεν αλλάξει αυτό βλέπω ότι θα παίρνω αντικαταθλιπτικά για πολύ καιρό ακόμα...Τον τελευταίο καιρό, τις ώρες που κάθομαι μόνη μου, μου έρχονται έντονα στο μυαλό εικόνες από την εφηβεία μου και την τότε κολλητή μου που τώρα πλέον δεν μιλάμε. (είμαι 25 τώρα) Περνούσαμε πολύ καλά μαζί, είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα, επικοινωνούσαμε πνευματικά, (ήταν πολύ φιλόξενη στο σπίτι της) την ίδια χαζοεφηβική αίσθηση του χιούμορ και τα τρελά γέλια που κάναμε, τα θυμάμαι εώς τώρα και γελάω μόνη μου. Πολλές φορές οι γύρω δεν γελούσαν, είχαμε αναπτύξει δικό μας κώδικα επικοινωνίας και όλα καλά ως εδώ. Με είχε πικράνει πολλές φορές όμως και υπάρχουν περιστατικά που θυμάμαι και θυμώνω. Τις περισσότερες φορές δεν με υπερασπιζόταν όταν μάλωνα με κάποιο άτομο από την παρέα και προσπαθούσα να βρω το δίκιο μου. Προσπαθούσε πάντα και με τους άλλους και με εμένα να κράταει ουδέτερη στάση για να μην ανακατεύεται σε καυγάδες και να τα πηγαίνει καλά με όλους. Πράγμα που μ' εκνεύριζε απίστευτα γιατί εγώ δεν ανήκα στην κατηγορία των "διπλωματών", προσπαθώ ν' αποδίδω πάντα δικαιοσύνη και αν φταίει κάποιος θα το πω. Μερικές φορές έκανε κοροιδευτικά σχολιάκια μεταξύ σοβαρού και αστείου πάντα,για το γεγονός ότι έγω δεν είχα σχέση και αυτό με πλήγωνε πολύ γιατί εγώ ουδέποτε ασχολήθηκα με την δική της ζωή, ήθελα μόνο να φέρεται όμορφα και να με στηρίζει αλλά πολλές φορές ένιωθα ότι προσπαθούσαν να χτίσουν αυτοπεποίθηση επάνω στο πτώμα της δικής μου. Επίσης πολλές φορές μ' έχει παρατήσει για να κάνει την ζωή της χωρίς να ενδιαφέρεται και πολύ για το τι κάνω εγώ. Ατομίστρια! Ήμουν ευαίσθητο πλάσμα προερχόμενο από δυσλειτουργική οικογένεια και μοναχοπαίδι και είχα πολύ ανάγκη την φιλία για να ισορροπήσω. Για τα οικογενειακά μου δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν και φταίω και 'γω σ' αυτό γιατί θα έπρεπε να μιλάω περισσότερο. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι δεν αποδέχτηκε την λέξη "κολλητή", έλεγε είμαστε καλές φίλες.. Από ένα σημείο και μετά, κατά την διάρκεια της φοιτητικής μας ζωής η επικοινωνία μας περιορίστικε στα τυπικά (γενέθλια, γιορτές κ.τ.λ) και αποφάσισα να το διακόψω τελείως αφού η ουσιαστική επαφή είχε χαθεί. Αργότερα έμαθα ότι έφυγε στην Γαλλία για δουλειά, το καλοκαίρι όμως πιθανολογώ ότι θα γυρίσει και θα ήθελα να την δω. Δεν ξέρω όμως αν κάνω το σωστό ή αδικώ τον εαυτό μου. Θα ήθελα να ξανακάνουμε παρέα αλλά να μην είναι το αποτέλεσμα της μοναξιάς, να την συγχωρέσω για πολλά που έκανε αλλά να ξέρω ότι θα υπάρξει αληθινή μεταμέλεια και αμοιβαία κατανόηση, να γίνει κάτι το ουσιαστικό. Τι θα κάνατε στην θέση μου; Ευχαριστώ που το διαβάσατε, ειλικρινά δεν μπορώ να γράψω μικρότερο.. χιχι!

[carrot]

Ξέρεις νομίζω αυτό συμβαίνει όταν αφοσιωνόμαστε εντελώς σε έναν άνθρωπο. Δεν είναι απαραίτητο ότι δεν θα είναι αμοιβαίο αυτό αλλά ξέρεις τι; Ο χρόνος αλλάζει τους ανθρώπους, αλλάζει τις επιλογές τους, πολές φορές και τις προτιμήσεις τους. Μπορεί να νομίζει οτι συναναστρέφεται με καλύτερους ανθρώπους από σένα η απλώς με ανθρώπους που να νομίζει ότι της ταιριάζουν περισσότερο.
Σκέφτομαι και μια άλλη εκδοχή. Μήπως βρήκε κάποιον για σχέση και σου τον κρύβει για να μην υπάρξει ζήλεια? Δεν είναι κάτι σπάνιο.
Πιο πιθανό το κόβω...

[Gypsy Cello]

Δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο γιατί λείπει αρκετό καιρό στην Γαλλία και ποτέ δεν προέκυψε μεταξύ μας διαμάχη για γκόμενο, ευτυχώς απ' αυτό την γλύτωσα, μάλλον δεν το διάβασες καλά. Όσο για τον αν αλλάζει, ελπίζω προς το καλύτερο και προς την ωρίμανση. Σ' ευχαριστώ για την απάντηση πάντως.

[carrot]

Λες ότι ποτέ δεν είχε προκύψει να διασπαστείτε για γκόμενο, σαν να το θεωρείς σίγουρο ότι δεν θα γινόταν ποτέ και στο μέλλον. Αυτό θέλω να τονίσω μοναχά!

[νιφάδα]

Ισως ακουστει στενομυαλη η αποψη μου,αλλα πιστευω οτι δεν χρειαζεται να την δεις...ως παθουσα κι εγω η ιδια εχω μαθει πλεον οτι τετοια ατομα πρεπει ειτε να τα απομακρυνουμε απ τη ζωη μας ειτε να γινουμε σαν αυτα!το καλυτερο βεβαια θα ηταν να τα καναμε και τα δυο ταυτοχρονα.
Παντως ειναι σιγουρο οτι δεν σου εκανε καλο η σχεση που ειχατε.πρεπει να διαλεγεις τα ατομα που θα κανεις παρεα προσεκτικα.αν δεν νιωθεις καλα μαζι τους,δεν ειναι τα σωστα ατομα!(το ειπε και ψυχιατρος!:p)

[Gypsy Cello]

Λες ότι ποτέ δεν είχε προκύψει να διασπαστείτε για γκόμενο, σαν να το θεωρείς σίγουρο ότι δεν θα γινόταν ποτέ και στο μέλλον. Αυτό θέλω να τονίσω μοναχά!

Είχαμε διαφορετικά γούστα. Αλλά δεν είναι αυτό το ερώτημα μου.

[Gypsy Cello]

Ισως ακουστει στενομυαλη η αποψη μου,αλλα πιστευω οτι δεν χρειαζεται να την δεις...ως παθουσα κι εγω η ιδια εχω μαθει πλεον οτι τετοια ατομα πρεπει ειτε να τα απομακρυνουμε απ τη ζωη μας ειτε να γινουμε σαν αυτα!το καλυτερο βεβαια θα ηταν να τα καναμε και τα δυο ταυτοχρονα.
Παντως ειναι σιγουρο οτι δεν σου εκανε καλο η σχεση που ειχατε.πρεπει να διαλεγεις τα ατομα που θα κανεις παρεα προσεκτικα.αν δεν νιωθεις καλα μαζι τους,δεν ειναι τα σωστα ατομα!(το ειπε και ψυχιατρος!:p)

Καθόλου στενόμυαλη, προσωπικά δεν θέλω να αλλοιωθώ ως άνθρωπος. Θέλω να ελπίζω και η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Η δική μου είναι μισοπεθαμένη βέβαια. Σιχάθηκα τον λυσσαλέο ανταγωνισμό μεταξύ γυναικών. Σιχάθηκα το ανθρώπινο είδος εν τέλει..

[carrot]

Εντάξει, συγνώμη... με ζάλισε το μεγάλο σου μήνυμα γι'αυτό απάντησα κάπως πιο γενικά!
Τι επιλογές έχεις σε μια τέτοια περίπτωση...
1ον ρίχνεις τον εγωισμό σου και δείχνεις εσύ ενδιαφέρον, παίρνεις εσύ τηλέφωνα κ.ο.κ.
2ον περιμένεις από εκείνη κίνηση να διατηρήσει τη φιλία σας και απογοητεύεσαι η χαίρεσαι αναλόγως
3ον αδιαφορείς

Μπορεί να ακούγεται κάπως λίγο. Της έχεις πει αυτές τις σκέψεις στην ίδια;
Σορρυ αλλά δεν έχω κάποια τοποθέτηση για τις γυναικίες φιλίες... αυτά μπορώ να σκεφτώ με το γυναικολατρικό μυαλό μου...

[Gypsy Cello]

Το θέμα δεν είναι ο εγωισμός αλλά να μην ξαναγυρίσω πίσω σ' αυτήν μόνο και μόνο από ανάγκη. Όταν είμαστε μόνοι κάνουμε εκπτώσεις και μένα από εκπτώσεις μου αρέσουν μόνο οι καλοκαιρινές. Δεν της έχω μιλήσει ακόμα όχι, να της πω ότι έχω κατάθλιψη; Γαμώτο δεν θέλω να με λυπούνται...

[carrot]

Γαμώτο δεν θέλω να με λυπούνται...

Me too.............:)

[Remedy]

.....
Περνούσαμε πολύ καλά μαζί, είχαμε τα ίδια ενδιαφέροντα, επικοινωνούσαμε πνευματικά, (ήταν πολύ φιλόξενη στο σπίτι της) την ίδια χαζοεφηβική αίσθηση του χιούμορ και τα τρελά γέλια που κάναμε, τα θυμάμαι εώς τώρα και γελάω μόνη μου. Πολλές φορές οι γύρω δεν γελούσαν, είχαμε αναπτύξει δικό μας κώδικα επικοινωνίας και όλα καλά ως εδώ.

οπως τα λες ακριβως: "ολα καλα ως εδω. κρατα αυτα το καλα λοιπον...


Με είχε πικράνει πολλές φορές όμως και υπάρχουν περιστατικά που θυμάμαι και θυμώνω. Τις περισσότερες φορές δεν με υπερασπιζόταν όταν μάλωνα με κάποιο άτομο από την παρέα και προσπαθούσα να βρω το δίκιο μου. Προσπαθούσε πάντα και με τους άλλους και με εμένα να κράταει ουδέτερη στάση για να μην ανακατεύεται σε καυγάδες και να τα πηγαίνει καλά με όλους. Πράγμα που μ' εκνεύριζε απίστευτα γιατί εγώ δεν ανήκα στην κατηγορία των "διπλωματών", προσπαθώ ν' αποδίδω πάντα δικαιοσύνη και αν φταίει κάποιος θα το πω.

σε καταλαβαινω.
κι εγω λειτουργω οπως εσυ σε αυτο και ειδικα οταν ημουν πιο μικρη, πολυ περισσοτερο. προσπαθησε ομως να το δεις και σαν μια διαφορετικη της επιλογη, αντι να το βλεπεις σαν αδικια εις βαρος σου. δεν ειναι παντα οτι οι διπλωματες θελουν να ειναι σε ολους αρεστοι, αλλα μπορει απλα να μην αντεχουν τις κατα μετωπο συγκρουσεις... και ισως να εχουν και δικιο τελικα. ειναι πολυ επωδυνες...



Μερικές φορές έκανε κοροιδευτικά σχολιάκια μεταξύ σοβαρού και αστείου πάντα,για το γεγονός ότι έγω δεν είχα σχέση και αυτό με πλήγωνε πολύ γιατί εγώ ουδέποτε ασχολήθηκα με την δική της ζωή, ήθελα μόνο να φέρεται όμορφα και να με στηρίζει αλλά πολλές φορές ένιωθα ότι προσπαθούσαν να χτίσουν αυτοπεποίθηση επάνω στο πτώμα της δικής μου.

εχεις πολυ δικιο...
εχει συμβει και σε δικες μου κοριτσοπαρεες στο παρελθον. υπηρχε κατι που με ενοχλουσε και δεν μπορουσα να καταλαβω τι ακριβως ηταν (αυτα, στα μετεφηβικα χρονια, οπως λες κι εσυ) .
τελικα συνειδητοποιησα μετα απο καιρο ξαφνικα, οτι ειχαμε εναν τροπο γλυκοπικρου χιουμορ μεταξυ μας, με πολλα στοιχεια ειρωνιας, που μας εκανε να γελαμε πραγματικα και να διασκεδαζουμε, να αυτο-απομυθοποιουμαστε αλλα και να τα λεμε ολα εξω απο τα δοντια τελικα... αυτο ομως, δεν ειναι ετοιμος ο καθενας σε καθε φαση της ζωης του, η σε ολα τα θεματα που τον αφορουν να το δεχτει παντα καλα.. ειναι κατι που μπορει να πληγωσει και βεβαια αυτος που θα πληγωθει, δεν θα το πει, απλα θα πονεσει.. συνειδητοποιησα λοιπον καποια στιγμη τελικα, οτι υπηρχε μια τσιτα μεταξυ μας, δεν μπορω να το περιγραψω διαφορετικα, μια ετοιμοτητα για να μπορουμε να αντιμετωπισουμε αλλα και να εκτοξευσουμε το ιδιοτυπο αυτο χιουμορ. και, με κουρασε.....
ειδα οτι δεν το ειχαν συνειδητοποιησει οι αλλες και ειχε γινει μια ασπιδα εκ μερους τους σε οτι ψιλοφθονουσαν (τελικα) και σε οτι δεν ηθελαν η δεν μπορουσαν να αντιμετωπισουν με ειλικρινεια για τον εαυτο τους. απομακρυνθηκα σταδιακα και εμεινε μια σχεση λιγο πιο επιδερμικη...

Επίσης πολλές φορές μ' έχει παρατήσει για να κάνει την ζωή της χωρίς να ενδιαφέρεται και πολύ για το τι κάνω εγώ. Ατομίστρια! Ήμουν ευαίσθητο πλάσμα προερχόμενο από δυσλειτουργική οικογένεια και μοναχοπαίδι και είχα πολύ ανάγκη την φιλία για να ισορροπήσω. Για τα οικογενειακά μου δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν και φταίω και 'γω σ' αυτό γιατί θα έπρεπε να μιλάω περισσότερο. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι δεν αποδέχτηκε την λέξη "κολλητή", έλεγε είμαστε καλές φίλες..

χμμμ
αυτο εδω τωρα, προσεξε το λιγο.
μιλας με ορους μιας σχεσης προστασιας- κηδεμονιας... τι θα πει σε εχει παρατησει? σε ειχε αναλαβει ποτε και σε παρατησε? τι ηταν? γονιος κι εσυ ανηλικο?
μην βιαστεις να πεις "τροπος του λεγειν" η "λαθος εκφραση".
ειναι μια εκφραση που δειχνει ξεκαθαρα τον τροπο που εβλεπες αυτη την σχεση η την ιδανικη για σενα φιλια, γενικοτερα...
δειχνεις να ψαχνεις μια σχεση για να αποθεσεις τον εαυτο σου για προστασια....
δεν ειναι για ολους τα πργματα ετσι ομως...
δεν ψαχνουν ολοι τοσο απολυτες και στενες φιλικες σχεσεις και προτιμουν να κινουνται πιο ανεξαρτητα, ακομα και απο κολλητους τους φιλους...
αυτο νομιζω ηθελε να σου δειξει οταν σε διορθωνε στο "κολλητες". οτι ειχες μια ταση υπερβολικης προσκολησης που δεν ηταν και δικη της αναγκη απο την φιλια σας...
δεν λεω οτι ησουν λλαθος.
λεω ομως οτι ισως δεν ηταν ουτε κι αυτη...
απλα ειχατε διαφορετικες αναγκες απο μια καλη φιλια και διαφορετικες προσδοκιες...



Από ένα σημείο και μετά, κατά την διάρκεια της φοιτητικής μας ζωής η επικοινωνία μας περιορίστικε στα τυπικά (γενέθλια, γιορτές κ.τ.λ) και αποφάσισα να το διακόψω τελείως αφού η ουσιαστική επαφή είχε χαθεί.
ισως τελικα η επαφη χαθηκε οχι απο ελλειψη ενδιαφεροντος της μιας προς την αλλη, αλλα γιατι δεν καταφερατε να καταλαβετε και να ισορροπησετε μεταξυ των διαφορετικων σας "θελω" απο αυτην την φιλια...
αυτη δεν ενοιωθε την αναγκη τοσο σφιχτης δεσμευσης, κιε συ εβλεπες την μεγαλυτερη της ανεξαρτησια , σαν αδιαφορια και δικη σου εγκαταλειψη....


Αργότερα έμαθα ότι έφυγε στην Γαλλία για δουλειά, το καλοκαίρι όμως πιθανολογώ ότι θα γυρίσει και θα ήθελα να την δω. Δεν ξέρω όμως αν κάνω το σωστό ή αδικώ τον εαυτό μου. Θα ήθελα να ξανακάνουμε παρέα αλλά να μην είναι το αποτέλεσμα της μοναξιάς, να την συγχωρέσω για πολλά που έκανε αλλά να ξέρω ότι θα υπάρξει αληθινή μεταμέλεια και αμοιβαία κατανόηση, να γίνει κάτι το ουσιαστικό.
Τι θα κάνατε στην θέση μου;

εγω θα ελεγα να βαλεις στην ακρητην συγχωρεση και την ειλικρινη μεταμελεια, και να επικεντρωθεις στην ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ. αυτη πιστευω ειναι η φραση κλειδι στην περιπτωση σας. το πιστευω κι εγω, οτι αφου ειχατε τοσα κοινα, δεν μπορει να εχουν χαθει. πιστευω ομως, οτι δεν πρεπει να εχεις μια σταση (μεσα σου) μεγαλοψυχιας, τυπου "ηρθα και ειμαι ετοιμη να σε συγχωρεσω" , αλλα περισσοτερο μια διαθεση ενδιαφεροντος για την φιλη σου και προσαρμογης στον τροπο που και η ιδια θελει/μπορει να ζει μια φιλια, που απ οτι καταλαβαινω ειναι με περισσοτερες δοσεις ανεξαρτησιας και αυτονομιας απο αυτες που εχεις εσυ στο μυαλο σου :)
αλλα σου λεω ξεκαθαρα, ΝΑΙ, το πιστευω οτι εχει πολυ νοημα να επιδιωξεις να την συναντησεις και πιστευω οτι θα εχετε πολλα να μοιραστειτε. αν μαλιστα, κατανοησεις τις δικες της αναγκες, με τον τροπο που σου λεω, αλλα κι αυτη, τις δικες σου αναγκες και τον τροπο που παρεξηγηθηες με ολα αυτα, ισως αποφασισετε να δωσετε στην φιλια σας μια δευτερη ευκαιρια, σε λιγο πιο ωριμες εποχες :)



Ευχαριστώ που το διαβάσατε, ειλικρινά δεν μπορώ να γράψω μικρότερο.. χιχι!
μου αρεσε αυτο το προσχαρο χιχιχι :)

10 γραμματα (μαι ας)

[carrot]

Να μην σε λυπάσια βρε κοπελιά. Όχι. Σκέψου πως άλλοι αναπτύσουν ψευδαισθήσεις και παραλυρισμούς πως είναι Θεοί η διάσημοι. Ξέρεις σε τι εποχή ζούμε; Μην λυπάσαι τον εαυτό σου. Να λυπάσαι βέβαια τον κόσμο έτσι οπως έχει καταντησει..

[νιφάδα]

Η αληθεια ειναι οτι οι γυναικες ειμαστε κατινες και ανταγωνιστικες....πιστευω οτι οι φιλια με αντρες ειναι πολυ καλυτερη.

[Θεοφανία]

Η αληθεια ειναι οτι οι γυναικες ειμαστε κατινες και ανταγωνιστικες....πιστευω οτι οι φιλια με αντρες ειναι πολυ καλυτερη.

αναλόγως τις γυναίκες...:)
Επίσης, εννιά στους δέκα φίλους που προσπάθησα να κάνω ήθελαν να είναι μαζί μου και δεν εννοώ φιλικά...

[Gypsy Cello]

Σ' ευχαριστώ Remedy που απαντάς με τόση ωριμότητα και οξυδέρκεια. Θέλω να μου κάνεις μια χάρη και να σκεφτείς ακόμα κάτι. 'Ημουν εγώ πραγματικά προσκολλημένη ή μήπως αυτή δεν ήθελε ν' αποδεχτεί το βάρος των ευθυνών μιας αληθινής φιλίας;; Μήπως τελικά προτιμούσε να είναι ανεξάρτητη γιατί δεν μπορούσε να δώσει και να δοθεί στ' αλήθεια; Και μιλάμε για εφηβική φιλία που είναι από τις σημαντικότερες στην ζωή μας. Μήπως γενικά καθρεφτίζεται και η ποιότητα των φιλικών σχέσεων στην έποχή μας μέσα από την ιστορία μου;