Results 1 to 15 of 76
Thread: Φιλία.
-
13-10-2008, 22:05 #1
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Φιλία.
Έχω ενα πρόβλημα.
Δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω και θα ήθελα την άποψή σας.
Βασικά δεν έχω και πολλές επιλογές, αλλα ας σας εκθέσω την ιστορία.
Κάποτε, μεσω μιας γνωστής μου, γνώρισα μια κοπέλα.
Με την κοπέλα αυτή, απο τα πρώτα λεπτά κατάλαβα οτι ταιριάζαμε ιδιαίτερα.
Ενιωθα ενα περίεργο είδος χημείας αναμεσά μας. Συμπληρώναμε η μία τα λόγια της άλλης, ηταν σαν να επικοινωνούσαμε δίχως λόγια απο την άλλη, αλλα ειχα κι ενα αισθημα, οτι την ήξερα απο καιρό.
Ενθουσιασμένες και οι δύο, απο το πρώτο βράδυ της γνωριμίας μας.
Ξεκίνησε μια φιλία. περάσαμε διάφορα, τα οποία δεν θελω να αναλύσω γιατί δεν εχουν και σημασία για το πρόβλημά μου.
Ηταν μια δύσκολη σχεση παντως. Αλλους ρυθμούς εγω, αλλους εκείνη, καναμε κι οι δυο προσπάθειες να φροντίζουμε το μαζί μας.
Μετα απο διάφορες καταστάσεις, εφτασε το καλοκαιράκι.Κάναμε ήδη παρέα δυο χρόνια περίπου.
Ηταν μια απο εκεινες τις μέρες που χρειαζόμουν την παρέα της, την συμβουλή της... το βλεμμα της. Και της το είπα. Δεν μπορούσε τότε, αλλα συμφωνήσαμε να βγούμε την επόμενη να συζητήσουμε αυτό που με προβλημάτιζε. Μου είπε οτι θα μου εστελνε μήνυμα, για να βρεθούμε το βραδάκι.
Έφτασε η επόμενη. Και περίμενα, περίμενα.... ΄Δεν έστελνε. Κατα τις εντεκα, της λεω, θα βγουμε τελικα?Της εστειλα μηνυμα.
. Απο οσο θυμαμαι μου απαντησε οτι εχει κατι πόνους και μάλλον είναι απο το αγχος. Τσατίστηκα, γιατι δεν θεωρησα αμεση την απαντηση της. Γιατι δεν με ειδοποιησες, της εστειλα, ειχες πει θα εστελνες.
Και μου απάντησε κατι, που με εκανε εξω φρενων.
\" Η αληθεια είναι οτι αμφιταλαντευόμουν και δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία να βγούμε\"
\"Πολύ εγωιστικό αυτό, θα μπορούσα να είχα κανονίσει αλλιώς το βραδυ μου. Δεν θα ανεχτώ ξανα τετοια συμπεριφορά.\"
Εκτοτε, η φίλη μου δεν επικοινώνησε ξανά μαζί μου....
Πικράθηκα.
Είδες? Της εδειξα, εστω με απότομο τρόπο την αγανάκτηση μου κι αυτη δεν το δεχτηκε, σκεφτόμουν. Παντα με τον τρόπο της ένιωθα να με απειλέι... μην κανεις το ενα ή το άλλο γιατι θα εξαφανιστώ. Βλεπετε, οι απουσίες και οι σιωπες της, ηταν κατι που συχνα αντιμετωπισα και δυσκολευόμουν να βγάλω άκρη και να επικοινωνήσω.
Της εστειλα την ημερα που γιόρταζε χρονια πολλα, και απαντηση, δεν έλαβα.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
- 13-10-2008, 23:57 #2
- Join Date
- Jun 2007
- Posts
- 2,337
Weird, οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πιο δύσκολες απο ποτέ πλέον. Ζούμε σε έναν κοινωνικό ιστό αλλά τα σημεία είναι τόσο μοναδικά..
Κάτι που ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς.. δεν έμαθες γιατί η φίλη σου αντέδρασε με αυτό τον τρόπο. Ίσως τα συμπεράσματα ήσαν βιαστικά. Η ειλικρινή αντίδραση να ξέρεις είναι αφοπλιστική και μπορεί να μην είχες απομακρυνθεί απο την φίλη σου εάν δεν της έδειχνες την μη ανοχή σου στη συμπεριφορά της όπως λές, τη στιγμή που ένιωθες τόσο δεμένη μαζί της.
14-10-2008, 04:09 #3
- Join Date
- Sep 2008
- Posts
- 79
2 πραγματάκια: \'\'αγάπα τον άλλον με τα ελαττώματά του\'\'... και \'\'μακρυά κι αγαπημένοι\'\'... Μήν δίνεις εξηγήσεις. Απλώς, έγινε, weird. Αν δεν θέλει ο άλλος, δεν μπορεις να κάνεις τίποτα.
14-10-2008, 12:51 #4
- Join Date
- Mar 2007
- Posts
- 1,139
To post έχει κενά. Και αρκετά. Δεν μπόρεσα να καταλάβω. Μιλάς εξ ονόματός της, και το πώς εσύ το ερμήνευσες, αλλά η φίλη σου μπορεί νάχει διαφορετική άποψη. Δεν είσασταν πλασμένες για φίλες.
14-10-2008, 13:19 #5
- Join Date
- Oct 2008
- Posts
- 153
Δύο χρόνια, δύσκολη σχέση. \"Δεν θα ανεχτώ ξανα τετοια συμπεριφορά\" \"Παντα με τον τρόπο της ένιωθα να με απειλέι... μην κανεις το ενα ή το άλλο γιατι θα εξαφανιστώ\"
Ίσως η φίλη σου επέλεξε να εξαφανιστεί από την ζωή σου για να μην υπάρχει περίπτωση να σε ξαναπληγώσει ή να ξαναπληγωθεί. Ίσως κατάλαβε ότι κάποιες πλευρές στην συμπεριφορά της ήταν πέρα από τον έλεγχο ή τις δυνάμεις της και προκειμένου να χρειάζεται να αντιμετωπίζει τις συνέπειές τους, αποφάσισε να τις περιορίσει.
Από δική μου εμπειρία σου λέω ότι δεν επιδιώκω να συναντώ συγγενείς και φίλους, ή τουλάχιστον δεν παίρνω εγώ την πρωτοβουλία να κάνω το πρώτο βήμα. Και αυτό γιατί δεν έχω καλή ιδέα για τον εαυτό μου. Νιώθω ότι έχω χάσει πολλά χρόνια από την ζωή μου ενώ οι άλλοι προχωρούν και γενικά ότι δεν είμαι άξιος άνθρωπος. Αν τελικά βρεθώ μαζί τους, συχνά περνάω καλά παρόλο το αμήχανο χρονικό διάστημα των πρώτων λεπτών, αλλά αυτό που με διαλύει είναι το άγχος της προσμονής του γεγονότος (καταστροφολογικά σενάρια κτλ).
Νομίζεις ότι θα βρισκόταν κάποια άκρη αν επεδίωκες να συναντήσεις την φίλη σου και να την ρωτήσεις τι πραγματικά ήταν αυτό που σας χώρισε?
15-10-2008, 09:47 #6
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Παιδια σας ευχαριστω ολους πολυ για το ενδιαφερον και για τις απαντησεις σας. Η σχεση με αυτην την κοπελα, εχει πολλες πτυχες, κι εχουν γινει καποια σκηνικα που θεωρω θα επρεπε να αναφερω. Αν δεν ημουν τοσο απελπισμενη, δεν θα ζηταγα την γνωμη σας.
Τωρα βρισκομαι σε χωρο εργασιας και εκλεισα αποτομα την προηγουμενη φορα επειδη μπηκε ο εργοδοτης μου :)Δεν προλαβα καν να το τελειωσω.
Σημερα κιολας θα βρω καποια στιγμη, να σας γραψω κι αλλα ωστε να καταλαβετε πιο σφαιρικα το τι γινεται, τι εχει συμβει.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 13:41 #7
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Λοιπόν συνεχίζω.
Η φίλη μου αυτή είχε διάφορες τάσεις.
Οταν είμασταν μαζί, υπήρχε νοιαξιμο στην ατμόσφαιρα και συχνα δεν άντεχα τα εγκώμια που μου έπλεκε. Θεωρώ οτι με είχε εξιδανικεύσει. Παρόλαυτα εβλεπε πανω μου πτυχες που κανενας αλλος δεν ειχε καταφερει να δει, και η ιδια μου ελεγε πως με κανεναν δεν μπορει να ειναι τοσο ο εαυτός μου όσο με μενα.
Καποτε της είπα οτι απορρωφόμαστε πολυ με το να μιλάμε για μένα και ξεχνάμε εκείνη. Το δέσιμο ήταν δύσκολο. Και οι δυο είχαμε άμυνες αλλα το παλεύαμε. Το θέμα είναι, οτι ενω οταν βρισκόμασταν, ηταν ετσι δοτική, κι εγω φυσικα, το πραγμα αλλαζε οταν φευγαμε.
Συχνα δεν θα απαντουσε στα μηνυματα που έστελνα, η θα απαντουσε αινιγματικά, η θα μου προτεινε πχ. απο κοντα να παμε στην ταδε συναυλια και μετα δεν εκανε καμια κίνηση. Κι ακομα κι αν εκανα εγω θα μου το ακυρωνε. Η θα σχεδιαζαμε να παμε πχ. Αθηνα κι η ιδια απλα ποτε δεν θα το προτεινε στα αληθεια ουτε θα ειχε χρόνο.
Για αλλη μια φορα, ενιωθα να καλυπτω την απόσταση. Καταρχας χαλάρωσα, σεβόμενη και τους δικούς της ρυθμούς και το γεγονός οτι είχε πολλά τρεχάματα με την δουλειά της και προσπάθησα να εχω εμπιστοσύνη και να μην βαζω στη μεση εγωισμούς.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 13:53 #8
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Απο πλευράς μου εδειξα υπομονη κι επιμονη. Υπηρξαν συγρούσεις αλλα κατεληξαν σε συμφωνιες κι υποχωρήσεις κι ετσι η φιλία μας συνεχιζε.
Εβλεπα ποση δυσκολία εχει αυτός ο ανθρωπος σε καποια θέματα , της επισημανα καποια πραγματα που μου είπε και άλλοι της ειχαν επισημάνει, που την γνώριζαν χρόνια όχι μήνες. Εβλεπα και πόσο ζορίζομαι εγω σε άλλα.
Ενα περιστατικό που με ειχε στεναχωρήσει ηταν το εξης.
Της ειχα μιλήσει για μια φίλη μου με την οποία εχουμε ψυχρανθεί. Την φίλη μου αυτη ετυχε να την γνωρίσει καποια στιγμή. Αρχισαν να μιλάνε όλο το βραδυ και καποια στιγμη γυρνα η ψυχραμενη και μου λεει, κανονισαμε να παμε Αθηνα, θα ερθεις?Εντωμεταξυ, ειχα προτεινει ερκετες φορες στη φιλη μου να παμε Αθηνα και επαιρνα μετεωρες απαντήσεις.
Το γεγονός οτι κανόνισε ετσι ευκολα, με μια γνωστή μου με την οποία ήξερε οτι δεν μιλάμε, δεν μου εκατσε καλα. Μετα αρχισαν να βγαινουν οι δυο τους. Κι αυτο δεν μου εκατσε καλα.
Απομακρυνθηκαμε, οταν της εδειξα την απογοητευση μου σε ολο της το μεγαλειο....
Μετα απο αρκετό καιρο, με αφορμη νομιζω καποια γιορτη ξαναμιλησαμε.
Ειχε πει οτι μου εγραψε ενα γραμμα οπου με σκεψεις της που θα ηθελε να ξερω.
Περιμενα για εκεινο το γραμμα αλλα δεν εφτασε ποτε. Υπεθεσα οτι θα χαθηκε στο ταχυδρομειο.
Της πρότεινα καλύτερα να βγούμε να τα πουμε απο κοντα, κι ετσι, επανασυδνεθηκαμε.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 13:58 #9
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Εκατσα σε εκεινο το ραντεβου και την περιμενα τρια τεταρτα!!! η δικαιολογια, οτι επεσε σε πορεια με το ταξι. Η φιλη μου αυτη ειχε παντα μια δικαιολογια...
Αρχισαμε να μιλαμε.
Θεωρούσαμε και οι δυο πως μετα απο αυτο το δεσιμό μας εγινε πιο εντονο. Καναμε και οι δυο υποχωρησεις και επικοινωνουσαμε πολυ.
Καποια στιγμή μου ανεφερε οτι διέκοψε το παρε δωσε με εκεινη τη γνωστη μου γιατι της φανηκε καπως κτλ. Δεν μίλησα.
Αρρωστησε ο αδερφός της. Πηγα στο Νοσοκομείο, γνωρισα την οικογένεια της..
Αρρώστησε κι η δική μου η αδερφούλα, ηρθε κι εκεινη στο Νοσοκομειο, γνωρισε τους δικους μου.
Ηταν ομορφες στιγμες. Η μια φιλη, να ειναι εκει, να στηριζει την αλλη.
Πολυ ομορφες στιγμες, παρολες τις δυσκολιες που περνουσαμε.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 14:01 #10
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 192
Originally posted by weird
Εκατσα σε εκεινο το ραντεβου και την περιμενα τρια τεταρτα!!! η δικαιολογια, οτι επεσε σε πορεια με το ταξι. Η φιλη μου αυτη ειχε παντα μια δικαιολογια...
Αρχισαμε να μιλαμε.
Θεωρούσαμε και οι δυο πως μετα απο αυτο το δεσιμό μας εγινε πιο εντονο. Καναμε και οι δυο υποχωρησεις και επικοινωνουσαμε πολυ.
Καποια στιγμή μου ανεφερε οτι διέκοψε το παρε δωσε με εκεινη τη γνωστη μου γιατι της φανηκε καπως κτλ. Δεν μίλησα.
Αρρωστησε ο αδερφός της. Πηγα στο Νοσοκομείο, γνωρισα την οικογένεια της..
Αρρώστησε κι η δική μου η αδερφούλα, ηρθε κι εκεινη στο Νοσοκομειο, γνωρισε τους δικους μου.
Ηταν ομορφες στιγμες. Η μια φιλη, να ειναι εκει, να στηριζει την αλλη.
Πολυ ομορφες στιγμες, παρολες τις δυσκολιες που περνουσαμε.
15-10-2008, 14:03 #11
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Καποια στιγμη ηρθε στο γραφειο που δουλευα τοτε και μου ζητησε να της ετοιμασω καποια χαρτια.
Εκτος αυτου μου μιλησε αναστατωμενη για ενα θεμα που το γραφειο θα μπορουσε να βοηθησει. Της ειπα οτι θα μπορουσα να της κλεισω ραντεβου με τον Προισταμενο...
εδωσα τα χαρτια στον συναδελφο γιατι εγω τοτε ακομα ημουν καινουργια και δεν ειχα την δυνατότητα.
Εκτοτε, εξαφανιστηκε....
Δεν επικοινωνησε για το ραντεβου που της ειχα ηδη κλεισει. Εκτεθηκα στον συναδελφο που της ειχε ετοιμασει τα χαρτια και επρεπε να πληρωθει.
Επικοινωνησε η ιδια μετα απο καιρο, απαντωντας στις κλησεις μου λεγοντας μου οτι ειχε τυχει κατι οικογενειακό...
Μου ελεγε οτι ειχε δουλεια και δεν βολευε να ερθει στο γραφειο.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 14:06 #12
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Της ειχα εκφρασει τη δυσφορια μου απο την σταση της. Οποτε θελει ειναι παρουσα, οποτε θελει χανεται, με εκθετει, με στηνει, ξεχνα να απαντησει...
Απο τη μια, αυτο το σπανιο ειδος επικοινωνιας που βρηκα μαζι της δεν το εβρισκα αλλου, απο την αλλη τα συναισθηματα μου με εκαναν παρα το οτι της ελεγα τα παραπονα μου, να μενω, ή καλυτερα, να αναμενω.
Καμια φορα ελεγα οτι ολα αυτα οφειλονται στην αδυναμια της να σχετισθει.... ακι τα δικαιολογουσα.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 14:07 #13
- Join Date
- Dec 2005
- Posts
- 4,999
Τι σταση κρατουσε η ίδια...
Στην αρχη θυμωνε, μετα καποια τα σκεφτόταν. Παντως απεφευγε γενικα να παρει ευκολα θεση.Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.
15-10-2008, 14:08 #14
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 192
Originally posted by weird
Καποια στιγμη ηρθε στο γραφειο που δουλευα τοτε και μου ζητησε να της ετοιμασω καποια χαρτια.
Εκτος αυτου μου μιλησε αναστατωμενη για ενα θεμα που το γραφειο θα μπορουσε να βοηθησει. Της ειπα οτι θα μπορουσα να της κλεισω ραντεβου με τον Προισταμενο...
εδωσα τα χαρτια στον συναδελφο γιατι εγω τοτε ακομα ημουν καινουργια και δεν ειχα την δυνατότητα.
Εκτοτε, εξαφανιστηκε....
Δεν επικοινωνησε για το ραντεβου που της ειχα ηδη κλεισει. Εκτεθηκα στον συναδελφο που της ειχε ετοιμασει τα χαρτια και επρεπε να πληρωθει.
Επικοινωνησε η ιδια μετα απο καιρο, απαντωντας στις κλησεις μου λεγοντας μου οτι ειχε τυχει κατι οικογενειακό...
Μου ελεγε οτι ειχε δουλεια και δεν βολευε να ερθει στο γραφειο.
15-10-2008, 14:10 #15
- Join Date
- Mar 2008
- Posts
- 192
Originally posted by weird
Της ειχα εκφρασει τη δυσφορια μου απο την σταση της. Οποτε θελει ειναι παρουσα, οποτε θελει χανεται, με εκθετει, με στηνει, ξεχνα να απαντησει...
Απο τη μια, αυτο το σπανιο ειδος επικοινωνιας που βρηκα μαζι της δεν το εβρισκα αλλου, απο την αλλη τα συναισθηματα μου με εκαναν παρα το οτι της ελεγα τα παραπονα μου, να μενω, ή καλυτερα, να αναμενω.
Καμια φορα ελεγα οτι ολα αυτα οφειλονται στην αδυναμια της να σχετισθει.... ακι τα δικαιολογουσα.
αλλά μιλας για σπανιο είδος επικοινωνίας...γιατί δεν κρατας αυτό να χτίσεις εκεί ένα άλλο είδος σχεσης μαζι της;
Φόβος λύσσας
12-06-2024, 23:57 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή