ΦΟΒΑΜΑΙ

[olga92]

Γειά σας!!πριν λιγο καιρο διαβασα ενα βιβλιο σχετικα με τους φοβους..το διαβασα σκιπομα γιατι φοβαμαι να μεινω στο σπιτι μου...ετσι καποια στιγμη διαβασα την ιστορια μιας κοπελας που φοβοταν να παει στην τουαλετα μονη της γιατι ηατν θυμα σεξουαλικης παρενοχλης....ετσι εμενα μου περασαν διαφορα πραγματα απο το μυαλο...οταν ημουνα μικρη επαιζα μπασκετ με εναν γειτονα ο οποιος γενικα μπορω να τον πω παιδεραστη....παιζαμε μπαλα και εκανε διαφορες χειρονομιες ημουνα πολυ μικρη και δεν μπορουσα να καταλαβω ομως πολλα...μεχρι που καποια στιγμη μας φωναξε σπιτι του να παιξουμε μπασκετ,τοτε μου λεει σε εμενα ελα να σου πω ενα μυστικο και μου εγλιψε το αυτι...αντεδρασα δινωντας του μια μπουνια...δεν σταματισε ομως μονο εκει...τσακωθηκαμε εννεοειτε φτασαμε πολλεσ φορες στη αστηνομια για μυνησεις,αλλα ποτε δεν του εκαναν τιποτα...αυτος επερνε κυαλλια και κοιταγε μεσα στο σπιτι μας η καθε φορα που ανεβαινα στην ταρατσα πηγαινε στο δωματιο του και εβγαζε το παντελονι του και καταλαβατε τι εκανε...ακομα μενει απανω απο το σπιτι μας...ετσι καταλαβα οτι ισως να φταιει και εκεινος πουυ φοβαμαι να μεινω μονη μου στο σπιτι...δεν ξερω αν οντως ειναι ετσι απλα το λεω γιατι καποιεσ φορες φοβαμαι να μην τον δω μεσα στο σπιτι μου και μου κανει τιποτα,ακομα και τωρα που εχω μεγαλωσει οταν βγαινω εξω στην βεραντα τον βλεπω στο μπαλκονι να με κοιατει,αρκετες φορες τον εχω δει νε με κρυφοκοιταει,ετσι πιστεψα οτι ισως να ευθυνετε αυτος ο ανθρωπος.πλεον προσπαθω να κατσω μονη μου στο σπιτι αλλα εχω παντα το νου μου να μην μπει καποιος μεσα.το βραδυ φοβαμαι τα παντα καποιες φορες φοβαμαι να κοιμηθω κιολας....θα ηθελα και εσεις να μου πειτε πως να αντιμετοπισω τον φοβο μου....ευχαριστω..

[lavie]

Όλγα πόσο χρονών είσαι; το έχεις συζητήσει με δικούς σου ανθρώπους; καταλαβαίνω πόσο άσχημη εμπειρία είναι κ πόσο μεγάλος είναι ο φόβος, υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις σπίτι; να μας περιγράψεις καλύτερα την ιστορία; θα μπορούσε να σε βοηθήσει ψυχολόγος νομίζεις;για το φόβο μιλάω κ στο κάτω-κάτω αν μεγάλωσες,μεγάλωσε κ αυτός οπότε μήπως να τον απειλήσεις εσύ ή κάποιος δυνατός φίλος σου που εμπιστεύεσαι;

[kokkinoskoufitsa]

ΑΥΤΗ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΠΟΥ ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΜΕΝΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. ΜΠΟΡΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ,ΠΟΥ ΔΕ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ! ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ,ΓΙΑ ΦΟΒΙΕΣ ΜΑΣ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΘΑΨΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΣΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΚΑΝ,Η ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ,ΚΛΠ. ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΓΕΙΤΟΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΤΕ? ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΜΥΔΡΑ,ΚΑΠΟΙΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ,ΚΑΠΟΙΑ ΣΚΗΝΙΚΑ,ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΑ,ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΝΑ ΣΟΥ ΕΚΑΝΕ,ΠΙΟ ''ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟ'' ?
ΚΑΙ ΤΙ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΧΕΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΡΑ???

[Φιλομαθής]

θα ηθελα και εσεις να μου πειτε πως να αντιμετοπισω τον φοβο μου....ευχαριστω..

Καλησπέρα olga , τον έχεις αντιμετωποίση Ίδη όταν ήσουν μικρή και σχετικά ανυπεράσπιστη , τι σε εμποδίζει να εκτιμήσεις ρεαλιστικά της ικανότητες άμυνας σου ;

[μαρκελα]

Καλησπέρα olga , τον έχεις αντιμετωποίση Ίδη όταν ήσουν μικρή και σχετικά ανυπεράσπιστη , τι σε εμποδίζει να εκτιμήσεις ρεαλιστικά της ικανότητες άμυνας σου ;

συμφωνώ με τον Φιλομαθή ότι κάνεις αναπαραγωγή του ίδιου φόβου που βίωσες όταν ήσουν μικρή!
Με την μόνη διαφορά ότι οι συνθήκες άλλαξαν, άσχετα αν εσύ με την σκέψη σου συντηρείς τον φόβο!
Σήμερα μπορείς με πολλούς τρόπους να προστατέψεις τον εαυτό σου, κάτι που δεν μπορούσες να κάνεις
όταν ήσουν μικρό παιδάκι! Αυτό το γεγονός, λάβε υπ' όψιν σου ότι κι αυτός το γνωρίζει πολύ καλά
οπότε και δύσκολα θα τολμούσε να σε πλησιάσει! Καλό θα ήταν να απομακρυνθείς από το σημείο αυτό.
Με τί ασχολείσαι; Επίσης, θα μπορούσες π.χ. να έπαιρνες μαθήματα αυτοάμυνας, μαθαίνοντας κάποια πολεμική τέχνη.

[olga92]

ειμαι 20 χρονων,αυτο εγινε οταν πηγαινα δημοτικο νομιζω τεταρτη δημοτικου πηγαινα...γενικα αυτος ο ανθρωπος ηατν πολυ προκλητικος παντα ομως με υπουλο τροπο..οτι εκανε ηξερε πως να το κανει...οχι δεν υπαρχει περιπτωση να αλλαξω σπιτι δυστηχως..το εχω συζητηση τωρα τελευταια αυτο το θεμα...αλλα παντα μου ερχετε στο μυαλο οτι ισως καποια στιγμη να κανει κατι χειροτερο..τον απεχθανομαι αυτον τον ανθρωπο και οποιον κανει κατι τετοιο...πολλες φορες οταν παω να μεινω σε ενα αλλο σπιτι φοβαμαι και αλλου,φοβαμαι μην μπει καποιος και μου κανει κακο.....μαλιστα σκευτομαι εναν τροπο ωστε να μην μου κανει σε εμενα κακο και αν κανει στους αλλους να το καταλαβω....οταν μιλησα με εναν φιλο ο οποιος σπουδαζει ιατρικη με ειχε ρωτησει αν φοβαμαι το αγγιγμα καποιου του ειχα πει δεν ξερω,αλλα μπορω να πω οτι αν καποιο δικο μου προσωπο με ακουμπησει στο ποδι,απλα να με σκουντικσει ετσι οπως κα8ομαι...το ποδι μου ειναι σαν να πεταγετε ορθιο...δεν ειναι οτι τρομαζω,απλα κανει μια κινηση το ποδι μου λες και το ιδιο το ποδι δεν θελει να με ακουμπανε....δεν ξερω τι αλλο να πω..

[RainAndWind]

Συμφωνώ με Μαρκέλα και Φιλομαθή. Δεν είσαι πια αβοήθητη απέναντί του, αλλά θυμάσαι την εμπειρία και με τρόπο που σε κάνει να νιώθεις ακόμη ότι δεν έχεις εσύ τον έλεγχο της κατάστασης, πως ακόμη είσαι όπως ήσουν στο παρελθόν.

[ioannis2]

Κάνει αναπαραγωγή του φοβου (συμφωνω μαρκελα και φιλομαθη), όμως ο φοβος σε μικρες ηλικίες βιώνεται πολύ ζωντανα στη σκέψη, στιγματίζει τη σκέψη, σα να έχει γραφει με ανεξίτηλο μελάνι και όταν το άτομο τον αναμοχλεύει στη σκέψη χρονια μετα ειναι σαν να τον βιωνει εκεινη τη στιγμη ξανα.
Όλγα, το θεμα της παρενόχλησης το έχεις συζητήσει με τους δικούς σου ή με κάποιο ειδικό?
Μένεις μόνη σ' αυτο το σπίτι ή με τους δικούς σου? Σου εχει συμπεριφερθει παρόμοια πρόσφατα?
Να μαθεις τον ευατό σου να βρισκει τις δυναμεις και αντιδρα όσο πιο αποτελεσματικά μπορείς και να μην ειναι παθητικός κι απ την αλλη όσο το δυνατόν εκπαίδευσε το μυαλό σου να μην επικαλείται ή να επικαλείται σε μικρότερη συχνότητα και ένταση τετοιες σκέψεις, να τις αναγνωρίζει όταν βρίσκονται σε εξέλιξη ως τετοιες και εκεί να γινεται προσπάθεια απώθησης τους. Και κατανόησε επίσης ότι η επίλκηση δεν σε βοηθα στη ζωη σου, απλά ξανανοίγει η πληγη, σκέψου επίσης το ότι σου στερεισε χαρα, ευχαριστες στιγμες και ωραιες διαπροσωπικες σχέσεις, μην επιτρεψεις στον εαυτο σου να συνεχίσει να τα στερειται. Πάντως, απ ότι ξέρω, σε τετοια βιώματα συστηνεται η βοηθεια ειδικού ψυχολογου.

[VickyK]

Γειά σας!!πριν λιγο καιρο διαβασα ενα βιβλιο σχετικα με τους φοβους..το διαβασα σκιπομα γιατι φοβαμαι να μεινω στο σπιτι μου...ετσι καποια στιγμη διαβασα την ιστορια μιας κοπελας που φοβοταν να παει στην τουαλετα μονη της γιατι ηατν θυμα σεξουαλικης παρενοχλης....ετσι εμενα μου περασαν διαφορα πραγματα απο το μυαλο...οταν ημουνα μικρη επαιζα μπασκετ με εναν γειτονα ο οποιος γενικα μπορω να τον πω παιδεραστη....παιζαμε μπαλα και εκανε διαφορες χειρονομιες ημουνα πολυ μικρη και δεν μπορουσα να καταλαβω ομως πολλα...μεχρι που καποια στιγμη μας φωναξε σπιτι του να παιξουμε μπασκετ,τοτε μου λεει σε εμενα ελα να σου πω ενα μυστικο και μου εγλιψε το αυτι...αντεδρασα δινωντας του μια μπουνια...δεν σταματισε ομως μονο εκει...τσακωθηκαμε εννεοειτε φτασαμε πολλεσ φορες στη αστηνομια για μυνησεις,αλλα ποτε δεν του εκαναν τιποτα...αυτος επερνε κυαλλια και κοιταγε μεσα στο σπιτι μας η καθε φορα που ανεβαινα στην ταρατσα πηγαινε στο δωματιο του και εβγαζε το παντελονι του και καταλαβατε τι εκανε...ακομα μενει απανω απο το σπιτι μας...ετσι καταλαβα οτι ισως να φταιει και εκεινος πουυ φοβαμαι να μεινω μονη μου στο σπιτι...δεν ξερω αν οντως ειναι ετσι απλα το λεω γιατι καποιεσ φορες φοβαμαι να μην τον δω μεσα στο σπιτι μου και μου κανει τιποτα,ακομα και τωρα που εχω μεγαλωσει οταν βγαινω εξω στην βεραντα τον βλεπω στο μπαλκονι να με κοιατει,αρκετες φορες τον εχω δει νε με κρυφοκοιταει,ετσι πιστεψα οτι ισως να ευθυνετε αυτος ο ανθρωπος.πλεον προσπαθω να κατσω μονη μου στο σπιτι αλλα εχω παντα το νου μου να μην μπει καποιος μεσα.το βραδυ φοβαμαι τα παντα καποιες φορες φοβαμαι να κοιμηθω κιολας....θα ηθελα και εσεις να μου πειτε πως να αντιμετοπισω τον φοβο μου....ευχαριστω..

Καλημέρα Όλγα, επειδή κι εγώ φοβόμουν να μείνω μόνη μου σπίτι ή ακόμη κ να κοιμηθώ, διότι όταν ήμουν μικρή κάποια μεγαλύτερα ξαδέρφια μου, μου κάνανε διάφορα, είχα κ κάποιες άσχημες εμπειρίες με ανώμαλους, οπότε με οδήγησε στο να έχω εφιάλτες. Φοβόμουν το σκοτάδι κ γενικά φοβόμουν να κοιμηθώ για να μην έρθει κάποιος κ μου κάνει κάτι. Τελικά άρχισα να το ξεπερνάω αντιμετωπίζωντάς το! Έσβηνα το φως, τελείως σκοτάδι, άρχισα να εκνευρίζομαι με όλους αυτούς που μου δημιουργούσανε πρόβλημα κ λειτούργησε ο οργανισμός μου εγωιστικά. Δε θα αφήσω κανένα να μου κάνει κακό, να με ακουμπήσει ή ακόμη κ να με τρομάξει. Δεν έχει κανένας αυτό το δικαίωμα επειδή είμαστε το "αδύναμο" φύλλο! Πλέον μένω μόνη μου κ ενω στην αρχή φοβόμουν ότι μπορεί να μπει κάποιος σπίτι κ να μου κάνει κάτι, κάθησα κ σκέφτηκα ότι δε γίνεται να βασανίζομαι με τέτοιους φόβους κ έλεγα ότι, ότι είναι να γίνει θα γίνει κ βλέπω πως θα το αντιμετωπίσω εκείνη τη στιγμή. ΘΑ μου πεις, μπορεί να μη σε ανακουφίζει αυτό αλλά δε μπορώ να καταναλώνομαι σε φόβους κ φαντασιώσεις του μυαλού! Έχω ήδη αρκετά να αντιμετωπίσω!

[Φιλομαθής]

ioannis2
όμως ο φοβος σε μικρες ηλικίες βιώνεται πολύ ζωντανα στη σκέψη, στιγματίζει τη σκέψη , σα να έχει γραφει με ανεξίτηλο μελάνι και όταν το άτομο τον αναμοχλεύει στη σκέψη χρονια μετα ειναι σαν να τον βιωνει εκεινη τη στιγμη ξανα.

Καλημέρα ioannis , μου άρεσε ο τρόπος που εμβάθυνες το πρόβλημα , στο σημείο που αναφέρεις και μαρκάρω , βρίσκεται νοηματικά το κάθε ψυχολογικό πρόβλημα , << Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΛΥΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ >> η οποία με το κάθε ανάλογο εξωτερικό ερέθισμα μας θυμίζει μέσο τον ψυχοσωματικών συμπτωμάτων την ύπαρξη της , αλλά και την ανάγκη επίλυση της !

[ioannis2]

Καλημέρα ioannis , μου άρεσε ο τρόπος που εμβάθυνες το πρόβλημα , στο σημείο που αναφέρεις και μαρκάρω , βρίσκεται νοηματικά το κάθε ψυχολογικό πρόβλημα , << Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ ΑΛΥΤΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ >> η οποία με το κάθε ανάλογο εξωτερικό ερέθισμα μας θυμίζει μέσο τον ψυχοσωματικών συμπτωμάτων την ύπαρξη της , αλλά και την ανάγκη επίλυση της !

Όταν το άτομο, έστω χρονια μετα, βρεθεί σε καταστάσεις ή με άτομα τα οποία παρουσιάζουν κάποια χαρακτηριστικά κοινά με τα άτομα ή τις καταστασεις στις οποίες προέκυψε η τραυματική εμπειρία χωρίς ωστόσο να υπάρχει οποιαδήποτε απειλή ή ένδειξη επανάληψης τους, τα χαρακτηριστικά αυτα, που περιέβαλλαν την τοτε τραυματική εμπειρία και έτσι έχουν γίνει μέρος της και έχουν μαζί με αυτη γραφει στη μνημη ως με ανεξίτηλο μελάνι όπως είπα πιο πάνω, λειτουργούν εφεξής ως φίλτρο, ως το μέτρο κρίσης και κατά συνέπεια απόρριψης για καθε τι που παρουσιάζει εκείνα τα χαρακτηριστικά. Έτσι το άτομο απορρίπτει ατομα με τέτοια χαρακτηριστικα ή αποφευγει να συναναστραφει μαζι τους από φοβο επανάληψης έστω και αν περα από τα χαρακτηριστικα αυτα πρόκειται για πολύ εντάξει άτομα. Όταν λέω χαρακτηριστικα εννοω πχ σωματότυπος, αποτομο ύφος, τυπος βλέμματος πχ ειρωνικό κλπ. Και ετσι το άτομο χανει μεγαλες ευκαιριες για φιλιες και διαπροσωπικές σχέσεις, γίνεται πολύ επιφυλακτικό απεναντι στους άλλους και όλα αυτά συμβάλλουν στην κοινωνική του απομόνωση. Και ο αλλος βεβαια που βλεπει τη συμπεριφορα αυτη του ατομου απεναντι του δεν ξερει ότι ειναι το αποτελεσμα καποιας τραυματικής εμπειρίας αλλά αυτου που βλεπει και ερμηνευει μπροστα του πχ νομίζει ότι ειναι ακαταδεκτο ή απόμακρο άτομο. Ειναι μεγαλο βημα προς τη θεραπεία το άτομο να κατανοήσει τη διαστρεβλωση αυτη στη σκεψη.

[VickyK]

Όταν το άτομο, έστω χρονια μετα, βρεθεί σε καταστάσεις ή με άτομα τα οποία παρουσιάζουν κάποια χαρακτηριστικά κοινά με τα άτομα ή τις καταστασεις στις οποίες προέκυψε η τραυματική εμπειρία χωρίς ωστόσο να υπάρχει οποιαδήποτε απειλή ή ένδειξη επανάληψης τους, τα χαρακτηριστικά αυτα, που περιέβαλλαν την τοτε τραυματική εμπειρία και έτσι έχουν γίνει μέρος της και έχουν μαζί με αυτη γραφει στη μνημη ως με ανεξίτηλο μελάνι όπως είπα πιο πάνω, λειτουργούν εφεξής ως φίλτρο, ως το μέτρο κρίσης και κατά συνέπεια απόρριψης για καθε τι που παρουσιάζει εκείνα τα χαρακτηριστικά. Έτσι το άτομο απορρίπτει ατομα με τέτοια χαρακτηριστικα ή αποφευγει να συναναστραφει μαζι τους από φοβο επανάληψης έστω και αν περα από τα χαρακτηριστικα αυτα πρόκειται για πολύ εντάξει άτομα. Όταν λέω χαρακτηριστικα εννοω πχ σωματότυπος, αποτομο ύφος, τυπος βλέμματος πχ ειρωνικό κλπ. Και ετσι το άτομο χανει μεγαλες ευκαιριες για φιλιες και διαπροσωπικές σχέσεις, γίνεται πολύ επιφυλακτικό απεναντι στους άλλους και όλα αυτά συμβάλλουν στην κοινωνική του απομόνωση. Και ο αλλος βεβαια που βλεπει τη συμπεριφορα αυτη του ατομου απεναντι του δεν ξερει ότι ειναι το αποτελεσμα καποιας τραυματικής εμπειρίας αλλά αυτου που βλεπει και ερμηνευει μπροστα του πχ νομίζει ότι ειναι ακαταδεκτο ή απόμακρο άτομο. Ειναι μεγαλο βημα προς τη θεραπεία το άτομο να κατανοήσει τη διαστρεβλωση αυτη στη σκεψη.

Έχεις απόλυτο δίκιο, όλοι το κάνουμε ακόμη κ στα πιο απλά... Το θέμα είναι να καταλάβουμε ότι το πρόβλημα είναι καθαρά δικό μας κ όχι οι άλλοι, να το συνηδειτοποιήσουμε όχι απλά να το πούμε. Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός κ η κάθε περίπτωση. Έχω μια φίλη που θα βαφτίσει τη κόρη της κ την έχει πιάσει φοβερό άγχος διότι σε μια αλλη βάφτιση την είχε πιάσει μια διαταραχή πανικού κ τώρα νομίζει ότι θα πάθει το ίδιο.

[olga92]

Ναι το ξερουν οι γονεις μου και ξερουν οτι φοβαμαι να μεινω μονη μου στο σπιτι,αλλα ποτε δεν τους εχω πει οτι αυτος ειναι η αιτια...Αυτη την στιγμη δεν εχω την οικονομικη δυνατοτιτα να παω σε καποιον ειδικο και για αυτο ειπα να κανω ενα βημα απο εδω μεσα...Μένω με τους δικους μου,απλα το σπιτι ειναι αρκετα μεγαλο με αποτελεσμα να μην εχω τον πληρη ελεγχο επειδη φοβαμαι...Αυτος ο ανθρωπος δεν σταματαει ποτε να κοιταει μεσα στο σπιτι μου...εχουν περασει τοσα χρονια και ακομα και τωρα που ειμαι 20 χρονων,ακομα και τωρα με το που με δει οτι βγαινω εξω,τον βλεπω απο το πουθενα στο μπαλκονι του να με κοιταει.Τον εχω φοβιθει πραγματικα,ωρες,ωρες νομιζω οτι οταν φευγω με τα ποδια απο το σπιτι μου να παω στην σταση οτι μπορει να με ακολουθισει....Εχτες το βραδυ γαβγιζαν τα δυο μικρα σκυλακια που εχουμε,δεν μπορουσα να κοιμηθω,ειχα γυρισει σε να παραθυρακι μικρο και κοιταζα μηπως ειναι καποιος εξω και προσπαθει να μπει μεσα...οχι αυτος γενικα καποιος αλλοσ και προσπαθισει να μου κανει κακο...μπορω να πω οτι εκτος απο το δικο μου γεγονος με εχουν επιρεασει και κατι αλλες ιστοριες πλεον που ακουω,οτι μπενουν μεσα στα σπιτια τοσο ευκολα με αποτελεσμα να φοβαμαι χειροτερα..καποιεσ φορες με το που ακουσω τα σκυλακια που εχουμε και ειμαι μονη μου κοιταω εξω απο το παραθυρο να δω ποιοσ ειναι..η αν ειμαι μονη μου και λοιπουν οι δικοι μου φοβαμαι να βγω εξω στην βεραντα και βγαινω μονο αν δω οτι ειναι καποιος γειτονας εξω...

[olga92]

Φιλομαθη νιωθω οτι ειμαι πολυ αδυναμη για να αντιμετωπισω τετοιους ανθρωπους..Γιατι αυτοι ειναι πιο δυνατοι απο ολους μας...

[ioannis2]

πράγματι σε κοιτάει ή νομίζεις ότι σε κοιτάει?
γιατι το κρατας τόσο καιρό μέσα σου? δεν θα πρεπε να μιλήσεις με τους γονεις σου για το τι σου συνέβει (εκτός κι αν δεν εχεις καλη επικοινωνια μαζι τους) ή καποιον αλλο πολύ εμπιστο σου που σε καταλαβαίνει? τουλάχιστο θα νοιωσεις καλύτερα και ίσως σε βοηθησουν πολύ στο να το ξεπεράσεις.