Είτε παντρευτείς, είτε δεν παντρευτείς πάλι θα μετανιώσεις...

[mariafil]

Κάποιος φιλόσοφος είπε το παραπάνω απόφθεγμα που έβαλα ως τίτλο...

και το έβαλα με βάση του ότι απο προσωπικές μου εμπειρίες γενικά ακολουθούσα ένα σκεπτικό και πίστευα πως είναι το σωστό...

με την συναναστροφή μου όμως με διαφορετικό κόσμο κατάλαβα πως κάποια πράγματα που αποτελούν θεμέλιο για τον εαυτό μου δεν είναι και ο νόμος... το σωστό δηλαδή...

όλο αυτό είχε ως αποτέλεσμα μια γενικότερη αμφισβήτηση του εαυτού μου και αναπόφευκτα την κατάθλιψη...


βλέπωντας τα πράγματα και απο την μια και απο την άλλη πλευρά... και απο παρέες και απο κοινωνικούς χώρους...

εγώ καταλαβαίνω πως ο καθένας έχει σχηματίσει μια δική του άποψη για το τί είναι η αλήθεια και το σωστό πράγμα το οποίο δεν συμβαδίζει με την γενική πραγματικότητα...

αυτό που κατάλαβα λοιπόν είναι πως η αλήθεια δεν είναι μια...

τώρα απο κει και πέρα... παραμένωντας αναποφάσιστη και χωρίς ξεκάθαρη άποψη για διάφορα θέματα αυτό έχει επίπτωση στην ψυχολογία μου καθώς αν δεν έχεις το θάρρος της γνώμης σου απλά είσαι ένας παθητικός θεατής όλων αυτών που συμβαίνουν και μπορεί και την ποιό ακραία άποψη να την θεωρείς σωστή...

τώρα πια μη έχοντας κάποιο σημείο αναφοράς... ίσως την οικογένεια και την κοινωνική μου τάξη καθώς η οικογένεια και η κοινωνική σου τάξη καθορίζει ίσως τί είναι σωστό και τι λάθος...

θα παραθέσω και ένα παράδειγμα.... απο το http://www.nooapocalypsis.org/html/a...naisthima.html

"Ο χώρος του εγκεφάλου διαμορφώνεται από το περιβάλλον στο οποίο εκπαιδεύεται, δηλαδή τον χώρο και τον χρόνο, και δημιουργεί τον τρόπο που λειτουργεί η σκέψη για να παράγει λογική.
Ο κυρ Παναγιώτης μόλις σχόλασε απ’ την δουλειά του θέλησε να πάρει μια μπουγάτσα. Στάθηκε έξω απ’ το μαγαζί και λέει στον νεαρό: «Μια μπουγάτσα με κρέμα, μου δίνεις;». Την ίδια στιγμή σταματά δίπλα του ένα πολυτελές αυτοκίνητο, ανοίγει το πίσω τζάμι και ένας άλλος κύριος ζητά κι αυτός μια μπουγάτσα με κρέμα. Ο μικρός του καταστήματος δίνει τις μπουγάτσες στους κυρίους. Ο κυρ Παναγιώτης ρωτά: «Τι σου θέλω μικρέ;». Ο κύριος απ’ το αυτοκίνητο ρωτά : «Πόσο σου οφείλω νεαρέ;». Ο νεαρός απαντά : «5 ευρώ». Ο κυρ Παναγιώτης ρώτα έκπληκτος : «Πόσο;!» και την ίδια στιγμή ο κύριος απ’ το αυτοκίνητο απορεί: «Μόνο;!». Ο κυρ Παναγιώτης έδωσε τα χρήματα με βαριά καρδιά, ενώ ο άλλος κύριος σχολιάζοντας τον κυρ Παναγιώτη είπε στον οδηγό του: «Τι μίζεροι άνθρωποι που υπάρχουν!» και έπειτα απόλαυσε ευχαριστημένος την μπουγάτσα του. Βλέπουμε δύο υποκειμενικές λογικές, οι οποίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, λόγω του τρόπου που η σκέψη του καθενός παρήγαγε την λογική εκ των δεδομένων που ο χώρος και ο χρόνος έχει δώσει στον εγκέφαλο. Οι δύο αυτές λογικές , ως προς τις τιμές των προϊόντων, διέφεραν λόγω της διαμορφωμένης γνώσης του εγκεφάλου από τα διαφορετικά εισοδήματα τους. Η λογική του κυρ Παναγιώτη είχε το χρώμα της στεναχώριας και η λογική του άλλου κυρίου είχε το χρώμα της κριτικής και του πλούτου. Τα εισοδήματα των ανθρώπων λοιπόν μπορούν και διαφοροποιούν τη λογική τους και η υποκειμενική αυτή λογική αλλοιώνει τις έννοιες και τις αξίες προσαρμόζοντας τες κατά το δοκούν."

παραθέτοντας το παραπάνω παράδειγμα θέλω να μου πεί κάποιος ποιός απο τους δύο κυρίους του παραδείγματος έχει δίκιο? εγω θα έλεγα ότι έχει δίκιο αυτός που δεν έχει πολλά λεφτά αλλά και οι δυο άνθρωποι του παραδείγματος είναι μια πραγματικότητα...

δεν ξέρω αν καταλαβαίνεται το σκεπτικό μου....

τέλος πάντων όλο αυτό το πράγμα με έχει οδηγήσει σε μια αντικοινωνικότητα (δεν βγαίνω έξω)
καθώς ο καθένας τα βλέπει απ' την μεριά του κάτι που δεν αντιστοιχεί και στην συνολική πραγματικότητα... αυτό που λέμε το βλέπω σφαιρικά....

που να πάμε και στα πολιτικά που ο καθένας θεωρεί την άποψη του σωστή...

αυτά...

[keep_walking]

Μετανιωνεις για το δρομο που δεν πηρες...παντα μαλλον.

Ενα αλλο που εχω ακουσει "εαν θες να ζησεις σαν ανθρωπος και να πεθανεις σαν το σκυλι μην παντρευεσαι , εαν θες να ζησεις σαν σκυλι και να πεθανεις σαν ανθρωπος παντρεψου" (λογικα εννοει παιδια να κανεις)

[mariafil]

καλό...:-)

[keep_walking]

Καταλαβαινω αυτο που θες να πεις.

Εχω διαβασει για αυτο. Καπως ετσι δουλευω και εγω ....βλεπω πολλες πτυχες οποτε δινω δικιο και στον ενα και στον αλλο , αναλογως. Δεν μπορω να βγαλω τον ενα λαδι και τον αλλο λαθος. Με βασει αυτο το σκεπτικο αιτιολογω και πολλες συμπεριφορες που ειναι αρνητικες προς το ατομο μου και αυτο με σκοτωνει καπως εσωτερικα.

Δεν θυμαμε τι ειχα διαβασει , αλλα καποιος ψυχολογος το χαρακτηριζε ως προβλημα , ενω εγω το θεωρω λογικη πορεια. Δεν μπορω να θυμηθω πολλα δυστυχως.

[keep_walking]

Προβλημα οτι εισαι κατα καποιο τροπο αποκομμενος απο το συναισθημα...του στυλ ναι ξεσπασε κατα των πολιτικων , μην σκεφτεσαι οτι και αυτοι την δουλεια τους κανουν καπως ετσι:)

[keep_walking]

Οργισου για την φαρμακοβιομηχανια που σκοτωσε με παρενεργεια τον γιο σου , μην σκεφτεσαι οτι βγαζει ενα σωτηριο φαρμακο για εκατομμυρια αλλους οργανισμους και συ ησουν μια σπανια περιπτωση. Μην σκεφτεσαι και τα δυο , αλλα αυτο που λεει το συναισθημα , καπως ετσι τα ελεγε το βιβλιο.

[keep_walking]

Δεν ξερω εαν επιασα το σκεπτικο εστω και λιγο....ή ειμαι εντελως λαθος.

[mariafil]

το θέμα είναι το εξής... με όλο αυτό το σκεπτικό δεν μπορώ να κάνω φίλους γιατί ο καθένας το βλέπει απ' τη μεριά του...

εντάξει κάποια πράγματα είναι θεμελιώδη για μένα και ίσως να μην αλλάξουν ποτέ...

αλλά όλη αυτή η συνειδητοποίηση της πραγματικότητας έχει αρνητικά αποτελέσματα στο συναίσθημα...

αλλά πως γαμώτο... αφου πάντα έκανα αυτό που νιώθω και έπεσα σε κατάθλιψη... πώς γίνεται να αλλάξω?

για να σου δώσω να καταλάβεις... κάποια πράγματα τα πίστευα ακράδαντα... αλλά με τις συναναστροφές μου κατάλαβα
πως δεν είναι απότυτα το σωστό... όπως λεώ και στον γιατρό μου η μια σκέψη αναιρεί την άλλη... ή ότι η σκέψη μου κάνει κύκλους...χαχα...

όλο αυτό δεν θα με πείραζε αν αισθανόμουνα καλά... δηλαδή είχα σφαιρική άποψη και ένιωθα και καλά...

κάποτε ζούσα σε ένα φανταστικό κόσμο και ίσως προσγειώθηκα... δεν ξέρω...

[mariafil]

ναι keep καταλαβαίνω πολύ καλά τι θες να πείς...

εγω αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι δεν υπάρχει μια συμφωνία μεταξύ του μυαλού και της καρδιάς...

όποτε αυτά τα 2 πηγαίναν μαζί ήμουνα ευτυχισμένη...

το μυαλό καταλαβαίνει την πραγματικότητα αλλά η καρδιά δεν το αντέχει... κάπως έτσι...

[keep_walking]

Παιρνεις καποιο φαρμακο? (Συγγνωμη εαν γινομαι αδιακριτως...απλως επαιρνα risperdal παλια...και σκεφτομουν καπως ετσι).

Περαν αυτου ειναι και με ποιον μιλας. Εαν μιλας με ξεροκεφαλους που κολλανε στο πιο μικρο θεμα και υποστηριζουν μετα μανιας την γνωμη τους ή σε υποτιμανε δεν ειναι κατι καλο.

Πρεπει να ταιριαζεις με τις παρεες , βεβαια οι παρεες δεν ειναι ακριβως δεν μου κανουν ,τις αλλαζω βρισκω αλλες κλπ. ειναι δυσκολο.

Δεν ξερω τι ακριβως μπορει να φταιει.
Σε παρακολουθει καποιος γιατρος , εχει παει σε καποιον για να βγεις απο το λουκι?

[keep_walking]

Ειδα οτι πας σε γιατρο λαθος μου.

[mariafil]

πέρνω effexor 150mg 9 μήνες
και 3mg risperdal

το risperdal μου το έκοψε ο γιατρός το πάσχα...
βασικά εγώ αυτές τις σκέψεις τις έκανα είτε έπερνα το risperdal είτε δεν το έπερνα...

και παράλληλα κάνω και ψυχοθεραπεία...

[Remedy]

Κάποιος φιλόσοφος είπε το παραπάνω απόφθεγμα που έβαλα ως τίτλο...

και το έβαλα με βάση του ότι απο προσωπικές μου εμπειρίες γενικά ακολουθούσα ένα σκεπτικό και πίστευα πως είναι το σωστό...

με την συναναστροφή μου όμως με διαφορετικό κόσμο κατάλαβα πως κάποια πράγματα που αποτελούν θεμέλιο για τον εαυτό μου δεν είναι και ο νόμος... το σωστό δηλαδή...

.........
παραθέτοντας το παραπάνω παράδειγμα θέλω να μου πεί κάποιος ποιός απο τους δύο κυρίους του παραδείγματος έχει δίκιο? εγω θα έλεγα ότι έχει δίκιο αυτός που δεν έχει πολλά λεφτά αλλά και οι δυο άνθρωποι του παραδείγματος είναι μια πραγματικότητα...

δεν ξέρω αν καταλαβαίνεται το σκεπτικό μου....

τέλος πάντων όλο αυτό το πράγμα με έχει οδηγήσει σε μια αντικοινωνικότητα (δεν βγαίνω έξω)
καθώς ο καθένας τα βλέπει απ' την μεριά του κάτι που δεν αντιστοιχεί και στην συνολική πραγματικότητα... αυτό που λέμε το βλέπω σφαιρικά....

που να πάμε και στα πολιτικά που ο καθένας θεωρεί την άποψη του σωστή...

αυτά...

δεν ειμαι βεβαιη οτι σε καταλαβα ακριβως σε αυτο που αισθανεσαι,
αλλα αν το καταλαβα καλα,
αυτο που λες, οτι δλδ οι ανθρωποι εχουν συχνα (συνηθως) ΠΟΛΥ διαφορετικες οπτικες για τα πραγματα, εμενα δεν μου προκαλει εκπληξη.
ειναι μια παραδοχη, το θεωρω μια πραγματικοτητα και το δεχομαι ως τετοια!
αλλωστε οι επιλογες των συναναστροφων μας, το ποιους κανουμε παρεα, ποιους κανουμε φιλους κλπ, νομιζω οτι εχουν να κανουν κυριως με αυτο ακριβως!
το να υπαρχει μια κοινη βαση συνεννοησης και επικοινωνιας, να συμφωνουμε σε καποιες αποψεις, να συμφωνουμε ισως σε καποιες βασικες ηθικες αρχες, κλπ...

αυτο που δεν μπορω να καταλαβω, ειναι το οτι αυτη η πραγματικοτητα ειναι που σε κραταει μακρια απο τους ανθρωπους, μεσα στο σπιτι.
ναι, φυσικα θα βρεις ανθρωπους που θα σκεφτονται εντελως διαφορετικα απο εσενα.
αστους να υπαρχουν! δεν μπορει να ειμαστε ολοι ιδιοι κι ισως δεν θα ηταν και ενδιαφερον.
εσυ βρες αυτους που μπορουν να σε καταλαβουν και ασχολησου μαζι τους..

[Empneustns]

λοιπον μαρια,πολλες φορες ειναι πολυ δυσκολο να διαχωρισουμε τι ειναι σωστο και τι λαθος...
ακομα και εγω,αλλιως θα αντιδρασω σε μια κατασταση τωρα και αλλιως σε 15 χρονια γιατι θα ειμαι διαφορετικος...
πιστεψε με παντως,το να διαλεγεις με γνωμονα τα λεφτα δεν θα σε βοηθησει...
αφου ομως ψαχνεις να βρεις εναν "νομο" για να ξεχωρισεις τους σωστους ανθρωπους απο τους "αλλους" θα σου πω κατι πολυ πολυ παλιο
διαλεγε να εισαι μαζι με ανθρωπους που δεν κανουν οτι δεν θελουν να τους κανουν...και ταυτοχρονα,μη κανεις και εσυ σε αυτους,οτι δεν θελεις να κανουν αυτοι σε εσενα...
αν και ακουγεται απλο ειναι απο τα πιο δυσκολα,σημαινει να μην κακολογεις να μη σε κακολογουν,να συγχωρεις και να σε συγχωρουν,να σκεφτονται για το δικο σου καλο και εσυ για το δικο τους...
αν βρεις τετοιυς ανθρωπους μεινε μαζι τους και μη τους στεναχωρεις,θα κερδισεις μαζι τους...
αν βρεις απο τους "αλλους" οσα λεφτα και να εχουν,εσυ δεν προκειται να δεις τιποτα ;)

[elis]

σε πειραζει που ο καθενασ πιστευει τα δικα του και δεν μπορουν να εκτιμησουν το τι εισαι;