ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ

[alexandros3]

Θέλω να τ'ακούσω κι από την άλλη πλευρά.
Η ασφάλεια σου δεν μου λέει τίποτα.

[alexandros3]

Μακριά από τους φίλους φίδια.
Μακρυά απ' αυτούς που η μανούλα τους, τους είπε να γίνεις σαν τον Αλέξανδρο.
Ό,τι κάνεις το παρακολουθούν και θέλουν να σε πληγώσουν, για να νικήσουν.
Να νικήσουν τι άραγε;
Το ένστικτο, πάντα, μα πάντα οδηγεί σωστά. Όπως και η ηλιθιότητα των ανθρώπων.
If it walks like a duck, talks like a duck, it is a duck!
Επιστροφή γρήγορα, πριν χαθείς στη πίσσα.
Και "δολοφονείς" όσους χρειάζεται, με ένα απαλό χαμόγελο.
Reset, go!

[Lacrymosa]

Πάλι
Τράβα σκανδάλη
Σ' ότι προλάβαμε και ζήσαμε
Σημάδεψε και ρίξε στο κεφάλι.
Πάλι
Τις Κυριακές, που αλητεύαμε
Και τις βιτρίνες, που χαζεύαμε
Σημάδεψε και πάτα τη σκανδάλη

Δεν χωρίζουν, όμως, έτσι οι ζωές
Των ανθρώπων, που αγαπήθηκαν
με τόσο κόπο
ή κι οι δυο μας ή κανείς
ως την άκρη της κλωστής
ισορροπήσαμε εμείς.

Πάλι
Ό,τι προλάβαμε και ζήσαμε
Και όλα αυτά, που ψιθυρίσαμε
Σημάδεψε και ρίξε στο κεφάλι.
Πάλι
Καθώς τα ρούχα μας σωριάζονται
Στα σώματα μας, που αγκαλιάζονται
Σημάδεψε και πάτα τη σκανδάλη

Δεν χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές
Των ανθρώπων που αγαπήθηκαν
με τόσο κόπο
ή κι δυο μας ή κανείς
ως την άκρη της κλωστής
ισορροπήσαμε εμείς.

[Lacrymosa]

Κωνσταντίνος Καβάφης


Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.


[1913]

[Lacrymosa]

"Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες. Ο άνεμος όταν περνάει,
στίχους, ήχους παράξενους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες.

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες.
Υψώνονται σαν δάχτυλα στα χάη,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες.

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις,
χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε.
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις.

Στο σώμα, στην ενθύμηση πονούμε.
Μας διώχνουνε τα πράγματα, κι η ποίησις
είναι το καταφύγιο που φθονούμε."

[Lacrymosa]

Aπό θεούς και ανθρώπους μισημένοι,
σαν άρχοντες που εξέπεσαν πικροί,
μαραίνονται οι Βερλαίν· τους απομένει
πλούτος η ρίμα πλούσια και αργυρή.
Οι Ουγκώ με "Τιμωρίες" την τρομερή
των Ολυμπίων εκδίκηση μεθούνε.
Μα εγώ θα γράψω μια λυπητερή
μπαλλάντα στους ποιητές άδοξοι που’ ναι.

Αν έζησαν οι Πόε δυστυχισμένοι.
και αν οι Μπωντλαίρ έζησαν νεκροί,
η Αθανασία, τούς είναι χαρισμένη.
Κανένας όμως δεν ανιστορεί
και το έρεβος εσκέπασε βαρύ
τους στιχουργούς που ανάξια στιχουργούνε.
Μα εγώ σαν προσφορά κάνω ιερή
μπαλλάντα στους ποιητές άδοξοι πού ναι.

Του κόσμου η καταφρόνια τούς βαραίνει
κι αυτοί περνούνε αλύγιστοι και ωχροί.
στην τραγικήν απάτη τους δοσμένοι
πως κάπου πέρα η Δόξα καρτερεί,
παρθένα βαθυστόχαστα ιλαρή.
Μα ξέροντας πως όλοι τούς ξεχνούνε,
νοσταλγικά εγώ κλαίω τη θλιβερή
μπαλλάντα στους ποιητές άδοξοι πού ναι.

Και κάποτε οι μελλούμενοι καιροί:
-Ποιος άδοξος ποιητής θέλω να πούνε,
την έγραψε μιαν έτσι πενιχρή
μπαλλάντα στους ποιητές άδοξοι πού’ναι;

[deleted-member30-03]

Chemistry

Life as it is, is not enough
There is much to be done
And behold, twist of fate
Increasing hate

Hey mother chemistry
What have you got for me
I need a shot, a kick, a dirty flick
I'm on fire

True desire

I need to get high
I need to get low
I need the system
To let me go

Can't someone just tell me the truth
can't you hold on to me
If I were to come home all dressed up
would you then take me in or laugh at my face
Please forgive all I said
don't erase my legacy
I know for a fact that you wouldn't let me in
cause I'm just the unwanted son
Can't someone just pick me up
can't you clean my memory
I know that you cried the last time that you saw me
but I couldn't help it or feel you

Hey mother chemistry
What have you got for me
I need a shot, a kick, a dirty flick
I'm on fire

True desire

I need to get high
I need to get low
I need the system
To let me go

Can't someone just tell me the truth
can't you hold on to me
If I were to come home all dressed up
would you then take me in or laugh at my face
Please forgive all I said
don't erase my legacy
I know for a fact that you wouldn't let me in
cause I'm just the unwanted son
Can't someone just pick me up
can't you clean my memory
I know that you cried the last time that you saw me
but I couldn't help it or feel you

[crazy_diamond]

Τα φιλιά μας


Δεν θέλω να γίνουν τα φιλιά μας

πορτοκαλί χρυσόψαρα

σε βαζάκι μαρμελάδας,

να τα ταίζεις σπόρους πικρολέμονου

όταν θα νιώθεις μοναξιά,

αλλά ασημένιοι σολωμοί

να κολυμπούν αντίθετα στις φλέβες σου

κάθε αρτηρία να τα εκσφενδονίζει στην καρδιά σου

κοπάδια ψάρια

να σπαρταρούνε στα σπλάχνα σου,

και όταν ξαναβρεθούμε

διάφανα

καινούργια όπως χθες

τρυφερά πάνω στα χείλη,

όπως πρώτα.




Χλόη Κουτσουμπέλη

[Lacrymosa]

"My Immortal"

I'm so tired of being here
Suppressed by all my childish fears
And if you have to leave
I wish that you would just leave
'Cause your presence still lingers here
And it won't leave me alone

These wounds won't seem to heal
This pain is just too real
There's just too much that time cannot erase


When you cried I'd wipe away all of your tears
When you'd scream I'd fight away all of your fears
And I held your hand through all of these years
But you still have
All of me

You used to captivate me
By your resonating light
Now I'm bound by the life you left behind
Your face it haunts
My once pleasant dreams
Your voice it chased away
All the sanity in me

These wounds won't seem to heal
This pain is just too real
There's just too much that time cannot erase


I've tried so hard to tell myself that you're gone
But though you're still with me
I've been alone all along

[TomiP.]

http://www.youtube.com/watch?v=bS-l3DTIGAI

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Γιάννης Αγγελάκας
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Αγγελάκας


Μου λεν αν φύγω από τον κύκλο θα χαθώ
στα όρια του μοναχά να γυροφέρνω.
Και πως ο κόσμος είν' ανήμερο θεριό
κι όταν δαγκώνει εγώ καλά είναι να σωπαίνω.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός, πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

Μου λεν αν φύγω πιο ψηλά θα ζαλιστώ
καλύτερα στη λάσπη εδώ μαζί τους να κυλιέμαι.
Και πως αν θέλω περισσότερα να δω,
σ' ένα καθρέφτη μοναχός μου να κοιτιέμαι.
Κι όταν φοβούνται πως μπορεί να τρελαθώ
μου λεν να πάω κρυφά κάπου να κλάψω.
Και να θυμάμαι πως αυτό το σκηνικό
είμαι μικρός πολύ μικρός για να τ' αλλάξω.

Μα εγώ μ΄ένα άγριο περήφανο χορό
σαν αετός πάνω απ' τις λύπες θα πετάξω.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μην κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.

[TomiP.]

Στίχοι: Πάνος Μουζουράκης
Μουσική: Πάνος Μουζουράκης
Πρώτη εκτέλεση: Πάνος Μουζουράκης


Βαδίζω τυφλά με λέξεις κεριά
Αφήνω να ακουστεί η ομορφιά στη σιωπή
Φροντίζω να πέφτει αργά

Μου λείπεις γιατί
Σε θέλω γιατί
Με κάνεις να τρέμω από φόβο μη σε χάσω πριν σε ξεπεράσω

Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Κι ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω, να σωθώ από μένα

Βαδίζω απαλά με λέξεις κλειδιά
Σφραγίζουν πόρτες, κλειδώνουν γερά
Θωρώ το πρόσωπό σου να γελά

Μου λείπεις γιατί
Σε θέλω γιατί
Είναι πικρό να πίνεις τα δάκρυά σου, τώρα ξεκουράσου

Μα είσαι δικιά μου και πάντα θα είσαι
Και ας είσαι κοντά μου και ας μην είσαι
Ψάχνω τρόπο μες στα όνειρά μου
λίγο πριν σε χάσω να σε φέρω κοντά μου
Να σου δείξω πως τα 'χω χαμένα
για να σε σώσω, να σε σώσω από μένα
Πως να σε σώσω από μένα

http://www.youtube.com/watch?v=Vaha0_2D6Hk

[TomiP.]

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Moυσικη:Τρυπες

Δεν κοπάζει δεν σβήνει
στη καρδιά μου η φωτιά
που με τρώει και με ρίχνει
απ' την Εδέμ στο πουθενά
Οι αιώνες ρωτάνε
πόσο ακόμα Θα αντέξω
Να τρικλίζω εκεί έξω
Ξυπόλυτος μόνος
Κι εγώ ψιθυρίζω
δικιά μου η χαρά
δικό μου το αίμα
δικός μου κι ο τρόμος
Δεν είμαι μόνος
Δεν είμαι ο μόνος
Όλα είναι δρόμος
Η φωτιά η γιορτή η απώλεια ο πόνος
Ο κάθε μικρός θάνατος
κι ο μεγάλος ο ατέλειωτος κόσμος
Όλα είναι δρόμος

http://www.youtube.com/watch?v=um_4yDjOnuc

[Lacrymosa]

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Τρύπες
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες


Ακούω τις θάλασσες
και τα ποτάμια σου
Ακούω το γέλιο
ακούω το κλάμα σου

Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου
Τις πολιτείες και τους ανθρώπους
που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου

Ακούω τους ήλιους
και τους πλανήτες σου
Ακούω τις χαρές σου
ακούω τις λύπες σου

Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου
Τους εραστές και τους τρελούς
που ξενυχτάν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου

[Lacrymosa]

Στίχοι: Γιάννης Αγγελάκας
Μουσική: Τρύπες
Πρώτη εκτέλεση: Τρύπες


Τα λόγια μου είναι μια γλυκιά προσευχή
κουρνιάζουν έξω από το κλεισμένο σου παράθυρο
και αν τ' άφηνες θ' ανοίγαν μια ρωγμή
απ' το μικρό κελί σου ως το άπειρο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Τα λόγια μου είναι μια ανέλπιδη ευχή
Σβησμένα φώτα μέσα στο άχαρο δωμάτιο
Και αν τ' άφηνες θα καίγαν τη σιωπή
Και θα διαλύαν το κρυμμένο σου παράπονο

Μα εσύ σωπαίνεις και θρηνείς σαν τον κατάδικο
Πάνω απ' τη στάχτη που σκεπάζει τον παράδεισο
πάνω απ' τη στάχτη

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει, σε ό,τι σου τρώει την ψυχή
Έξω οι δρόμοι αναπνέουν διψασμένοι, ανοιχτοί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά, στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Βάλε φωτιά σε ό,τι σε καίει σε ό,τι σου τρώει τη ψυχή
Υπάρχει ακόμα υπάρχει κάτι που δεν έχει χαθεί

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή
Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή
Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή

[deleted-member30-03]

If it ends tomorrow / if it begins
It gives me no sorrow / no tears will fall to my lips
I don't know the feeling / I haven't felt this before
It is scaring / more than I thought more

On my last day / I felt alone
For you I pray / Your hope will betray (you)
In the desert land / I felt fear
You grabbed my hand / I need to be here

If it ends tomorrow / if it begins
It gives me no sorrow / no tears will fall to my lips
I don't know the feeling / I haven't felt this before
It is scaring / more than I thought more

So close to me / the younger must stay
Nothing more to see / nothing more to say
Coming to an end / before the night is over
Trying to pretend / the time is not over
Emotions hard and rough / I am getting old
Is it enough? / this isn't the goal
The cure I can find / only deep within me
No man can save me / no man can help me

Untouched / unexpected / unfulfilled / maybe forever
My soul has been taken away
Undying / unreal / unconcerned / it's now or never
My soul has been taken away

On my last day / I felt alone
For you I pray / Your hope will betray (you)
In the desert land / I felt fear
You grabbed my hand / I need to be here