Χρειάζομαι την γνώμη σας... Να χωρίσω ή να ζήσω?

[lazy]

Καλησπέρα, θα μπω κατευθείαν στο πρόβλημά μου... Είμαι 24 ετών και είμαι με κάποιον εδώ κ 6 μήνες που είναι 3 χρόνια μικρότερός μου.. Εγώ έχω τελειώσει με την σχολή μου κ αυτός βρίσκεται στο τρίτο έτος.. Νιώθω ότι είναι το άλλο μου μισό... Κάθε μέρα τον ερωτεύομαι όλο κ πιο πολύ με αποτέλεσμα να βγαίνουν στην επιφάνεια οι γνωστές ανάγκες περί γάμου κ όλα τα σχετικά! Φυσικά ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ!! Απλά έχω αρχίσει κ τα βάζω κάτω κ πρακτικά δεν γίνεται... Έχω αγχωθεί όσο δεν πάει!

Ξέρω θα με βρίσετε με τον τρόπο που σκέφτομαι αλλά δεν έχω πολύ χρόνο να τα αναλύσω περισσότερο.. Θα τα πω απλά, ακριβώς όπως τα σκέφτομαι: Είμαι 24+ 2 χρόνια που θέλει να τελειώσει την σχολή του θα είμαι 26. Δεν ξέρει ακόμα αν θα κάνει κάποιο μεταπτυχιακό μετά. Αν πούμε ότι κάνει προσθέτουμε συν 2 χρόνια κ τότε θα είμαι 28! Μέχρι να βρει δουλειά θα έχω πάει 30..... Αυτός όμως θα είναι 27!! Η καλύτερη ηλικία για έναν άντρα στο να κάνει τότε σοβαρή σχέση! Εγώ όμως??

Του έχω μιλήσει για όλα αυτά κ ακόμα κ οι απαντήσεις του με αγχώνουν.. Μου λέει π.χ.:Μην κάθεσαι να τα σκέφτεσαι όλα αυτά!!! Εγώ σκέφτομαι πολύ σοβαρά για μας κ αυτό που θέλω είναι να τελειώσω την σχολή μου κ να βρω δουλειά..
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι βάζει στην άκρη κάποιο μεταπτυχιακό ή κάτι που θα μπορούσε να κάνει αν δεν ήμουν εγώ... Έχει όλη την ζωή μπροστά του κ νιώθω ότι τον κάνω ξαφνικά να προσπαθεί να ωριμάσει πολύ πιο γρήγορα από ότι πρέπει... Νιώθω ότι είμαι το εμπόδιο στην ζωή του αλλά δεν το δέχεται γιατί απλά σκέφτεται εμένα να είμαι ευτυχισμένη... Δεν μπορώ να του το κάνω αυτό...

Αν όμως απλά πω να το ζήσω κ φτάσω στα 30 μου κ τελικά δούμε ότι δεν γίνεται??? Τι κάνω εγώ μετά??? Ξέρω ότι το άγχος μου είναι λίγο παράλογο αφού δεν ξέρω καν τι θα γίνει στο μέλλον.. Μπορεί να χωρίσουμε για πολλούς κ διάφορους λόγους κ ότι είμαστε μικροί κ οι 2 τώρα αλλά θα ήθελα να μπορούσα να είχα απλά την επιλογή..

Με αυτόν τον άνθρωπο έχω νιώσει πράγματα που δεν ένιωσα ποτέ.. Σε σημείο να έχω μετανιώσει πρώτη φορά στη ζωή μου για όλες τις προηγούμενες σχέσεις μου.. Μαζί του τα ένιωσα όλα... Μαζί του κατάλαβα τι θα πει ενθουσιασμός κ τι έρωτας... Στην αρχή νόμιζα ότι ήμουν ερωτευμένη όπως όλοι μας.. Μετά ότι ωρίμασε... Όμως τους τελευταίους 2 μήνες τα κατάλαβα όλα τα αισθήματά μου με την σειρά: Πρώτα ήμουν ενθουσιασμένη μαζί του, μετά άρχισα να τον εκτιμώ σαν άνθρωπο.. Κ τους τελευταίους 2 μήνες νιώθουμε κ οι 2 τρελά ερωτευμένοι!!!!! Πάντα νόμιζα ότι ο έρωτας φεύγει όχι ότι μπορεί να γενηθεί μετά απο 4 μήνες!!! Είναι τόσο όμορφα όλα!!!! Γιαυτό με αγχώνει απίστευτα!!!

Πείτε μου την γνώμη σας όποια κ αν είναι αυτή... απλά κ ο καημένος δεν μπορεί να μου πει κ κάτι παραπάνω κ δεν θέλω να τον φορτώνω με όσα παράλογα ή όχι σκέφτομαι....

[streidi]

Γεια σου lazy! Όντως έχεις αγχωθεί χωρίς λόγο... Αν ταιριάζετε τόσο ώστε να είστε μια ζωή μαζί, τότε θα είστε μια ζωή μαζί, είναι απλό! Και ό,τι προβλήματα προκύψουν θα τα λύσετε μαζί και θα σας κάνουν πιο δυνατούς σαν ζευγάρι, κτλ κτλ. Από κει και πέρα δε μπορείς να κρατήσεις κάτι αν δε λειτουργεί, όσο και να θέλεις, όσο και να φοβάσαι. (που εύχομαι να μη συμβεί φυσικά) Εύχομαι να πάνε όλα καλά, αλλά ήδη ψιλοκαταστρέφεις τη χαρά σου με το να αγχώνεσαι τόσο, το έχεις σκεφτεί; Όπως και να πάει το πράγμα, αυτές οι στιγμές είναι μοναδικές, οπότε ζήσ'τες χωρίς να τις ''ψαλιδίζεις''!

[Θεοφανία]

lazy...εγώ πάλι νομίζω πως ο φόβος σου είναι πως εκείνος κάποια στιγμή θα φύγει και έχεις αρχίσει να ζητάς διαβεβαιώσεις και υποσχέσεις, για να μη σου πω πως στην ακρη του μυαλού σου έχεις και κανενα αρραβώνα, έτσι για να το κάνεις πιο σίγουρο.
Όμως, οι σκέψεις και ειδικά όταν του τις μεταφέρεις, το μόνο που θα κάνουν είναι σιγά-σιγά να του φεύγει ο έρωτας και να νιώθει πως βάζει λουρί στο λαιμό του.
Αν πραγματικά νιώθεις όλα αυτά που λες, (που διατηρώ μια επιφύλλαξη καθώς δεν θα έθετες τέτοιου είδους προβληματισμούς), ζήστο και σταμάτα να ψάχνεις τρόπους να το μονιμοποιήσεις....:)

[marian_m]

Μάλλον έχεις διαλέξει να μη ζεις το παρόν αλλά το ενδεχόμενο μέλλον. Κακό αυτό, γιατί έτσι χάνεις το μόνο που είναι σίγουρο, το παρόν δηλαδή.
Όποιος ζει περιμένοντας να ζήσει, δεν ζει τελικά. Και τίποτα δεν μας εξασφαλίζει ότι αυτά που σχεδιάζουμε θα μας συμβούν έτσι ακριβώς όπως τα φανταστήκαμε. Αυτό είναι και το ωραίο στη ζωή.

[Jimmy]

6 μηνες ειναι πολυ λιγο για να αρχιζεις να σχεδιαζεις ολα αυτα!! Και αυτος ειναι 21! Προσεξε το γιατι θα τον τρομαξεις! Ασε να περασει λιγο ακομα καιρος γιατι ενω ειναι πολυ ωραια αυτα που λες και ευχομαι να μεινουν πολυ φοβαμαι οτι θα γινουν αγχωτικα τα πραγματα και θα χαθει ή φθαρει ολη αυτη η μαγεια...

Απλα χαλαρωσε και απολαυσε το! Εχεις κανα δυο χρονια ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ μεχρι να αρχισεις να τα ξανασκεφτεσαι!

[Paolo_1]

Να ρωτήσω κάτι άσχετο;Πώς γνωριστήκατε;Εσύ του την έπεσες ή αυτός;Ρωτάω γιατί είναι κάπως σπάνιο κοπέλες ηλικίες 24-25+ να δίνουν σημασία σε μικρότερούς τους μιας και τους θεωρούν ανώριμους,μωρά κλπ.

Εσύ έχεις χορτάσει προφανώς από σχέσεις και κάπου είναι λογικό να σκέφτεσαι και για πιο σοβαρά.Άσε που όντως για τα ελληνικά δεδομένα είσαι σε ηλικία γάμου.Για τον άντρα όμως δεν είναι και ότι καλύτερο να παντρεύεται μικρός και χωρίς να έχει 'χορτάσει',γιατί η πείνα μπορεί να βγει αργότερα.Δεν γίνεται τώρα ένας 21 χρονών,στην αρχή της ζωής του,να σκέφτεται γάμους.Μόνο αν είναι φουλ στην ανασφάλεια ή γεννημένος μονογαμικός.

[Jimmy]

Ηλικια γαμου τα 24???? Για κοπελα με σπουδες????? Με την καμια!

[Θεοφανία]

Ηλικια γαμου τα 24???? Για κοπελα με σπουδες????? Με την καμια!

αν ζουσαμε όμως στα 1920 θα ήταν ήδη γεροντοκορη...:ρ

[Remedy]

.........Έχει όλη την ζωή μπροστά του κ νιώθω ότι τον κάνω ξαφνικά να προσπαθεί να ωριμάσει πολύ πιο γρήγορα από ότι πρέπει... Νιώθω ότι είμαι το εμπόδιο στην ζωή του αλλά δεν το δέχεται γιατί απλά σκέφτεται εμένα να είμαι ευτυχισμένη... Δεν μπορώ να του το κάνω αυτό...

Αν όμως απλά πω να το ζήσω κ φτάσω στα 30 μου κ τελικά δούμε ότι δεν γίνεται??? Τι κάνω εγώ μετά??? Ξέρω ότι το άγχος μου είναι λίγο παράλογο αφού δεν ξέρω καν τι θα γίνει στο μέλλον.. Μπορεί να χωρίσουμε για πολλούς κ διάφορους λόγους κ ότι είμαστε μικροί κ οι 2 τώρα αλλά θα ήθελα να μπορούσα να είχα απλά την επιλογή..

Με αυτόν τον άνθρωπο έχω νιώσει πράγματα που δεν ένιωσα ποτέ.. Σε σημείο να έχω μετανιώσει πρώτη φορά στη ζωή μου για όλες τις προηγούμενες σχέσεις μου.. Μαζί του τα ένιωσα όλα... Μαζί του κατάλαβα τι θα πει ενθουσιασμός κ τι έρωτας... Στην αρχή νόμιζα ότι ήμουν ερωτευμένη όπως όλοι μας.. Μετά ότι ωρίμασε... Όμως τους τελευταίους 2 μήνες τα κατάλαβα όλα τα αισθήματά μου με την σειρά: Πρώτα ήμουν ενθουσιασμένη μαζί του, μετά άρχισα να τον εκτιμώ σαν άνθρωπο.. Κ τους τελευταίους 2 μήνες νιώθουμε κ οι 2 τρελά ερωτευμένοι!!!!! Πάντα νόμιζα ότι ο έρωτας φεύγει όχι ότι μπορεί να γενηθεί μετά απο 4 μήνες!!! Είναι τόσο όμορφα όλα!!!! Γιαυτό με αγχώνει απίστευτα!!!

Πείτε μου την γνώμη σας όποια κ αν είναι αυτή... απλά κ ο καημένος δεν μπορεί να μου πει κ κάτι παραπάνω κ δεν θέλω να τον φορτώνω με όσα παράλογα ή όχι σκέφτομαι....

το να παρει μια βιαστικη αποφαση για την ζωη του και να παρατησει ανωτερες σπουδες, δεν δειχνει ωριμοτητα, αλλα ανωριμοτητα...
δεν ειναι ο γαμος, η ωριμη αποφαση στην ζωη, αλλα η εξελιξη μας..
κι εφοσον στεναχωριεσαι που τον βαζεις σε τετοιες διαδικασιες, γιατι δεν σταματας να το κανεις?

τις απαντησεις τις εχεις δωσει ηδη στον εαυτο σου. ουτε ξερεις πως θα παει η σχεση σας τα επομενα χρονια, ουτε αν θα τον θελεις ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΕΣΥ, ουτε αν θα σε θελει αυτος, ουτε τιποτε!!!!

ποιος ο λογος λοιπον να στραγγαλιζεις (κυριολεκτικα) αυτο που θα μπορουσες να ζεις τωρα (γιατι με τοσα αγχη, δεν το ζεις, απλα θα θελες...)
εχω μια γνωστη που μολις γνωρισει καποιον ανδρα, σκεφτεται αμεσως τον γαμο.. αυτοματως! αρχιζει ετσι σπασμωδικες κινησεις και πιεση προς τον αλλο, οχι για αμεσο γαμο προφανως, αλλα για διαβεβαιωσεις αφοσιωσης... μονιμως,..
το αποτελεσμα ειναι, οι ενδιαφεροντες ανθρωποι να απομακρυνονται τρεχοντας και να εχει ελπιδες μονο με καποιον εξισου αγχωμενο για δεσμευση...

λες οτι αν δεν παν τα πραγματα καλα, θα βρεθεις στα 30 χωρις αυτον.
τι φανταζεσαι οτι συμβαινει μετα τα 30? τελειωνει η ζωη? οτι γερνας και δεν σε θελει κανεις?
οτι συμβαινει πριν τα 30, το ιδιο συμβαινει και μετα... απλα οι γυναικες ωριμαζουν ερωτικα μετα τα 30 και οταν το διαπιστωσεις αυτο, ισως θα θελεις νεες εμπειριες και οχι να εισαι με τον ανδρα που γνωρισες στα 20.....

χαλαρωσε και απολαυσε πραγματικα αυτο που εχεις και μη το σκοτωνεις με τα αγχη σου.
αν ειναι να κρατησει , θα κρατησειε τσι κι αλλιως, δεν χρειαζονται συμφωνιες..

[lazy]

Καλησπέρα κ πάλι κ ειλικρινά σας ευχαριστώ πάρα πολύ για όλες τις απαντήσεις..
Τα διάβαζα πάλι κ πάλι κ αυτό που κατάλαβα είναι ότι έχετε απόλυτο δίκιο!!!! Είναι οι δύο φωνές μέσα στο υποσυνείδητό μου.. Όσα σκεφτόμουν ταυτόχρονα!!!!

Θα προσπαθήσω να τα βγάλω όλα αυτά από το μυαλό μου κ να ζήσω κάθε στιγμή μαζί του..
Δεν θέλω σε καμία περίπτωση να μονιμοποιήσω κάτι... Δεν με ενδιέφερε ποτέ κάτι τέτοιο... Αλλά στην συγκεκριμένη ''περίπτωση'' νιώθω πολλές ανασφάλειες για το μέλλον γιατί απλά θα ήθελα να υπάρχει σαν επιλογή... Απλά να υπάρχει.. Φυσικά τώρα δεν είμαι καν έτοιμη για κάτι τέτοιο αλλά κακά τα ψέματα όλες λίγο πολύ το σκεφτόμαστε όταν είμαστε με κάποιον.. Το θέμα είναι ότι με αυτόν αυτή η σκέψη μου φαινόταν μακρινή, αόριστη κ πολύ υποθετική... Απλά ήθελα να υπάρχει η επιλογή κ αυτό που φοβάμαι είναι ότι δεν θα υπάρξει.. Γιατί όσο κ αν το θέλω δεν μπορώ να του χαραμίσω την ζωή επειδή απλά γεννήθηκα 3 χρόνια νωρίτερα.. Θα ήμουν πολύ εγωίστρια για να κάνω κάτι τέτοιο...

Οπότε απλά θα το ζήσω κ αν είναι να τελειώσει θα τελειώσει έτσι κ αλλιώς.. Αλλά θα έχω ζήσει...

[Paolo_1]

Ηλικια γαμου τα 24???? Για κοπελα με σπουδες????? Με την καμια!

Δε λεω ότι σώνει και καλά παντρεύονται στα 24 αλλά ότι απο αυτήν την ηλικία και πάνω οι γυναίκες συνήθως ξεκινάνε τις σοβαρές σχέσεις με σκοπό το γάμο.Τί σημασία έχει αν σπουδάζει;Ένα σωρό σπουδαγμένες ξέρω που στα 30 έχουν ήδη 1-2 παιδιά.Μου φαίνεται ότι ξεχνάς ότι ζεις στην Ελλάδα και ότι ο γάμος είναι αυτοσκοπός για τις γυναίκες εδώ.Αν τυχόν μυριστούν κελεπούρι με λεφτά παρατάνε και σπουδές και τα πάντα προκειμένου να παντρευτούν.

[Jimmy]

Εγω εχω καταλαβει οτι οσες σπουδαζουν οταν παρουν το πτυχιο (και πολλες αργουν) θελουν να κανουν μια σχετικη καρριερα πριν μπουν στην διαδικασια του γαμου...φυσικα υπαρχουν και εξαιρεσεις και εξαρταται απο πολλους παραγοντες

[πιεσμενη]

Ζησε παιδακι μου τον ερωτα σου σ οοοοοοολλλλλλοοοοοο το μεγαλειο του ΤΩΡΑ... Ασε το αυριο κ το μεθαυριο κ το μετα απο 8 χρονια!!Ζησε το!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!1

[πιεσμενη]

Δε λεω ότι σώνει και καλά παντρεύονται στα 24 αλλά ότι απο αυτήν την ηλικία και πάνω οι γυναίκες συνήθως ξεκινάνε τις σοβαρές σχέσεις με σκοπό το γάμο.Τί σημασία έχει αν σπουδάζει;Ένα σωρό σπουδαγμένες ξέρω που στα 30 έχουν ήδη 1-2 παιδιά.Μου φαίνεται ότι ξεχνάς ότι ζεις στην Ελλάδα και ότι ο γάμος είναι αυτοσκοπός για τις γυναίκες εδώ.Αν τυχόν μυριστούν κελεπούρι με λεφτά παρατάνε και σπουδές και τα πάντα προκειμένου να παντρευτούν.

Αυτοσκοπος ειναι για τις γυναικες που τις εχουν μεγαλωσει μ αυτη την λογικη,οχι για ολες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[claire]

το αναλύεις πολύ. δε λέω καλό είναι να έχουμε ένα πλάνο για το μέλλον μας, αλλά εσύ το παρασκέφτεσαι τώρα! είστε μόνο 6 μήνες μαζί κι εσύ σκέφτεσαι τι θα γίνει όταν πας 30 (σε 6 χρόνια δηλαδή!)