Πώς τα βγάζετε πέρα;;

[sampaul]

Καλησπέρα σε όλους..έχω τον αδερφό μου με χρόνια ψυχωτική συνδρομή & άπειρους ψυχαναγκασμούς εδώ & 17 χρόνια περίπου..έχουμε περάσει από διάφορα στάδια.Σήμερα είναι 38 ετών, λαμβάνει ανελλιπώς τα φάρμακα του (τζεοντόν, εφεξόλ, σεντράκ) & εναλλάσσουμε τις δόσεις κατά διαστήματα, κατόπιν οδηγιών του ιατρού μας & ανάλογα με τις εναλλαγές στη συμπεριφορά του.
Το 2011 δεν είναι & το καλύτερο μας..Είχαμε κρίσεις, συχνές μεταπτώσεις στη διάθεση, σχεδόν καθημερινά, αλλαγές επί αλλαγών στη δοσοληψία & βλέπουμε..
Δυστυχώς ο Μπάμπης δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον - χόμπυ για οτιδήποτε, μένει με τους γονείς μας, κάτι που δυσχεραίνει πολλές φορές την κατάσταση, αλλά δυστυχώς δε γίνεται αλλιώς & η καθημερινότητα του είναι ένας βομβαρδισμός από σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό του, τον αγχώνουν αφάνταστα, τον φοβίζουν & παρακαλάει να κοιμηθεί όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες γίνεται την ημέρα για να γλιτώνει από τις σκέψεις..προσπαθώ να τον κάνω να βγαίνει έστω μία βόλτα & να περνάει λίγο την ώρα του, αλλά δυστυχώς φοβάται πολύ μόνος του, κάτι που απορρέει από την ασθένεια & τα φάρμακα (τρόμος)..
Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει ακόμη την καθημερινή αυτή κόλαση..
Εσείς πώς αντέχετε;;

[Gypsy Cello]

Γεια σου Sampaul, προσωπικά δεν έχω τέτοιο πρόβλημα αλλά έχω συγγενή με ψυχωσική συνδρομή και ξέρω πόσο δύσκολη είναι. Ο αδερφός σου δεν εργάζεται κάπου; Δεν εργαζόταν ποτέ; Γιατί δεν προσπαθείτε να τον πείσετε να κάνει κάτι δημιουργικό που θα τον ευχαριστεί; Νομίζω πως η αδράνεια επιδρά πολύ αρνητικά σ' αυτές τις περιπτώσεις.

[katerinaki]

Γεια σου Sampaul, προσωπικά δεν έχω τέτοιο πρόβλημα αλλά έχω συγγενή με ψυχωσική συνδρομή και ξέρω πόσο δύσκολη είναι. Ο αδερφός σου δεν εργάζεται κάπου; Δεν εργαζόταν ποτέ; Γιατί δεν προσπαθείτε να τον πείσετε να κάνει κάτι δημιουργικό που θα τον ευχαριστεί; Νομίζω πως η αδράνεια επιδρά πολύ αρνητικά σ' αυτές τις περιπτώσεις.

Ασε μας ρε gypsy,!!!!!!!!εσυ τι λες ? δεν προσπαθησανε οι ανθρωποι 11 χρονια να τον πεισουν να κανει κατι δημιουργικο? καλά που το προτεινες εσυ!

[path]

{παρακαλάει να κοιμηθεί όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες γίνεται την ημέρα για να γλιτώνει από τις σκέψεις..}<<To oτι μπορει να κοιμαται (το θελει δηλαδη) αρκετα , ειναι γενικα ενα καλο σημαδι . σημαινει οτι υπαρχει εστω μια κατασταση που τον ξεκουραζει. (φανταζεσαι να ηταν και ο υπνος του εφιαλτικος ; ) . ---------- Να ρωτησω ομως κατι, εκτος που δεν εχει αλλα ενδιαφεροντα. Με το ιδιο το προβλημα του ασχολειται; ενημερωνεται; . Ας πουμε, θα μπορουσε να γραψει εδω στο φορουμ; , κι αν ναι γιατι δεν το κανει ; Επισης οικονομικα ειναι εξαρτημενος πληρως απ την οικογενεια η εχει και καποιο εισοδημα ; (επιδομα η κατι τετοιο )

[Gypsy Cello]

Ασε μας ρε gypsy,!!!!!!!!εσυ τι λες ? δεν προσπαθησανε οι ανθρωποι 11 χρονια να τον πεισουν να κανει κατι δημιουργικο? καλά που το προτεινες εσυ!

Καλά εντάξει! Δεν μπορώ να γνωρίζω τις παραμέτρους της εκάστοτε περίπτωσης, γι' αυτό ρωτάω. Εξάλλου υπάρχουν άνθρωποι που είναι πλήρως ενταγμένοι και με πολλές δραστηριότητες. Ρωτάω για να ξέρω πως έχει η κατάσταση και να προσπαθήσω να βοηθήσω με κάποια ιδέα.

[Gypsy Cello]

{παρακαλάει να κοιμηθεί όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες γίνεται την ημέρα για να γλιτώνει από τις σκέψεις..}<<To oτι μπορει να κοιμαται (το θελει δηλαδη) αρκετα , ειναι γενικα ενα καλο σημαδι . σημαινει οτι υπαρχει εστω μια κατασταση που τον ξεκουραζει. (φανταζεσαι να ηταν και ο υπνος του εφιαλτικος ; ) . ---------- Να ρωτησω ομως κατι, εκτος που δεν εχει αλλα ενδιαφεροντα. Με το ιδιο το προβλημα του ασχολειται; ενημερωνεται; . Ας πουμε, θα μπορουσε να γραψει εδω στο φορουμ; , κι αν ναι γιατι δεν το κανει ; Επισης οικονομικα ειναι εξαρτημενος πληρως απ την οικογενεια η εχει και καποιο εισοδημα ; (επιδομα η κατι τετοιο )

Πολύ σημαντικό αυτό. Ίσως τον βοηθούσε η επικοινωνία με ομοιοπαθείς ανθρώπους! Μπορεί να κάνει ακόμα και φιλίες εδώ!

[kyknos25]

Καλησπέρα σε όλους..έχω τον αδερφό μου με χρόνια ψυχωτική συνδρομή & άπειρους ψυχαναγκασμούς εδώ & 17 χρόνια περίπου..έχουμε περάσει από διάφορα στάδια.Σήμερα είναι 38 ετών, λαμβάνει ανελλιπώς τα φάρμακα του (τζεοντόν, εφεξόλ, σεντράκ) & εναλλάσσουμε τις δόσεις κατά διαστήματα, κατόπιν οδηγιών του ιατρού μας & ανάλογα με τις εναλλαγές στη συμπεριφορά του.
Το 2011 δεν είναι & το καλύτερο μας..Είχαμε κρίσεις, συχνές μεταπτώσεις στη διάθεση, σχεδόν καθημερινά, αλλαγές επί αλλαγών στη δοσοληψία & βλέπουμε..
Δυστυχώς ο Μπάμπης δεν έχει το παραμικρό ενδιαφέρον - χόμπυ για οτιδήποτε, μένει με τους γονείς μας, κάτι που δυσχεραίνει πολλές φορές την κατάσταση, αλλά δυστυχώς δε γίνεται αλλιώς & η καθημερινότητα του είναι ένας βομβαρδισμός από σκέψεις που κατακλύζουν το μυαλό του, τον αγχώνουν αφάνταστα, τον φοβίζουν & παρακαλάει να κοιμηθεί όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες γίνεται την ημέρα για να γλιτώνει από τις σκέψεις..προσπαθώ να τον κάνω να βγαίνει έστω μία βόλτα & να περνάει λίγο την ώρα του, αλλά δυστυχώς φοβάται πολύ μόνος του, κάτι που απορρέει από την ασθένεια & τα φάρμακα (τρόμος)..
Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει ακόμη την καθημερινή αυτή κόλαση..
Εσείς πώς αντέχετε;;

κολαση πργματικα χανεις τον ευατο σου.κ σκεφτεσαι γιατι να ζω?εγω προσωπικα τετοαι ζωη δεν τη θελω

[sampaul]

Καλησπέρα & πάλι & σας ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας..
Μακάρι να μπορούσε να εργαστεί, καθώς τότε θα είχε κάποια κοινωνικότητα, θα έβγαινε μια βόλτα έξω κλπ κλπ...όμως όταν αρρώστησε δεν εργάζονταν, ήταν πολύ νέος & κατόπιν η κατάσταση του σε συνδυασμό με εργασία, μόνο κρίση πανικού θα έφερνε (έγινε αυτό το 2003),,φανταστείτε να κοιτάτε 10 φορές εάν έχετε κλείσει για παράδειγμα το ψυγείο σας..
Λαμβάνει επίδομα από την πρόνοια (αναπηρία 67%), συμμετέχει με δική του θέληση στα έξοδα της οικογένειας, αλλά ο χώρος του είναι ''άρρωστος'' από εικαστικής άποψης, σημαντικό για μένα που πιστεύω ότι με αλλαγή σε έπιπλα, βάψιμο κλπ θα αλλάξει λίγο & η καθημερινότητα τους ( & των γονιών μου)..έλα όμως που δε θέλει να μπούνε μαστόρια στο σπίτι..
Όσο & αν προσπάθησα να του βρώ χόμπυ, είναι αρνητικώς σε όλα & στο ίντερνετ..αφήστε που φοβάμαι & εγώ το τελευταίο, καθώς ο Μπάμπης είναι ευκολόπιστος, ευμετάβλητος & μπορεί πολύ εύκολα να πέσει θύμα απάτης..
Το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι ότι μόνος του δεν πάει πουθενά, πλήν του σούπερ μάρκετ, από φόβο για τους αλλοδαπούς, την εγκληματικότητα κλπ κλπ, κάτι που μεγαλώνει συνεχώς & τη νύχτα γίνεται τρόμος..κυριώς το χειμώνα..
Επίσης ασχολείται πολύ με την Εκκλησία τελευταία & καθότι τα μεγαλοποιεί όλα, πιστεύει ακράδαντα ότι εάν δεν είναι καλός χριστιανός θα πάει στην κόλαση & πολλές φορές, όταν δεν μπορεί να είναι ο τέλειος χριστιανός, πέφτει σε κατάθλιψη & με τις σκέψεις αυτές...
Δεν ξερω που θα καταλήξει όλο αυτό..παλεύει πάντως μέρα με τη μέρα..γνωρίζει πολύ καλά την κατάσταση του & στεναχωριέται που είναι έτσι...

[Gypsy Cello]

Αν είναι τόσο τρωτός, τότε το ίντερνετ δεν είναι και τόσο καλή ιδέα... Σχέση έχει; Είχε ποτέ του; Γενικά η επαφή με το άλλο φύλο πως είναι;

[sampaul]

Καλησπέρα & πάλι στην παρέα σας..η βραδύτητα των απαντήσεων μου οφείλεται στο λάπ-τοπ, βραδύπους-βραδύπους που διαθέτω, οποίο λειτουργεί κατά συνείδηση & με καθυστερεί αφάνταστα..
Όχι, ποτέ του δεν έκανε σχέση, άν & θα μπορούσε παλιότερα..όλα όμως ξεκίνησαν από την εφηβία & την ιδέα ότι δεν έχει γυμνασμένο σώμα & δε θα τον θέλουν οι κοπέλες, όταν το καταλάβουν αυτό κάτω από τα ρούχα κλπ κλπ...από εκεί ξεκίνησαν όλα..απόφυγε συστηματικά φίλες & φίλους, αποξενώθηκε & βάλθηκε να κάνει γυμναστική..φυσικά ποτέ του δεν ήταν ευχαριστημένος αφού είναι τελειομανής & κάποια στιγμή πρίν το στρατό που αναγκαστικά σταμάτησε το γυμναστήριο για να υπηρετήσει, το γύρισε σε νευρική ανορεξία..άλλα βάσανα..μετά αναβολή & συστηματική θεραπεία...κατόπιν ένα διάστημα με πολύ παρέα με κάποια άτομα που δεν καταλάβαιναν το πρόβλημα του, τον παρακίνησαν να σταματήσει τα φάρμακα γιατί του κάνουν κακό κλπ κλπ, ένας ξαφνικός έρωτας για μία παντρεμένη (ότι δεν έκανε στην εφηβεία του) & η πρώτη μεγάλη κρίση, ένα βήμα πρίν το ψυχιατρείο..κατόπιν κάθε χρόνο & χειρότερα..το κόμπλεξ όμως για το σώμα του (το προπατορικό αμάρτημα όπως του λέω & χαμογελάει), το έχει ακόμη, μετά από 22 χρόνια..σήμερα πιά τον κοιτάζω & καταλαβαίνω από όψεως πλέον ότι είναι άρρωστος..έχει καταβληθεί από τις σκέψεις του..τα φάρμακα...τον καθημερινό του τρόμο..δεν είναι αυτός ο αδερφός μου..

[Gypsy Cello]

Κρίμα ρε συ, θα μπορούσε να είναι κανονικά ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο και να έχει μια φυσιολογική ζωή. Η ολοκληρωτική απουσία όμως ερωτικής εμπειρίας το καθιστά λίγο δύσκολο. Συζητάτε μαζί γι' αυτά τα θέματα; Ποιες είναι οι σκέψεις του; Θα ήθελε να έχει μια σύντροφο; Η ερωτική μας ζωή είναι αναπόσπαστο κομμάτι μας και θα τον βοηθήσει στην ψυχική υγεία του αυτό. Η μοναξιά καταστρέφει..

[niah]

Το να τον παρεις εσυ στο σπιτι σου,για να γινουν αυτες οι αλλαγες σπιτι,που οπως σωστα λες μπορει να συμβαλουν λιγο στην αλλαγη της διαθεσης ολων που μενουν εκει (ειναι σημαντικο και οι υπολοιποι γυρω του να νιωθουν καλα,καθως δεν ειναι λιγη κι η δικη σας ψυχικη ταλαιπωρια),υπαρχει σαν ενδεχόμενο?Το να το βαψετε -ακομα καλυτερα-εσεις οι ιδιοι και να του προτεινετε κι εκεινου να βοηθησει πως σου φαινεται? Οταν προσφερεις ή παραγεις νιωθεις μια ψυχικη αναταση.
Απο οτι καταλαβα εσυ ζεις σε αλλο σπιτι.
Το να πηγαινετε μαζι καποιες βολτιτσες επισης,παιζει?
Πρεπει να τον κανεις(εσυ ή καποιος) να καταλαβει οτι δεν ειναι ο μοναδικος που περναει και σκεφτεται ορισμενα πραγματα.Οτι ειναι τοσο κοινες ορισμενες σκεψεις που ουτε καν το φανταζεται,κ κανοντας τις ισως να νοιωθει ο χειροτερος ανθρωπος του κοσμου.Κατι που τον διαλυει.Κ δημιουργειται φαυλος κυκλος.Προσωπικα θεωρω πολυ σημαντικο αυτο το βημα.Εμενα μου κανε πολυ κακο το να πιστευω επι αρκετα χρονια οτι ημουν η μοναδικη που σκεφτομουν καποια πραγματα και τα συνεδεα με τις αξιες και τον χαρακτηρα μου.Δεν ξερω,αλλα δινω μεγαλη βαρυτητα σε αυτο το θεμα.
Πρεπει να καταλαβει οτι καποια πραγματα απ αυτα που σκεφτεται δεν χαρακτηριζουν τον ιδιο αλλα πολλα απ αυτα ειναι αποτελεσματα φοβων του.Να διαχωρισει τον εαυτο του απ τις μαυρες σκεψεις του.
Εκτος απο φαρμακα κανει καποιου ειδους ψυχοθεραπεια?Μπορει να ενταχτει σε ομαδες με ομοιοπαθουντες αν ο γιατρος του κρινει οτι αυτο θα τον βοηθησει,ειδαλως μπορει προς το παρον να κανει ατομικη ψυχοθεραπεια.Μονα τους τα φαρμακα δεν δινουν λυση.Με τη θεραπεια θα καταλαβει ορισμενα πραγματα,αν ο γιατρος ειναι αξιος.
Μια ιδεα επισης ειναι να ενημερωθειτε κι εσεις οι ιδιοι απ τον γιατρο για ορισμενα πραγματα που θα ηταν καλο να κανετε και για τροπους που θα τον βοηθησουν.Ειναι σημαντικο και για τον ιδιο να στεκεστε εσεις καλα και να μην σας παιρνει μαζι του η μπαλα.Αυτο θα τον εριχνε περισοτερο.

[Gypsy Cello]

Πολύ σημαντικό αυτό που λέει η niah. Θεωρώ πως η απενεχοποίηση είναι πολύ σημαντικό βήμα. Καθώς επίσης και η συμμετοχή του σε προγράμματα στοχευμένα στην δραστηριοποίηση του. Υπάρχουν τέτοια σε τοπικούς φορείς. Ψάξτο στον δικό σας δήμο. Και οι βόλτες μαζί του, ειδικά τώρα το καλοκαίρι, θα του έκαναν πολύ καλό. Το παν είναι να τον σπρώξεις λίγο και συ, γιατί από μόνος του δύσκολα θα κάνει το βήμα.

[sampaul]

Ολοκληρωτική απουσία δε θα το έλεγα, πρίν τουλάχιστον ασχοληθεί με την Εκκλησία, καθώς για τους άντρες υπάρχουν & οι επί πληρωμή λύσεις που γνωρίζω ότι αραιά & πού κατέφευγε..μία σχέση όμως θα ήταν αδύνατη καθώς η τελειομανία του καταστρέφει τα πάντα..εξάλλου μία απόρριψη μπορεί να αποβεί καταστροφική..τώρα πιά θεωρώ απλώς ότι το έχει βγάλει αυτό από το μυαλό του.. σκέψεις του τον κατακλύζουν κάθε δευτερόλεπτο..ένα μυαλό που προσπαθεί να βάλει σε τάξη έναν κυκεώνα από ατέλειες & προβλήματα, που συνεχώς πολλαπλασιάζονται, μεγαλώνουν & απλώς αλλάζουν σειρά προτεραιότητας μέσα στο μυαλό του..επίγεια κόλαση..η χειρότερη μας μέρα η καθημερινότητα του, όπως λέω σε φίλους που τον γνωρίζουν..

[Gypsy Cello]

Νομίζω πως τον κύριο λόγο έχει η ψυχοθεραπεία. Αλλιώς θα καταστραφεί σιγά σιγά.. Έκανε ποτέ του συστηματική ψυχοθεραπεία;