Results 1 to 12 of 12
-
17-03-2014, 20:52 #1
- Join Date
- Mar 2014
- Posts
- 6
Γιατί φεύγει τόσο απότομα ο έρωτας?
Καλησπέρα.. είμαι 25 χρονών κ έχω το εξής πρόβλημα: όταν ξεκινάω μια σχέση όλα στην αρχή πάνε τέλεια! Έρωτας, ενθουσιασμός, θαυμασμός, κάθε μέρα μαζί, όλα θετικά κ από τις δύο πλευρές! Κάνουμε σχέδια για το μέλλον (συγκατοίκηση, οικογένεια, κτλ.) κ συμφωνούμε σε όλα! Κ εκεί που περνάει ο καιρός, μου φεύγουν ΟΛΑ!
Έτσι κ τώρα, μετά από 6 μήνες, πάλι έγινε το ίδιο! Μου έχει φύγει αυτός ο ενθουσιασμός, δεν νιώθω καν ερωτευμένη, δεν έχω την ανάγκη να τον δω, να του μιλησω, να τον αγκαλιάσω, με εκνευρίζει κιόλας! Ο τρόπος που μιλάει, που κινείται, που περπατάει, που φιλάει, ΟΛΑ! Κ το θέμα είναι ότι δεν φταίει αυτός! Δεν έχει αλλάξει καθόλου, αυτά που έκανε κ κάποτε τα λάτρευα, τώρα με ενοχλούν! Κ δεν είναι ότι εγώ έχω αρνητική διάθεση αυτή την περίοδο, είμαι μια χαρά! Μπορεί να είμαι πολύ καλά κ όταν βρισκόμαστε αυτομάτως από το 5λεπτο έχω έναν αρνητισμό κ μια επιθετικότητα χωρίς λόγο. Δεν δείχνω ίχνος τρυφερότητας, θαυμασμού, σεβασμού προς αυτόν, όπως έκανα παλιά. Κ έχω απογοητευτεί κ στενοχωρηθεί με τον εαυτό μου πάαααρα πολύ! Γιατί ο καημένος δεν μου έχει κάνει τίποτα κ πραγματικά δεν περίμενα να νιώσω έτσι κ γι' αυτόν γιατί είναι μακράν ο καλύτερος που έχω γνωρίσει. Όταν σκέφτομαι με τη λογική, δε θέλω να τον χάσω (έχει καλό χαρακτήρα, με αγαπάει, θέλει να ζήσουμε μαζί, θέλει να κάνουμε οικογένεια), αλλά όταν πάω με το συναίσθημα δε μου βγαίνει με τίποτα! Δε θέλω ούτε φιλιά, ούτε σεξ, τίποτα.. Θα έλεγα, ότι αν μου δώσω λίγο χρόνο θα μου ξαναέρθει. Αλλά είναι ένας μήνας τώρα έτσι κ σε προηγούμενες σχέσεις όσο χρόνο κ αν μου έδωσα δεν μου ξαναήρθε ποτέ η όρεξη κ ο έρωτας. Καταλαβαίνω ότι κάποια στιγμή φεύγει ο μεγάλος ενθουσιασμός, αλλά εμένα κ μου έφυγε πολύ νωρίς αλλά κ μετά δν έμεινε η αγάπη, αντιθέτως με εκνευρίζει!
Κ η απορία μου είναι: εγώ βαριέμαι κάθε φορά γιατί έχω πρόβλημα ή γιατί αυτός δεν είναι ο κατάλληλος?? Αν χωρίσω, θα βαρεθώ κ τον επόμενο? Μήπως ακόμα δεν έχω βρει τον κατάλληλο? Η' καλύτερα να μείνω στα αυγά μου κ να ζήσω με αυτόν τον άνθρωπο αφού, με τη λογική, έχει όλα όσα θέλω? Μου έχει ζητήσει να συγκατοικήσουμε.. Θα έπρεπε να πετάω στα σύννεφα, γιατί νιώθω έτσι???
- 17-03-2014, 21:53 #2
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
...αυτό που ζεις στην αρχή της σχέσης είναι ενθουσιασμός από τη χαρά σου που νομίζεις πως ερωτεύτηκες :eek:
Ο πραγματικός έρωτας δεν κρατά τόσο λίγο.
Θα έρθει κάποια στιγμή και θα το καταλάεις, μην ανησυχείς.
17-03-2014, 23:03 #3
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Καλα δε σου φυγε και τοσο αποτομα, 6 μηνες τα χετε. Για περιεγραψε λιγο καλυτερα πως νιωθεις γιατι ειναι ενδιαφερον.
17-03-2014, 23:36 #4
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 168
Κουκλιτσα...Καλησπερα!!!
Πολυ επιφανειακή δεν Εισαι?Καλα κι εγω στα 25 έτσι ήμουν.Τα πάντα έρχονται σιγα σιγα.Δεν ειναι ανάγκη να πεφτεις με τα μούτρα σε ένα αντρα.καλο ειναι να δίνεις χρόνο στον άλλο αλλα και στον εαυτο σου.Αυτο που σου συμβαινει ίσως ειναι ενθουσιασμός ή μπορω και να βαριέσαι εύκολα.Δωσε Ομως χρόνο...σε όλους κι ολα
18-03-2014, 09:34 #5
- Join Date
- Mar 2010
- Posts
- 1,663
Τί σκέψεις περνάνε από το μυαλό σου την στιγμή που νοιώθεις αυτόν τον εκνευρισμό?
18-03-2014, 10:19 #6
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 23,708
μπα, δεν φευγει αποτομα ο ερωτας, ουτε γρηγορα.
μηπως δεν εχεις ερωτευτει ποτε?
18-03-2014, 13:47 #7
- Join Date
- Jan 2010
- Posts
- 2,605
Δεν είναι για να ανησυχείς, απλώς ενθουσιάζεσαι και σου περνάει. Φυσιολογικό το βρίσκω για την ηλικία σου. Έτσι ήμουνα κι εγώ.
Όχι, να μην συγκατοικήσεις με τον άνθρωπο, δεν χρειάζεται να συμβιβαστείς.
Συνέχισε τη ζωή σου και όταν ερωτευτείς πιο βαθιά θα το καταλάβεις. Πάντως και τότε, μην περιμένεις να κρατήσει για πάντα. Ο παθιασμένος έρωτας έχει ημερομηνία λήξης. Απλά, υπάρχουν και άλλα συναισθήματα που μπορεί να σε κρατήσουν σε μια σχέση ;)
18-03-2014, 21:25 #8
- Join Date
- Mar 2014
- Posts
- 6
Όταν εκνευρίζομαι, νιώθω ότι δεν τον θέλω καθόλου, ότι αυτός ο άνθρωπος δεν μου κάνει, ότι θα μπορούσα να έχω κάτι καλύτερο. Αλλά φοβάμαι μήπως αυτός ο αρνητισμός προέρχεται από την απληστία μας, γιατί προσπαθούμε πάντα να έχουμε το τέλειο κ καμιά φορά τρώμε τα μούτρα μας. Θεωρώ ότι είμαστε μία γενιά κακομαθημένη κ απαιτητική. Οι γονείς μας φρόντισαν να μας στα παρέχουν όλα κ με εύκολο τρόπο, αφού οι ίδιοι στερήθηκαν πολλά (δεν τους κατηγορώ προς θεού, κ εγώ το ίδιο θα έκανα). Έτσι λοιπόν αφού ξέρουμε ότι κ να χωρίσουμε θα βρούμε άλλον, σκεφτόμαστε ότι θα θέλαμε κάποιον λίγο πιο ψηλό, με λίγο καλύτερη δουλειά, λίγο πιο έτσι, λίγο πιο αλλιώς, κτλ, κτλ. Κ ποτέ κανένας άνθρωπος δεν τα έχει όλα. Κάποιος έχει 2-3 στοιχεία κ του λείπουν τα υπόλοιπα, κάποιος αντίστροφα.
Παλεύει μέσα μου η λογική με το συναίσθημα. Τα συναισθήματα μου είναι ψυχρά κ κενά κ η λογική μου λέει να προχωρήσω. Γιατί θα έχω στη ζωή μου κάποιον που νοιάζεται για μένα, μου φέρεται καλά κ που θα κάνω μια οικογένεια, κάτι που επιθυμώ σύντομα. Κ μη μου πείτε τα κλισέ του τύπου "μικρή είσαι", "δε σε πήραν κ τα χρόνια" κτλ. Δεν καταλαβαίνω γιατί τώρα πια κάτω από τα 30 είμαστε όλες μικρές. Το πότε νιώθεις ο καθένας την ανάγκη αυτή είναι καθαρά υποκειμενικό.
18-03-2014, 22:07 #9
- Join Date
- Jan 2010
- Posts
- 2,605
Τι να σου πω, αν βιάζεσαι τόσο να συμβιβαστείς, δικό σου θέμα.
Πάντως, εγώ θεωρώ ότι είναι αφόρητη μια σχέση χωρίς συναίσθημα και έλξη. Σε όποια ηλικία και αν την κάνεις.
Απλά, όταν είσαι σε τόσο μικρή ηλικία, θα έχεις ακόμη περισσότερα χρόνια για να το μετανιώνεις. Μέχρι να αποφασίσεις να χωρίσεις.
Αλλά εγώ είμαι εγώ. Και αγαπούσα πάντα αρκετά τον εαυτό μου ώστε να τον καταδικάσω σε μια στεγνή ζωή.
Πολλοί το έχουν κάνει κι εξακολουθούν να το κάνουν.
19-03-2014, 00:50 #10
- Join Date
- Sep 2012
- Posts
- 5,782
Εδω κανεις μεγαλο λαθος, υπαρχουν ανθρωποι που τα χουν ολα, και την εμφανιση και τον καλο χαρακτηρα και τα συμβατικα προσοντα τυπου μορφωση, λεφτα κλπ και σου κανουν καλο σεξ. Η γνωμη μου ειναι να τα φτιαξεις με καποιον που να τα χει ολα αντι με τον καλυτερο που μπορεις να βρεις. Κρατα φιλια με αυτον που εχεις και πες του δε νιωθω ερωτευμενη. Τι να κανουμε? συμβαινει. Ο ερωτας κρατιεται απο πολλα στοιχεια, δεν ειναι τοσο απλη υποθεση.
19-03-2014, 00:52 #11
- Join Date
- Mar 2014
- Posts
- 6
Δεν μπορώ να αρνηθώ ότι έχεις δίκιο. Νομίζω βρήκα την απάντηση που ψάχνω. Βρήκα αυτό:
"Ο έρωτας θεμελιώνεται στον πόθο και την επιθυμία. Δεν μπορώ να ποθώ αυτό που ήδη έχω. Η ερωτική ένταση συνήθως μειώνεται μετά από λίγους μήνες ή λίγα χρόνια. Όταν σταθεροποιηθεί η σχέση συμβαίνει αναπόφευκτα η απομυθοποίηση. Όταν βεβαιωθούμε ότι ο άλλος μας ανήκει τότε ο έρωτας δίνει τη θέση ή στην αγάπη ή στην αδιαφορία."
Είναι σαν να βλέπω ξεκάθαρα ότι ο δικός μου έρωτας δυστυχώς μετατράπηκε σε αδιαφορία κ ποτέ δεν πρόκειται να γίνει αληθινή αγάπη...
19-03-2014, 01:59 #12
- Join Date
- Feb 2013
- Location
- σε 1 λιμνουλα!
- Posts
- 14,042
δε διαβασα το κειμενο γιατι βαριομουν αλλα γενικοτερα οτιδηποτε επιφανεια που δεν εχει βαθος κ βαθυτερη ουσια χανετε ευκολα ολα χρειαζονται θεμμελλια για να υπαρξουν κ να διατηριθουν
Similar Threads
-
Γιατι ποναει τοσο πολυ??????????????Γιατι??????????????????
By gingertania in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 45Last Post: 13-10-2012, 01:08 -
Γιατι αισθανομαι τοσο μονος...
By Σάτυρος in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 22Last Post: 01-04-2012, 02:20 -
γιατι ειναι τοσο ασχημη η ζωη;
By aleg in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & ΑυτοβοήθειαReplies: 28Last Post: 01-12-2011, 14:51 -
γιατί τόσο άγχος και θλίψη?
By zofi in forum Κατάθλιψη - ΔυσθυμίαReplies: 11Last Post: 24-03-2011, 10:42 -
Γιατί να είμαι τόσο μα τόσο πολύ δειλή;
By tita1977 in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 28Last Post: 07-02-2011, 15:34
Α ρε Lemmy, τι μεγάλο δίδαγμα ήταν ακόμη κι ο θάνατός σου
20-05-2024, 23:46 in Με καφέ και συμπάθεια....