Φόβος αυτοκτονίας

[xaris_7]

Καλησπέρα στο Forum ,καλή δύναμη και καλό κουράγιο σ΄ όλους.Είμαι νέο μέλος και μόλις πριν από 2 μήνες η διάγνωση μου ήταν ΙΔΨ/ Ιδεοληψίες αμφιβολίας.Η ιστορία μου ξεκινάει από την αγνή ηλικία των 14(τώρα είμαι 26),όταν κατά τη διάρκεια που ψάρευα μαζί με τον Θείο μου στη βάρκα μας περιτριγύριζε μια σφήκα,ένιωσα ότι με τσιμπάει στον λαιμό,ξαφνικά πανικοβάλλομαι και μου κόβετε η αναπνοή.Αμέσως φύγαμε για το κέντρο υγείας,οπού με εξέτασαν οι γιατροί και ΔΕΝ υπήρχε απολύτως τίποτα,κανένα ίχνος τσιμπήματος.Την άλλη μέρα για κακή μου τύχη ανοίγοντας την τηλεόραση πετυχαίνω στις Ειδήσεις ότι κάποιος πέθανε από τσίμπημα σμήνος σφηκών,και από τότε άρχισε το μαρτύριο μου.Άρχισε να με διακατέχει μια τεράστια ανασφάλεια για τα πάντα. Θυμάμαι ότι δεν έτρωγα κρέας επειδή υπήρχε η έξαρση με τη νόσο των τρελών αγελάδων,υπήρχε επιδημία με τη μηνιγγίτιδα,έβγαινα έξω και το μυαλό μου ήταν εκεί συνεχώς,έβλεπα ότι πέθανε ένας ποδοσφαιριστής αμέσως φοβόμουν στη μπάλα ότι θα πάθω τη καρδιά μου,κτλ.Ύστερα ανέπτυξα και κρίσεις πανικού και μια μικρή αγοραφοβία. Τέλοσπαντων για να μην μακρηγορώ όλα αυτά τα εξάλειψα μόνος μου με πολύ προσπάθεια και βάζοντας κάτω τη λογική, και ιδιαίτερα όταν πέρασα φοιτητής στη Πάτρα.Είχα φτάσει στο σημείο να μην φοβάμαι σχεδόν για τίποτα,πέραν του φυσιολογικού.Φτάνω λοιπόν στο ρεζουμέ.Περίπου πριν 3 χρόνια κάποιες νύχτες με έπιανε ένα περίεργο συναίσθημα ότι εκεί που είμαι ξαπλωμένος με έλκει το μπαλκόνι/ότι θα χάσω τον έλεγχο και θα σηκωθώ να πέσω από κάτω,δεν μπορώ ούτε εγώ να το εξηγήσω,όπως και να έχει το σκεφτόμουν λίγο και πέρναγε. Διαβάζω λοιπόν στο Ίντερνετ ότι κάποιος επειδή είχε ένα τατουάζ και του δημιουργούσε πίεση/βάρος αυτοκτόνησε.Πριν 2 μήνες λοιπόν,και ενώ είχαν μεσολαβήσει πολλά στρεσσογόνα γεγονότα στη ζωή μου,π.χ. με το σπίτι μου, με τη κοπέλα μου,με τη καθημερινότητα μου,ανεργία κτλ.,κάνοντας μια εργασία στη ταράτσα έκανα μια σκέψη ότι θα σκοντάψω και θα πέσω από κάτω..το ίδιο βράδυ λοιπόν με πιάνει το ίδιο συναίσθημα με το μπαλκόνι...Ε από εκείνη τη νύχτα ξεκίνησε ο Γολγοθάς μου.Μου έγινε εμμονή ότι θα αυτοκτονήσω,περπάταγα στο δρόμο σκεφτόμουν αυτό,μίλαγα στο τηλ. σκεφτόμουν αυτό,οτιδήποτε έκανα στη μέρα μου σκεφτόμουν αυτό,δεν μπορούσα να απαλαχτώ με τίποτα από διάφορες εικόνες και από τη λέξη..Άρχισα να κάνω εμετούς,να ιδρώνω,να πηγαίνω στο μπαλκόνι και να λέω ΧΩΡΙΣ να το επιθυμώ ''θα πέσω τώρα''...Άρχισα να έχω τεράστια δυσφορία,να μν μπορώ να κοιμήθω,να μην μπορώ να φάω..Λέω θα πάω στη Πάτρα στη κοπέλα μου μήπως χαλαρώσω,και πάλι τίποτα εκεί το μυαλό μου...Έλεγα δν γίνεται να αππαλαχτώ ποτέ από αυτή τν ιδέα και τις εικόνες..Να πίνω αλκοόλ τπτ, να πίνω 8 χαμομήλια τπτ...Τα μαζεύω όπως είμαι και ξεκινάω για Αθήνα εντελώς χαμένος/πανικοβλημένος.. Πάω στο περίπτερο να πάρω ένα νερό και έτσι όπως είμαι με πιάνει ένα αμόκ και κατευθυνόμουν χωρίς να το θέλω να πέσω στις ρόδες ενός αμαξιού και ξαφνικά χωρίς να γνωρίζω οτι υπάρχει μια μηχανή πίσω μου γυρνάω και κρατιέμαι από τα χερούλια της.Λέω αυτό είναι έκανα απόπειρα..Τρελάθηκα,γύρισα Αθήνα δεν ξέρω πως,δεν μπορούσα να μιλήσω..Πήρα 2 βαλεριάνες για πρώτη φορά στη ζωή μου..Την άλλη μέρα πήγα στο νοσοκομείο,μου διέγνωσε ΙΔΨ μου έδωσε xanan των 50 mg και zoloft των 100 mg..Έχει περάσει ένας μήνας που λαμβάνω φαρμακευτική αγωγή ίσως ο χειρότερος της ζωής μου, και τώρα νιώθω κάπως καλύτερα αν και καθημερινά υπάρχει μια μεγάλη ανασφάλεια και μία απορία,Πως εγώ σκέφτηκα κάτι τέτοιο.Το ξέρω ότι το άφησα να εξελιχθεί σχεδόν στο 100% και οτί σε πολλούς ακούγεται γελοίο,όμως ειλικρινά είναι οτι πιο βασανιστικό υπάρχει...Σαν να σε κυνηγάει μια κατάρα , ένα μαύρο σύννεφο και να μην σε αφήνει να χάρείς τίποτα...Δύναμή όμως....

[girl1988]

Να πας και σε έναν παπά να εξομολογηθείς! Βασικά καταλαβαίνω ότι δεν είναι ευχάριστο αυτό που περνάς αλλά τουλάχιστον είσαι τυχερός που δεν έχεις καταθλιπτική διάθεση περα από την ψυχαναγκαστική ιδέα της αυτοκτονίας. Εγώ για παράδειγμα σκέφτομαι να αυτοκτονήσω επειδή δεν νιώθω καλά. Δεν ξέρω όμως αν θα το έκαναν τελικά..

[xaris_7]

Να πας και σε έναν παπά να εξομολογηθείς! Βασικά καταλαβαίνω ότι δεν είναι ευχάριστο αυτό που περνάς αλλά τουλάχιστον είσαι τυχερός που δεν έχεις καταθλιπτική διάθεση περα από την ψυχαναγκαστική ιδέα της αυτοκτονίας. Εγώ για παράδειγμα σκέφτομαι να αυτοκτονήσω επειδή δεν νιώθω καλά. Δεν ξέρω όμως αν θα το έκαναν τελικά..

Φυσικά και υπάρχει καταθλιπτική διάθεση δεν ξέρω βέβαια στο βαθμό που την εννοείς...

[Delmem080319a]

Καλησπέρα xaris_7, διάβασα την ιστορία σου, όλο αυτό που περιγράφεις... και καταλαβαίνω πόσο βασανιστικό ήταν/είναι. Αυτό που ανέφερες για τις στρεσογόνες καταστάσεις είναι που οδήγησε σίγουρα πιστεύω σε μια έξαρση της ιδεοψυχαναγκαστικής κατάστασης και της συγκεκριμένης έμμονης ιδέας με την αυτοκτονία. Όμως μόνος σου το γράφεις με μαύρα γράμματα "χωρίς να το θέλω". Έχεις επίγνωση του τι συνέβη και ξέρεις ότι δεν επρόκειτο πραγματικά να κάνεις κάτι. Έτσι είναι πάντα με τις ιδεοληψίες και την ΙΔΨ. Εγκλωβιζόμαστε στις σκέψεις μας και μόνο. Χρειάζεται να τις αποδυναμώσεις πια και να μην τους δίνεις τόση βαρύτητα.
Αποδέξου ότι συνέβη αυτό το επεισόδιο και σου προτείνω μη βάλεις πια άλλα ερωτηματικά για αυτό, τι/πως/γιατί... Ήταν μέρος μιας άσχημης ψυχολογικής κατάστασης εκείνης της φάσης... Ανήκει στο παρελθόν και είναι θετικό που γράφεις ότι τα πας καλύτερα τώρα.
Επικεντρώσου λοιπόν στο τώρα και στην καθημερινότητα σου και τις δραστηριότητές σου, για να πάνε όλο και περισσότερο τα πράγματα προς το καλύτερο. Απλώς από εδώ και μπρος προστάτευσε τον εαυτό σου από τις στρεσογόνες καταστάσεις όσο μπορείς, γιατί νομίζω ότι αυτές συμβάλλουν πολύ στις εξάρσεις της ΙΔΨ. Δες έναν ψυχολόγο αν πιστεύεις ότι το χρειάζεσαι για περαιτέρω συμβουλευτική. Μόνος σου περιγράφεις ότι τα κατάφερες και στο παρελθόν με δικές σου δυνάμεις και αγώνα. Έχε εμπιστοσύνη στον εαυτό σου.
Καλή δύναμη και μην το βάζεις κάτω ποτέ! :)

[redwood]

Το ξέρω όλο αυτό που πέρασες το είχα περάσει και γω παλαιότερα και ξέρω πόσο βασανιστικό είναι. Άργησα να πάω στο γιατρό και ήταν οι χειρότερες μέρες της ζωής μου,

[xaris_7]

Το ξέρω όλο αυτό που πέρασες το είχα περάσει και γω παλαιότερα και ξέρω πόσο βασανιστικό είναι. Άργησα να πάω στο γιατρό και ήταν οι χειρότερες μέρες της ζωής μου,

Πως τα κατάφερες?

[redwood]

Σου έστειλα προσωπικό μήνυμα

[xaris_7]

Pou mporo na to dw...?

[αλεξανδρος_77]

μαλον θα εστιλε μυνημα σε αλλο αφου δεν εχεις ακομα πμ

[ΒΙΒΙΑΝ]

Καλησπέρα σε όλους.....τι τραβάμε ρε παιδιά!!!κι εγώ μια από τα ίδια...νιώθω να χάνω τον έλεγχο....δεν θέλω να ζήσω ,δεν μου αρέσει η ζωή,δεν έχει κανένα νόημα.Μακάρι να πήγαινα για ύπνο και να μην ξυπνούσα ξανά.Ετσι απλά να κλέισω τα μάτια και να τελειώσουν όλα!!

[αλεξανδρος_77]

εχει νοημα οταν κανεις πραγματα που θελεις κ σ αρεσουν.

[μυσπ]

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...λησπερα φιλε μου δες αυτο το αρθρο ειναι πολυ καλο,κ εγω πασχω απο ιδψ,Απο οτι γνωριζω σκεφτεσαι πραγματα που δεν εισαι σε θεση να πραγματοποιησεις για να ηρεμησεις προσωρινα το στρες που σε διακατεχει το οποιο βεβαια θα επενελθει μετα κανονισε να αφοσιωθεις στην κοπελα σου κ να ειστε παντα μαζι καλα κ με τους οικειους σου ανθρωπους να αποσπας το μυαλο σου απο το θεμα σου,Ειναι πολυ καλη λυση ο πνευματικος εκκλησια κ να απευθυνθεις κ σε ειδικο για να μιλησεις,Κ εγω ειμαι πεπεισμενη οτι δεν θελεις να αυτοκτονισεις κ ειναι αυτη η μανιωδης σκεψη που σε επηρεαζει μπορει να ειναι κ ιδεα σου ολο αυτο οτι το επιχειρησες,Καλο κουραγιο κ απευθυνσου καπου!

[xaris_7]

Καλησπέρα και χρόνια πολλά και καλό κουράγιο σε όλους.Μετά από δύο μήνες που λαμβάνω τη φαρμακευτική αγωγή Είμαι σε θέση να Να πω ότι τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Επανήλθα σε μεγάλο βαθμό στις παλιές μου συνήθειες, Το άγχος, οι εικόνες,και η ιδέα,Έχουν υποχωρήσει αρκετά σε ποσοστό περίπου 60 με 70%. Μέσα σ'αυτό το μήνα προσπαθώ με το που ξυπνάω να γεμίσω την μέρα μου, Πήγαινε για καφέ, παρακολουθώ μαθήματα για το ecdl,Κάνω ιδιαίτερα σε παιδάκια,Μαθηματικά, φυσική, και έχω ξεκινήσει δουλειά στο τηλεφωνικό κέντρο Της pizza fun.Σίγουρα υπάρχει αυτό το Αίσθημα της ανασφάλειας,+ 1 προβληματισμός ωστόσο κάνω τα αδύνατα δυνατάΠροκειμένου να το πολεμήσω Για να το εξουδετερώσω.Κάνω και συνεδρίες μία φορά τη βδομάδα με ψυχολόγο.Προφανώς και δεν θέλω να κάνω κάτι κακό στον εαυτό μου, έχω προσπαθήσει πολύ στη ζωή μου για να φτάσω να είμαι αυτό που είμαι, γνωρίζω πόσο ωραία είναι η Η ζωή, πόσες χαρές, πόσα μικρά πράγματα, είναι, Μπορεί να σε κάνουν ευτυχισμένο.Ώρες ώρες όταν είμαι ήρεμος προσπαθώ να σκεφτώ ότι όλο αυτό έγινε, Για να αλλάξω πράγματα στη ζωή μου που έπρεπε...Σίγουρα δεν είμαι 100%Ο εαυτός μου αλλά δεν τα παρατάω ποτέ.Με την κοπέλα μου είναι μια χαρά τα πράγματα, οι γονείς μου με στηρίζουνε όσο κανείς άλλος,Και ξέρω τι από όλα αυτό θα βγω νικητής ..Είμαι ο καλύτερος ψυχολόγος για τους άλλους, καιρός να γίνω και για το δικό μου εαυτό...Θέλει υπομονή, επιμονή, ψυχική δύναμη, και αισιοδοξία.Όλο για τους ανθρώπους είναι..Πρέπει να δαμάσουμε Τους φόβους, που μας κυριεύουν,Και να τους ελέγχουμε. Σίγουρα Δεν είναι και καλύτερη κατάσταση που μπορεί να περάσει κανείς,Αλλά σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα..Καλό βράδυ και θα επανέλθω δριμύτερος

[redwood]

Χαιρομαι πολυ για σενα που εισαι καλυτερα!!! Οσο περναει ο καιρος θα γινεσαι ακομη καλυτερα αυτο σου εγραφα εν ολίγοις στο μηνυμα! Εμενα μου φαινεται πια αστεια αυτη η ιδεοληψια ξενη για μενα!, καλη συνεχεια με ολη μου την καρδια ειλικρινα! Και εγω ειμαι τωρα στη φαση που θελω να γεμιζω ολη την μερα μου, δεν θελω να καθομαι σπιτι καθολου!!!

[μυσπ]

Ευγε φιλε ευελπιστω ολο κ καλυτερα!