Κρίση πανικού ή εμμονή;;;

[pelekanos]

Επειδή δεν είμαι εξοικειωμένος ακόμη ούτε με το φόρουμ, ούτε με την ορολογία της ψυχιατρικής και ψυχολογίας, αλλά ούτε και με την ουσία και το περιεχόμενό τους, αποφάσισα να γράψω εδώ και παράλληλα να εκθέσω και το σημαντικό πρόβλημα που νομίζω ότι έχω και τέλος να ακούσω έστω και μια γνώμη. Πριν απο ένα χρόνο έπαθα κάτι φοβερό μέσα σε συνθήκες έντονου στρεσαρίσματος που είχε να κάνει με τις σπουδές μου. Ένα απόγευμα αφού έκανα τη μαλακία να πιω αρκετούς φραπέδες(τους έκοψα εντελώς απο τότε τους δυνατούς καφέδες), έπαθα μάλλον κρίση πανικού αν και δεν ξέρω αν είναι κρίση πανικού ή εμμονή και ιδεοληψία. Νόμιζα οτι θα πεθάνω απο καρδιά στα καλά καθούμενα. Και κυρίως στα καθούμενα, καθώς νόμιζα ότι θα πάθω καρδιακό επεισόδιο αν κάθομαι ή ξαπλώνω ή στέκομαι ακίνητος. Οπότε έριξα το περπάτημα της ζωής μου για μια μιση ώρα μέσα στο άγχος μέχρι που το καταπολέμησα πίνοντας μεγάλη ποσότητα αλκοόλ σε εξωτερικό χώρο μαζί με αγαπημένα μου πρόσωπα. Υποσχέθηκα τότε ημιμεθυσμενος να πάω σε καρδιολόγο να καθησυχαστώ, αλλά δεν το έκανα γιατί δεν μπορώ να πάω σε γιατρό εύκολα και πραγματικά νομίζω ότι δεν έχω τίποτα απολύτως. Το περίεργο είναι ότι όταν ήμουν σε αυτήν την περίεργη κατάσταση αναγνώριζα τη γελοιότητά της, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κάτι παρά μόνο χιούμορ και λογοδιάρροια περπατώντας. Δεν μπορώ να το εξηγήσω καλά.
Ε λοιπόν για να μην πολυλογώ για 6 μήνες δε μου συνέβη τίποτα, ενώ παράλληλα δεν είχα καθόλου πίεση απο δουλειά, σχολή κτλ. Τους τελευταίους 6 μηνες ξανάρχισε πίεση με διπλωματικές και άρχισα σταδιακά να παθαίνω αυτό το πράγμα στον ύπνο μου αρχικά κρατούσε 3-4 λεπτά και 2-3 φορές το μήνα, όπου έκοβα μερικές βόλτες, σκεφτόμουν ΄αυτό ήταν μεγάλε αποχαιρέτα τώρα τη ζωή΄ και συγκλονιστικές λεπτομέρειες για το οτι σχίζεται η κεντρική αορτή και έχω εσωτερική αιμορραγία κτλ, έπινα λίγο νερό, ηρεμούσα και κοιμόμουν. Σταδιακά τα πράγματα δεν εξελίχτηκαν πολύ καλά και μπορεί πλέον να παθαίνω ανα μισάωρο αυτόν τον παροξυσμό όταν πέφτω στο κρεβάτι, πετάγομαι πετάγομαι, να τρέχω μέχρι την κουζίνα και τέτοιες ηλιθιότητες για να μην πεθάνω. Ανα μισάωρο περίπου σηκώνομαι και κάνω βόλτες μέχρι να κουραστώ και να με πάρει ο ύπνος. Πλέον τον τελευταίο μήνα κάθε βράδι ο ύπνος με παίρνει 6 το πρωί λόγω των κρίσεων και δεν μπορώ να ανταποκριθώ στις υποχρεώσεις μου εύκολα. Όταν διαβάζω ή είμαι απασχολημένος δεν παθαίνω τίποτα. Άρχισα να παίρνω κάποια λεξοτανίλ αργά το βράδυ που και που και παρατήρησα βελτίωση στις επιδόσεις του ύπνου αν και είμαι ενάντια σε κάθε είδους λήψη φαρμακευτικής αγωγής εκτός απο την ασπιρίνη(ναι ξέρω οτι αυτά είναι δοξασίες βαθιά ριζωμένες σε μια αρχεγονη συλλογική μνήμη κάποιων της φυλής των κολλημένων μεταξύ των οποίων και εμού του αυτού). Με το σεξ δεν είχα κάποιο πρόβλημα, αλλά με τη σύντροφό μου αν συνεχιστεί αυτό θα αποκτήσω πρόβλημα σίγουρα.
Σκέφτομαι σίγουρα και πεισθεί να πάω σε ψυχίατρο παραβαίνοντας τις αρχές μου μιας και θα μπω φαντάρος σε λίγο καιρό και δεν θέλω να μην ξέρω αν τρέχει τίποτα.
Μια εκτίμηση που κάνω πάντως είναι ότι όλο αυτό μπορεί να είναι αντίδραση του οργανισμού στην καθιστική ζωή, στην οποία δεν ήμουν συνηθισμένος μέχρι το υπερβολικά απαιτητικό μεταπτυχιακό μου(περπατούσα πολύ-τώρα καθόλου μόνο στις κρίσεις). Ήδη νομίζω έχω πρόβλημα με τη μέση μιας και με χτυπάνε κάποια νεύρα στο πόδι συχνά. Οπότε και επίσκεψη σε νευρολόγο προβλέπεται. Επίσης εντελώς έκοψα το αλκοολ και τις εξόδους και νομίζω ότι μου λείπει μιας και ήμουν συνηθισμένος να κατεβάζω γερές ποσότητες. Κατανοώ λοιπόν κάποιες πηγές του προβλήματος απλώς δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα είχα τέτοιες ιδεοληψίες.

Αν υπάρχει κάποια γνώμη θα ήμουν ευτυχισμένος να τη διαβάσω. Ευχαριστώ για την υπομονή

[pennoula_v]

νομιζω οτι εχεις αγχος υπερβολικο...καρδιακη προσβολη δεν νομιζω οτι παθαινεις...το εχω σκεφτει κ εγω κανα 2 φορες που ειχα κατι τσιμπιματα στο στηθος που πονουσαν αλλα ηταν λογω αγχους....να πας σε ειδικο να το κοντρολαρεις

[pelekanos]

Σε καρδιολόγο δεν μπορώ να πάω έχω πλέον πρόβλημα. Με τίποτα δεν πάω σε καρδιολόγο. Μια φορά τελευταία μου μέτρησαν την πίεση στο σπίτι και κόντεψα να λιποθυμήσω. Σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο θα πάω οπωσδήποτε γιατί έχω κουραστεί πάρα πολύ-κοντεύω να κλατάρω. Φοβάμαι οτι δεν είναι απλά άγχος είναι κάτι σε ιδεοληψία. Πήρα ένα λεξοτανιλ και ελπίζω οτι θα κοιμηθώ, γιατί έχω απίστευτη δουλειά αύριο.

[maria198]

Κι εγώ από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι εχεις υπερβολικό άγχος. Καρδιακή προσβολή δε παθαίνεις. Πόσο χρονών είσαι? Αφου το εχεις αποφασίσει να πας σε ψυχολόγο εχεις κάναει ήδη το πρώτο βήμα. Ευχομαι όλα να πάνε καλά..

[maria...]

εγω προτεινω καθε βραδι να διαβαζεις καπιο καλο βιβλιο να ξενχιεσε μετα κουρζασαι και κοιμασε ευκολα.και να μην σκευτεσαι κα8ολλου τις κρισεις δεν κινδυνευεις απο κρισεις πανικου να πεθανεις .

[maria198]

Σωστο.. Εγω προτείνω επίσης την επόμενη φορά που θα σε ξαναπιάσει να μην αρχισεις να κάνεις βόλτες στο σπίτι αλλα να ξαπλώσεις αναπαυτικα και να το αφήσεις να περάσει. Κάποια στιγμή αφου ξεσπάσει θα σταματησει. Να πεθανεις αποκλείεται αρα τι έχεις να χάσεις?? Μόνο τη φοβια σου!

[maria...]

μαρινα αν ξαπλωσει θα ειναι χειροτερα .εγω εκανα εντονη σκληρη γυμναστικη εκεινη την ωρρα κμου περναγε καπως.

[maria198]

Σιγουρα θα ειναι χειροτερα και γι\' αυτο το ειπα, για να φτασει το συμπτωμα του να γινει πολυ εντονο, να περασει και να καταλάβει οτι δεν θα παθει τιποτα. Να απομυθοποιησει το συμπτωμα δηλαδη. Βέβαια αυτο δε πιανει σε ολους.. Είναι αναλογα με τον χαρακτήρα.

[maria...]

σιγουρα δεν 8α πα8ει τπτ.και γω ειχα 5 μηνες κρισεις αν ηταν να πεθενα η να τρελαθω θα το ειχα παθει ειδη,.

[pelekanos]

Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις συμβουλές και για την προσοχή σας.

maria198 Είμαι 26 χρονών μαντράχαλος! :)

maria... το έχω δοκιμάσει επανειλημένως να το καταπολεμήσω έτσι αλλά το μόνο που συμβαίνει είναι να φρικάρω περισσότερο με αποτέλεσμα να θέλω να τα σπάσω όλα. Γενικά δεν έχω πολλή υπομονή. Το διάβασμα επίσης δε βοηθάει στον ύπνο. Σίγουρα με ηρεμεί απο την άλλη όλη μέρα αυτό κάνω τελευταία. Η μουσική με βοηθάει πολύ αλλά δεν μπορώ να παίζω 4 η ώρα το πρωί και εκείνη την ώρα μου βγαίνει κάτι σε πανκ!

Αυτό που με προβληματίζει δεν είναι τόσο η τρομερή υπερένταση και υπερκινητικότητα-αναμενόμενο είναι, όσο η σύνδεση της ακινησίας με τη φυσική μου εξόντωση μέσω καρδιακού επεισοδίου. Πως δηλαδή οργανώθηκε μια τέτοια σκέψη στο κεφάλι μου και έχει μείνει εκεί ογκόλιθος που δε λέει να σπάσει. Εκεί έχω σκαλώσει περισσότερο. Δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους μου πως μπορεί να το νομίζω αυτό, εγώ ο ορθολογιστής του κερατά, ενώ παράλληλα εκείνη την ώρα καταλαβαίνω ότι κάτι τέτοιο είναι παράλογο. Υπάρχει άραγε η πιθανότητα να έχω κάποια μορφή κατάθλιψης που να εκδηλώνεται έτσι; Δεν ξέρω.

Νομίζω πάντως ότι η σωματική άσκηση θα μου κάνει καλό. Και σίγουρα περισσότερο μια συζητηση με κάποιον γιατρό.
Ευχαριστώ και πάλι

[maria...]

εφραγμα δεν πα8ενεις παντως βγαλετο απο το μιαλο σου οπως δεν προκειτε να παθω ουτε και εγω που ειμαι 28 χρονων μιας κ εχω κανει ολες τις απαρετητες καρδιολογικες εξετασεις κ ειναι πεντακαθαρες.απλα ολα αυτα ειναι συμπτωματα της κρισης πανικου και το οτι φοβασαι οτι θα παθεις εφραγμα ειναι το βασικοτερο συμτωμα.και γω το νομιζα πολλες φορες κ μαλιστα ενιωθα και νιθω πολες φορες τσιμπιες στην καρδια αλλα δεν δινω σιμασια.

[maria...]

αα και οι φραπαδες χειροτερυεουν την κατασταση.κοψε τον τελειος τον φραπε κ οτι εχει εμσα νες.η πρωτη κριση μ ρ8ε οταν ιπια δυνατο απογευματικο φραπε συν καπιες πιεσεις π ειχα τοτε.