Πως τα φερνει η ζωη....

[χτπ]

Καλησπερα.... επλιζω να ειστε ολοι καλα!! Θα ηθελα να εκφρασω καποιες ανησυχιες μου εδω... Λοιπον, γενικα η ζωη μου μεχρι τωρα ειχε καλη εκβαση εκτος απο μερικες καταστασεις που σε ολους τυχαινουν, ισως φταιω εγω ισως και οι κακες παρεες(μιλαω για πραγματα που τα μετανιωνεις, αλλα δυσυχως τπτ δεν γυρναει πισω). Απο μικρο κοριτσακι ημουν ενα καλο και ευγενικο παιδι αλλα ειχα παντα με ταση να ονειροπολω, σκεφτομουν πως ημουν καποια αλλη ζουσα καπου αλλου ημουν σημαντικη για τους αλλους μπορουσα να ελεγχω την συμπεριφορα τον αλλον(τωρα μιλαμαι για απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου) και μετα το μετανιωνα ολο αυτο παντα και στεναχωριμουν για αυτες τις σκεψεις, ΓΙΑΤΙ??? ενω ειχα καλη ζωη να σκεφτομαι ετσι? η ζωη μου κυλουσε ομαλα χωρις να σταματαω αυτη την συνηθεια, μεχρι που εφτασα στο λυκειο τοτε αρχισαν οι σκεψεις και οι εμοννες ιδεες(γενικα το δικο μου προβλημα πιστευω πως ειναι η σκεψη το να αναλυω τα πραγματα μεχρι αηδιας). Οι εμμονες αυτες πρωτα ειχαν να κανουν σε σχεση με την υγεια μου και τους παθογονουν μικροοργανισμους σε επιπεδο που να φοβαμαι τις κοινωνικες επαφες γιατι θα με κολλησει καποιος κατι και θα πεθανω. Υπηρχαν στην ζωη μου γενικα αρκετοι περιοδοι που να τρεχω συνεχεια σε γιατρους διαφορων ειδικοτητων οι οποιοι με την σειρα τους με διαβεβαιωναν πως δεν εχω τιποτα( συμπτωματα οπως πονος στην μεση, μουδιασμα, συχνοουρια, τρομερα νευρα, ταση γελιου απο τα νευρα λες και εκεινη την στιγμη θα μου στριψει κλπ.). Το κακο ειναι πως τους τελευταιους μηνες κανω διαφορα φανταστικα γεγονοτα με το μυαλο μου και νομιζω πως μου εχουν τυχει ενω στην ουσια δεν ειναι πραγματικα(βασικα δεν μπορω να το παραδεχτω ακριβως αυτο), εχω παραισθησεις και μετα νιωθω τυψεις και ενοχες. Για να σας κανω να καταλαβαιτε νομιζω πως με εχουν βιασει καποτε και δεν το θυμαμαι πχ. . Η ζωη μου γινεται αρκετα δυσκολη γιατι δεν μπορω να συγκεντρωθω σε κατι και να αποδωσω λογο σκεψεων που μου τρελαινουν το μυαλο, υποφερω απο κρισεις. Υπαρχουν βεβαια και καποιες καλες στιγμες στην ζωη μου αλλα αυτες μετατρεπονται μετα απο λιγο σε ασχημες χωρις καποιον εμφανη λογο γενικα ειμαι πολυ κυκλοθυμικη. Πολλες φορες ειμαι εντελως χαμενη μουδιασμενη λες και ζω αλλου καπου μακρια απο την πραγματικοτητα(πχ αμα περπαταω στον δρομο χανομαι στις σκεψεις βλεπω τα παντα να πηγαινουν αργα απο διπλα μου), γενικα ειμαι και αρκετα ευσυγκινητη πολλες φορες με πιανω να κλαιω με το παραμικρο χωρις σοβαρο λογο. Πολλες φορες ευχομαι να μην ζουσα. Νιωθει καποιος σαν και εμενα??? σας παρακαλω πειτε μου την γνωμη σας....

[elis]

εγω εχω τετοιεσ σκεψεισ συνεχεια ολ δε ταιμ που λενε και στο χωριο μου

[elis]

και χειροτερεσ σκεψεισ απο αυτεσ οχι μονο τετοιου τυπου

[χτπ]

Ευχαριστω πολυ για την απαντηση... εχεις παει σε καποιον ειδικο?? μια φορα που ημουν σε εναν νευρολογο(λογο του θεματος) μου πασαρε καπως την ιδεα πως ισως χρειαζομαι αλλη βοηθεια εφοσον δεν εχω κατι οργανικο. Βεβαια μετα ηταν οι σκεψεις του τυπου θα μου περασει αλλα δεν περναει, παντα ειχα τετοια προβληματα αλλα τους τελευταιους τελευταιους 6 μηνες σε σοβαρο επιπεδο...

[elis]

τι σε ειδικο πηγα παιρνω φαρμακα εδω και τοσα χρονια τον λεω το μαλακα το γιατρο τι θα γινει
κι ολο μου αλλαζουμε φαρμακα για να στανιαρω και δε στανιαρω ποτε το ριξα κι εγω στη γυμναστικη
και τουλαχιστον μπορω και κινουμαι γτ με αυτεσ τισ σκεψεισ δε μπορεισ να κανεισ και πολλα

[χτπ]

δυστυχως... ισως παρω το θαρρος και κλεισω ενα ραντεβου αυριο αν δεν κλεισω παλι το τηλεφωνο... το χειροτερο ειναι πως εχω κινδυνεψει αρκετες φορες να με πατησουν λογο του οτι χανομαι.. και το αλλο ειναι πως καποιες φορες οποιος μου μιλησει του απανταω ασχημα χωρις λογο.. δεν μπορω να κατσω και μια θεση και οταν ανεβαινει το αγχος δεν μπορω να κατσω πουθενα γελαω χωρις λογο χτυπαω πραγματα εχω ταχυπαλμιες... το τελευταιο σε ασχετες στιγμες πανε πανω απο 100 παλμους το λεπτο..

[χτπ]

εννοω για 120 και πανω

[elis]

καλα μονο αυτα εχεισ παρε φαρμακα για να μπρεισ να κινεισαι τουλαχιστον
εχω εγω να σου πω ιστοριεσ οπυ κανω με το μυαλο μου απειρεσ
παιρνω φαρμακα για να μπορω να πιω ενα καφε και να κανω γυμναστικη
εχουν κι αυτα προβληματα ομωσ μη νομιζεισ απλα θα στανιαρεισ λιγακι
μη περιμενεισ θαυματα

[marouliw]

Εμμονουλες ειναι αυτές οι σκεψεις αποσα διαβάζω...απλα πρέπει να πας σε γιατρό για να σου κάνει τουλάχιστον μια διάγνωση αν και σίγουρα έχεις ιδεοληπτικού περιεχομένου σκεψεις (ιδεοληψιες) οι οποίες ανήκουν στην ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή.....
Έχεις και χαοτικό μυαλό όπως όλοι εμείς οι ιδεοψυχαναγκαστικοι οποτε η φαντασία καλπάζει.....
Μην δίνεις σημασία απλά να τις παρατηρείς.......αυτη ειναι η θεραπεία στην ουσία, η οποία θέλει υπομονή!

[χτπ]

γενικα με τα ψυχοφαρμακα ειμαι τελειως αντιθετη.. γενικα δεν ξερω τι επιπτωσεις εχουν σε ολους τους ανθρωπους, αλλα τουλαχιστον στον κυκλο μου εβλεπα μια κυρια που ηταν ενταξει(οσο μπορεις να πεις ενταξει σε αυτη την περιπτωση) και μετα απο την χρονια χρηση φαρμακων ειχε γινει σαν ζομπι... παντως θα με ενδιεφερε να μαθω την ιστορια σου.

[elis]

καλα και μενα κατι τετοια μου λεει ο γιατροσ αλλα εγω πιστευω τα δικα μου δε μπορω να ξεκολησω απο αυτα

[χτπ]

ευχαριστω για την απαντηση marouliw!! Οταν λες εμμονουλες δηλαδη σε αυτη την περιπτωση κατι χειροτερο θα ηταν πχ. καποιος να σκεφτεται πως σκοτωνει καποιος αλλον και γενικα κανει κακο??

[χτπ]

θα το κοιταξω αυτο με τον γιατρο... βεβαια εχω ρωτησει μια φορα μια ψυχολογο που δεν μου αρεσε αλλα οτι και να μου πει καποιος συνεχιζω να σκεφτομαι... και ολα αυτα που σκεφτομαι επαναλαμβανονται

[elis]

https://www.youtube.com/watch?v=5EdmHSTwmWYhttps://www.youtube.com/watch?v=5EdmHSTwmWY

[elis]

πωσ τα βλεπεισ ωραια ολα αυτα;