τι ειναι αυτο που νιωθω???

[kerasi]

Οι δικοι του τι προβλημα εχουνε με σενα? Γτ σε κατηγορανε?

[Captain_G]

Να ξέρεις ότι, οι πόνοι ή οι ανησυχίες της ψυχής είναι σαν τα χτυπήματα της θάλασσας σε ένα μεγάλο βράχο. Τα κύματα τον φθείρουν σιγά-σιγά.

Καταλαβαίνω ότι μάλλον έχεις πάρει την απόφαση, του ότι θες να μείνεις εκεί που είσαι τώρα. Και εκτός του ότι είναι απλά σεβαστό, είναι και κατανοητό.

Αρχικά πρέπει να σου δώσω ειλικρινά ένα μπράβο, που επιτέλους έστω και εδώ το έβγαλες από μέσα σου. Είναι το καλύτερο και το πρώτο βήμα που έπρεπε να κάνεις! Είμαι σίγουρος ότι θα είχες να πεις περισσότερα και θα ήθελες να εκφραστείς με πολλούς τρόπους, μιλώντας για αυτό το θέμα, αλλά και πάλι ήταν κάτι.

Όπως, δυστυχώς, έγραψα και παραπάνω δεν μπορώ ούτε εγώ, ούτε κανένας άλλος να σου δώσει μια συμβουλή! Το μόνο σίγουρο που μπορώ να σου πω είναι ότι πρέπει τουλάχιστον μέσα σου να κλείσεις αυτόν τον κύκλο, γιατί φοβάμαι ότι θα σου φέρει προβλήματα στο μέλλον, ακόμα και αν άμεσα δεν έχει να κάνει με εκείνον κάποιο ζήτημα (εννοώ δηλαδή να του μιλήσεις τελικά ή το οτιδήποτε).

Το όλο ζήτημα σε τέτοια θέματα ανεκπλήρωτων ζητημάτων που μένουν καταπιεσμένα μέσα μας, είναι να αποσυμπιεστούμε από αυτά. Το πρώτο βήμα αποσυμπίεσης, είναι ότι επιτέλους μίλησες για αυτό, γι αυτό και σου είπα και μπράβο. Επίσης ένα άλλο που μπορώ να σου προτείνω είναι να πιάσεις ένα πολύ δικό σου άτομο, που του έχεις εμπιστοσύνη και ξέρεις ότι θα κάτσει να σε ακούσει και να του μιλήσεις.

Τώρα, ως προς την αποσυμπίεση (του τι άλλο να κάνεις, για να αποσυμπιεστείς), αυτό και πάλι έχει να κάνει στο τι δουλεύει για σένα. Σε μένα πχ θα δούλευε να κάτσω να φτιάξω μουσική (μιας και ασχολούμαι), ή ακόμα καλύτερα να κάτσω να γράψω (κείμενο, μυθιστόρημα, ότι θες :P, ότι βγει από μέσα). Να ξέρεις, επειδή μπορεί να αναρωτηθείς, “τι μπορεί να με αποσυμπιέση και να δουλέψει για μένα”, ότι έχεις πάρα πολλές επιλογές γύρο σου. Και είμαι σίγουρος γι αυτό που σου λέω.

[katerina14]

Οι δικοι του τι προβλημα εχουνε με σενα? Γτ σε κατηγορανε?

επειδή ήμουν παντρεμένη με τον μεγάλο του αδερφό όπως εγραψα ήδη τον χώρισα και τώρα με βλέπουν με την καινούργια μου οικογένεια και δεν τους αρέσει ενώ ο γιος τους και πρώην άντρας μου είναι ακομα μόνος του. Αυτό είναι το πρόβλημα τους

[katerina14]

Captain_G πραγματικα κι εγώ έχω μεγάλη ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον όχι μόνο για αυτό το θέμα αλλά και για άλλα αλλά δυστυχώς δεν υπαρχει κανένα τέτοιο άτομο στη ζωή μου. Έκανα τρεις φορές φιλίες στη ζωή μου και έφαγα μεγάλα χαστούκια οπότε δεν το ρισκάρω ξανά. Με τους μόνους ανθρώπους που μιλάω πλέον για μένα είναι με τον άντρα μου και την μητέρα μου άρα όχι όπως θα ήθελα. Άρα το θεματακι της αποσυμπίεσης είναι κομματάκι δύσκολο. Είχα σκεφτεί κάποτε να παω σε ψυχολόγο αλλά το οικονομικό δεν επιτρέπει....

[Captain_G]

Χαστούκια της ζωής, πάντα είναι πολύ έτσι δυνατά και αφήνουν πάντα σημάδια πίσω τους.
Έχω φάει και εγώ αρκετά χαστούκια, και μπορώ να σου πω ότι αυτές τις μέρες, έφαγα και εγώ έτσι γερό χαστούκι, που με έχει πληγώσει. Τέλος πάντων σόρρυ.

Η αλήθεια είναι όμως ότι μετά από λίγο, έχω κάτσει και έχω δει το θέμα ότι, δεν πρέπει να μην αφήνω κάποιο “παράθυρο” ή “πόρτα” ανοιχτό/η για άλλα άτομα. Δεν χρειάζεται καν να ρισκάρεις, απλά άσε τα πράγματα να κυλήσουν όπως είναι να κυλήσουν, και με γνώμονα το παρελθόν, πλέον θα είσαι πιο έμπειρη να ξέρεις τι ανθρώπους θες να έχεις δίπλα σου και με ποια κριτήρια. Απλώς θέλω να σου πω, να μην το έχεις τελεσίδικο μέσα σου, το θέμα της φιλίας.

Όσο για την αποσυμπίεση, όντως το να χες ένα δικό σου άτομο να το μοιραστείς θα ήταν το καλύτερο. Τώρα για το θέμα του ψυχολόγου, εσύ ξέρεις πότε θα σου το επιτρέπουν τα οικονομικά σου και πότε θα το θες ειλικρινά να πας. Αλλά και πάλι όπως σου είπα και πιο πάνω, σίγουρα θα υπάρχουν άλλοι τρόποι αποσυμπίεσης. Ουσιαστικά το θέμα της αποσυμπίεσης είναι το να διοχετεύσεις κάπου όλο αυτό που είναι μέσα σου (είτε είναι δημιουργικό, είτε είναι εκτονωτικό-δυναμικό-ενεργητικό πχ άσκηση, είτε το οτιδήποτε). Ή το να βρεις πράγματα που να σε γεμίζουν, είτε σε γεμίζουν ολοκληρωτικά, ή σε γεμίζουν λίγο-λίγο μέσα στη μέρα.

Να σου πω την αλήθεια Κατερίνα, ίσως το θέμα να μην είναι καν εκείνος ή ίσως να είναι εν μέρει, το οποίο σε κάνει να αισθάνεσαι έτσι και το να τον βλέπεις σε όνειρα. Το ότι τον βλέπεις στα όνειρά σου δεν σημαίνει ότι εξολοκλήρου έχει να κάνει ζήτημα με εκείνον. Ίσως αυτό που επιζητά το ασυνείδητό σου είναι η ιδέα ή η έννοια (σαν άτομο) που είχε αυτός για εσένα στην ζωή σου. Η οποία έννοια πλέον μάλλον δεν υπάρχει στην ζωή σου. Ίσως είναι αυτή η ελευθερία του να μπορείς να μιλήσεις και να ανοιχτείς και να είσαι έτσι όπως ήσουν με εκείνον, με τον καλό σου φίλο, όπως μας ανέφερες.

Με συγχωρείς άμα σε κούρασα βραδιάτικα.

[katerina14]

Mαλλον εχεις δικιο γιατι παντα με αυτο το ατομο διασκεδαζα πολυ σε καθετι που καναμε και ισως αυτο ειναι που μου λειπει.... Η αληθεια ειναι οτι μετα απο οσα περασα και στον τωρινο μου γαμο εχω γινει πολυ συντηρητικια δεν ημουν ετσι παλια αλλα θεωρω οτι μεγαλωνοντας καπως ετσι γινεται.Ειμαι 33 χρονων και εχω αναγκη απο εκεινη την παλια ανεμελια και δεν υπαρχει καποιος στην ζωη μου να μου την προσφερει...Οπως ειπες μαλλον εγω ειμαι αυτη που πρεπει να το παλεψω οσο δυσκολο κι αν ειναι να κανω την ζωη μου οπως πραγματικα εχω αναγκη....

[deleted_member27-11-2015]

γυναικες............................