"Έρωτας, αυτός ο αδιαγνωστος...!!"

[maraki_lar]

Ο έρωτας για μένα είναι το ελιξηριο της ζωής και της νιότης!Παρόλες τις δύσκολες εμπειρίες μου στην αρένα των σχέσεων(που τις έβλεπα σαν προκλήσεις),δεν έπαψα να τον αποζητώ...it just makes me feel alive!! :)

Το θέμα όμως είναι ότι στο σήμερα με βρίσκω ακόμα "ερωτευμένη" με τον πρώην,παρόλη την απουσία επικοινωνίας μεταξύ μας και παρόλο που ίσως να μην άξιζε τόση αγάπη.

Εχοντας αποδεχτεί το γεγονός ότι δεν διαλέγουμε ποιον θα ερωτευτούμε,βιώνω μέσα μου μια σύγκρουση της καρδιάς με την λογική.

Διαισθητικά νιώθω πως "ο δολοφόνος θα επιστρέψει στον τόπο του εγκληματος",όπως συχνά συμβαίνει σε σχεσεις οπου τα μέλη τους εχουν αγαπηθεί βαθιά, και προσπαθώ να προετοιμαστω μέσα μου για αυτο το ενδεχόμενο.
Σε τι φάση θα με βρει αυτή του η επιστροφή?
Κι αν του δώσω αυτή τη 2η ευκαιρία , ξέρω πως πρέπει για το καλό μου να θέσω όρια του τι επιτρέπω και τι δεν επιτρέπω όσον αφορά την συμπεριφορά του προς εμένα.

Ξέρω ενστικτωδώς ότι θα πάει καλά αυτό το εγχειρημα,όμως τα περιθώρια της υπομονής μου απέναντι σε άσχημες συμπεριφορές είναι μήδεμινα πλέον και ο φόβος μην ξαναπληγωθω εδώ παρόν καθώς είναι με έχει κάνει κάπως σκληρή πλέον(έχω κατεβάσει ρολά που λέμε).
Δηλαδή εδώ κολλάει το "Την καρδιά μου με λουκέτο θα διπλοκλειδωσω,δε θα ξανακάνω λάθος για την πληγώσω!!_" που λέει κι ένα άσμα.

Σας γράφω εδώ αυτές τις σκέψεις μου,όχι για να πείτε να κάνω το άλφα ή το βήτα,αλλά γιατί τις βάζω σε μια σειρά καθώς τις καταγράφω κι αυτό με βοηθαει στην εξαγωγή συμπερασμάτων μέσα από τη συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων.

Όταν τον δω θέλω πραγματικά να τον ακούσω και να μάθω την αλήθεια του για πολλα γιατί αποδόμησε τη σχεση μας φεύγοντας σαν τον κλέφτη κι αυτό κάπως πρέπει να του επιστραφεί ως συμπεριφορα.Για να δουμε...

Και κλεινοντας θέλω να σας ρωτήσω: εχετε ερωτευτεί ποτέ δυνατά?
Κι αν ναι,τι αναμνήσεις έχετε?

[axl100]

Εαν εννοεις αν εχουμε ποτε φτιαξει στο μυαλο μας μια εικονα για καποιον που δεν εχει σχεση με την πραγματικοτητα και μετα τους τιμωρισαμε επειδη ηταν ψευτικοι, ναι.

[maraki_lar]

Ναι,αυτό εννοώ,axl100.
Κι εγώ το έχω κάνει.

[axl100]

Ναι,αυτό εννοώ,axl100.
Κι εγώ το έχω κάνει.

Οποτε εισαι σε καλο δρομο, οταν μαθεις να εκτιμας τους αλλους για αυτο που ειναι και οχι για αυτο που θελεις να ειναι θα εισαι ευτυχισμενη.

[elis]

Μαράκι καθένας είναι υπεύθυνος για αυτά που λέει όχι για αυτά που φαντάζεσαι εγώ φαντάζομαι από αυτά που λες ότι είσαι ψιλοαχρηστη λέγεται αυτό

[maraki_lar]

elis τι εννοείς? ευχαριστώ πολύ για το κοπλιμεντο!! Χαχα!!

[elis]

Δέκα εκατομμύρια άχρηστοι εσύ πέτυχες τον χρήσιμο κάθε άντρας πιστεύει ότι ξέρει η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρει ποια εικόνα χτίζεις αφού είμαστε όλοι για το ανάθεμα

[maraki_lar]

elias είναι και συνονόματος σου το τζάκ ποτ που χτύπησα(αν είναι αυτό το όνομα σου)!!χαχαχα!!

[axl100]

elias είναι και συνονόματος σου το τζάκ ποτ που χτύπησα(αν είναι αυτό το όνομα σου)!!χαχαχα!!

Εχεις σκεφτει ποτέ γιατι ζητας το "τζακ-ποτ";

[maraki_lar]

axl100, καταλαβαίνω ότι κάθε άνθρωπος εχει τρεις εικόνες: αυτη που είναι, αυτη που νομίζει ότι είναι κι αυτη/ες που έχει/όυν οι άλλοι για αυτόν.
Εγώ τον είχα εξιδανικεύσει τον πρώην και δεν έβλεπα καθαρά,εθελοτυφλουσα.

[axl100]

axl100, καταλαβαίνω ότι κάθε άνθρωπος εχει τρεις εικόνες: αυτη που είναι, αυτη που νομίζει ότι είναι κι αυτη/ες που έχει/όυν οι άλλοι για αυτόν.
Εγώ τον είχα εξιδανικεύσει τον πρώην και δεν έβλεπα καθαρά,εθελοτυφλουσα.

Δεν σου λειπει ο πρωην, το παραμυθι που πουλισες στον εαυτο σου σου λειπει. Οταν οι γωνεις σου σου εχουν στερησει κατι, μαθαινεις να φτιαχνεις παραμυθια που γεμιζουν το κενο. Οταν δεν θελεις να το παραδεχθεις αρχιζεις και ανακατασκευαζεις τις εικονες μεχρυ να ειναι λιγο πιο υποφερτα.

[maraki_lar]

axl...
Χμμ...
Νομίζω έχεις δίκιο!
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο αυτό,μου εδωσες την απάντηση σε κάποια σχετική απορία μου.

[axl100]

axl...
Χμμ...
Νομίζω έχεις δίκιο!
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο αυτό,μου εδωσες την απάντηση σε κάποια σχετική απορία μου.

Να'σαι καλα, κοριτσι!

[Remedy]

Ο έρωτας για μένα είναι το ελιξηριο της ζωής και της νιότης!Παρόλες τις δύσκολες εμπειρίες μου στην αρένα των σχέσεων(που τις έβλεπα σαν προκλήσεις),δεν έπαψα να τον αποζητώ...it just makes me feel alive!! :)

Το θέμα όμως είναι ότι στο σήμερα με βρίσκω ακόμα "ερωτευμένη" με τον πρώην,παρόλη την απουσία επικοινωνίας μεταξύ μας και παρόλο που ίσως να μην άξιζε τόση αγάπη.

Εχοντας αποδεχτεί το γεγονός ότι δεν διαλέγουμε ποιον θα ερωτευτούμε,βιώνω μέσα μου μια σύγκρουση της καρδιάς με την λογική.

Διαισθητικά νιώθω πως "ο δολοφόνος θα επιστρέψει στον τόπο του εγκληματος",όπως συχνά συμβαίνει σε σχεσεις οπου τα μέλη τους εχουν αγαπηθεί βαθιά, και προσπαθώ να προετοιμαστω μέσα μου για αυτο το ενδεχόμενο.
Σε τι φάση θα με βρει αυτή του η επιστροφή?
Κι αν του δώσω αυτή τη 2η ευκαιρία , ξέρω πως πρέπει για το καλό μου να θέσω όρια του τι επιτρέπω και τι δεν επιτρέπω όσον αφορά την συμπεριφορά του προς εμένα.

Ξέρω ενστικτωδώς ότι θα πάει καλά αυτό το εγχειρημα,όμως τα περιθώρια της υπομονής μου απέναντι σε άσχημες συμπεριφορές είναι μήδεμινα πλέον και ο φόβος μην ξαναπληγωθω εδώ παρόν καθώς είναι με έχει κάνει κάπως σκληρή πλέον(έχω κατεβάσει ρολά που λέμε).
Δηλαδή εδώ κολλάει το "Την καρδιά μου με λουκέτο θα διπλοκλειδωσω,δε θα ξανακάνω λάθος για την πληγώσω!!_" που λέει κι ένα άσμα.

Σας γράφω εδώ αυτές τις σκέψεις μου,όχι για να πείτε να κάνω το άλφα ή το βήτα,αλλά γιατί τις βάζω σε μια σειρά καθώς τις καταγράφω κι αυτό με βοηθαει στην εξαγωγή συμπερασμάτων μέσα από τη συνειδητοποίηση κάποιων πραγμάτων.

Όταν τον δω θέλω πραγματικά να τον ακούσω και να μάθω την αλήθεια του για πολλα γιατί αποδόμησε τη σχεση μας φεύγοντας σαν τον κλέφτη κι αυτό κάπως πρέπει να του επιστραφεί ως συμπεριφορα.Για να δουμε...

Και κλεινοντας θέλω να σας ρωτήσω: εχετε ερωτευτεί ποτέ δυνατά?
Κι αν ναι,τι αναμνήσεις έχετε?

προσεχε μην παθεις "γρυλλο" μονο (απο το γνωστο ανεκδοτο), και στηριξεις ολη την ψυχολογια σου και την δυναμικη σου πανω στο υποθετικο σεναριο τι θα του πεις ΟΤΑΝ σου πει αυτα που ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ, και τι θα του πεις οταν σου ζητησει μια δευτερη ευκαιρια, κι αυτος ουτε σου πει αυτα που φανταζεσαι, ουτε ζητησει μια δευτερη ευκαιρια κι ισως δεν εμφανιστει καν, κι εσυ ΙΣΩΣ φας αλλα 12-15 χρονια απ την ζωη σου, σχεδιαζοντας την "επιστροφη"...

οσο για τον ερωτα, ναι, εχω ερωτευτει παρα πολυ δυνατα, τοσο δυνατα, που ειμαι σιγουρη οτι καποιες ελλειψεις μου ειναι και ο τροπος που ερωτευομαι. οι αναμνησεις μου ειναι ΠΟΛΥΣ παραδεισος και λιγη κολαση μαζι..

[maraki_lar]

Remendy,λες την αλήθεια σου όμως...να σου πω κάτι?
α) Υπαρχουν πολλοί τρόποι για να πείς αυτό που πιστεύεις, εσυ γιατί διαλέγεις τον πιο αδεξιο? Και
β) δεν γραφω πουθενά ότι είμαι 100% σίγουρη για την επιστροφή του.Απλα είπα τι νιώθω διαισθητικά, αυτό,εκτός κι αν σε αυτη τη φάση, το ένστικτο μου μπερδευεται με την ενδομηχη επιθυμία μου,που είναι αρκετά δυνάτη ομολογώ...

Οσο για τη γενικότερη εσανς του σχολίου σου... προσπερνω τον ειρωνικο σου τρόπο έκφρασης και θα εστιασω στο ότι ίσως όσα μου γράφεις εδώ να τα γράφεις σε μια καλοπροαίρετη προσπάθεια να με αφυπνίσεις ούσα ένας φίλος εξωτερικός παρατηρητής.αν είναι έτσι,thanks.