ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΡΙΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ....

[ELGRECO]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ.ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΑ ΝΑ ΠΩ ΔΥΟ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.ΕΙΜΑΙ 36 ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΜΙΚΡΑ ΔΙΑΛΕΙΜΑΤΑ ΥΠΟΜΑΝΙΑΣ.ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΜΟΡΦΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΦΟΒΙΑΣ.ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΝΤΡΟΠΑΛΟΣ.ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ 15 ΠΕΡΙΠΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ.ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΤΟΜΗ ΠΤΩΣΗ.ΤΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΥΝ ΤΗΝ ΦΟΒΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΕΣ,ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΦΙΛΟΥΣ...ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ,ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΤΥ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΧΕΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΑ...ΟΥΤΕ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ.ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΟΠΩΣ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ.ΠΑΝΤΑ ΣΠΡΩΧΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.ΖΩ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΑΡΕΙΑ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ,ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ,ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ,ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΛΕΟΝ.ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ 36 ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ 10 ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ.ΑΠΟΠΡΟΣΩΠΟΙΗΣΗ,ΑΠΟΠΡ ΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ,ΑΠΑΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ.ΕΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΟ ΣΑΡΚΙΟ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ.ΥΠΗΡΞΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΩ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.ΑΒΟΥΛΟΣ,ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟ Σ.ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ.ΜΗΔΕΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.ΟΤΑΝ ΔΕ ,ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΧΑΝΟΜΑΙ,ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕΝΗ ΠΙΘΑΝΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟ.ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΟΤΙ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ,ΑΝΤΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΑΞΙΑ,ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ.ΞΑΝΑΓΙΝΟΜΑΙ ΤΟ ΦΙΒΙΣΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ.ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΒΑΡΟΣ.ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ...ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΕΧΩ 4 ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΑΔΕΡΦΕΣ.ΟΛΕΣ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ.ΠΟΣΗ ΝΤΡΟΠΗ ΘΕΕ ΜΟΥ!ΠΟΣΟΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΟΣ!!!ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΧΑΝΩ.ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΖΑΛΗΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΡΙΞΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΠΟΤΟ..ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ,ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ.ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ?ΞΕΡΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ...ΣΑΝ ΝΑ ΤΙΜΩΡΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΙΣΩΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΖΩΗ...ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΟΣ ΧΑΖΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΒΙΩΝΩ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ..ΠΙΕΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΕΙ ΕΞΩ..ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ..ΞΕΧΑΣΑ.ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙ� �Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΑΚΡΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ...ΠΟΤΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΖΩ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ.ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ...ΓΙΑΤΙ ,,ΔΕΝ ΞΕΡΩ.ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΟΝΟΣ.ΣΥΧΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΥ,ΟΤΙ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΕΦΥΓΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΖΕΙ ΕΝΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ.ΣΑΝ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΙ ΣΕ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Η ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.ΟΤΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ,ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ.ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΧΩ ΕΝΤΟΝΟ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ.ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΣΑΝ ΤΙΜΩΡΟ.ΔΕΝ ΟΔΗΓΩ,ΟΥΤΕ ΔΙΠΛΩΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ.ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ?ΑΣ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΩ ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΧΑΠΙΑ?ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΘΩ!ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΙΣΘΑΝΟ,ΜΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΗΡΕΜΙΑΣ.ΣΑΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΜΟΥΔΕΝ ΕΧΩ ΞΕΑΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΙΑ.ΘΕΩΡΩ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΑ.ΟΧΙ ΠΙΑ.ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ.ΤΩΡΑ ΠΑΙΡΝΩ LAMICTAL,ENTACT ΚΑΙ ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΗ FRISIUM.ΞΕΧΑΣΑ...ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ.ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΦΤΑΙΩ...ΓΙΑΤΙ???ΒΛΕΠΩ ΠΟΝΟ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ...ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΑ 5 ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΟΛΑΣΗ..ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ?ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ..ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ...Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ!ΟΠΟΤΕ ΣΙΩΠΩ.ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΜΗΝΕΣ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΑ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ..ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΕΧΩ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΠΩ!ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΟΥ.ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ...ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ,ΕΞΑ ΝΤΛΗΘΗΚΑ ΠΙΑ.ΑΦΗΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΠΑΕΙ.ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ.ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗ ΟΛΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ.ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΟΣΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΠΟΥ.ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ...

[the_downward_spiral]

ELGRECO η μονη λυση ειναι να παιρνεις τα φαρμακα σου να πηδας και να τρως...αυτη ειναι η ζωη αν εισαι αντρας. μαμ κοκο και νανι.

[marika]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΑΣ.ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΤΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΑ ΝΑ ΠΩ ΔΥΟ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.ΕΙΜΑΙ 36 ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ 20 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ ΜΙΚΡΑ ΔΙΑΛΕΙΜΑΤΑ ΥΠΟΜΑΝΙΑΣ.ΕΠΙΣΗΣ ΕΧΩ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΗ ΜΟΡΦΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΦΟΒΙΑΣ.ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ ΘΥΜΑΜΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΝΤΡΟΠΑΛΟΣ.ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ 15 ΠΕΡΙΠΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ.ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΤΟΜΗ ΠΤΩΣΗ.ΤΑ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΥΝ ΤΗΝ ΦΟΒΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΕΣ,ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΦΙΛΟΥΣ...ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΗΓΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ,ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΤΥ,ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΣΧΕΣΗ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΜΕ ΓΥΝΑΙΚΑ...ΟΥΤΕ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΝΙΩΘΑ ΝΑ ΤΑΙΡΙΑΖΩ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ ΕΝΝΟΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ.ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΟΠΩΣ Ο ΔΙΑΒΟΛΟΣ ΤΟ ΛΙΒΑΝΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΟΦΕΣ.ΠΑΝΤΑ ΣΠΡΩΧΝΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.ΖΩ ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ.ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΓΑΡΕΙΑ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΠΟΥΔΑΣΕΙ,ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΠΟΡΕΥΤΗΚΑΜΕ ΜΑΖΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ,ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ,ΕΧΟΥΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΛΕΟΝ.ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ.ΕΙΜΑΙ 36 ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ 10 ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ.ΑΠΟΠΡΟΣΩΠΟΙΗΣΗ,ΑΠΟΠΡ ΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ,ΑΠΑΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΒΙΩΜΑΤΑ.ΕΝΑ ΠΕΡΙΦΕΡΟΜΕΝΟ ΣΑΡΚΙΟ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ.ΥΠΗΡΞΑ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΩ,ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.ΑΒΟΥΛΟΣ,ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΟ Σ.ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΑΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ.ΜΗΔΕΝ ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ.ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.ΟΤΑΝ ΔΕ ,ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΧΑΝΟΜΑΙ,ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΘΕΩΡΟΥΜΕΝΗ ΠΙΘΑΝΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΤΡΟΦΟ.ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ ΟΤΙ ΒΑΖΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ,ΑΝΤΙ ΑΥΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΑΞΙΑ,ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΟ.ΞΑΝΑΓΙΝΟΜΑΙ ΤΟ ΦΙΒΙΣΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙ.ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΩ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΒΑΡΟΣ.ΣΚΕΦΘΕΙΤΕ...ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΡΑΣ ΚΑΙ ΕΧΩ 4 ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΑΔΕΡΦΕΣ.ΟΛΕΣ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ Η ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝ ΑΡΧΙΣΕΙ.ΠΟΣΗ ΝΤΡΟΠΗ ΘΕΕ ΜΟΥ!ΠΟΣΟΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΟΣ!!!ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΤΟ ΧΑΝΩ.ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΖΑΛΗΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΡΙΞΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΟ ΠΟΤΟ..ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ,ΟΧΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΔΥΟ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΩ.ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ?ΞΕΡΩ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ...ΣΑΝ ΝΑ ΤΙΜΩΡΟΥΜΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΣΕ ΜΙΑ ΙΣΩΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΖΩΗ...ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΟΣ ΧΑΖΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΒΙΩΝΩ ΑΥΤΟ ΜΕ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ..ΠΙΕΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΒΓΕΙ ΕΞΩ..ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΓΥΡΙΖΩ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ..ΞΕΧΑΣΑ.ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙ� �Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ,ΑΚΡΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ...ΠΟΤΕ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΑΙΣΘΗΣΗ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΣ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΖΩ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΟΥ.ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ...ΓΙΑΤΙ ,,ΔΕΝ ΞΕΡΩ.ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΤΟΝΙΣΤΕΣ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΟΝΟΣ.ΣΥΧΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΘΑΝΑΤΟΥ,ΟΤΙ ΤΑ ΝΙΑΤΑ ΕΦΥΓΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΖΕΙ ΕΝΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ.ΣΑΝ ΧΑΜΑΙΛΕΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΜΑΙ ΣΕ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Η ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ.ΟΤΑΝ ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΥΠΟΚΡΙΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΥΨΩ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ,ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ.ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΧΩ ΕΝΤΟΝΟ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ.ΤΟΝ ΒΛΕΠΩ ΣΑΝ ΤΙΜΩΡΟ.ΔΕΝ ΟΔΗΓΩ,ΟΥΤΕ ΔΙΠΛΩΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ.ΓΙΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΤΙΜΩΡΙΑ?ΑΣ ΜΕ ΡΩΤΟΥΣΑΝ ΠΡΙΝ ΓΕΝΝΗΘΩ ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ!ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΧΑΠΙΑ?ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΘΩ!ΤΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΙΣΘΑΝΟ,ΜΑΙ ΕΝΑ ΕΙΔΟΣ ΗΡΕΜΙΑΣ.ΣΑΝ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ ΜΟΥΔΕΝ ΕΧΩ ΞΕΑΣΠΑΣΜΑΤΑ ΠΙΑ.ΘΕΩΡΩ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙΔΡΟΥΣΑ.ΟΧΙ ΠΙΑ.ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ.ΤΩΡΑ ΠΑΙΡΝΩ LAMICTAL,ENTACT ΚΑΙ ΒΕΝΖΟΔΙΑΖΕΠΙΝΗ FRISIUM.ΞΕΧΑΣΑ...ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΠΩΣ ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΟ ΕΔΩΛΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ.ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΦΤΑΙΩ...ΓΙΑΤΙ???ΒΛΕΠΩ ΠΟΝΟ ΣΕ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ...ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΑ 5 ΛΕΠΤΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΟΛΑΣΗ..ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ?ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ..ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ...Ο ΤΡΕΛΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ!ΟΠΟΤΕ ΣΙΩΠΩ.ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΟΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΩ ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΜΗΝΕΣ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΑ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΩ ΣΕ ΤΕΝΤΩΜΕΝΟ ΣΧΟΙΝΙ..ΠΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΕΧΩ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΠΩ!ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΦΩΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΟΥ.ΕΧΩ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΟΣΑ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ...ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ,ΕΞΑ ΝΤΛΗΘΗΚΑ ΠΙΑ.ΑΦΗΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΠΑΕΙ.ΕΤΣΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ.ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗ ΟΛΗΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ.ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΕΞΕΦΤΕΛΙΣΜΟΣΣΥΓΓΝΩΜΗ ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ.ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΠΟΥ.ΣΥΓΧΩΡΕΣΤΕ ΜΕ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ...

EL GRECO,
βλέπω ότι ζεις στο δικό σου σύμπαν αλλά προσποιείσαι ότι μένεις στη γη. Σ’ αυτή σου τη μόνωση άφηνε αν μπορείς τα ερωτήματα να ξεχύνονται: Από που ήρθα; Με ποιο σκοπό; γιατί μου συμβαίνει όλο αυτό; κλπ ... κάπου υπάρχει λύση, μένει να την δεις. Χαοτικό το σύμπαν αλλά υπάρχει μια τάξη. Το δείχνει η διαδοχή της ανατολής και της δύσης η διαδοχή των τεσσάρων εποχών. Κάποιος νους την έβαλε αυτή την τάξη. Μέρος αυτής της τάξης είσαι κι εσύ, ...ζεις κι εσύ στους ρυθμούς αυτής της διαδοχής, ...σπρώχνεσαι εξαναγκάζεσαι απ’ αυτούς. Και το ξέρεις καλά γιατί κάθε φορά που πας να βγεις κάτι σε επαναφέρει σ’ αυτή τη τάξη. Άρα υπάρχεις μέσα στο σκοπό αυτού του νου, άρα για κάποιο λόγο είσαι απαραίτητος, είσαι χρήσιμος, επιτέλους σε κάποιον είσαι χρήσιμος, επιτέλους, υπάρχει κάποιος που δεν σε αρνείται.. εδώ μπορούν να σε πάρουν τα δάκρυα.....

[marika]

EL GRECO,
βλέπω ότι ζεις στο δικό σου σύμπαν αλλά προσποιείσαι ότι μένεις στη γη. Σ’ αυτή σου τη μόνωση άφηνε αν μπορείς τα ερωτήματα να ξεχύνονται: Από που ήρθα; Με ποιο σκοπό; γιατί μου συμβαίνει όλο αυτό; κλπ ... κάπου υπάρχει λύση, μένει να την δεις. Χαοτικό το σύμπαν αλλά υπάρχει μια τάξη. Το δείχνει η διαδοχή της ανατολής και της δύσης η διαδοχή των τεσσάρων εποχών. Κάποιος νους την έβαλε αυτή την τάξη. Μέρος αυτής της τάξης είσαι κι εσύ, ...ζεις κι εσύ στους ρυθμούς αυτής της διαδοχής, ...σπρώχνεσαι εξαναγκάζεσαι απ’ αυτούς. Και το ξέρεις καλά γιατί κάθε φορά που πας να βγεις κάτι σε επαναφέρει σ’ αυτή τη τάξη. Άρα υπάρχεις μέσα στο σκοπό αυτού του νου, άρα για κάποιο λόγο είσαι απαραίτητος, είσαι χρήσιμος, επιτέλους σε κάποιον είσαι χρήσιμος, επιτέλους, υπάρχει κάποιος που δεν σε αρνείται.. εδώ μπορούν να σε πάρουν τα δάκρυα.....

το μήνυμά μου δεν φαίνεται...γιατί;

[marika]

το μήνυμά μου δεν φαίνεται...γιατί;

«...υπάρχει κάποιος που δεν σε αρνείται», ..όσο κι αν αντιστάθηκες, για όσες μέρες κι αν αντισταθείς το παράπονο που έκρυβες τόσα χρόνια μέσα σου, έχει βρει χαραμάδα και στάζει προς τα έξω μέχρι που έκανε μια λίμνη μπροστά στα πόδια σου. Από τη λίμνη αναδύθηκε το μικρό αγόρι που ήταν μόνο του κι απελπισμένο. Κανείς δεν το ήθελε; Τότε γιατί οι γονείς του το κάλεσαν στον κόσμο τους; Που θα πήγαινε τώρα αυτό το παιδί αφού ήδη είχε σφραγίσει η πύλη πίσω του; Μάταια η λογική του ενήλικα προσπαθεί να δώσει σ’ αυτό το αγόρι εξηγήσεις, αυτές αφορούσαν τους μεγάλους, όχι εκείνο.
Το μόνο που ήξερε αυτό το παιδί ήταν η ανάγκη που είχε για αποδοχή και αγάπη.

[eutuxia]

«...υπάρχει κάποιος που δεν σε αρνείται», ..όσο κι αν αντιστάθηκες, για όσες μέρες κι αν αντισταθείς το παράπονο που έκρυβες τόσα χρόνια μέσα σου, έχει βρει χαραμάδα και στάζει προς τα έξω μέχρι που έκανε μια λίμνη μπροστά στα πόδια σου. Από τη λίμνη αναδύθηκε το μικρό αγόρι που ήταν μόνο του κι απελπισμένο. Κανείς δεν το ήθελε; Τότε γιατί οι γονείς του το κάλεσαν στον κόσμο τους; Που θα πήγαινε τώρα αυτό το παιδί αφού ήδη είχε σφραγίσει η πύλη πίσω του; Μάταια η λογική του ενήλικα προσπαθεί να δώσει σ’ αυτό το αγόρι εξηγήσεις, αυτές αφορούσαν τους μεγάλους, όχι εκείνο.
Το μόνο που ήξερε αυτό το παιδί ήταν η ανάγκη που είχε για αποδοχή και αγάπη.

Ακριβως... δεν εχω τη διαταραχη, αλλα γνωρισα καποιον που την εχει, χωρις να μου εχει μιλησει ανοιχτα γι αυτο... το καταλαβα μολις τωρα, και πραγματικα δε ξερω τι να κανω! Διαβαζοντας οσα γραφετε ολοι εδω καταλαβα λιγο τι περναει, και δε ξερω ουτε πως να φερθω ουτε και αν αντεχω... να απομακρυνθω? να μεινω και οσο αντεξω? σκατα! απλα λυπαμαι τοσο πολυ που ανθρωποι με μια διαφορετικοτητα υποφερουν, και που ενιωσα πραγματα για εναν τετοιο και δε ξερω ουτε αν ουτε πως μπορω να βοηθησω

[beth11]

ευτυχία,θα ήθελα να σου μεταφέρω τη δική μου εμπειρία από δικό μου άνθρωπο που έχει διπολική...δεν είναι καθόλου εύκολα τα πράγματα....αντίθετα είναι πάρα πολύ δύσκολα -στη δική μου περίπτωση τουλάχιστον.Πρόσεξε μονάχα μην εχεις πρόβλημα και εσύ στο τέλος.Εγώ πάντως δεν άντεξα..κι έφυγα προσπαθώντας να διασώσω ότι διασώζεται...αφού έθεσα σε κίνδυνο τη σωματική μου υγεία, τη συναισθηματικη μου ισορροπία και ...την άξιοπρέπειά μου.Αν πάλι βλέπεις ότι έχει αποδεχτεί την κατάστασή του και ότι έχει διάθεση να παλέψει... να προσπαθήσει...τότε πιθανόν να μπορείς να τον βοηθήσεις ...και πάλι με αμφίβολλα αποτελέσματα και προσωπικά κόστη.Βέβαια δε φταίνε και οι ίδιοι,αλλά και οι άλλοι;;...

[ELGRECO]

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ.Ν ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ.

[marika]

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΑΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ...ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ.Ν ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...ΜΕΧΡΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΑΣ.

O σκοπός της ύπαρξής μας

όπως σωστά γράφεις φίλε μου, είναι να φτάσουμε να γίνουμε η ίδια η Αλήθεια,
κατά το: "Θα γνωρίσουμε την Αλήθεια και αυτή η Αλήθεια θα μας ελευθερώσει'.

Ολόκληρη η δημιουργία εκλήθη εις την Τέλεια ένωση μετά του Θεού.
Αυτή η ένωση επιτυγχάνεται με τη "συνεργεία" -συνεργασία των δικών μας κτιστών θελήσεων,
ώστε να συμφωνήσουμε πάντες με τις Θείες Θελήσεις- Ιδέες.
Εμείς δύσκολα διακρίνουμε μεταξύ της αρχικής καταστάσεώς μας και του τελικού σκοπού μας
που είναι η μετά του Θεού ένωσις, δηλαδή η Θέωση μας.

Εν τούτοις εφ’ όσον η ένωσις αυτή προϋποθέτει την συνεργασία –συμφωνία
και των δυο θελήσεων, (του κτίσματος και του Κτίστη) και επομένως την ελευθερία,
μπορούμε να δούμε στην αρχική κατάσταση του κτιστού σημερινού μας κόσμου
μια πρόσκαιρη τελειότητα, καθώς δεν μπορεί να επιτύχει το πλήρωμα της Θείας Ένωσης.
Διότι εμείς τα όντα, οφείλουμε να αυξηθούμε πρώτα πλήρως σε μια ανώτερη
Αγάπη – Σοφία – Αλήθεια,
για να ικανοποιήσουμε πλήρως την Ιδέα- Θέληση του Ύψιστου Θεού.