Άσχημος Χωρισμός

[Geokav]

Καλησπέρα.
Πριν 3 μήνες τελείωσε μια σχέση που με έφερε πολύ χαμηλά. Είμαι 28 και αυτή 27 και γνωριζόμασταν 9 χρόνια αλλά ειμασταν μαζί τα τελευταία 3.
Συζουσαμε και σκοπεύαμε να κάνουμε πολύ σύντομα οικογένεια. Κάποια στιγμή άρχισε να φαίρεται περίεργα και ανακάλυψα ότι με απατούσε με κάποιον από το εργασιακό της περιβάλλον. Έφυγε και συνέχισε με αυτόν χωρίς πολλά πολλά και κόψαμε κάθε επαφή.
Από τότε έχω θέμα με φαγητό, ύπνο, όρεξη, εφιάλτες, άγχος και κρίσεις πανικού. Σκέφτομαι και κάνω σενάρια το τι κάνει κάθε μέρα και γενικά είμαι σε άσχημη κατάσταση την οποία κρύβω όσο καλύτερα μπορώ από όλους. Βγαίνω κάθε μέρα γιατί δεν μπορώ να μείνω ούτε λεπτό στο σπίτι (το ίδιο σπίτι που συζουσαμε) ακόμα και όταν είμαι κομμάτια.
Κάθε μέρα ξυπνάω και λέω άλλη μια μέρα που πρέπει να παλέψω για να περάσει. Δεν μου βγαίνει να φλερτάρω με άλλη κοπέλα παρόλο που νιώθω πολύ μοναξιά. Είναι περίεργο γιατί πάντα φροντίζω να είμαι περιτριγυρισμένος από άτομα αλλά ποτε δεν νιώθω καλά. Κάποιος να έχει περάσει παρόμοια κατάσταση; Πως το αντιμετώπισε;

[kopela93]

Άρα στην ουσία οι σχέσεις δεν είναι για να βασίζεται κάνεις πάνω τους. Μπορεί να είσαι και εκατό χρόνια με κάποιον ή κάποια άλλα αν κάτι πάει στραβά σε αφήνει και φεύγει. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αυτή.
Δεν είναι ότι σε ξέχασε απλώς βρήκε κάτι καλύτερο. Ναι το ξέρω είναι λυπηρό ναι οδυνηρό και απαίσιο αλλά η ζωή είναι έτσι. Το ξέρω κλισέ αλλά τι να κάνεις;
Αν δε θέλει να γυρίσει θα κάτσει εκεί,θα φτιάξει τη ζωή της και εσύ τη δική σου με κάποια άλλη. Έτσι πάει. Τόσα πολλά χρόνια που τη γνωρίζεις λογικό να νιώθεις ότι σε πέταξε ,αλλά τι να κάνεις; Όσα κι αν είναι τα χρόνια πρέπει να προχωρήσεις.
Λογικά θες τη σχέση πίσω.

[Geokav]

Ναι ακριβώς πολύ ψυχρά και με συνοπτικές διαδικασίες λες και δεν έγινε τίποτα. Ούτε προσπάθεια να διορθώσει ή να παλέψει για οτιδήποτε. Έντονος τσακωμός δεν υπήρχε σε σημείο να πούμε θα χωρίσουμε ήταν η πρώτη φορά και η τελευταία. Το θέμα είναι ότι αυτή είναι μια χαρά πετάει τη βόμβα προχωράει στον επόμενο και εσύ μένεις σε αυτή τη κατάσταση και δεν ξέρεις πως να επανέλθεις.
Όσο για τη σχέση δεν τη θέλω πίσω σίγουρα μετά από όλα αυτά αλλά από την άλλη δεν μπορώ να προχωρήσω.

[Remedy]

Ναι ακριβώς πολύ ψυχρά και με συνοπτικές διαδικασίες λες και δεν έγινε τίποτα. Ούτε προσπάθεια να διορθώσει ή να παλέψει για οτιδήποτε. Έντονος τσακωμός δεν υπήρχε σε σημείο να πούμε θα χωρίσουμε ήταν η πρώτη φορά και η τελευταία. Το θέμα είναι ότι αυτή είναι μια χαρά πετάει τη βόμβα προχωράει στον επόμενο και εσύ μένεις σε αυτή τη κατάσταση και δεν ξέρεις πως να επανέλθεις.
Όσο για τη σχέση δεν τη θέλω πίσω σίγουρα μετά από όλα αυτά αλλά από την άλλη δεν μπορώ να προχωρήσω.

καλησπερα.
κατ αρχας, μην ποσταρεις το ιδιο θεμα σε διαφορετικες ενοτητες με αλλον τιτλο...
αφενος ειναι σπαμαρισμα, κι αφετερου θα μοιραστουν οι απαντησεις και θα γινονται διαφορετικες συζητησεις και θα χανεται η ουσια.

κατα δευτερον, πες μας λιγο πως δημιουργηθηκε αυτη η σχεση; τα 9 πρωτα χρονια ηταν καθαρα φιλικη, η ηταν μια ελευθερη ερωτικη σχεση χωρις δεσμευσεις, στην χαση και την φεξη;
η μηπως ηταν απλα γνωριμια οπου ενας διεκδικουσε κι ο αλλος δεν ηθελε, ωσπου θελησε;
πριν βρει τον αλλον, ειχατε θεματα στην σχεση σας; υπηρχε παθος κι απ τους δυο;

[Geokav]

Ήταν φιλική ναι και μετά εξελίχθηκε σε κάτι σοβαρό . Απλά βγαίναμε σε κοινή παρέα. Δεν υπήρχε φλερτ πειράγματα ίσως μέχρι εκεί . Ήταν έντονη σχέση και γίνανε όλα σχετικά γρήγορα. Άλλαξε πολύ στη καραντίνα και γενικά δεν ήθελε να επικοινωνήσει να λυθούν μικροπροβλήματα που μπορεί να υπήρχαν. Έμαθα μετά ότι στο παρελθόν της έχει κάνει παρόμοια πράγματα και στην τελευταία σχέση της, πάλι βρήκε άλλον πριν χωρίσει.

[kopela93]

Δυστυχώς η ανασφάλεια οδηγεί τους ανθρώπους να βρουν σχέση πριν ακόμα λήξουν αυτήν που έχουν. Γι'αυτό όλοι πρέπει να βασιζόμαστε στις δυνάμεις μας. Δεν ξέρω τι να πω....

[Remedy]

Ήταν φιλική ναι και μετά εξελίχθηκε σε κάτι σοβαρό . Απλά βγαίναμε σε κοινή παρέα. Δεν υπήρχε φλερτ πειράγματα ίσως μέχρι εκεί . Ήταν έντονη σχέση και γίνανε όλα σχετικά γρήγορα. Άλλαξε πολύ στη καραντίνα και γενικά δεν ήθελε να επικοινωνήσει να λυθούν μικροπροβλήματα που μπορεί να υπήρχαν. Έμαθα μετά ότι στο παρελθόν της έχει κάνει παρόμοια πράγματα και στην τελευταία σχέση της, πάλι βρήκε άλλον πριν χωρίσει.

δηλαδη, ο "αλλος" που βρηκε πριν χωρισει απο προηγουμενη σχεση της, ησουν εσυ;

[Geokav]

Όχι δεν ήμουν εγω. Δεν έκανε σχέση μετά από τον πρώην της από όσο ξέρω απλά χρησιμοποίησε κάποιον για να περάσει τον χωρισμό όσο πιο ελαφριά γίνεται. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι τώρα συνεχίζει με τον άλλον αλλά όχι λεπτομέρειες.

[Remedy]

Όχι δεν ήμουν εγω. Δεν έκανε σχέση μετά από τον πρώην της από όσο ξέρω απλά χρησιμοποίησε κάποιον για να περάσει τον χωρισμό όσο πιο ελαφριά γίνεται. Το μόνο που γνωρίζω είναι ότι τώρα συνεχίζει με τον άλλον αλλά όχι λεπτομέρειες.

κατσε, γιατι μας μπερδεψες.
αυτος που εχει τωρα, ειναι εκεινος που ειχε βρει μετα τον προηγουμενο χωρισμο της;;;

[Geokav]

Λοιπόν στην προηγούμενη σχέση της έκανε ότι και τώρα βρήκε κάποιον άλλον απάτησε και έφυγε. Τώρα σε εμένα πάλι έκανε το ίδιο βρήκε άλλον με απάτησε και έφυγε. Δεν έκανε απαραίτητα σχέση με αυτόν που απατούσε

[Remedy]

Λοιπόν στην προηγούμενη σχέση της έκανε ότι και τώρα βρήκε κάποιον άλλον απάτησε και έφυγε. Τώρα σε εμένα πάλι έκανε το ίδιο βρήκε άλλον με απάτησε και έφυγε. Δεν έκανε απαραίτητα σχέση με αυτόν που απατούσε

οκ... αλλα εσυ ειπες οτι εφυγε μαζι του απ την σχεση σας, δλδ οτι τα εχουν.
περαν τουτου, ειπες ειχατε μικροπροβληματα. τι ειδους μικροπροβληματα ειχατε;

[kopela93]

Το θέμα είναι άμα θες να τα ξαναβρείτε και άμα θέλει και αυτή το ίδιο αλλιώς δεν έχει νόημα να το ψάχνεις ούτως ή άλλως είπες ότι δεν θα είσαι τη σχέση πίσω γιατί έγιναν πολλά.
Οπότε η λύση είναι να το ξεπεράσεις και να κάνει αυτή τη ζωή της και εσύ τη ζωή σου.
θα πρέπει υποχρεωτικά να περάσεις από ένα στάδιο θλίψης και όχι μόνο από διάφορα στάδια που σίγουρα ήδη επειδή πέρασαν τρεις μήνες έχεις περάσει κάποια από αυτά τα στάδια.
Δεν μπορείς να κάνεις κάτι ο πόνος είναι αναπόφευκτος έτσι είναι η ζωή και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προχωράς και να μην υποφέρεις να υποστηρίζεις τον εαυτό σου όσο πιο πολύ γίνεται με κάθε τρόπο και να περνάς καλά. Όλοι αυτό κάνουν ο καθένας κοιτάει την πάρτη του μόνοι μας γεννιόμαστε και μόνοι μας πεθαίνουμε.

[Sonia]

Ήταν σχέση 3 χρόνων, χάλασε πριν 3 μήνες. Ο καθένας θέλει το χρόνο του να ξεπεράσει ένα χωρισμό. Το να πηγαίνεις στις παρέες και να το παίζεις ανετίλα δε σε βοηθάει πουθενά, όπως δεν θα σε βοηθούσε και να είσαι όλη μέρα στα πατώματα.

Απλά πέρα από το στάδιο που επικρατεί πιο πολύ το θυμικό μας, πρέπει να περάσεις και στο στάδιο της εκλογίκευσης και της αποδοχής. Δηλαδή από το να σκέφτεσαι πολύ με τον εγωισμό και το συναίσθημα, τύπου "τι παραπάνω έχει αυτός από εμένα και πως με πούλησε έτσι, εγώ που έκανα τόσα για αυτή και τώρα τι κάνω σε ένα άδειο σπίτι και που πάμε που βαδίζουμε" πρέπει να το γυρίσεις σε σκέψεις " είχα αυτά τα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά και δεν τα είδα, κάτι έμαθα από όλο αυτό, θα είμαι πιο ώριμος στην επόμενη σχέση, έκλεισε αυτό το κεφάλαιο για 'μενα" .

Φυσικά αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Αν είσαι κλειστός και δεν τα συζητάς με κανέναν πάντως, κάποιες φορές είναι πιο δύσκολο να ξεσπάσεις και να πας από την φάση Α στη Β ας το πω έτσι. Δεν έχεις κανέναν φίλο να μιλάς για όλα αυτά;

[kopela93]

κάποιους ανθρώπους τους βοηθάνε τα συζητάνε και κάποιους άλλους όχι για παράδειγμα κάποιοι άνθρωποι κυρίως άντρες κλείνουν στον εαυτό τους και πάνω από το στάδιο 1 στο στάδιο 2 όπως είπες Σονια μερικούς ανθρώπους τους βοηθάει να μη μιλάνε και να προχωράνε αυτά τα στάδια ενώ άλλους τους βοηθάει δηλαδή δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να περάσεις από όλα τα στάδια δηλαδή ακόμα και αυτοί που περνάνε από όλα τα στάδια δεν τους κάνει απαραίτητα καλό εγώ πιστεύω ότι αρκεί να πάρεις το μάθημα που πρέπει να πάρεις από κάθε σχέση

[Greek_mistis]

Σε καταλαβαινω γιατι περασα κατι παρομοιο πριν 6 μηνες.

φιλε, το μονο που με βοηθησε ουσιαστικα , ηταν η επαναφορα σε αυτο που ημουν πριν. οτιδηποτε ειναι αυτο για τον καθενα.

Ουτε ψυχολογοι ουτε παπαρολογοι ουτε φορουμ ουτε παρεες. Μονο ο εαυτος σου!

Για να μη μιλαω αοριστα. Θα σου πω την δικη μου λυτρωση / μεταβαση μηπως σε βοηθησει εστω λιγο.

Παντα ασχολιομουν σοβαρα με το γυμναστηριο, πριν μπω σε σχεση ημουν για κανα 12 μηνο σε ΤΟΠ φυσικη κατασταση + αγωνες. 100% focus σε εμενα. και τρομερη αυτοπεποιθηση και ηρεμια κτλ κτλ.

Στη συνεχεια , υπηρχε αναγκη βιολογικη να κανω ενα διαλλειμα για να επανελθει το σωμα και πνευματικα, και αρχισα να βγαινω εξω για κανα ποτο , να γνωρισω κοσμο κτλ , οποτε μπηκα και σε μια σχεση.

Δεν χαλαρωσα ποτε το γυμναστηριο, απλα εβαλα λιγο λιπος καθως ετρωγα περισσοτερο.

Καποια στιγμη μετα απο καιρο, χωρισα απ τη σχεση.

Για ενα 3μηνο δεν ηξερα που πατουσα. πολυ χαμηλη αυτοπεποιθηση, υπεραναλυση, καταθλιψη βαρια, αγχος, δεν πιστευα οτι θα προχωραγα ποτε, κοντεψα να χασω μια τρομερη επαγγελματικη ευκαιρια για ολα αυτα, πολυ ασχημη κατασταση !

Δοκιμασα ο,τι υπηρχε, απ το να κανω παρεα με ανθρωπους που δεν γουσταρα ή φλερταρα με κοπελες low value μονο κ μονο για να ειμαι σε κινηση, μεχρι περαμενα 50 ευρα σε γιατρους και ψυχολογους και αλλες βλακειες κτλ)

Μετα το 3 μηνο ξαναμπαινω στο γυμναστηριο και μαλιστα βαζω στοχο να ξαναπιασω αγωνιστικη κατασταση .

Μαντεψε τι εγινε.

Μετα απο ενα διαστημα , αρχισα να χαλαρωνω σιγα σιγα τη διατροφη ( οπως οφειλει ενας αθλητης μετα απο ενα διαστημα διαιτας ), αλλα το ποταμι δεν γυρναει πισω, Ειχα φυγει σε μεγαλο βαθμο απο οσα με στεναχωρουσαν.

Ξερω οτι δεν πολυκαταλαβαινουμε/νιωθουμε τι μας λεει ο αλλος, οταν ειμαστε σε χαλια κατασταση.

Αλλα το μονο που μπορω να σου πω γιατι ταυτιζομαι με την ιστορια σου, ειναι να κανεις υπομονη, να επιμεινεις στα σκατα γιατι αργα ή γρηγορα θα περασει ( και στο λεω εγω που δε πιστευα ουτε για πλακα οτι θα γινοταν) να κανεις ο,τι πιστευεις οτι θα σε βοηθησει εστω λιγο, και κυριως βρες κατι που εισαι ΕΣΥ και ξερεις οτι ταυτιζεται με αυτο που ησουν ή εισαι χωρις αυτην.