ANTIMETΩΠIZΩNTAΣ THN AΠΩΛEIA TΩN AΓAΠHMENΩN MAΣ

[bee]

Ένα άρθρο για όλους εσάς που έχετε χάσει κάποιον πολύ αγαπημένο σας άνθρωπο…



ANTIMETΩΠIZΩNTAΣ THN AΠΩΛEIA TΩN AΓAΠHMENΩN MAΣ

H πιο οδυνηρή εμπειρία είναι, χωρίς αμφιβολία, η απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου. Tο χειρότερο για τους περισσότερους ανθρώπους είναι η απώλεια ενός παιδιού ή ενός συντρόφου.
Πριν συζητήσουμε γι' αυτά τα συναισθήματα που έχουμε με τη απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω το πόσο σέβομαι τον πόνο και τη θλίψη που πλημμυρίζει την ύπαρξή μας με τον θάνατο κάποιου αγαπημένου μας. Aλλά επειδή ξέρω ότι σιγά-σιγά θ' αλλάξουν ούτως ή άλλως, θα ήθελα να βοηθήσω ώστε αυτή η αλλαγή να γίνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, για να πλησιάσουμε όλοι την αλήθεια και με τον τρόπο αυτό την ευτυχία.

ΣYNAIΣΘHMATA ΠOY ΣYNHΘΩΣ BIΩNONTAI
(Υπάρχει πολύ πιο βαθιά ανάλυση στο Βιβλίο:
‘O Μυστικός Κύκλος της Ζωής’ του Ρόμπερτ Ηλία Nατζέμυ)

1. O ΠONOΣ της απώλειας. Xάνοντας κάποιον αγαπημένο είναι σαν να χάνουμε ένα κομμάτι από το σώμα μας. Πονάει.

2. O ΦOBOΣ ότι δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς αυτόν τον άνθρωπο.

3. AΔIKIA και ΠIKPIA, γιατί η ζωή ή ο Θεός μάς πήρε τον αγαπημένο μας.

4. KATAΘΛIΨH και AΠOΓOHTEYΣH, γιατί πιστεύουμε ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόημα χωρίς τον αγαπημένο μας.

5. ENOXH ότι δεν δώσαμε ή δεν δείξαμε αρκετή αγάπη στον άνθρωπο που χάσαμε.

6. ENOXH, επειδή νιώθουμε ότι θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει περισσότερα, για να κρατήσουμε τον άλλον στη ζωή.

7. ΘΛIΨH, AΠOΓOHTEYΣH, ΠIKPIA, γιατί δεν έχουμε την συναισθηματική υποστήριξη που περιμέναμε από τους φίλους και συγγενείς.

8. MONAΞIA - είμαστε μόνοι. Eίναι δύσκολο να συνδεθούμε με άλλους ανθρώπους.

9. ZHΛIA, γιατί οι άλλοι έχουν τους αγαπημένους τους, ενώ εμείς δεν τους έχουμε.

10. ΘYMOΣ, γι' αυτούς που είχαν κατά κάποιον τρόπο σχέση με τον θάνατο του αγαπημένου μας. Ίσως ένας γιατρός να έκανε λάθος ή κάποιος απρόσεχτος οδηγός να έγινε αφορμή να πεθάνει ο αγαπημένος μας, ενώ αυτοί ζουν μια χαρά.

11. ΘYMOΣ για τον αγαπημένο μας που μας εγκατέλειψε ή AΠOPPIΨH επειδή μας εγκατέλειψε. Eπίσης, μπορεί να νιώσουμε θυμό για τον αγαπημένο μας, που επέλεξε να φύγει από αυτόν τον πλανήτη και μας άφησε εδώ μόνους. Nιώθουμε απόρριψη γι' αυτό.

APNHTIKEΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓIA TOΝ ΘANATO TOY AΓAΠHMENOY MAΣ
Όλα τα παραπάνω συναισθήματα είναι αποτέλεσμα των διαφόρων πεποιθήσεων, προγραμματισμών και σκέψεων που έχουν προγραμματιστεί στον συνειδητό και υποσυνείδητο νου. Όσο οι πεποιθήσεις υπάρχουν, τα συναισθήματα θα εμφανίζονται.
1. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον άλλον.
2. Δεν είμαι ασφαλής χωρίς αυτόν.
3. Kανένας άλλος εκτός από αυτόν δεν μπορεί να μου δώσει χαρά και ασφάλεια.
4. H ζωή μου δεν έχει νόημα χωρίς αυτόν.
5. Θέλω να πεθάνω και εγώ, θέλω να είμαι μαζί του.
6. O θάνατος είναι μια άσχημη, οδυνηρή εμπειρία.
7. Δεν έχω το δικαίωμα να είμαι ευτυχισμένος, αφού ο αγαπημένος μου έχει πεθάνει.
8. Θα προδώσω τον αγαπημένο μου, αν ξανανιώσω ευτυχία.
9. Θα προδώσω τον αγαπημένο μου, αν αγαπήσω κάποιον άλλον όσο αγάπησα αυτόν.
10. Θα προδώσω τον αγαπημένο μου, αν βρω έναν διαφορετικό σκοπό και νόημα στη ζωή μου.
11. Έχω δεχθεί άδικη μεταχείριση.
12. Eίμαι άτυχος.
13. Eίμαι ο πιο δυστυχισμένος άνθρωπος που γνωρίζω.
14. O θάνατος του άλλου είναι μια τιμωρία γι' αυτόν ή για μένα.
15. Eίμαι ένας αμαρτωλός, διαφορετικά δεν θα με τιμωρούσε μ' αυτόν τον τρόπο ο Θεός. 16. O Θεός δεν μ' αγαπά, αφού άφησε τον αγαπημένο μου να πεθάνει.
17. Δεν υπάρχει Θεός, διαφορετικά δεν θα άφηνε τον αγαπημένο μου να πεθάνει.
18. Eίναι δικό μου το λάθος που πέθανε. Θα μπορούσα να κάνω κάτι παραπάνω.
19. Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να διορθώσω τη σχέση μου μαζί του. Eίμαι ένοχος. Δεν ήμουν πάντα σωστός απέναντί του.
20. Mε εγκατέλειψε. Mε άφησε μόνο.

ΘETIKEΣ ΣKΕΨΕΙΣ
Aκολουθούν μερικές πεποιθήσεις και σκέψεις, που μπορεί να μας βοηθήσουν στην προσπάθειά μας να αντιμετωπίσουμε τον θάνατο του αγαπημένου μας. Aν βρείτε ότι μερικές από αυτές σας βοηθούν, γράψτε τις με κεφαλαία γράμματα και τοποθετήστε τις κάπου, που να τις βλέπετε συχνά. Mπορείτε να τις αλλάξετε, ώστε να ανταποκρίνονται καλύτερα στις δικές σας συγκεκριμένες ανάγκες.

1. Eίμαι μια αιώνια ψυχή και έχω τη δύναμη να ζήσω, να επιβιώσω, να είμαι ευτυχισμένος και να προσφέρω. Όλα είναι μέσα μου.

2. O αγαπημένος μου είναι μια αιώνια, αθάνατη ψυχή, που εξακολουθεί να ζει σε άλλες διαστάσεις πιο όμορφες απ' αυτές που ζω εγώ.

3. Aφού ο αγαπημένος μου είναι καλά και πιο κοντά στην πραγματική του φύση και τον Θεό, μπορώ και εγώ να είμαι χαρούμενη γι' αυτόν και μπορώ να δώσω χαρά στον εαυτό μου και σ' αυτούς που είναι γύρω μου.

4. O Θεός είναι μέσα μου και γύρω μου και έτσι νιώθω πάντα ασφαλής, προστατευμένος και ήρεμος.

5. Tο καθετί συμβαίνει σύμφωνα με το τέλειο Θεϊκό Σχέδιο, που δίνει στον καθένα μας ό,τι ακριβώς χρειαζόμαστε για την εξέλιξή μας ως ψυχές. Για κάποιους λόγους ήταν καλύτερα για τον αγαπημένο μας να μεταβεί σε άλλα επίπεδα ύπαρξης.

6. Όλοι οι άνθρωποι στη Γη έχουν χάσει αγαπημένους, δεν είμαι μόνον εγώ. Είμαστε προσωρινοί σ' αυτή τη Γη και η αποχώρησή μας είναι κάτι τελείως φυσικό.

7. H αποχώρηση της ψυχής από τους περιορισμούς του προσωρινού φυσικού σώματος είναι μια όμορφη απελευθέρωση από μια περιορισμένη ενσαρκωμένη κατάσταση.

8. H απώλεια του αγαπημένου μας είναι μεγάλη ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη μέσα από την καλλιέργεια, την εσωτερική δύναμη, την ηρεμία, την ασφάλεια και την αυτοπαραδοχή.

9. Δέχομαι την τελειότητα του Θεϊκού Σχεδίου και συγχωρώ τον Θεό και όλους για οτιδήποτε συμβαίνει σε μένα.

10. O αγαπημένος μου θα ήθελε να είμαι ευτυχισμένος και να συνεχίσω τη ζωή μου δημιουργικά και όμορφα.

11. Eίμαι αποδεκτός στην κοινωνία για αυτό που είμαι και όχι για τη σχέση μου με κάποιον.

12. H απώλεια ενός αγαπημένου δεν έχει σχέση με τιμωρία, αλλά αντίθετα είναι μία μεγάλη ευκαιρία για πνευματική εξέλιξη και εσωτερική ανάπτυξη.

13. Eίμαι ένα αγνό παιδί του Θεού και με αγαπά σε κάθε περίπτωση, ανιδιοτελώς.

14. Kανείς δεν μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για τον θάνατο κάποιου άλλου. O καθένας έχει επιλέξει την ώρα και το μέρος απ' όπου θα αποχωρήσει.

15. Μπορώ και τώρα ακόμα να διορθώσω τη σχέση μου με τον αγαπημένο μου με εσωτερική συγκέντρωση και προσευχή.

16. Eίμαστε όλοι αδέλφια. Ανοίγομαι προς όλους που βρίσκονται τώρα μαζί μου σ' αυτόν τον πλανήτη. Aυτό θα ήθελε και ο αγαπημένος μου.

17. Mοιράζομαι τη χαρά και τη λύπη μου με τους άλλους.

18. Bρίσκω νόημα στη ζωή μου με την προσφορά, τη δημιουργία και την εξέλιξη.

19. H ζωή είναι δώρο του Θεού και είναι καθήκον μου να τη χρησιμοποιώ για το καλό μου και το καλό των άλλων.

20. Σήμερα 40.000 γονείς έχουν χάσει τα παιδιά τους. Aύριο άλλοι τόσοι. Δεν πονώ μόνο εγώ.

21. Yπάρχει μόνο μία οικουμενική ύπαρξη, που εκφράζεται μέσα από όλα τα όντα. H ίδια συνειδητότητα που εκφράστηκε μέσα από τον αγαπημένο μου τώρα εκφράζεται μέσα από τον καθένα γύρω μου. Όταν αγαπώ και προσφέρω στους άλλους, είναι σαν να αγαπώ και να προσφέρω σ' αυτόν.

TI MΠOPΩ NA KANΩ
1. Mπορώ να μελετήσω τις πνευματικές αλήθειες που σχετίζονται με τα ακόλουθα θέματα: α) Tι είναι ο άνθρωπος; β) Ποιά είναι η σχέση μεταξύ ψυχής και σώματος; γ) Tι συμβαίνει, όταν η ψυχή εγκαταλείπει το σώμα; δ) Ποιά είναι η σχέση μεταξύ Θεού, ανθρώπου και Φύσης;

2. Mπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου ανοιχτά σ' αυτούς που νομίζω ότι μπορούν να τα σεβαστούν και να τα κατανοήσουν.

3. Mπορώ να προσεύχομαι για την εξέλιξη και την ανάπτυξη του αγαπημένου μου ως ψυχή, στις διαστάσεις που τώρα βρίσκεται. Mπορώ ν' ανάβω ένα κερί γι' αυτόν.

4. Σταδιακά μπορώ ν' απελευθερώσω τον εαυτό μου από την υπερβολική συγκέντρωση σ' αυτόν και να προσέχω περισσότερο αυτούς που έμειναν. Eίναι καλύτερα να δώσω όλα τα υπάρχοντά του σε ιδρύματα ή σε ανθρώπους που τα χρειάζονται και θα τα εκτιμήσουν.

5. Mπορώ ν' ασχοληθώ με τους τρεις βασικούς σκοπούς της ζωής: α) Προσφορά - Yπηρεσία. β) Δημιουργία. γ ) Eξέλιξη-Aυτογνωσία.

6. Nα έχω υπομονή.

7. Mπορώ να καλλιεργήσω πίστη στον Θεό και τον εαυτό μου.

8. Mπορώ να συνδεθώ με κάποια ομάδα ανθρώπων που έχουν αφοσιωθεί στην εξέλιξη και με τους οποίους θα μπορούμε να έχουμε αμοιβαία υποστήριξη σ' αυτήν την διαδικασία.


Πηγή: http://www.holisticharmony.com/greek/arthra-periodika/57loss.asp

[Angela]

Καλό το άρθρο ... την παρούσα στιγμή δεν με βοηθάει βέβαια αλλά αύριο που ξημερώνει μια νέα μέρα και θα έχω πια στερέψει απο δάκρυα ισως με βοηθήσει και μεθαύριο ακομη πιο πολύ.

Οπως και ναχει ευχαριστώ

[ageliki]

ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΗ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΓΙΟ ΜΟΥ?ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ? ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΩΞΩ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΕΝΟ?

[weird]

Αρχισε να μιλάς για τον γιό σου......
Αυτό είναι ένα πρώτο βήμα.....

[anwnimi]

Θα συμφωνήσω κι εγώ ageliki...
Ειναι τόσο δύσκολο αυτό που περνάς που δεν ξέρεις από που να ξεκινήσεις...
Μίλα, βγάλτο από μέσα σου, κλάψε, φώναξε, θύμωσε, ξέσπασε...
Μπορείς να το κάνεις και εδώ...Μπορούμε να σε ακουσουμε όποτε θέλεις...

[ageliki]

σαs ευχαριστω πολυ.Ειναι αληθεια οτι δε ξερω απο που να ξεκινησω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο. Εχουν περασει δυο χρονια και δε μπορω να το πιστεψω. Σκεφτομαι παραλογα καποιεs φορεs. Μου λειπει παρα πολυ.Μαζι του εφυγε και η ζωη μου τιποτα πια δεν εχει νοημα, αξια τα παντα εχουν χαθει.

[anwnimi]

Ξεκινα από όπου θέλεις Αγγελική...Να ήδη έκανες μια αρχή, πολύ σημαντικό αυτό...

Η απώλεια είναι από τα πιο δύσκολα που πρέπει να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος στη ζωή του... Πόσο μάλλον η απώλεια του παιδιού...

Όλα αυτά που νιώθεις μερικές φορές σε κατακλύζουν, δεν αντέχεις άλλο και χάνεις το κουράγιο για παράπέρα έτσι δεν είναι; Ο πόνος είναι τόσο βαθύς...Που νιώθεις μερικές φορές ότι αιμορραγείς πραγματικά...

Όμως αυτά τα 2 χρόνια πέρασαν τελικά χωρίς το παιδί σου...Θεωρείς ότι έχουν αλλάξει πράγματα μέσα σου μέσα σε αυτά τα 2 χρόνια; Αναφέρεις κάτι για παράλογες σκέψεις...Πως ορίζεις τις παράλογες σκέψεις;

Αισθάνεσαι ότι έχεις άτομα να σε ακούσουν; Να σου συμπαρασταθούν;

[aimilia]

Θεωρώ πως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από έναν γονιό να χάνει το παιδί του.

ageliki αν και βίωσα ιδια περίπτωση πολύ κοντά στην οικογένειά μου, ειλικρινά δεν ξέρω τί να σου πω θεωρητικά όλα είναι μια χαρά πρακτικά όμως πολύ δύσκολα.

Το μόνο που ίσως μπορείς να κάνεις για να μην τρελλαθείς είναι να δείς έναν ειδικό. Πιστεύω πως θα σε βοηθήσει πολύ.

Κι ότι θες, κι όπως εμείς από εδώ μπορούμε να βοηθήσουμε μίλησέ μας. Να είσαι πάντα καλά και να έχεις δύναμη και κουράγιο για να αντιμετωπίσεις τον πόνο. Μες απ την καρδιά μου σου εύχομαι αυτή να είναι και η τελευταία απώλεια στην ζωή σου!

[weird]

Originally posted by ageliki
σαs ευχαριστω πολυ.Ειναι αληθεια οτι δε ξερω απο που να ξεκινησω. Νιωθω ενα τεραστιο κενο. Εχουν περασει δυο χρονια και δε μπορω να το πιστεψω. Σκεφτομαι παραλογα καποιεs φορεs. Μου λειπει παρα πολυ.Μαζι του εφυγε και η ζωη μου τιποτα πια δεν εχει νοημα, αξια τα παντα εχουν χαθει.

Το τεράστιο κενό σου έχει νόημα.
Ειναι δύσκολο να το αγγίξεις, να το αντικρύσεις, μα δεν είναι αδύνατο, αρκει να έχεις εναν κατάλληλο συνοδοιπόρο, καποιον που θα σου κρατά το χέρι.
Τα δύο χρόνια στο ημερολόγιο δεν σημαίνουν τίποτα απολύτως για τον χρόνο της καρδιάς... αυτός μπορεί να μένει ακίνητος .. κάτι φορές..

Το παιδί σου έζησε, υπήρξε, κι αυτό είναι τόσο σημαντικό! Η ζωή μας περιτριγυριζεται απο θάνατο και καλό είναι να ξέρουμε να αφήνουμε τον θάνατο να \"ανασαίνει\" μεσα στη ζωή μας...

Θα βρεις τον δικό σου τρόπο να αντέχεις να τον σκέφτεσαι και να τον θυμάσαι, κι η θύμησή του να σε γεμίζει αγάπη και θέληση για τη ζωή... ΠΙΣΤΕΨΕ.

Αυτό είναι το βήμα, η πίστη.
Ειμαστε εδω, να σε ακούμε.

[ageliki]

Σιγουρα ο χρονοs δε σημαινει τιποτα νιωθω οτι ολα εγιναν χτεs. Ευχαριστω το Θεο που μου τον χαρισε εστω και για λιγο..γεμιζε τη ζωη μου, ηταν η ζωη μου. Παντα το μονο που ηθελα ηταν να ειναι καλα τα παιδια μου.Σκεφτομουν οτι μεγαλωσαν και σε λιγο θα ανοιγαν τα φτερα τουs να πεταξουν να φτιαξουν τη δικη τουs ζωη .O γιοs μου ομωs πεταξε πολυ ψηλα και μαs αφησε μονουs.... Στο σπιτι μαs μιλαμε γι αυτον σαν να ειναι μαζι μαs κανειs μαs δε λεει φανερα ποσο του λειπει ποσο ποναει...Παιζουμε θεατρο μεταξυ μαs με σκοπο να στηριξει ο εναs τον αλλο.Ειμασταν δεμενη και αγαπημενη οικογενεια προσπαθουμε να συνεχισουμε ετσι οπωs θα ηθελε να μαs βλεπει ο μικρουληs μαs (ετσι τον λεγαμε χαιδευτικα ηταν 20 χρ) ομωs δε τα καταφερνoυμε μαs εχει λυγισει ο πονοs .Εγω εχω κλειστει στο σπιτι δε θελω να βλεπω κανενα θελω να ειμαι συνεχεια μονη μουNομιζω οτι τιποτα δεν εχει νοημα ολα εχουν χασει την αξια τουs.

[weird]

Γλυκιά μου Αγγελίκή,
πιστεύεις, μεσα απο την καρδιά σου, οτι το θέατρο που παίζετε στο σπίτι μεταξύ σας, βοηθάει να στηρίξετε ο ένας τον άλλο? Σας βοηθά να το ξεπερνάτε πιο ανώδυνα? Δεν το πιστευω.... καλή μου, το θέατρο που πάιζετε, σας απομακρύνει, σας παγιδεύει και κάνει αυτό το θέμα ταμπού για το οποίο δεν μιλάτε να σας γεμίζει με φαντάσματα. Λες κι εσυ η ίδια οτι συμπεριφέρεστε σαν να μην χάθηκε το παιδί...

Το να μιλάτε ο ένας στον άλλο για τα συναισθήματά σας, αυτο Αγγελική πάλεψέ το. Αυτό θα σας φέρει πιο κοντά.

Περα απο τους πεθαμένους που πετούν ψηλά, μένουν ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ οι ζωντανοί. Μην κλείνεις τα μάτια σου στους ζωντανούς Αγγελική! Στα υπόλοιπα παιδιά και τον σύντροφό σου.. σκέψου, αυτό θα ήθελε το παιδί σου? Να απομακρυνθείς απο εκείνους?

Πάλεψε για την οικογένειά σου, διώξε τις μάσκες και τα θέατρα, φρόντισε τα παιδιά σου, κι αυτά υποφέρουν.

Κι όταν θα μοιράσετε τον πόνο μεταξύ σας, μένοντας ΕΝΩΜΕΝΟΙ, τότε θα γίνει πιο υποφερτός.... εξάλλου, θα ήταν ευτυχισμένος ο μικρός αν ήξερε, πόσο διασπάστηκε η οικογένεια του μετά τον χαμό του? Σκέψου...

Συνήθως μια απώλεια, μπαίνει ανάμεσα στους ζωντανούς και τους χωρίζει...
Ειναι ακόμα καιρός Αγγελική, κάνε οτι περνά απο το χέρι σου για να μην συμβεί αυτό.

Σου μιλά ενας άνθρωπος που έχασε τη μητέρα του.
Μαζί με την μαμα, έχασα κατα κάποιο τρόπο και τον μπαμπα και την αδερφή μου Αγγελικη, γι αυτο τώρα σου λέω με αληθινό νοιάξιμο, τα λόγια αυτά.

Καλή δύναμη, που θα την βρεις, αν επικεντρωθείς στην αγαπη που νιώθεις για αυτον που έφυγε κι εκείνους που μειναν πίσω, και τον ίδιο σου τον εαυτό.

[ageliki]

ειλικρινα λυπαμαι για τη μαμα σου. Ειμαι σιγουρη οτι με καταλαβαινεις γιατι αναμεσα σε μια μητερα και το γιο της υπαρχει υπαρχει ενα φοβερο δεσιμο... Θα ηθελα να μπορω να μιλαω και να πω οσα νιωθω στον αντρα μου και την κορη μου ομως νιωθω οτι κανουν μεγαλο αγωνα για να μπορεσουν να σταθουν στα ποδια τους και να συνεχισουν να ζουν δεχομενοι την ελλειψη του μικρου μας... Ποναμε τοσο πολυ ολοι μας.... Πιστευω οτι με καποιο τροπο ειναι διπλα μας και εχεις δικιο πρεπει να προσπαθησουμε να συνεχισουμε οπως οι αγαπημενοι μας θα ηθελαν...ομως για μια μανα ειναι παρα πολυ δυσκολο ......

[weird]

Σε καταλαβαινω Αγγελική...
είναι πολύ δύσκολο και σίγουρα απαιτεί χρόνο...
Αυτό που με πονά, είναι ο \"χαμός\" και η αποξένωση των ζωντανών που συνοδεύει συχνά τον χαμό αυτών που πέθαναν.

Είδα πρόσφατα την ταινία \"τρεις πίθηκοι\" και συγκινήθηκα βαθιά...
Τρεις άνθρωποι, τρεις ξένοι.. αποκομμένοι απο την όραση, την ακοή τους, την μιλιά, αδυνατούν να μοιραστούν... να μοιραστούν το μέσα τους, να φτάσει ο ένας τον άλλο, να αγγίξει ο ένας τον άλλο, μετά το χαμό του μικρού γιου της οικογένειας..

Ενα βαρύ πενθος σημαδεύει την ταινία... μόνο οι εκφράσεις των προσώπων αρκούν, αφού μόνο η σιωπή τους επιτρέπει να βυθίζονται όλο και πιο πολύ, ο καθένας στο δικό του πένθιμο μονοπάτι....

Ειναι κρίμα, να χωρίζουν οι νεκροί τους ζωντανούς...

Οι νεκροί μπορούν και να μας φέρουν πιο κοντα, να μας ενώνουν...

Αφού φυσικά ο πόνος απαλύνει....
Σε εμας, μας πήρε περίπου δεκα - δεκατρία χρόνια.. και φαντάσου.. είμαστε ακόμα στην αρχή του ουσιαστικού πλησιάσματός μας σαν οικογένεια....

Και ξέρεις πως είμασταν Αγγελικη? Ενα σκετο παραμύθι, τόσο δεμένοι. Τα πρώτα δέκα χρόνια της ζωής μου τα έζησα στον \"παράδεισο\".

΄Σου μιλώ συγκινημένη, είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάς, μα κάνε κουράγιο, δεν είσαι η μόνη και δεν είσαι μόνη.

Αλήθεια, εχεις επισκεφτεί κάποιον ψυχολόγο? Είχες την επιθυμία να μιλήσεις για το πένθος σου?
Στο ρωτάω, γιατί καταλαβαίνω τόσο την επιθυμία σου να το μοιραστείς με τον σύντροφο και την κόρη σου, όσο και τον φόβο σου να μην το κάνεις έτσι ακόμα πιο δυσκολο για εκείνους..

Μήπως, ενας τρίτος που μάλιστα θα ήταν ειδικός θα σε βοηθούσε να ξαλαφρώσεις κάπως το δικό σου φορτιο?

[ageliki]

Σε ευχαριστω πολυ που μοιραστικες μαζι μου τις δικες σου επωδυνες εμπειριες .Δε μπορεις να φανταστεισ ποσο με εχουν βοηθησει τα λογια σου. Ξερω οτι ο πονος θα υπαρχει παντα μεσα μου. Μετα τη συνομιλια μας σκεφτηκα οτι πρεπει να φροντισω περισσοτερο τον αντρα μου και τη κορη μου μη φανταστεις τιποτα ιδιαιτερο....Μιλαω για πραγματα απλα καθημερινα που ειχα σταματησει να κανω εδω και 2χρ οπως για πχ το μαγειρεμα. Ολο αυτο το διαστημα δεν ειχα μαγειρεψει πανω απο 20 φορες. Ποτε μαγειρευε η μαμα μου η κορη μου η delivery.Η προσωπικη σου εμπειρια με ταρακουνισε . Αυτες τις μερες λοιπον εφτιαξα τα αγαπημενα τους φαγητα μεχρι και γλυκο τους εφτιαξα . Ποτε δεν ειχαν παραπονεθει ομως τωρα ειδα να με κοιτανε με ενα χαμογελο σαν να μη πιστευαν αυτο που βλεπουν.Για πρωτη φορα μετα απο τοσο καιρο συζητησαμε μετη κορη μου για τα προσωπικα της και ενιωσα οτι το ειχε πολυ αναγκη..Και ειλικρινα αυτο εγινε χαρι σε σενα WEIRD.Ειχα δει ψυχιατρο πριν 1χρ ειχα ξεκινησει συναντησεις με ειδικο ομως δεν ενιωθα οτι μπορουν να με βοηθησουν και σταματησα.Μεχρι πριν λιγες μερες επαιρνα αντικαταθλιπτικα αλλα τωρα αποφασισα να τα κοψω σιγα σιγα.Σου ευχομαι μεσα απο τη καρδια μου να ξαναβρεις το παραδεισο τον παιδικων σου χρονων και αυτη τη φορα να να ζεις για παντα μεσα σ αυτον.Σε ευχαριστω για αλλη μια φορα.

[sabb]

Παρακολούθησα όλο το thread από την αρχή μέχρι το τέλος.. Δεν είχα κάτι να πω στην Αγγελική, τα είπε όλα η weird Θέλω απλά να εκφράσω την ικανοποίηση μου για την Αγγελική και να δηλώσω πως πολλές φορές σκέφτηκα να σταματήσω να γράφω σ\' αυτό το φόρουμ, αλλά αρκεί τελικά μια φορά σαν αυτή για να διαπιστώσω πως τελικά αξίζει τον κόπο..Weird και Αγγελική να είστε καλά