Results 1 to 15 of 81
Thread: my story
-
11-03-2008, 02:04 #1
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 110
my story
Καλησπέρα,
Αποφάσισα κ εγώ να γράψω τη δική μου εμπειρία για το πρόβλημα που αντιμετωπίζω εδώ και 3 χρόνια (περίπου).Και τη δεν θα έδινα για να άλλαζα αυτό που περνάω ,έστω και αν ακούγονται αστείες στους υπόλοιπους οι δικές μου σκέψεις.
Εμένα τα προβλήματα ξεκινούν από την ηλικία των 18( όταν ακόμα ήμουν μαθητής στην τρίτη λυκείου .Ο λόγος? Μια σκέψη εντελώς φυσιολογική για εκείνη την ηλικία που κανένα λόγο δεν είχε ώστε να μείνει στο μυαλό μου. Εμένα όμως με φόβισε. Να μην σας τα πολυλογώ πάλευα με το ίδιο μου το μυαλό. Σιχαινόμουν τον εαυτό μου που έκανα τέτοιες σκέψεις και πραγματικά ένιωθα αηδία για το εγώ μου. Τελείωσα λοιπόν το σχολείο, πέρασα εκεί που ήθελα και αντί όπως όλοι οι απόφοιτοι του σχολείου πανηγυρίζουν και τραγουδούν εγώ είχα την ίδια σκέψη. Να τονίσω ότι σε καμία περίπτωση δεν κλείστηκα στον εαυτό μου. Έβγαινα , διασκέδαζα και ένιωθα ότι ήθελα να κάνω πολλά πράγματα σαν φοιτητής. Περνώντας ο καιρός φτάνουμε στα Χριστούγεννα όπου εκεί τα πράγματα χειροτερεύουν. Ακολουθούν έντονες σκέψεις για το τι πραγματικά μου συμβαίνει , τι είναι όλο αυτό που αντιμετωπίζω και γενικά αν θα κατάφερνα να έβγαζα από το μυαλό μου εκείνη την ανόητη σκέψη. Αρχίζει η αναζήτηση σε forums , site περί ψυχολογίας και πολλά αλλά. Είχα διαβάσει τα πάντα σχεδόν. Για μανιοκαταθλίψεις , σχιζοφρένειες , καταθλίψεις κ.τ.λ. ένιωθα ότι τα είχα όλα. Το μόνο που κέρδισα ήταν να φοβηθώ , να πανικοβληθώ και να χειροτερέψω την κατάσταση μου. Συνεχώς προσθέτονταν καινούρια πράγματα στο μυαλό μου, τα οποία ήταν πολύ επώδυνα για την ψυχή μου. Ως τότε δεν είχα μιλήσει σε κανέναν , κακώς φυσικά, αλλά ένιωθα μεγάλη ντροπή να μιλήσω σε οποιονδήποτε. Αποφασίζω το καλοκαίρι εκείνο (ένα χρόνο αφού είχα τελειώσει το σχολείο) να μιλήσω στην μανά μου. Έδειχνε να με καταλαβαίνει και με παρότρυνε να απευθυνθώ σε κάποιον ψυχολόγο. Τον επέλεξε η ίδια (από τα πιο δυνατά ονόματα ψυχολόγων στη ΄πιάτσα) ο οποίος όχι μόνο καλυτέρεψε τα πράγματα, αλλά ένιωθα ότι συνεχώς χειροτέρευαν. Περνάνε δέκα συνεδρίες και διαφορά στην κατάσταση μου δεν είδα. Όπως ανέφερα χειροτέρευε. Έρχεται ο Σεπτέμβριος του 2006 και αποφασίζω να κάνω κάτι που θα με χαροποιούσε. Επίσης αποφάσισα να μείνω και κάποιο διάστημα χωρίς ψυχολόγο. Τα πράγματα έδειχναν να καλυτερεύουν. ʼρχισα και πάλι να βγαίνω, πήρα δίπλωμα αυτοκίνητου και γενικά βρήκα κάποιες ευχάριστες δραστηριότητες. Στη σχολή μου συνέχιζα να πηγαίνω κανονικά αλλά ήμουν στο κόσμο μου εντελώς. Οι σκέψεις εξακολουθούσαν να υπάρχουν άλλοτε σε μεγαλύτερο και άλλοτε σε μικρότερο βαθμό.
Έρχεται ο Ιανουάριος του 07 και αποφασίζω να πάω σε νέο ψυχολόγο. Φαρμακευτική θεραπεία δεν ήθελα και δεν θέλω ακόμα και σήμερα. Βρίσκω από κάποιο γνωστό ψυχολόγο του δήμου με τον οποίο μπορώ να πω ότι είδα πολύ καλά αποτελέσματα. Φυσικά όχι όπως περίμενα. ήθελα απλά να επιστρέψω στον παλιό καλό μου εαυτό.
σήμερα που σας γράφω εδώ έχει περάσει ένας χρόνος .η κατάσταση έχει ως εξής. Εργάζομαι σε δουλεία πάνω στο αντικείμενο μου , έχω τη καταλληλότερη σχέση που θα μπορούσα να φανταστώ (έχω μιλήσει και στην κοπέλα η οποία με στηρίζει άψογα) , έχω πολύ καλούς φίλους, πολύ καλή σχέση με τους δικούς μου και γενικά έχω ότι θα μπορούσα να φανταστώ.
Δεν έχω ένα βασικό πράγμα όμως. Ψυχική υγειά. Κατακλύζομαι από αρκετές σκέψεις (για τον θάνατο , για το νόημα της ζωής , για τη σχέση με την κοπέλα μου , για το σεξουαλικό τομέα και γενικά ότι μπορεί να φανταστείτε). Ποτέ όμως δεν είναι στον ίδιο βαθμό. Και Ποτέ δεν νιώθω ότι θα τα παρατήσω. Θα ελπίζω πάντα ώστε να γίνω ο παλιός καλός Γιώργος. Βέβαια πολλές φορές με παίρνει από κάτω και απογοητεύομαι πλήρως.
Είναι ακόμα πολλά αλλά τα περιέγραψα εν συντομία. Σε forums κλπ δεν πολύ μπαίνω γιατί θεωρώ ότι ο καθένας γράφει ότι θέλει και όπως θέλει. Δεν αναφέρομαι στο συγκεκριμένο αλλά γενικά
Εύχομαι καλό κουράγιο σε όλα τα παιδία
φιλικά
- 11-03-2008, 08:37 #2
- Join Date
- Apr 2006
- Location
- athina
- Posts
- 3,863
Oλοι οι νεοι ανθρωποι εχουν ενυσηχιεσ για το μελλον και την ζωη και τον θανατο...μην ανυσηχεισ ..ζησε αυτα που εχεισ απολαυσε τα.
...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...
..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....
..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...
11-03-2008, 23:57 #3
- Join Date
- May 2007
- Posts
- 27
Φιλαράκο θα ήθελα πολύ να τα πούμε και εγώ τα ίδια περνάω, είμαι 25 χρονών με κρίσεις πανικού και αγοραφοβία. αν θες δες στο προφίλ μου το email mou για να επικοινωνήσουμε οι δυο μας, ή γράψε εδώ το δικό σου email. θα περιμένω και θα ήμουν πολύ ευγνώμων
12-03-2008, 03:11 #4
- Join Date
- May 2007
- Posts
- 70
Ειναι φριχτο φιλε το ξερω ομως η αληθεια ειναι μεσα σου.Το μυαλο μας φτιαχνει τα χειροτερα σεναρια αλλα εχει την δυναμη να βρισκει και απαντησεις .πολυ καλα κανεις και φιλοσοφεις απλα καντο με θετικο τροπο εξερευνησε την ζωη ειναι μια μεγαλη περιπετεια με πολλες πολλες εκπληξεις.Αυτο που περνας ειναι προσωρινο θα βρεις την λυση ειμαι σιγουρη για αυτο..Ασχολησου λιγο και με την Θεολογια ποτε δεν εβλαψε κανεναν η πιστη (ας εξαιρεσουμε τις Σταυροφοριες ε?) φιλικα παντα..χαιρετω
12-03-2008, 14:11 #5
- Join Date
- Oct 2007
- Posts
- 391
Originally posted by ENIGMA
..... Ασχολησου λιγο και με την Θεολογια ποτε δεν εβλαψε κανεναν η πιστη (ας εξαιρεσουμε τις Σταυροφοριες ε?) φιλικα παντα..χαιρετω
φιλικά ...
χαιρετώ κι εγώ
12-03-2008, 17:45 #6
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 277
ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ????
Εργάζομαι σε δουλεία πάνω στο αντικείμενο μου , έχω τη καταλληλότερη σχέση που θα μπορούσα να φανταστώ (έχω μιλήσει και στην κοπέλα η οποία με στηρίζει άψογα) , έχω πολύ καλούς φίλους, πολύ καλή σχέση με τους δικούς μου και γενικά έχω ότι θα μπορούσα να φανταστώ.
εγω δεν εχω τιποτα απο ολα αυτα,ουτε αγορι,ουτε φιλους,οθτε και πολυ καλες σχεσεις με τους δικους μου,στην σχολη δεν πηγαινα καθολου καλα....και κανω σκεψεις διαφορες για το μελλον μου κ συνηθως ειναι παντα απαισιοδοξες...παρολα αυτα προσπαθω οσο μπορω δηλαδη...μην με τρελαινεις,ζουμε σε μια κοινωνια που νοιαζονται μονο για το συμφερον του ο καθενας και οταν δεν εχεις κ ψαχνεις να αποκτησεις κ δεν μπορεις τι πρεπειι να κανεισ???να αυτοκτονησεις???ʽ
ολα μες το μυαλο σου ειναι γτ κατι θες να εχεις μου φαινεται....
13-03-2008, 01:51 #7
- Join Date
- Apr 2007
- Posts
- 482
Gamder, νομίζω ότι δεν έχουμε καταλάβει οι περισσότεροι τι ακριβώς εννοείς. Τι είδους ήταν η σκέψη που σε είχε πιάσει και σε βασάνιζε; (δε χρειάζεται να την περιγράψεις επακριβώς, αλλά είδος από είδος διαφέρει, π.χ. σεξουαλική, θανάτου, καταδίωξης), Τι σου προκαλούσε; π.χ. φοβία; Παραμένει αυτή η σκέψη ενώ συγχρόνως σε κατακλύζουν και άλλες;
Και τέλος: Θέλεις να σου πούμε τη γνώμη σου, να το συζητήσουμε ή δε νιώθεις ότι θέλεις κάτι τέτοιο και απλά ήθελες να περιγράψεις την ιστορία σου;
13-03-2008, 14:12 #8
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 110
ετσι ακριβως ειναι οπως σας τα περιγραφω.ολα αυτα που εγραψα ειναι αληθεια.αλλα παντα το μυαλο μου με κατι ταλαιπωρειται.εχω εμμονες οι οποιες ριχνουν σημαντικα καμια φορα τη διαθεση μου.οσο και αν προσπαθω δυσκολευομαι να βγαλω αυτες τις βλακειες απο το μυαλο μου.
ποτε δεν κλεινομαι στον εαυτο μου γιατι το ξερω οτι θα γινω χειροτερα.ετσι εχω γεμισει το χρονο μου με δραστηριοτητες.ολες αυτες οι δραστηριοτητες ειναι πολυ καλες(δουλεια σχολη κτλ) απλα δεν μπορω να τις απολαυσω γιατι ειμαι κολλημενος.
13-03-2008, 17:46 #9
- Join Date
- Apr 2007
- Posts
- 482
Μα δεν υπάρχει κανένας λόγος να σε αμφισβητήσουμε. Απλά ο τρόπος που περιέγραψες την ιστορία είναι πολύ γενικός, και έτσι ο καθένας αντιλαμβάνεται κάτι διαφορετικό. Εγώ π.χ. προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό που παθαίνεις είναι να κατακλύζεσαι από τις συνηθισμένες σκέψεις ανασφάλειας και μελαγχολίας των εφήβων ή από εμμονές π.χ. καταδίωξης. Είναι τόσο διαφορετικά αυτά τα δύο που δε μπορώ να σχολιάσω γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα έχω εσφαλμένη αντίληψη.
Το ότι έγραψες την ιστορία με τόσο γενικό και αόριστο τρόπο ίσως είναι γιατί δε θέλεις να επεκταθείς, οπότε πρέπει να το σεβαστώ αυτό και να μη σου κάνω ερωτήσεις. Για αυτό σε ρώτησα αν θέλεις να το συζητήσουμε, για να μη νιώσεις πιεσμένος ντε και καλά να απαντήσεις.
13-03-2008, 18:00 #10
- Join Date
- May 2006
- Posts
- 13,014
Αν δεν μπορεις να βρεις λυση με τον εαυτο σου...και δεν μπορεις να βρεις λυση με τους ψυχολογους...γιατι αποριπτεις παντελως την εναλλακτικη της χορηγησης φαρμακων?
Μπορει να μην ενδεικνονται στην περιπτωση σου δεν σε σπρωχνω εκει αλλα μην αποριπτεις κατι ετσι ευκολα...αν δεν βλεπεις και αλλη λυση,και υποφερεις πολυ.
Οπως λεει και η Aphelia...δεν μπορω να καταλαβω τι εννοεις αν δεν γινεις λιγο πιο συγκεκριμενος,αλλα αυτο ειναι επιλογη σου.[COLOR=#0000cd][SIGPIC][/SIGPIC]Εκφραζω προσωπικες αποψεις χωρις να ειμαι ειδικος.[/COLOR]
13-03-2008, 18:56 #11
- Join Date
- Jan 2008
- Location
- Αθήνα
- Posts
- 850
Originally posted by raul
Φιλαράκο θα ήθελα πολύ να τα πούμε και εγώ τα ίδια περνάω, είμαι 25 χρονών με κρίσεις πανικού και αγοραφοβία. αν θες δες στο προφίλ μου το email mou για να επικοινωνήσουμε οι δυο μας, ή γράψε εδώ το δικό σου email. θα περιμένω και θα ήμουν πολύ ευγνώμων
Φιλε μου ειμαι επίσης 25 και αντιμετωπιζω κρισεις πανικου και αγοραφοβια. Αν θες μπορεις και με μενα να μιλήσεις. Στειλε μου U2U ή γραψε μου στο [email protected] (δεν βλέπω το μειλ σου στο προφιλ σου)
14-03-2008, 21:29 #12
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 110
παιδια αν τα πραγματα ηταν απλα(μελαγχολια,ανασφαλεια κ.τ.λ) δεν θα εμπαινα καν στον κοπο να γραψω.το προβλημα ειναι οτι σχεδον οπυ βρισκομαι υπαρχει στο μυαλο μου εμμονη η οποια αναμφισβητα με φοβιζει και καμια φορα με παγιδευει.μπορει για παραδειγμα κατι το οποιο σε εσας μπορει να φανει αστειο εμενα να με ισοπεδωνει.ειναι εμμονες τυπου ιδψ χωρις καθολου καταναγκαστικες πραξεις.απλα εμμονες που ταλαιπωρουν το μυαλο μου χωρις λογο που ουτε κι εγω δεν βρισκω νοημα
15-03-2008, 00:23 #13
- Join Date
- Apr 2007
- Posts
- 482
Η μελαγχολία και η ανασφάλεια δεν είναι απλά θέματα αλλά για αυτά θα μπορούσα να συζητήσω πιο άνετα αφού τα έχω περάσει πάνω κάτω. Παρόλο που είχα εμμονές κατά καιρούς διαρκούσαν μικρό σχετικά χρονικό διάστημα ή τέλος πάντων μπόρεσα να τις ξεπεράσω σχετικά ανώδυνα όταν στη ζωή μου με απασχόλησαν άλλα θέματα, οπότε θα τις χαρακτήριζα ότι ήταν σε ήπια μορφή. Σε αυτή την περίπτωση τουλάχιστον εγώ δε νιώθω ότι μπορεί να προσθέσω κάτι ουσιαστικό για σένα.
15-03-2008, 01:55 #14
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 32
Originally posted by psychangel
... Μια μικρή παρατήρηση σ΄αυτή τη μεγάλη κουβέντα .. : Αλλο ΘΕΟΛΟΓΙΑ , άλλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ κι άλλο ΠΙΣΤΗ ...
φιλικά ...
χαιρετώ κι εγώ
Και μετα βλεπω : Psychangel...
χεχε
Φιλε gamder ας αρχισω μ ενα αστειο εστω αν και ειναι ασεμνο. Η ζωη σου ακουγεται να ειναι ιδανικη. Το Nick σου σε συνδιασμο με αυτο με παραπεμπει οτι βγηκε απο το gam(ao)+der(no)=gamder! Δηλ την περνας ζαχαρη. Περα ομως απο το ανοστο χιουμορ μου σε καταλαβαινω πολυ καλα. Ξερω τι εννοεις να ειναι ολες οι συνθηκες ιδανικες και απο μεσα σου να σε ταλαιπωρει και να σε τρωει κατι. Ειναι γιατι εισαι πολυ ευαισθητος. Γινε και λιγο κακος. Η υπερβολικη καλωσυνη βλαπτει. Ενταξει κανεις δεν ειναι ειδικος εδω, ο καθενας λεει την \"σαχλαμαρα του\" ή την εξυπναδα του. Μεχρι κατι απο αυτα που γραφονται να σου κανει καποιο κλικ (και αφου το προσαρμοσεις στα μετρα σου).Αυτο αισθανθηκα να σου πω τωρα. Και οτι σε νιωθω.
15-03-2008, 03:03 #15
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 110
φιλε holden απλα ηθελα να σου πω οτι εισαι ο μονος που ενιωσα να με καταλαβαινει και ευχαριστω για τα καλα λογια και τη συμπαρασταση.και σε σενα οτι καλυτερο ευχομαι.
Υ.Γ:καπως ετσι βγηκε το nick και πραγματικα απορησα που το καταλαβες(απλα εισαι μαγκας)
Δεν ξέρω τι έχω
12-05-2024, 00:33 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή