Φαντασία και Πραγματικότητα

[carrot]

Ανοίγω το θέμα αυτό με αφορμή κάποιες σκέψεις που έχουν και άλλοι.
Η ερώτηση είναι πως ξεχωρίζουμε την πραγματικότητα από το φανταστικό.
Σαφώς δεν είναι ξεκάθαρο.
Πραγματικότητα μπορεί να μην είναι μόνο αυτό που βλέπουμε.
Αναρρωτιόμαστε κάποιες φορές μήπως έχουμε και έκτη αίσθηση.
Ας μείνω για αρχή στο κομμάτι της πραγματικότητας.
Αν μεγαλώσει κάποιος σε ένα χωριό βλέπει δέντρα, ζώα, σπίτια, θεωρεί πως αυτά είναι αληθινά.
Όταν βρίσκεται κάποιος με γνωστους, με γνώριμα σκηνικά, νιώθει πιο αληθινά τα πράγματα γύρω του.
Ότι δεν είναι γνώριμο γίνεται αρχικά φανταστικό μέχρι να γίνει γνώριμο άρα και "πραγματικό".
Η αρρώστια τώρα.
Μια αρρώστια πολυδιάστατη.
Αν αρρωστήσεις θα είναι αληθινό για τη φυσική διάσταση του οργανισμού.
Αν πάθει καρκίνο ο ένας όρχις θα γίνει σαν πέτρα.
Θα μπορεί να παράγει σπέρμα μόνο ο ένας όρχης.
Ο άρρωστος όρχις δεν θα παράγει σπέρμα.
Αν κάποιος κολήσει κρυολόγημα θα φταρνίζεται.
Αν κάποιος έχει πυρετό θα είναι πιο ζεστός από το περιβάλλον γύρω του.
Το μυαλό.
..Αν αρρωστήσει, πάθει καρκίνο η σαπίσει ένα κομμάτι του μυαλού αυτό το κομμάτι δεν θα λειτουργεί εύρωστα.
Το κομμάτι που θα λειτουργεί περισσότερο μπορεί να μην λειτουργεί ισορροπημένα.
Μυαλό δεν είναι μόνο αυτό που βρίσκεται στο κεφάλι.
Τα νεύρα πάνε παντού σε όλο το σώμα, από τα πόδια ως το κεφάλι.
Είναι ένα εννιαίο σύστημα.
Στο σύνολο αυτών των σωμάτων τώρα.
Μια ομάδα, ένα τάγμα για παράδειγμα, η μια ομάδα στον αθλητισμό γυμνάζει καλά ένα μέρος του σώματος αυτού.
Το πιο μηχανικό, το πιο ομαδικό. Αυτό που θα λειτουργεί με τους κανόνες, άγραφους και διατυπωμένους.
Η ισχύς εν τη ένωση.
Μια ομάδα ανθρώπων θα εξελίξει ένα κοινό μυαλό.
Το σώμα που έχει διαφορετικά ερεθίσματα θα είναι λιγότερο κοινό, ομαδικό, διαμορφωμένο επί του συνόλου.
Το άτροφο κομμάτι είναι ένα μέρος του συνόλου,
μπορεί όμως να μην εκλείψει.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η ατομικότητα και τα ατομικά χαρακτηριστικά.
Είναι πιο σύνθετο.
Τα αμέτρητα θύματα ενός κοινωνικο-οικονομικού συστήματος.
..και όποιος πει πως δεν εξαγοράζεται σίγουρα θα έχει παραμείνει κάτι ρομαντικό μέσα στο κεφάλι του.
Να θέλει κάποιος να παραμείνει στη κοινωνία θέλει αυτιά.
Όλα αυτά όμως είναι μια λειτουργία του σώματος.
Εξυηρετεί τις ανάγκες.
και στη διάσταση των σχετικοτήτων.
Όλοι έχουν κάποιους άλλους για να παρηγορηθούν σε τούτο το κόσμο.
μερικές φορές έχω εσάς.

[Christina82]

χμμμ με μπερδεψες! Αλλά θα απαντήσω με βάση τον τίτλο και ας πέσω εντελώς έξω. Μην ψάχνεις πουθενά την πραγματικότητα. Η πραγματικότητα είσαι ΕΣΥ! Εσύ ξέρεις τι είναι πραγματικό και τι όχι. Ο καθένας έχει την δική του πραγματικότητα...σε κάποιους συμπιπτουμε και σε κάποιους όχι..Συγνώμη αν πέφτω εντελώς έξω!

[carrot]

Έκανα μια προσέγγιση και διαχωρισμό, σε ότι θεωρώ πως έχει σχέση με την υγεία. Πάνε μαζί αυτά, από το σύνολο ενός σώματος, στη κατάσταση λειτουργία δύο ανθρώπων έως την ομάδα και το κοινωνικό σύνολο.
Συγνώμη για τι πράμα;
Το εννοώ πως μερικές φορές αισθάνομαι πως τους μόνους φίλους που έχω κάνει τους έχω κάνει από εδώ μέσα, κι ας είναι η επικοινωνία "εξ απόστασης".

[Christina82]

:) όσον αφορά το σώμα αν κατάλαβα καλά ρωτάς αν όταν αρρωσταίνουμε είναι πράγματι έτσι?

[carrot]

Δεν έκανα κάποια ερώτηση αλλά μπορείς να προσθέσεις η να διορθώσει ότι θέλεις.

[deleted-member30-03]

πολυ ωραιο θεμα, αλλα η απαντηση στην ερωτηση ειναι απλη. πραγματικοτητα ειναι οτι υπαρχει και βλεπουμε γυρω μας. μπορει ορισμενα πραγματα να μην τα βλεπουμε με γυμνο ματι, αλλα και παλι υπαρχουν. σαν τον αερα! δεν τον βλεπουμε ουσιαστικα, ομως τον νιωθουμε και μας επηρεαζει. αυτα χωρις να θελω να μπλεξω με paranormal phenomena και λοιπες υποθεσεις, γιατι εκει χανει η μανα το παιδι και το παιδι τη μανα...

καταταλλα εχω κι εγω τρομαχτικων διαστασεων φαντασια, κι αυτο μου βγαινει και στο σεξ αφου χαρακτηριζομαι ανωμαλος και το συνηθισμενο συχνα το βαριεμαι, φαινεται και στο φορουμ εδω ακομα που οι λογικοι χρηστες με σκυλοβριζουν και με κρινουν αρνητικα, θα μπορουσα να γραψω καμποσα σεναρια για ταινιες ή οτι αλλο, μεχρι και δικο μου συμπαν να κατασκευασω και να δωσω ονοματα στους πλανητες τους κατοικους τους κλπ.

ανθρωπος χωρις φαντασια = βαρετος ανθρωπος για μενα!

[Christina82]

Συμφωνώ με τον ΚΕΝΟ! Στην πρώτη παράγραφο ανέπτυξε αυτό που ήθελα να πω στο πρώτο μου μνμ..

[maus]

οσον αφορα τις ψευδαισθησεις ειναι καπως ευκολο να τις ξεχωρισεις με τη λογικη.

καταρχην ειναι οι περισσοτερες αρνητικες. δευτερον οι αλλοι δεν τα ακουν / βλεπουν ή βλεπουν αλλα απο οτι ειδες εσυ.

συνηθως μοιαζουν με κακιες εμπειριες που ειχες στο παρελθον και θελεις να ξεφυγεις και ακουγεται ενα βουητο οταν τα βλεπεις / ακους.

επισης εισαι αγχωμενος οταν τα βλεπεις / ακους οποτε και αυτο ειναι μια ενδειξη.

κυριως ομως με τη λογικη στο πως αντεδρασαν οι αλλοι σε αυτα που εβλεπες / ακουγες.

[carrot]

ανθρωπος χωρις φαντασια = βαρετος ανθρωπος για μενα!

Πιθανώς να μην φανερωθηκαν όλες οι σκέψεις μου.
Εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει η τρέλα. Νομίζω το διόρθωσα, αυτό ήθελα να προσθέσω.
Όχι από αποδοχή αλλά απο ανάγκη για παραμονή και παράταση ζωής.
Δεν ξέρω για ποιά φαντασία μιλάς.
Αν ενοείς την φαντασία του σεξ μοναχά.
Αυτό δεν είναι φαντασία.
Είναι φαντασίωση.
Σεξ κάνουμε για να πλάσουμε αντίγραφο, είδωλο του εαυτού μας.
Είναι το κάτι παραπάνω, όταν υπάρχει η δυνατότητα.

[deleted-member30-03]

οχι αλλο οι φαντασιωσεις τυπου σκεφτομαι μια μουναρα κοκκινομαλλα πχ και την παιζω, κι αλλο να εχεις φαντασια στο σεξ, να κανεις δλδ μια παραξενη σταση πχ ή κι εκτος κρεβατιου ή με οποιον αλλον πρωτοτυπο τροπο...

[carrot]

οσον αφορα τις ψευδαισθησεις ειναι καπως ευκολο να τις ξεχωρισεις με τη λογικη.

καταρχην ειναι οι περισσοτερες αρνητικες. δευτερον οι αλλοι δεν τα ακουν / βλεπουν ή βλεπουν αλλα απο οτι ειδες εσυ.

συνηθως μοιαζουν με κακιες εμπειριες που ειχες στο παρελθον και θελεις να ξεφυγεις και ακουγεται ενα βουητο οταν τα βλεπεις / ακους.

επισης εισαι αγχωμενος οταν τα βλεπεις / ακους οποτε και αυτο ειναι μια ενδειξη.

κυριως ομως με τη λογικη στο πως αντεδρασαν οι αλλοι σε αυτα που εβλεπες / ακουγες.

Ίσως η απάντση στο ΚΕΝΟ να επιβεβαιώνει κάποιες υποθέσεις σου.

[PETRAN]

Ανοίγω το θέμα αυτό με αφορμή κάποιες σκέψεις που έχουν και άλλοι.
Η ερώτηση είναι πως ξεχωρίζουμε την πραγματικότητα από το φανταστικό.
Σαφώς δεν είναι ξεκάθαρο.
Πραγματικότητα μπορεί να μην είναι μόνο αυτό που βλέπουμε.
Αναρρωτιόμαστε κάποιες φορές μήπως έχουμε και έκτη αίσθηση.
Ας μείνω για αρχή στο κομμάτι της πραγματικότητας.
Αν μεγαλώσει κάποιος σε ένα χωριό βλέπει δέντρα, ζώα, σπίτια, θεωρεί πως αυτά είναι αληθινά.
Όταν βρίσκεται κάποιος με γνωστους, με γνώριμα σκηνικά, νιώθει πιο αληθινά τα πράγματα γύρω του.
Ότι δεν είναι γνώριμο γίνεται αρχικά φανταστικό μέχρι να γίνει γνώριμο άρα και "πραγματικό".
Η αρρώστια τώρα.
Μια αρρώστια πολυδιάστατη.
Αν αρρωστήσεις θα είναι αληθινό για τη φυσική διάσταση του οργανισμού.
Αν πάθει καρκίνο ο ένας όρχις θα γίνει σαν πέτρα.
Θα μπορεί να παράγει σπέρμα μόνο ο ένας όρχης.
Ο άρρωστος όρχις δεν θα παράγει σπέρμα.
Αν κάποιος κολήσει κρυολόγημα θα φταρνίζεται.
Αν κάποιος έχει πυρετό θα είναι πιο ζεστός από το περιβάλλον γύρω του.
Το μυαλό.
..Αν αρρωστήσει, πάθει καρκίνο η σαπίσει ένα κομμάτι του μυαλού αυτό το κομμάτι δεν θα λειτουργεί εύρωστα.
Το κομμάτι που θα λειτουργεί περισσότερο μπορεί να μην λειτουργεί ισορροπημένα.
Μυαλό δεν είναι μόνο αυτό που βρίσκεται στο κεφάλι.
Τα νεύρα πάνε παντού σε όλο το σώμα, από τα πόδια ως το κεφάλι.
Είναι ένα εννιαίο σύστημα.
Στο σύνολο αυτών των σωμάτων τώρα.
Μια ομάδα, ένα τάγμα για παράδειγμα, η μια ομάδα στον αθλητισμό γυμνάζει καλά ένα μέρος του σώματος αυτού.
Το πιο μηχανικό, το πιο ομαδικό. Αυτό που θα λειτουργεί με τους κανόνες, άγραφους και διατυπωμένους.
Η ισχύς εν τη ένωση.
Μια ομάδα ανθρώπων θα εξελίξει ένα κοινό μυαλό.
Το σώμα που έχει διαφορετικά ερεθίσματα θα είναι λιγότερο κοινό, ομαδικό, διαμορφωμένο επί του συνόλου.
Το άτροφο κομμάτι είναι ένα μέρος του συνόλου,
μπορεί όμως να μην εκλείψει.
Το πρόβλημα δεν είναι τόσο η ατομικότητα και τα ατομικά χαρακτηριστικά.
Είναι πιο σύνθετο.
Τα αμέτρητα θύματα ενός κοινωνικο-οικονομικού συστήματος.
..και όποιος πει πως δεν εξαγοράζεται σίγουρα θα έχει παραμείνει κάτι ρομαντικό μέσα στο κεφάλι του.
Να θέλει κάποιος να παραμείνει στη κοινωνία θέλει αυτιά.
Όλα αυτά όμως είναι μια λειτουργία του σώματος.
Εξυηρετεί τις ανάγκες.
και στη διάσταση των σχετικοτήτων.
Όλοι έχουν κάποιους άλλους για να παρηγορηθούν σε τούτο το κόσμο.
μερικές φορές έχω εσάς.

Γιατί το μυαλό όταν σαπίζει το άλλο 1/3 δεν λειτουργεί καλά
και ότι δεν λειτουργεί καλά το έχουμε για πέταμα
καμιά φορά το πετάω αλλά καμια φορά το κρατάω
και όταν το κρατάς και δεν σου πέφτει
δεν σαπίζει τόσο εύκολα το είπε και ο Ιησούς ο Ναζωραίος
που κάποιοι πιστεύουν ότι ήρθε κάποιοι όχι
όπως και να το κάνουμε έκανε μια μεγάλη θρησκεία
και καλό είναι να πας στην εκκλησία
και αν υπάρχει κόλαση και καείς εκεί?
όταν καίγεσαι πονάς πολύ οπότε σίγουρα δεν είναι ωραίο
ωραίο είναι ένα όμορφο πρωινό όλοι οι άνθρωποι θα σου τουν αυτό
καμιά φορά όταν δεν μου το λένε μιλάω εδώ
και περνάει η ώρα ωραία
άλλα αν δεν μιλάς μπορεί να σε καταδυναστεύσουν
άλλο να φωνάζεις και άλλο να μιλάς
οι άνθρωποι σε ακούνε στο δεύτερο και όχι στο πρώτο
μπορεί και το αντίθετο βέβαια να πρέπει να φωνάξεις
για να σε ακούσουνε
όχι επειδή είναι κουφοί αλλά γιατί δεν θέλουν, δεν μπορούν
επειδή μπορεί να έχουν γεννηθεί έτσι
τώρα βέβαια αυτό είναι ένα ερώτημα στην ψυχιατρική
αλλά όπως και να το κάνουμε
δεν μπορείς να βρεις όλες τις απαντήσεις στους ιατρούς
ένας γιατρός είχε αφήσει τον άρρωστο να πεθάνει που δεν υπάρχει πιο τρομακτικό πράγμα
δεν ξέρω βέβαια πως θα είναι όταν πεθαίνεις αλλά σε ατύχημα
μάλλον δεν καταλαβαίνεις τίποτα


να πάρει δεν είναι τόσο εύκολο να γράφω σχιζοφασικά :p


vince αγόρι μου οι συνειρμοί σου...δεν νομίζω να είναι πολύ υγιές να το αφήνεις όλο αυτό χωρίς να κάνεις κάτι...

[carrot]

Πες μου σε παρακαλώ ποιό είναι το αντίθετο του μωβ.

[iberis]

Vince πως είσαι?
Κάπου διάβασα ότι θα πήγαινες στον γιατρό σου, πήγες τελικά?

[carrot]

Σε ποιόν απ'ολους? χαχα