ΥΠΕΡΦΑΓΙΚΑ-ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ

[Xfactor]

Δεν είναι θέμα απόφασης ...Το αποφασίζεις το πρωί και το βράδυ έχεις κατασπαράξει το σύμπαν

ενταξει παντως δεν πιστευω οτι δεν αντιμετωπιζεται.....
εγω δν ξερω αν ειχα..παντως τωρα 2 μηνες μετα ειμαι οκ...
αυτο που λες παντως ισχυει το αποφασιζα επι 3 μηνες και παντα ετρωγα ολο το συμπαν το βραδυ....μεχρι που ωριμασε αυτη η σκεψη μεσα μου και τα καταφερα

[maria030]

Ξαναλέω ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ μακάρι να ήταν ..Αντιμετωπίζεται αλλά μπορεί να χρειαστείς τουλάχιστον δύο χρόνια και κάποιο έχουν φτάσει και τα δέκα περνοντας από την ανορεξία στη βουλιμία και το ανάποδο !
Χρειάζεται ψυχοθεραπεία και στήριξη γιατί αυτά τα άτομα έχουν εμμονή με αυτό και όταν είναι συνειδητοποιημένα και το προσπαθούν πάντα λυγίζουν ..αυτό γίνεται σταδιακά ...δεν πατάς ένα κουμπί και φεύγει μαχαίρι. Η σε τρεις μήνες όπως λες !
Μάλλον για άλλο πράγμα μιλάμε ?

[Xfactor]

Ξαναλέω ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ μακάρι να ήταν ..Αντιμετωπίζεται αλλά μπορεί να χρειαστείς τουλάχιστον δύο χρόνια και κάποιο έχουν φτάσει και τα δέκα περνοντας από την ανορεξία στη βουλιμία και το ανάποδο !
Χρειάζεται ψυχοθεραπεία και στήριξη γιατί αυτά τα άτομα έχουν εμμονή με αυτό και όταν είναι συνειδητοποιημένα και το προσπαθούν πάντα λυγίζουν ..αυτό γίνεται σταδιακά ...δεν πατάς ένα κουμπί και φεύγει μαχαίρι. Η σε τρεις μήνες όπως λες !
Μάλλον για άλλο πράγμα μιλάμε ?

mallon απλα ειχα εθιστει στα φαστ φουντ τοτε. :P

[maria030]

Συναισθηματικα έτρωγες που αυτό ναι αντιμετωπίζεται πιο εύκολα .Άλλο τρώω συναισθηματικά ,αλλά έχω συναισθηματική υπερφαγία ,άλλο βουλιμία και άλλο ανορεξία .. ταυρινα τελευταία είναι ΔΔ όμως όλα έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και τα συναισθήματα ή βιώματα ..
Καλά ώρες μπορώ να μιλάω και να γράφω ... Για αυτό σου λέω σηκώνει μεγάλη συζήτηση

[Xfactor]

Συναισθηματικα έτρωγες που αυτό ναι αντιμετωπίζεται πιο εύκολα .Άλλο τρώω συναισθηματικά ,αλλά έχω συναισθηματική υπερφαγία ,άλλο βουλιμία και άλλο ανορεξία .. ταυρινα τελευταία είναι ΔΔ όμως όλα έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και τα συναισθήματα ή βιώματα ..
Καλά ώρες μπορώ να μιλάω και να γράφω ... Για αυτό σου λέω σηκώνει μεγάλη συζήτηση

μαλιστα...ωστε ετρωγα συναισθηματικα....εγω παντως ενιωθα απολαυση για τα το τζανκ φουντ...
ισως να εχουν να κανουν ολα με την ψυχολογια...αν και ειχα καλη ψυχολογια

[maria030]

μαλιστα...ωστε ετρωγα συναισθηματικα....εγω παντως ενιωθα απολαυση για τα το τζανκ φουντ...
ισως να εχουν να κανουν ολα με την ψυχολογια...αν και ειχα καλη ψυχολογια

Κοίταξε η διαφορά σε όλα αυτά που προαναφερα είναι ότι η απόλαυση απουσιάζει !!! Δεν είναι πλέον απόλαυση το φαγητό... Φτάνεις αν δεν κάνεις εμετό να αισθάνεσαι αηδία να πονάει το στομάχι κλπ
Όσο για την ψυχολογία ? Καθόλου καλή !!!
Εσύ χαιροσουν κι όλας :p

Είχες ακολουθήσει για ένα διάστημα στερημένο πρόγραμμα ? Έκανες υγιεινη διατροφή και είχες στερηθεί πχ το junk ?

[Xfactor]

Κοίταξε η διαφορά σε όλα αυτά που προαναφερα είναι ότι η απόλαυση απουσιάζει !!! Δεν είναι πλέον απόλαυση το φαγητό... Φτάνεις αν δεν κάνεις εμετό να αισθάνεσαι αηδία να πονάει το στομάχι κλπ
Όσο για την ψυχολογία ? Καθόλου καλή !!!
Εσύ χαιροσουν κι όλας :p

Είχες ακολουθήσει για ένα διάστημα στερημένο πρόγραμμα ? Έκανες υγιεινη διατροφή και είχες στερηθεί πχ το junk ?

κοιτα απο ενα καλοκαιρι ειχε αρχισε..οχι το τζανκ δεν το εχω στερηθει ποτε.....επινα ποτα και ετρωγα ολη μερ.α.....μεχρι που επι ποσους μηνες ετρωγα καθε μερα φαστ φουντ....δεν αντεχα χωρις να φαω π.χ σοπυβλακια μια μερα...

[anthi316]

Συναισθηματικα έτρωγες που αυτό ναι αντιμετωπίζεται πιο εύκολα .Άλλο τρώω συναισθηματικά ,αλλά έχω συναισθηματική υπερφαγία ,άλλο βουλιμία και άλλο ανορεξία .. ταυρινα τελευταία είναι ΔΔ όμως όλα έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και τα συναισθήματα ή βιώματα ..
Καλά ώρες μπορώ να μιλάω και να γράφω ... Για αυτό σου λέω σηκώνει μεγάλη συζήτηση

Μαρία μου αυτή η διαταραχή έχει φάσεις.καθε περίπτωση είναι ιδιαίτερη γτ ο κάθε άνθρωπος έχει αλλά βιώματα κ αλλο σκεπτικό.για την δικιά μου περίπτωση πάντως ξέρω ότι είναι χρόνιο,ότι χρειάζεται ειδικό κ πολύ υπομονή.δεν σταματάει εδώ κ 27 χρόνια.γτ να σταματήσει ξαφνικά από μόνο του;; Μαρία συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.εχει πολλά στάδια κ φυσικά δεν θεραπεύεται με μια απλή διατροφή.οταν το φαγητό αρχίζει να σε οδηγεί στην κατάθλιψη με συμπτώματα κιόλας,τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα.

[afratoulini90]

@anthi, πρωτα απο ολα συγχαρητηρια και σου ευχομαι ο, τι καλυτερο για αυτη τη τοσο σημαντικη περιοδο της ζωης σου. Με το καλο να ερθει το μωρακι σου στον κοσμο.

Καταλαβαινω ακριβως πως νιωθεις, παρα το γεγονος οτι δεν ειμαι μητερα. Παλευω χρονια με τις κρισεις υπερφαγιας και ως επι το πλειστον με τη συναισθηματικη υπερφαγια, την οποια εχω σχεδον καταφερει να την εξαλειψω, μιλαμε για μειωση σε ποσοστο πανω απο 90%.
Δεν ειναι ευκολο. Καθολου. Πρεπει να εισαι αποφασισμενος, συνηθως οσο αποφασισμενος και να εισαι καποιες στιγμες θα ξαναπεσεις, αλλα το θεμα ειναι οτι παντα θα πρεπει να ξανασηκωθεις. Και στη πορεια βελτιωνεσαι, τα ξεσπασματα υπερφαγιας μειωνονται σταδιακα. Θελει δουλεια .

Στη παρουσα φαση, ωστοσο, ο,τι και να πω θα ειναι λιγακι αστοχο γιατι εισαι εγκυος. Δεν ειναι η καταλληλη στιγμη για ακραιες αλλαγες στον τροπο ζωης σου, κατα τη ταπεινη μου γνωμη. Δν μπορω να σε συμβουλευσω προφανως ουτε για ενταξη γυμναστικης στη καθημερινοτητα σου, αλλα ουτε καν για tips διατροφης!

Αυτο που μπορω να πω μονο ειναι οτι

α)πιστευω πως το πιο σωστο που μπορεις να κανεις ειναι να συμβουλευτεις τον γιατρο σου και εναν διατροφολογο για να σου δωσει ενα εξατομικευμενο πλανο διατροφης , το οποιο να ειναι καταλληλο για τις αναγκες σου και σε καμια περιπτωση αυστηρο. Σωστοι συνδυασμοι τροφων μπορουν να αποτρεψουν τις λιγουρες, επομενως και τις τασεις υπερφαγιας. (Αν μπορω εγω που ετρωγα 3 σοκολατες, μπισκοτα, μισο κιλο μακαρονια, ενα πακετο δημητριακα κλπ την ημερα να σταματησω αυτη τη βλαβερη συνηθεια, μπορεις κι εσυ. )

β)Αν το βαθυτερο προβλημα σου ειναι η συναισθηματικη υπερφαγια, προσπαθησε να ξεφορτωθεις ο,τι μπορεις απο ο,τι σε αγχωνει, στενοχωρει , ειτε αυτο ειναι ανθρωποι, καταστασεις κλπ κλπ. Επιβαλλεται να προσεχεις τον εαυτο σου, να τον "ακουσεις" και να καταλαβεις τι ειναι αυτο που σου προκαλει τα συναισθηματα τα οποια με τη σειρα τους σε ωθουν στην υπερφαγια. Συνηθως η ιδια η υπερφαγια προκαλει εναν φαυλο κυκλο αρνητικων συναισθηματων.

γ) πιστευω οτι ειναι η ιδανικη περιοδος να αρχισεις τη σταδιακη αλλαγη. Θα αναπτερωθει η ψυχολογια σου , γεγονος ζωτικης σημασιας, και δεν θα σου φανει "βουνο" οταν γεννησεις που δεν θα εχεις τοσο χρονο για τον εαυτο σου και για "δραματικες" αλλαγες.

β)θα ειμαστε εδω οποτε χρειαζεσαι να μιλησεις σε καποιον για αυτο.

Μη φοβασαι τιποτα. Παρε ανασα και να θυμασαι οτι η αλλαγη του εαυτου σου ειναι στο χερι σου!!!!!


@xfactor, δεν ειναι απλα τα πραγματα, για αυτο ακριβως και μιλαμε για διαταραχες προσληψης τροφης.

@maria,αλλη μια φορα, ακριβως οπως τα περιγραφεις.

[anthi316]

@anthi, πρωτα απο ολα συγχαρητηρια και σου ευχομαι ο, τι καλυτερο για αυτη τη τοσο σημαντικη περιοδο της ζωης σου. Με το καλο να ερθει το μωρακι σου στον κοσμο.

Καταλαβαινω ακριβως πως νιωθεις, παρα το γεγονος οτι δεν ειμαι μητερα. Παλευω χρονια με τις κρισεις υπερφαγιας και ως επι το πλειστον με τη συναισθηματικη υπερφαγια, την οποια εχω σχεδον καταφερει να την εξαλειψω, μιλαμε για μειωση σε ποσοστο πανω απο 90%.
Δεν ειναι ευκολο. Καθολου. Πρεπει να εισαι αποφασισμενος, συνηθως οσο αποφασισμενος και να εισαι καποιες στιγμες θα ξαναπεσεις, αλλα το θεμα ειναι οτι παντα θα πρεπει να ξανασηκωθεις. Και στη πορεια βελτιωνεσαι, τα ξεσπασματα υπερφαγιας μειωνονται σταδιακα. Θελει δουλεια .

Στη παρουσα φαση, ωστοσο, ο,τι και να πω θα ειναι λιγακι αστοχο γιατι εισαι εγκυος. Δεν ειναι η καταλληλη στιγμη για ακραιες αλλαγες στον τροπο ζωης σου, κατα τη ταπεινη μου γνωμη. Δν μπορω να σε συμβουλευσω προφανως ουτε για ενταξη γυμναστικης στη καθημερινοτητα σου, αλλα ουτε καν για tips διατροφης!

Αυτο που μπορω να πω μονο ειναι οτι

α)πιστευω πως το πιο σωστο που μπορεις να κανεις ειναι να συμβουλευτεις τον γιατρο σου και εναν διατροφολογο για να σου δωσει ενα εξατομικευμενο πλανο διατροφης , το οποιο να ειναι καταλληλο για τις αναγκες σου και σε καμια περιπτωση αυστηρο. Σωστοι συνδυασμοι τροφων μπορουν να αποτρεψουν τις λιγουρες, επομενως και τις τασεις υπερφαγιας. (Αν μπορω εγω που ετρωγα 3 σοκολατες, μπισκοτα, μισο κιλο μακαρονια, ενα πακετο δημητριακα κλπ την ημερα να σταματησω αυτη τη βλαβερη συνηθεια, μπορεις κι εσυ. )

β)Αν το βαθυτερο προβλημα σου ειναι η συναισθηματικη υπερφαγια, προσπαθησε να ξεφορτωθεις ο,τι μπορεις απο ο,τι σε αγχωνει, στενοχωρει , ειτε αυτο ειναι ανθρωποι, καταστασεις κλπ κλπ. Επιβαλλεται να προσεχεις τον εαυτο σου, να τον "ακουσεις" και να καταλαβεις τι ειναι αυτο που σου προκαλει τα συναισθηματα τα οποια με τη σειρα τους σε ωθουν στην υπερφαγια. Συνηθως η ιδια η υπερφαγια προκαλει εναν φαυλο κυκλο αρνητικων συναισθηματων.

γ) πιστευω οτι ειναι η ιδανικη περιοδος να αρχισεις τη σταδιακη αλλαγη. Θα αναπτερωθει η ψυχολογια σου , γεγονος ζωτικης σημασιας, και δεν θα σου φανει "βουνο" οταν γεννησεις που δεν θα εχεις τοσο χρονο για τον εαυτο σου και για "δραματικες" αλλαγες.

β)θα ειμαστε εδω οποτε χρειαζεσαι να μιλησεις σε καποιον για αυτο.

Μη φοβασαι τιποτα. Παρε ανασα και να θυμασαι οτι η αλλαγη του εαυτου σου ειναι στο χερι σου!!!!!


@xfactor, δεν ειναι απλα τα πραγματα, για αυτο ακριβως και μιλαμε για διαταραχες προσληψης τροφης.

@maria,αλλη μια φορα, ακριβως οπως τα περιγραφεις.

afratoulini90 σ'ευχαριστω τόσο πολύ ..είναι καλό τώρα που ζω μια θολούρα απελπισίας,φόβου ότι δεν πρόκειται να σταματήσουν τα υπερφαγικα κ θα περάσω την περίοδο αυτή δυστυχισμένη.δεν μπορώ να νιώσω την εγκυμοσύνη όπως θα ήθελα γτ πλακωνομαι στο φαγητό και μετά νιώθω μόνο τύψεις.εχω που χω τα σωματικά συμπτώματα της εγκυμοσύνης ,έχω κι όλο αυτο.τι ωραία που θα ήταν να αποκτούσα τη ζωή που ονειρεύομαι με μια διατια,γυμναστική κ διάφορες άλλες δραστηριότητες.ισως είναι η φάση που πρέπει να περάσω την απελπισία για να μην την περάσω πιο μετά..ΥΠΟΜΟΝΗ αυτή είναι η λέξη κλειδί.μονο που δεν την βρίσκω εδώ γύρω..:)

[afratoulini90]

Οχι, όλα σου τα αρνητικά συναισθήματα τα αντιλαμβάνεται και το μωρό σου, είναι κρίμα να το βιώνεις κι εσύ και εκείνο. Πρέπει να βρεις τη λύση, κοπέλα μου γλυκιά, και η λύση δεν είναι να αφεθείς στη μιζέρια.

[anthi316]

Οχι, όλα σου τα αρνητικά συναισθήματα τα αντιλαμβάνεται και το μωρό σου, είναι κρίμα να το βιώνεις κι εσύ και εκείνο. Πρέπει να βρεις τη λύση, κοπέλα μου γλυκιά, και η λύση δεν είναι να αφεθείς στη μιζέρια.

Δυστυχως και μια ψυχουλα βιωνει ο,τι κι εγω...ειναι αδικο για ενα δικο μου προβλημα να το τραβαει και ενα μωρο.θελω να πιστευω οτι ειναι τυχερο και ας εχει εμενα για μαμα..νιωθω εγκλωβισμενη πραγματικα και οι γυρω δεν βοηθανε.αυτο διαπιστωσα.οτι ολοι νομιζουν πως δεν ειναι προβλημα κ δεν χρειαζεται ουτε ψυχολογο,ουτε τιποτα...

[afratoulini90]

Προσωπικα, το πάλεψα χωρίς τη βοηθεια ψυχολόγου. Χρειάζεται βαθιά ενδοσκόπηση, δυνατό κινητρο και συνεχή προσπάθεια. Έχεις δυνατοτητα για ψυχολόγο? Αν ναι, και πιστεύεις οτι μπορει να σε βοηθήσει, θα μπορούσες να το δοκιμάσεις. Πάντως στη θέση σου θα μιλουσα οπωσδηποτε στον γιατρό μου για αυτο. Είναι πολύ κριμα να βιωνεις ολο αυτο το ψυχολογικο αδιεξοδο...Μη περιμενεις το οικογενειακο σου περιβαλλον να καταλαβει. Οι περισσοτεροι το αντιλαμβανονται σαν απλη υπερφαγια, χωρις βαθυτερους λογους που να οδηγουν σε αυτη.

[anthi316]

Προσωπικα, το πάλεψα χωρίς τη βοηθεια ψυχολόγου. Χρειάζεται βαθιά ενδοσκόπηση, δυνατό κινητρο και συνεχή προσπάθεια. Έχεις δυνατοτητα για ψυχολόγο? Αν ναι, και πιστεύεις οτι μπορει να σε βοηθήσει, θα μπορούσες να το δοκιμάσεις. Πάντως στη θέση σου θα μιλουσα οπωσδηποτε στον γιατρό μου για αυτο. Είναι πολύ κριμα να βιωνεις ολο αυτο το ψυχολογικο αδιεξοδο...Μη περιμενεις το οικογενειακο σου περιβαλλον να καταλαβει. Οι περισσοτεροι το αντιλαμβανονται σαν απλη υπερφαγια, χωρις βαθυτερους λογους που να οδηγουν σε αυτη.

Μπράβο σου πραγματικά..θέλει προσπάθεια κ υπομονή για να γίνει διαχειρισιμο κ να μην χρειαστεί ειδικός..:) οικονομικά δεν την έχω την δυνατότητα γιατί οι δικοί μου δεν υποστηρίζουν την ψυχοθεραπεία.νομιζουν ότι είναι κάτι απλό.οποτε θα προσπαθήσω με βιβλία που έχω πάρει κατά καιρούς κ είναι αυτογνωσίας κ αυτοβοηθειας.αν κ ξέρω ότι είναι κάτι βαθιά ριζωμένο κ θέλει προσπάθεια θα το προσπαθήσω μόνη μου..μόνο η ελπίδα μου έχει μείνει για να στηριχτώ.κ φυσικά η επικοινωνία με ανθρώπους που ξέρουν κ έχουν περάσει ή περνάνε το ίδιο με μένα.

[takecareofyourself]

Καλημερα!

@xfactor οταν μιλαμε για συναισθηματικη υπερφαγια ,βουλιμια,ανορεξια ειναι διαταραχες και οχι κατι ευκολο ή θεμα πείσματος και οταν ειναι λογω ψυχολογιας (που συνηθως αυτο ειναι) πρεπει αυτο να δουμε και μετα σιγα σιγα ολα αυτα υποχωρουν...δεν ειναι το φαγητο που φταιει. Επισης οταν λεμε συναισθηματικη υπερφαγια,δεν ειναι ας πουμε εχω λιγουρες και θα φαω τζανκ και οκ το εφαγα και αυτο...ειναι οτι δεν μπορεις να σταματησεις να τρως ,τρως πολυ γρηγορα συνηθως ,μεγαλες ποσοτητες ,πολλες θερμιδες και υστερα υπαρχουν τυψεις...+οτι μπορει να συμβει με το οποιοδηποτε φαγητο...ημουν χρονια ορθορεξικη και οταν εχασα τον μπαμπα μου τα πιο πολλα υπερφαγηκα ηταν με τις τροφες που επετρεπα στον εαυτο μου και δεν μιλαμε για το κατι παραπανω...ειχα μερες που πραγματικα φοβομουν για τον οργανισμο μου.Τελοσπαντων η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη οπως ειπώθηκε και παραπανω

@anthi316 Μην ειναι μονη σου σ'αυτο,μιλα στους ανθρωπους σου και αν δεν μπορεις ακομη και πιστευεις οτι δεν θα σε καταλαβουν ,βρες καποιον ειδικο,ειδικα σε μια τετοιο περιοδο που ειναι τοσο ομορφη :)