Είμαι γκει, οι γονείς μου δεν το γουστάρουν και έχω σχέση

[cerulian_blue]

Θέλω να μοιραστώ με κάποιον την ιστορία μου


Είμαι 18 χρονών και μένω με τους γονείς μου. Καλές σχέσεις με την μητέρα μου, με τον πατέρα μου έτσι και έτσι. Έχω και έναν αδερφό που είναι το αιώνιο στήριγμα μου. Δεν του είχα μιλήσει για μενα το ήξερε όμως. Μια μέρα λέω ας του το πω. Μου λέει πως το ξέρει σχεδόν πριν το μάθω εγώ. Επίσης ξέρει και για το boyfriend.

Τα έχω με τον κολλητό μου. Συμμαθητές και μαζί ανακαλύψαμε για το τι μας αρέσει.Αγαπηθήκαμε πολυ, μας ένωσαν οι δυσκολίες. Αντιμετωπίζουμε διαφορετικά θέματα (πέραν το κοινό θέμα της ομοφοβίας). Αυτός βασικά έχει έναν κακοποιητικό πατέρα που τον δέρνει. Είναι αλκοολικός και αμόρφωτος. Ευτυχώς τώρα το χει ελαττώσει. Είναι πιο ευαίσθητος από μενα. Μοιάζει ζόρικος αλλά μέσα του είναι διαλυμένος. Κοροϊδεύει τον εαυτό του ότι δεν είναι γκει, μέχρι και σχέσεις υποτίθεται κάνει. Στην αρχή θύμωνα. Τώρα ξέρω πως απλά αποφεύγει να δει μια αλήθεια που δεν αντέχει να δει. Λέει πως μόνο μαζί μου νιώθει φυσιολογικός.

Εμένα πάλι δεν με ένοιαξε και ποτέ. Προσπαθούσα να το κρύβω από τους άλλους, όχι από εμένα.

Το δωμάτιο μου είναι το καταφύγιο μας. Όταν σάλευε τελείως ο πατέρας του πριν αρκετά χρόνια κοιμόταν αυτός και η μάνα του σε εμάς.

Ο πατέρας μου ψιλιαζόταν ότι είμαι γκει. Βλέπαμε όλοι μαζί μια σειρά, το μαέστρο με ένα θέμα που ταυτίστηκα. Αυτή η ιστορία με έκανε κομμάτια. Έχω κλάψει τόσο. Έδειχνε βιώματα που είχα και φοβήθηκα μην δείξει και το μέλλο, ειδικά με τον πατέρα του. Επίσης με έκανε να έχω την αυταπάτη ότι θα τους πω πως ειμαι γκει και όλα καλά.

Η μητέρα μου με θεωρεί άρρωστο, με λυπάται. Ο πατέρας θεωρεί πως θα καταλήξω να εκδίδομαι γιατί αυτό κάνουν οι γκει στο μυαλό του. Με ρώτησε αν τα έχω με τον "κολλητό" του είπα ναι. Τελικά καταλήξαμε να πλακωθεί με τον πατέρα μου ο οποίος πήρε το μέρος μου και πλακώθηκαν άσχημα.

Τα είπε στον πατέρα του κολλητού. Κατέληξαν πως αν πάψουμε να κάνουμε παρέα θα ξαναμπούμε στον σωστο δρόμο.

Εννοείται πως βρισκόμαστε απλά κρυφά και έξω.

Αλλά λέω ρε γαμώτο μου, γιατί να γίνεται όλο αυτό; Προσπαθώ να βρω μια λύση. Δεν θα το δεχτούν ποτέ φοβάμαι. Σκέφτομαι να την κάνω μαζί του και να πανε να..

[Tsoufis1989]

Εγώ το μόνο που θα σ ευχηθώ είναι καλή δύναμη και καλή υπομονη

[Diana1982]

Προσπάθησε να είσαι ήπιος με τους γονείς σου.
Το να έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου μόνο σε καλό θα σε βγάλει.
Μπορείς να εξηγήσεις στους γονείς σου ότι όποιος είναι γκέι ούτε άρρωστος είναι ούτε χρειάζεται να εκδίδεται.

Είσαι μικρός ακόμα δε χρειάζεται να τα τινάξεις όλα στον αέρα,να είσαι διακριτικός με τις κινήσεις σου.

Όσον αφορά τον φίλο σου,τα πράγματα στο σπίτι του είναι πολύ άσχημα και κανονικά ο πατέρας του χρειάζεται καταγγελία...η μάνα του τί ρόλο παίζει σε όλο αυτό;

Εσύ τί σκέφτεσαι να κάνεις στη ζωή σου;θα σπουδάσεις;

[Babis1974]

Προσπάθησε να είσαι ήπιος με τους γονείς σου.
Το να έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου μόνο σε καλό θα σε βγάλει.
Μπορείς να εξηγήσεις στους γονείς σου ότι όποιος είναι γκέι ούτε άρρωστος είναι ούτε χρειάζεται να εκδίδεται.

Είσαι μικρός ακόμα δε χρειάζεται να τα τινάξεις όλα στον αέρα,να είσαι διακριτικός με τις κινήσεις σου.

Όσον αφορά τον φίλο σου,τα πράγματα στο σπίτι του είναι πολύ άσχημα και κανονικά ο πατέρας του χρειάζεται καταγγελία...η μάνα του τί ρόλο παίζει σε όλο αυτό;

Εσύ τί σκέφτεσαι να κάνεις στη ζωή σου;θα σπουδάσεις;

Μπραβο σου diana ...τι ωραια συμβουλη ...ειλικρινα ..ηθελα ν στο πω ...μπραβο σου .....

[Remedy]

πριν "την κανεις", φροντισε να εχεις τα εφοδια για να στηριξεις τον εαυτο σου και να μην πεσεις στην αναγκη τους.
δηλαδη, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥ οικονομικα.
απ οπου κι αν το πιασεις, ολα εκει καταληγουν.
οταν εχεις την ανεξαρτησια σου, δεν εχεις αναγκη κανεναν.

εισαι ηδη ενηλικος, αλλα το να κανεις ο,τι γουσταρεις και να μην πεφτεις σε εκβιασμους των γονιων, προυποθετει οικονομικη ανεξαρτησια.
αν το προγραμμα σου ειναι να σπουδασεις, ή να μαθεις καποια τεχνη, κανε πρωτα αυτο. μην βαλεις τρικλοποδια στον εαυτο σου και βολοδερνεις μετα μια ζωη...

τα "γιατι" να ναι ετσι ο κοσμος, ειναι λογικα, αλλα ματαια... δυστυχως, "ετσι" ειναι ο κοσμος.
δεν ειναι ολοι προοδευτικοι, δεν εχουν ολοι τις αποψεις μας, δεν στηριζουν ολοι τις επιλογες μας. ο καθενας εχει του #@%$#@ του τον χαβα.
τι κανουμε εμεις; προσπαθουμε να τους αλλαξουμε μυαλα;;; ΟΧΙ! ειδικα αν ειναι μεγαλοι ανθρωποι. ειναι ματαιο και εξοντωτικο.
προσπαθουμε την δικη μας ζωη να φιαξουμε, με δικες μας επιλογες σαν περιγυρο ανθρωπων, που ειναι οπως μας ταιριαζουν κι οχι οπως η καθε κατινα εκει εξω...

ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ..

[nemo]

Θέλω να μοιραστώ με κάποιον την ιστορία μου


Είμαι 18 χρονών και μένω με τους γονείς μου. Καλές σχέσεις με την μητέρα μου, με τον πατέρα μου έτσι και έτσι. Έχω και έναν αδερφό που είναι το αιώνιο στήριγμα μου. Δεν του είχα μιλήσει για μενα το ήξερε όμως. Μια μέρα λέω ας του το πω. Μου λέει πως το ξέρει σχεδόν πριν το μάθω εγώ. Επίσης ξέρει και για το boyfriend.

Τα έχω με τον κολλητό μου. Συμμαθητές και μαζί ανακαλύψαμε για το τι μας αρέσει.Αγαπηθήκαμε πολυ, μας ένωσαν οι δυσκολίες. Αντιμετωπίζουμε διαφορετικά θέματα (πέραν το κοινό θέμα της ομοφοβίας). Αυτός βασικά έχει έναν κακοποιητικό πατέρα που τον δέρνει. Είναι αλκοολικός και αμόρφωτος. Ευτυχώς τώρα το χει ελαττώσει. Είναι πιο ευαίσθητος από μενα. Μοιάζει ζόρικος αλλά μέσα του είναι διαλυμένος. Κοροϊδεύει τον εαυτό του ότι δεν είναι γκει, μέχρι και σχέσεις υποτίθεται κάνει. Στην αρχή θύμωνα. Τώρα ξέρω πως απλά αποφεύγει να δει μια αλήθεια που δεν αντέχει να δει. Λέει πως μόνο μαζί μου νιώθει φυσιολογικός.

Εμένα πάλι δεν με ένοιαξε και ποτέ. Προσπαθούσα να το κρύβω από τους άλλους, όχι από εμένα.

Το δωμάτιο μου είναι το καταφύγιο μας. Όταν σάλευε τελείως ο πατέρας του πριν αρκετά χρόνια κοιμόταν αυτός και η μάνα του σε εμάς.

Ο πατέρας μου ψιλιαζόταν ότι είμαι γκει. Βλέπαμε όλοι μαζί μια σειρά, το μαέστρο με ένα θέμα που ταυτίστηκα. Αυτή η ιστορία με έκανε κομμάτια. Έχω κλάψει τόσο. Έδειχνε βιώματα που είχα και φοβήθηκα μην δείξει και το μέλλο, ειδικά με τον πατέρα του. Επίσης με έκανε να έχω την αυταπάτη ότι θα τους πω πως ειμαι γκει και όλα καλά.

Η μητέρα μου με θεωρεί άρρωστο, με λυπάται. Ο πατέρας θεωρεί πως θα καταλήξω να εκδίδομαι γιατί αυτό κάνουν οι γκει στο μυαλό του. Με ρώτησε αν τα έχω με τον "κολλητό" του είπα ναι. Τελικά καταλήξαμε να πλακωθεί με τον πατέρα μου ο οποίος πήρε το μέρος μου και πλακώθηκαν άσχημα.

Τα είπε στον πατέρα του κολλητού. Κατέληξαν πως αν πάψουμε να κάνουμε παρέα θα ξαναμπούμε στον σωστο δρόμο.

Εννοείται πως βρισκόμαστε απλά κρυφά και έξω.

Αλλά λέω ρε γαμώτο μου, γιατί να γίνεται όλο αυτό; Προσπαθώ να βρω μια λύση. Δεν θα το δεχτούν ποτέ φοβάμαι. Σκέφτομαι να την κάνω μαζί του και να πανε να..

Καλημερα ειναι πολυ φυσιολογικη η αντιδραση ,οσο προοδευτικοι και να το παιζουμε ,οταν αυτο συμβαινει μεσα στο ιδιο μας το σπιτι δυσκολευομαστε αρκετα .

Εχει να κανει με την ανθρωπινη φυση και με την πεποίθηση μερικων ΤΙ θα πει ο κοσμος .

Να τους δωσεις χωρο και χρονο ,μεσα απο τις δικες σου πραξεις που θα εμπνέουν σεβασμο και οχι αυτα τα δημοσια ξεφτιλικια που βλεπουμε πλεον με παρελασεις ,θα δεις οτι θα το αποδεχτουν .

Σε αγαπανε απλα ειναι σοκαρισμενοι και πρεπει να δουν πως θα το διαχιεριστουν .
Ολοι οι γονεις τα παιδια μας καλα θελουμε να τα βλεπουμε και εγω δεν σου το κρυβω αν το παιδι μου αργοτερα ερθει και μου πει κατι τετοιο θα σοκαριστω θα στεναχωρηθω αλλα μεχρι εκει ,αν βλεπω οτι ειναι καλα θα ειμαι διπλα του ,η αγαπη μας δεν αλλαζει απλα θελουμε και εμεις τον χρονο μας .

Να τους μιλας και να τους δειχνεις οτι τους χρειαζεσαι τους γονεις σου .

[cerulian_blue]

Προσπάθησε να είσαι ήπιος με τους γονείς σου.
Το να έχεις καλές σχέσεις με τους γονείς σου μόνο σε καλό θα σε βγάλει.
Μπορείς να εξηγήσεις στους γονείς σου ότι όποιος είναι γκέι ούτε άρρωστος είναι ούτε χρειάζεται να εκδίδεται.

Είσαι μικρός ακόμα δε χρειάζεται να τα τινάξεις όλα στον αέρα,να είσαι διακριτικός με τις κινήσεις σου.

Όσον αφορά τον φίλο σου,τα πράγματα στο σπίτι του είναι πολύ άσχημα και κανονικά ο πατέρας του χρειάζεται καταγγελία...η μάνα του τί ρόλο παίζει σε όλο αυτό;

Εσύ τί σκέφτεσαι να κάνεις στη ζωή σου;θα σπουδάσεις;

Η μάνα του είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος που έχει περάσει δύσκολα από αυτό το πράγμα που έτυχε να είναι άντρας της και που δεν χρειάστηκε ποτέ να αποδεχτεί πως ο γιος της ήταν γκει, γιατί ήταν ο γιος της και όλα τα άλλα ήταν δευτερεύοντα. Πάντα λίγο πολύ ήξερε για μας.

Εγώ φέτος έδωσα πανελλήνιες (ένα μάθημα έχω ακόμα να δώσω). Πιστεύω πήγα καλά. Θα κάνω προετοιμασία για να μπω σε δραματική όμως, αλλά θα το ακολουθήσω μόνο αν μπορέσω να μπω σε σχολή του εθνικο ή στο κρατικό. Δεν θα κάνω βεβιασμένες κινήσεις, προσπαθώ να σχεδιάσω κάτι που να μας βγάλει κάπου.

[cerulian_blue]

πριν "την κανεις", φροντισε να εχεις τα εφοδια για να στηριξεις τον εαυτο σου και να μην πεσεις στην αναγκη τους.
δηλαδη, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΟΥ οικονομικα.
απ οπου κι αν το πιασεις, ολα εκει καταληγουν.
οταν εχεις την ανεξαρτησια σου, δεν εχεις αναγκη κανεναν.

εισαι ηδη ενηλικος, αλλα το να κανεις ο,τι γουσταρεις και να μην πεφτεις σε εκβιασμους των γονιων, προυποθετει οικονομικη ανεξαρτησια.
αν το προγραμμα σου ειναι να σπουδασεις, ή να μαθεις καποια τεχνη, κανε πρωτα αυτο. μην βαλεις τρικλοποδια στον εαυτο σου και βολοδερνεις μετα μια ζωη...

τα "γιατι" να ναι ετσι ο κοσμος, ειναι λογικα, αλλα ματαια... δυστυχως, "ετσι" ειναι ο κοσμος.
δεν ειναι ολοι προοδευτικοι, δεν εχουν ολοι τις αποψεις μας, δεν στηριζουν ολοι τις επιλογες μας. ο καθενας εχει του #@%$#@ του τον χαβα.
τι κανουμε εμεις; προσπαθουμε να τους αλλαξουμε μυαλα;;; ΟΧΙ! ειδικα αν ειναι μεγαλοι ανθρωποι. ειναι ματαιο και εξοντωτικο.
προσπαθουμε την δικη μας ζωη να φιαξουμε, με δικες μας επιλογες σαν περιγυρο ανθρωπων, που ειναι οπως μας ταιριαζουν κι οχι οπως η καθε κατινα εκει εξω...

ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΤΟΥΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ..

Αυτό που λες είναι στο μυαλό μου. Προσπαθώ να κάνω κάτι που να βγάζει νόημα και για μενα και για τον φίλο μου. Οπότε σκέφτομαι.