Απογοήτευση τελικά οι άνθρωποι?

[void]

Σκέφτομαι πολλές φορές, πόσο απογοητευτικοί μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι, ακόμα και οι πιο δικοί μας. Το τελευταίο διάστημα (περί τους 6 μήνες) έχω ακεφιές..από τη μία η δουλειά που παράτησα ψάχνοντας κάτι καινούριο, από την άλλη το κάτι καινούριο που δεν ήρθε και ούτε προβλέπεται να έρθει, από την παράλλη η οικονομική μου κατρακύλα ως επιστέγασμα των ανωτέρω...δεν είμαι καλά.Νιώθω πολύ άχρηστη, αποτυχημένη σε όλους τους τομείς.Μου έχουν βγει πολλές ευαισθησίες και κλαίω με το παραμικρό.Και παρολαυτά, οι γύρω μου, οι ελάχιστοι άνθρωποι που νιώθω κοντά μου με κράζουν.Μου τη λένε γιατί είμαι πεσμένη και γιατί το βάζω κάτω και γιατί υπάρχουν χειρότερα.Ε ναι το ξέρω ότι υπάρχουν χειρότερα, πρέπει να νιώσω ακόμα περισσότερες τύψεις δηλαδή?στις παλιές εποχές της δόξας μου,ποτέ δεν εκραζα αν κάποιος δεν ήταν καλά.Έχω 5 ανθρώπους δικούς μου και πάντα τους βοηθούσα σε ο,τι περνούσε από το χέρι μου.Έχω χαλάσει τις διακοπές μου για να συμπαρασταθώ σε άτομο που είχε τα ψυχολογικά του - όπως αυτά που έχω εγώ τώρα - , πάντα τους φρόντιζα και τους φροντίζω όλους...και τώρα που έχω ανάγκη κάποιον να με κανακέψει όλοι μου τα χώνουν για το πως κατάντησα έτσι εγώ, που πάντα ήμουν δυνατή και ότι εγώ φταίω που μου πάνε στραβά τα πράγματα γιατί μιζεριάζω δήθεν...γι'αυτό κι εγώ αποφάσισα να τους κάνω πέρα όλους, φίλους και οικογένεια, διότι σε αυτή τη φάση ούτως ή άλλως δε μπορώ να τους δώσω κάτι και αισθάνομαι και πολύ άβολα και βάρος για να τους ζητήσω κάτι εγώ. Όταν συνέλθω θα τους ξαναμιλήσω.

[deleted-member30-03]

ο αντρας σου τι λεει για ολα αυτα ? ειδικα οταν κλαις ? ειναι δυνατον ρε γμτ να εχετε καποιον για συντροφο και να μη σας στηριζει ? τι ρολο παιζει δλδ, μονο εραστη και τπτ παραπανω ?

[Christina82]

ΚΕΝΟ θες να τα φτιάξουμε? Μου λείπει το ενδιαφέρον..:( void είναι άσχημο να φροντίζεις ώστε αυτοί που ένδιαφερεσαι να είναι καλά και να είσαι δίπλα τους και να σε αφήνουν όταν εσύ έχεις ανάγκη. Το νιώθω συχνά! και εγώ θα απομακρυνόμουν...αλλά πραγματικά απάντησε σε αυτό που ρώτησε ο ΚΕΝΟ..

[claire]

καλή μου, όταν εγώ αισθανόμουν κάπως έτσι, είχα κατάθλιψη. δεν ξέρω αν το έχεις ψάξει, αν κάνεις κάτι γι' αυτό.
κι εμένα τα ίδια μου έλεγαν κι εγώ θύμωνα, και τους απομάκρυνα όλους και πολλές φορές παρεξηγούσα τα κίνητρα τους και ένιωθα απογοήτευση.
συνειδητοποίησα κατόπιν πως ο,τι έλεγαν ήταν από ανησυχία και πως ένας άνθρωπος που δεν ξέρει από ψυχολογία συνήθως τέτοιες ατάκες πετάει "μην το βάζεις κάτω, όλα είναι στο μυαλό σου, υπάρχουν και χειρότερα" νομίζοντας ότι θα σου δώσει κουράγιο, ενώ κάνει το αντίθετο. μην νιώθεις βάρος για να ζητήσεις βοήθεια! επίσης δώσε χρόνο στον εαυτό σου και απομακρύνσου, λίγο όμως, όχι εντελώς!

[Christina82]

Εγώ γιατί νιώθω οτί όταν πετάνε τέτοιες βλαμμένες ατάκες είναι καθαρά από αδιαφορία? αν ενδιαφέρονται γτ δεν έρχονται κοντά σου να σε ρωτήσουν τι σου συμβαίνει??? εγώ αυτό κάνω σε αυτούς που νοιάζομαι...δλδ ασχολούμαι!

[keep_walking]

Εγω ακολουθω το εξης ρητο: " Η ο γυαλος ειναι στραβα ή εμεις στραβα αρμενιζουμε". Εαν δω οτι μου φταινε τα "παντα" , τοτε καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα με μενα. (Δεν μιλαω για την οικονομικη κατασταση φυσικα της χωρας:P) .

Οποτε αρχιζω και ψαχνομαι για μενα.

Γιατι οι αλλοι παντα θα ειναι αλλοι και δεν μπορεις να αλλαξεις τον κοσμο σε γενικες γραμμες , αλλα να αλλαξεις τον εαυτο σου. Αλλαζοντας τον εαυτο σου πετυχαινεται και η πολυποθητη αλλαγη της συμπεριφορας του περιγυρου προς τα εσενα ως δια μαγειας!!!!

Σαν παραδειγμα αν χαμογελας περισσοτερο , αν γελας περισσοτερο τοτε νοιωθουν καλα και οι αλλοι και εσυ (λεμε τωρα)

[claire]

Εγω ακολουθω το εξης ρητο: " Η ο γυαλος ειναι στραβα ή εμεις στραβα αρμενιζουμε". Εαν δω οτι μου φταινε τα "παντα" , τοτε καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα με μενα. (Δεν μιλαω για την οικονομικη κατασταση φυσικα της χωρας:P) .

Οποτε αρχιζω και ψαχνομαι για μενα.

Γιατι οι αλλοι παντα θα ειναι αλλοι και δεν μπορεις να αλλαξεις τον κοσμο σε γενικες γραμμες , αλλα να αλλαξεις τον εαυτο σου. Αλλαζοντας τον εαυτο σου πετυχαινεται και η πολυποθητη αλλαγη της συμεπριφορας του περιγυρου προς τα εσενα ως δια μαγειας!!!!

Σαν παραδειγμα αν χαμογελας περισσοτερο , αν γελας περισσοτερο τοτε νοιωθουν καλα και οι αλλοι και εσυ (λεμε τωρα)

πολύ σωστός!

[Christina82]

Συμφωνω! Το έχω δει πολλές φορές...

[void]

καλή μου, όταν εγώ αισθανόμουν κάπως έτσι, είχα κατάθλιψη. δεν ξέρω αν το έχεις ψάξει, αν κάνεις κάτι γι' αυτό.
κι εμένα τα ίδια μου έλεγαν κι εγώ θύμωνα, και τους απομάκρυνα όλους και πολλές φορές παρεξηγούσα τα κίνητρα τους και ένιωθα απογοήτευση.
συνειδητοποίησα κατόπιν πως ο,τι έλεγαν ήταν από ανησυχία και πως ένας άνθρωπος που δεν ξέρει από ψυχολογία συνήθως τέτοιες ατάκες πετάει "μην το βάζεις κάτω, όλα είναι στο μυαλό σου, υπάρχουν και χειρότερα" νομίζοντας ότι θα σου δώσει κουράγιο, ενώ κάνει το αντίθετο. μην νιώθεις βάρος για να ζητήσεις βοήθεια! επίσης δώσε χρόνο στον εαυτό σου και απομακρύνσου, λίγο όμως, όχι εντελώς!

γεια σου Κλαίρη.Δε νομίζω ότι είναι κατάθλιψη..έχω κάνει και ψυχοθεραπεία κάποιο διάστημα, δυστυχώς δεν ένιωσα να μου προσφέρει και πολλά...μπορεί να μην ήμουν έτοιμη να τα ακούσω, παίζει κι αυτό..νομίζω ότι είναι ακεφιές για τους λόγους που εξήγησα.Εάν δούλευα δε θα τα έγραφα αυτά τώρα γιατί θα ένιωθα δυνατή και δε θα είχα ανάγκη να με στηρίζει κάποιος.Όλους αυτούς τους μήνες σκέφτομαι αυτά που μου λες..δηλαδή ότι είναι άσχετοι από ψυχολογία.Και μου διαμαρτύρονται ότι έχω χαθεί, ότι δεν τους δίνω σημασία.Μπαίνω στη διαδικασία να τους παρηγορήσω και να τους λέω "δε φταις εσύ, εγώ που είμαι κακός άνθρωπος"..και μετά πάλι βρίσκουν ευκαιρία να με πουν μεμψίμοιρη.Εν τω μεταξύ όλα αυτά τα λένε άνθρωποι με το κεφαλάκι τους ήσυχο σε θέματα οικονομικά, δουλειάς, ζωής γενικότερα.Και ξέρεις και κάτι?δε μου αρέσει να απογυμνώνομαι συναισθηματικά σε ανθρώπους που μου χώνονται έτσι.Από τη στιγμή που με θεωρούν έτσι και δεν μπορούν να αντέξουν την ψυχολογική μου κατάσταση ας μη με κάνουν παρέα.Σίγουρα θα το εκτιμήσω πιο πού από το να μου τα χώνουν με την πρώτη ευκαιρία επειδή τυχαίνει να περνάω φάση αποδυνάμωσης.

[void]

Εγω ακολουθω το εξης ρητο: " Η ο γυαλος ειναι στραβα ή εμεις στραβα αρμενιζουμε". Εαν δω οτι μου φταινε τα "παντα" , τοτε καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα με μενα. (Δεν μιλαω για την οικονομικη κατασταση φυσικα της χωρας:P) .

Οποτε αρχιζω και ψαχνομαι για μενα.

Γιατι οι αλλοι παντα θα ειναι αλλοι και δεν μπορεις να αλλαξεις τον κοσμο σε γενικες γραμμες , αλλα να αλλαξεις τον εαυτο σου. Αλλαζοντας τον εαυτο σου πετυχαινεται και η πολυποθητη αλλαγη της συμπεριφορας του περιγυρου προς τα εσενα ως δια μαγειας!!!!

Σαν παραδειγμα αν χαμογελας περισσοτερο , αν γελας περισσοτερο τοτε νοιωθουν καλα και οι αλλοι και εσυ (λεμε τωρα)

κιπ έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτό που λες και πάντα κι εγώ έτσι λειτουργούσα..πάντα προσπαθούσα να αλλάξω τον εαυτό μου, να βελτιωθώ σαν άνθρωπος για να μην έχω θέματα με τους γύρω μου.Φοβάμαι όμως μήπως έτσι έχω μπει στο τριπάκι να ψάχνω συνεχώς λάθη στον εαυτό μου και να απολογούμαι για μένα ενώ οι άλλοι καταλήγουν να μην έχουν ίχνος αυτογνωσίας.

[Λήθη]

Ας μην τρελαθούμε τελείως, λέω εγώ. Με την περιρρέουσα κατάσταση και το ζοφερό μέλλον της χώρας που δεν αφήνει πολλές ελπίδες για τολμηρά όνειρα σε όλους εμάς που είμαστε νέοι και θα έπρεπε να τα κάνουμε αυτά τα όνειρα, είναι φυσικό να μας έχουν κοπεί τα φτερά, μαζί με τα οπίσθια!

Να βάλουμε τα πράγματα σε μια ρεαλιστική βάση. Η void, δεν είχε όνειρο να κάθεται στο σπίτι να ξεσκονίζει το σκρίνιο. Από ότι κατάλαβα σπούδασε νομικά και είχε κάποια όνειρα. Καμιά φορά, είναι φυσιολογικό να θες να ζήσεις λίγο την θλίψη σου. Το αφύσικο θα ήταν να είναι μέσα στην τρελή χαρά που όλα γύρω της είναι που…να! Ακόμα και τα ζώα, όταν είναι πληγωμένα, προτιμούν να χώνονται σε σκοτεινές γωνίες απομονωμένα.

Από την άλλη, άμα ρωτήσεις 10 εκατομμύρια Έλληνες, το ίδιο θα σου πουν. Ότι στην ανάγκη οι φίλοι δεν δίνουν την ανάλογη υποστήριξη που θα έπρεπε ή που θα άξιζαν. Όλοι έχουμε παράπονα! Αυτό είναι και πάλι φυσικό. Δεν είναι ότι οι φίλοι μας δεν μας στέκονται, είναι ότι όταν ο άνθρωπος είναι ψυχικά αναγκεμένος, που έλεγε και ο ποιητής, όση ποσότητα στήριξης και να του προσφέρεις, πάντα θα την βρίσκει λίγη , αφού δεν νιώθει να ανακουφίζεται.

Μεταξύ της πτώσης και της ανόδου, υπάρχει ένας δρόμος να διανυθεί και όση στήριξη κι αν λάβει ο άνθρωπος, ο δρόμος αυτός είναι μοναχικός και επίπονος. Στήριξη δεν είναι μόνο να μας δοθούν λύσεις. Τελικά, αυτό που η εμπειρία μου δίδαξε, είναι ότι στήριξη είναι τα αυτιά των φίλων που μας ακούνε, ακόμα κι αν δεν έχουν τίποτα να μας προτείνουν. Αρκεί που μας αγαπούν και είναι δίπλα μας. Που μας ανέχονται και τους ανεχόμαστε. Στα καλά και στα δύσκολα.
Αποδειγμένα, το να σου κρατούν το χέρι την ώρα του πόνου, μειώνει τον πόνο. Ακόμα κι αν το κάνει μια νοσοκόμα που μέχρι χθες δεν την ήξερες.. Πόσο μάλλον ένας φίλος.

Ζήσε την θλίψη σου και γκρίνιαξε όσο σου γουστάρει! Είναι φυσιολογικό και μη μασάς μία!

Όταν γυρίσει ο τροχός, ξέρεις τι θα κάνει κι ο φτωχός!... χαχαχα

[claire]

γεια σου Κλαίρη.Δε νομίζω ότι είναι κατάθλιψη..έχω κάνει και ψυχοθεραπεία κάποιο διάστημα, δυστυχώς δεν ένιωσα να μου προσφέρει και πολλά...μπορεί να μην ήμουν έτοιμη να τα ακούσω, παίζει κι αυτό..νομίζω ότι είναι ακεφιές για τους λόγους που εξήγησα.Εάν δούλευα δε θα τα έγραφα αυτά τώρα γιατί θα ένιωθα δυνατή και δε θα είχα ανάγκη να με στηρίζει κάποιος.Όλους αυτούς τους μήνες σκέφτομαι αυτά που μου λες..δηλαδή ότι είναι άσχετοι από ψυχολογία.Και μου διαμαρτύρονται ότι έχω χαθεί, ότι δεν τους δίνω σημασία.Μπαίνω στη διαδικασία να τους παρηγορήσω και να τους λέω "δε φταις εσύ, εγώ που είμαι κακός άνθρωπος"..και μετά πάλι βρίσκουν ευκαιρία να με πουν μεμψίμοιρη.Εν τω μεταξύ όλα αυτά τα λένε άνθρωποι με το κεφαλάκι τους ήσυχο σε θέματα οικονομικά, δουλειάς, ζωής γενικότερα.Και ξέρεις και κάτι?δε μου αρέσει να απογυμνώνομαι συναισθηματικά σε ανθρώπους που μου χώνονται έτσι.Από τη στιγμή που με θεωρούν έτσι και δεν μπορούν να αντέξουν την ψυχολογική μου κατάσταση ας μη με κάνουν παρέα.Σίγουρα θα το εκτιμήσω πιο πού από το να μου τα χώνουν με την πρώτη ευκαιρία επειδή τυχαίνει να περνάω φάση αποδυνάμωσης.

αυτό για ποιο λόγο το κάνεις?

[void]

ο αντρας σου τι λεει για ολα αυτα ? ειδικα οταν κλαις ? ειναι δυνατον ρε γμτ να εχετε καποιον για συντροφο και να μη σας στηριζει ? τι ρολο παιζει δλδ, μονο εραστη και τπτ παραπανω ?

κοίτα η σχέση μου είναι σε στάδιο αναζήτησης...εφόσον κι εγώ είμαι στο ίδιο στάδιο.Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι μου φαίνεται πως δε μπορεί να με στηρίξει γιατί όταν με πιάσουν τα νταουν μου δεν παλεύομαι...από την άλλη κάποιος άλλος μπορεί να είχε το τσαγανό να με βοηθήσει.Δεν ξέρω ειλικρινά...μπορεί και να μην ξέρει τον τρόπο, μπορεί να μην υπάρχει τρόπος.

[void]

αυτό για ποιο λόγο το κάνεις?

αυτό είναι μεγάλη συζήτηση...για αυτό που είπε πιο πάνω και ο κιπ.Ότι εγώ στραβά αρμενίζω και όχι ο γυαλός..επειδή καταλαβαίνω ότι δε μου φταίνε αυτοί που περνάω κακή φάση και δε θέλω να τους βλέπω, ότι δεν τους αξίζει αυτό.Οπότε το ρίχνω πάνω μου...κάτι κάνω λάθος ρε γαμώτο.Αλλά δεν ξέρω τι.

[deleted-member30-03]

ΚΕΝΟ θες να τα φτιάξουμε? Μου λείπει το ενδιαφέρον..:(

εισαι ελαχιστα μεγαλυτερη μου Χριστινα. εαν δεν εχεις προβλημα να τα φτιαξεις με καποιον που ειναι λιγο πιο μικρος, χωρις δουλεια, τρελα λεφτα και τρελες εμπειριες, τοτε στειλε μου. ειδικα αν ψαχνεις κατι σταθερο.

κοίτα η σχέση μου είναι σε στάδιο αναζήτησης...εφόσον κι εγώ είμαι στο ίδιο στάδιο.Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι μου φαίνεται πως δε μπορεί να με στηρίξει γιατί όταν με πιάσουν τα νταουν μου δεν παλεύομαι...από την άλλη κάποιος άλλος μπορεί να είχε το τσαγανό να με βοηθήσει.Δεν ξέρω ειλικρινά...μπορεί και να μην ξέρει τον τρόπο, μπορεί να μην υπάρχει τρόπος.

το θεμα δεν ειναι αν μπορει να σε στηριξει καποιος, γιατι μπορει να γκρεμισει και βουνο ολοκληρο για χαρη σου, κι εσυ να μεινεις ανεπηρεαστη κι ασυγκινητη. το θεμα ειναι ΑΝ ΘΕΣ να σε στηριξει καποιος, να σου προσφερει τη βοηθεια του προσπαθωντας να σε καταλαβει και να σε ηρεμισει ή οχι. παντως αν η σχεση εχει καταντησει συνηθεια, κι οταν εισαι νταουν δεν ασχολειται καν μαζι σου επειδη ξερει οτι θα σου περασει, και δε καλυπτει ουτε καμια αλλη αναγκη, τοτε μοιαζει αχρηστος...