Ο αυτιστικός ξάδερφός μου

[Kalamaras]

Γράφτηκα εδώ για να μοιραστώ τις ανησυχίες μου για τον ξάδερφο μου. Είμαστε 34 χρονών και οι 2, με λίγες μέρες διαφορά από την γέννηση μας. Τον αγαπάω και τον νοιάζομαι περισσότερο απο οποιονδήποτε και είναι φοβερό παιδί. Ο φόβος μου είναι ότι ενώ είναι πανέξυπνος και πολύ ικανό άτομο, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να είναι 100% ανεξάρτητος. Πηγαινοέρχομαι στο εξωτερικό λόγω δουλειάς και είχα πρόταση να μείνω εκεί μόνιμα. Δεν είμαι σίγουρος αν θα το κάνω, παρότι έχω φίλους εκεί και οι ντόπιοι είναι φοβεροί (Σκωτία) γιατί σε μεγάλο βαθμό φοβάμαι να τον αφήσω μόνο του.

Όπως προείπα είναι ένα πανέξυπνο παιδί με διδακτορικό στον τομέα του και δουλεύει σε καλή δουλειά. Θυμάται τα πάντα ότι και να του πεις. Ξέρει επίσης τα πάντα από άκυρα θέματα αφού του λέω πήγαινε στον εκατομμυριούχο να γίνουμε πλούσιοι ρε παιδί μου. Είναι όμορφο παιδί, του αρέσει το γυμναστήριο. Αν δεν είχε τις ιδιαιτερότητές του πιστεύω θα είχε σίγουρα σχέση ή παντρευτεί.

Έχει διάγνωση αυτισμού από το λύκειο. Δεν ξέρω αν έχει κάνει κάτι τότε. Απλά θυμάμαι σαν ανάμνηση ότι είχε πάει σε ψυχολόγο.

Τα προβλήματά του είναι ότι
1)δεν του αρέσει να τον αγγίζουν. Εγώ που είμαι ο πιο κοντινός του άνθρωπος θα με "φιλήσει" εννοώντας ότι θα ακουμπήσει το μάγουλο του στο δικό μου δεν μπορεί να φιλήσει. Χειραψία δεν θα κάνει για κανένα λόγο, αλλά ίσως σε χτυπήσει λίγο στον ώμο. Το πιο ακραίο που έχω κάνει μαζί του είναι να κοιμηθώ μαζί του σε διακοπές που δεν θα φρικάρει αν τον ακουμπήσεις, ίσως ούτε αν τον κάνω αγκαλιά. ΑΛΛΑ αν τον ακουμπήσεις απότομα μπορεί να τραβηχτεί τόσο που να πέσει κάτω από την τρομάρα του.

2)Τρελαίνεται με τους ήχους. Εξοργίζεται. Όχι με την μουσική, αλλά αν κάνεις θόρυβο με ένα ντουλάπι, αν μιλάς δυνατά, με ήχους από μηνύματα κτλ
3)Δεν μπορεί να μιλήσει εύκολα στο τηλέφωνο για διεκπεραιωτικούς σκοπούς. Να πάρει υπηρεσία να ρωτήσει κάτι πχ. Θα παιδευτεί απίστευτα. Δεν μπορεί καθόλου εύκολα να ανοίξει σε ντελιβερι, παραλαβή κτλ.
4) Δεν βγαίνει από το σπίτι εύκολα. Θα κάνει την ρουτίνα του αλλά είναι τελείως μόνος. Δεν έχει κάνει ποτέ σχέση. Δεν ξέρω καν αν θέλει σεξ ή οτιδήποτε, δεν θέλω να τον πιέσω (γονείς δεν έχει)

5) Δαγκώνει. Δεν έχω προσδιορίσει ακριβώς τον λόγο. Εκεί που κάθομαι θα με δαγκώσει. Δεν το κάνει για να σε πονέσει. Σαν να είναι ένας εξωλεκτικός τρόπος για να σου πει σε συμπαθώ αλλά ταυτόχρονα και μια παρόρμηση. Τον κάνω αγκαλιά και ξέρω θα με δαγκώσει. Τις πράλλες καθόμασταν βλέπαμε κάτι στην βιβλιοθήκη του, φορούσα βερμούδα που μου είχε τραβηχτεί λίγο πάνω από το γόνατο. Αυτός καθόταν στο πάτωμα (εκεί κάθεται γενικά) εγώ στην καρέκλα του γραφείου του και τσακ με δάγκωσε. Σε μελανιάζει για πλάκα. Δεν το κάνει για κακό αλλά ξέρω δεν το ελέγχει. Μπορεί να του ζητήσει συγγνώμη. Πάντα φοβόμουν μην το κάνει σε ξένο, ακόμα δεν το χει κάνει.
6) Χάνεται πολύ εύκολα. Ενώ έχει μνήμη σε όλα, δεν έχει προσανατολισμό. Τον αφήνεις 10 μέτρα από το σπίτι του και μπορεί να χαθεί.

Όλα αυτά τα χρόνια κάπως τον φροντίζω. Γιατί είναι χρυσό παιδί και το νιώθω χρέος μου. Όχι ότι μου το επιβάλλει κάποιος, από μέσα μου πηγάζει αυτό. Φοβάμαι ότι αν φύγω θα τα παίξει τελείως.

[axl100]

Αφου δουλευει, ας παρει οικιακη βοηθο να τον φροντιζει.

[KleinosBrekias]

Αγαπητε Θεματοθετη .
Ο αυτισμος του ξαδερφου σου ηταν ειναι και θα ειναι παντα παρων . Εφτασες 34 χρονων για να αρχισεις τη προσπαθεια να κατανοησεις τις ιδιαιτερες συμπεριφορες ενος αυτιστικου . Αργησες λιγο . Εκτος αν το ιδιο μηνυμα το εχεις γραψει παλαιοτερα καπου αλλου .
Ειναι σα να ανακαλυψες την Αμερικη αλλα δεν ξερεις κατα που πεφτει . Μεσα απο τις φοβιες σου τον κρινεις . Ειναι πολυ δυσαρεστο μονο για αυτον οτι δεν εχει γονεις . Μην συμπεριφερεσαι κατι που δεν εισαι ή δε θα γινεις στον αλλο . Μην προσπαθεις να ερμηνευσεις τιποτα απολυτως . Γιατι θα σφαλλεις καποια στιγμη . Το οτι δαγκωνει μονο εσενα ειναι συμβολικο για τον ξαδερφο σου . Δε συμφωνει με το ρολο σου . Ο αυτιστικος ειναι συναισθηματικα ευφυης , δε καταπιανεται με κοινοτυπες χειρονομιες . Και μαλλον ηρθε η ωρα να αποχαιρετησεις την αποστολη σου .

Με πολλη αγαπη , ο αντισυμβατικος τρελος του forum .

[Diana1982]

Θα συμφωνήσω με το παραπάνω μνμ....καταλαβαίνω ότι τον αγαπάς και θέλεις να τον φροντίσεις,αλλά δυστυχώς δε γίνεται να γίνεις η νταντά του....έχεις υποχρέωση να κοιτάξεις την δική σου ζωή πρώτα!

Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν υπάρχει πρόνοια για τα αυτιστικλα άτομα και γενικά ο σώσων εαυτόν σωθείτω,οπότε αφού δουλεύει μπορεί να ζήσει ανεξάρτητος....εσύ απλά κράτα μία επαφή μαζί του,σίγουρα θα του φανεί η απουσία σου,αλλά δεν έχεις γεννηθεί για κέτι τέτοιο...

Μπράβο σου όμως που έχεις τέτοιες ευαισθησίες...πρέπει να είσαι καλό παιδί!καλη συνέχεια στη ζωή σου!

[Remedy]

Γράφτηκα εδώ για να μοιραστώ τις ανησυχίες μου για τον ξάδερφο μου. Είμαστε 34 χρονών και οι 2, με λίγες μέρες διαφορά από την γέννηση μας. Τον αγαπάω και τον νοιάζομαι περισσότερο απο οποιονδήποτε και είναι φοβερό παιδί. Ο φόβος μου είναι ότι ενώ είναι πανέξυπνος και πολύ ικανό άτομο, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να είναι 100% ανεξάρτητος. Πηγαινοέρχομαι στο εξωτερικό λόγω δουλειάς και είχα πρόταση να μείνω εκεί μόνιμα. Δεν είμαι σίγουρος αν θα το κάνω, παρότι έχω φίλους εκεί και οι ντόπιοι είναι φοβεροί (Σκωτία) γιατί σε μεγάλο βαθμό φοβάμαι να τον αφήσω μόνο του.

Όπως προείπα είναι ένα πανέξυπνο παιδί με διδακτορικό στον τομέα του και δουλεύει σε καλή δουλειά. Θυμάται τα πάντα ότι και να του πεις. Ξέρει επίσης τα πάντα από άκυρα θέματα αφού του λέω πήγαινε στον εκατομμυριούχο να γίνουμε πλούσιοι ρε παιδί μου. Είναι όμορφο παιδί, του αρέσει το γυμναστήριο. Αν δεν είχε τις ιδιαιτερότητές του πιστεύω θα είχε σίγουρα σχέση ή παντρευτεί.

Έχει διάγνωση αυτισμού από το λύκειο. Δεν ξέρω αν έχει κάνει κάτι τότε. Απλά θυμάμαι σαν ανάμνηση ότι είχε πάει σε ψυχολόγο.

Τα προβλήματά του είναι ότι
1)δεν του αρέσει να τον αγγίζουν. Εγώ που είμαι ο πιο κοντινός του άνθρωπος θα με "φιλήσει" εννοώντας ότι θα ακουμπήσει το μάγουλο του στο δικό μου δεν μπορεί να φιλήσει. Χειραψία δεν θα κάνει για κανένα λόγο, αλλά ίσως σε χτυπήσει λίγο στον ώμο. Το πιο ακραίο που έχω κάνει μαζί του είναι να κοιμηθώ μαζί του σε διακοπές που δεν θα φρικάρει αν τον ακουμπήσεις, ίσως ούτε αν τον κάνω αγκαλιά. ΑΛΛΑ αν τον ακουμπήσεις απότομα μπορεί να τραβηχτεί τόσο που να πέσει κάτω από την τρομάρα του.

2)Τρελαίνεται με τους ήχους. Εξοργίζεται. Όχι με την μουσική, αλλά αν κάνεις θόρυβο με ένα ντουλάπι, αν μιλάς δυνατά, με ήχους από μηνύματα κτλ
3)Δεν μπορεί να μιλήσει εύκολα στο τηλέφωνο για διεκπεραιωτικούς σκοπούς. Να πάρει υπηρεσία να ρωτήσει κάτι πχ. Θα παιδευτεί απίστευτα. Δεν μπορεί καθόλου εύκολα να ανοίξει σε ντελιβερι, παραλαβή κτλ.
4) Δεν βγαίνει από το σπίτι εύκολα. Θα κάνει την ρουτίνα του αλλά είναι τελείως μόνος. Δεν έχει κάνει ποτέ σχέση. Δεν ξέρω καν αν θέλει σεξ ή οτιδήποτε, δεν θέλω να τον πιέσω (γονείς δεν έχει)

5) Δαγκώνει. Δεν έχω προσδιορίσει ακριβώς τον λόγο. Εκεί που κάθομαι θα με δαγκώσει. Δεν το κάνει για να σε πονέσει. Σαν να είναι ένας εξωλεκτικός τρόπος για να σου πει σε συμπαθώ αλλά ταυτόχρονα και μια παρόρμηση. Τον κάνω αγκαλιά και ξέρω θα με δαγκώσει. Τις πράλλες καθόμασταν βλέπαμε κάτι στην βιβλιοθήκη του, φορούσα βερμούδα που μου είχε τραβηχτεί λίγο πάνω από το γόνατο. Αυτός καθόταν στο πάτωμα (εκεί κάθεται γενικά) εγώ στην καρέκλα του γραφείου του και τσακ με δάγκωσε. Σε μελανιάζει για πλάκα. Δεν το κάνει για κακό αλλά ξέρω δεν το ελέγχει. Μπορεί να του ζητήσει συγγνώμη. Πάντα φοβόμουν μην το κάνει σε ξένο, ακόμα δεν το χει κάνει.
6) Χάνεται πολύ εύκολα. Ενώ έχει μνήμη σε όλα, δεν έχει προσανατολισμό. Τον αφήνεις 10 μέτρα από το σπίτι του και μπορεί να χαθεί.

Όλα αυτά τα χρόνια κάπως τον φροντίζω. Γιατί είναι χρυσό παιδί και το νιώθω χρέος μου. Όχι ότι μου το επιβάλλει κάποιος, από μέσα μου πηγάζει αυτό. Φοβάμαι ότι αν φύγω θα τα παίξει τελείως.

απο την στιγμη που εχει τοσο προχωρημενες σπουδες και δουλευει κανονικα, σε καλη δουλεια, σημαινει οτι εχει ΠΟΛΥ υψηλη λειτουργικοτητα... ειδικα, λογω της δουλειας... θελει σημαντικες δεξιοτητες για να εχεις και να διατηρεις μια μονιμη δουλεια και μαλιστα καλη. γιατι να μην τα καταφερει και μονος; αφου δεν μενετε μαζι, γιατι ανησυχεις; πως καταφερνει να ζει μονος; επειδη εχεις την εννοια του;

λες, δεν εχει γονεις.
απο τι ηλικια δεν εχει γονεις;
αδερφια, δεν εχει; θεια, θειο; δεν επικοινωνει με κανεναν;
ειναι 34, οχι 14. τα εχει καταφερει πολυ καλα μεχρι τωρα. γιατι να κολλησει;

υ.γ. αυτο με τις αγκαλιες δεν το καταλαβα , για να ειμαι ειλικρινης. γιατι να κανεις αγκαλιες και να κοιμασαι μαζι, με εναν ανδρα 34 χρονων που δεν τα 'χετε;

[asperger39]

τυχεροι οσοι αυτιστικοι εχουν ανθρωπους να τους ΝΟΙΆΖΟΝΤΑΙ να τους νιωθουν να ειναι ΔΙΠΛΑ τους κι οχι ΑΠΕΝΑΝΤΙ τους !!

[ΑΧΒΑΧ]

τυχεροι οσοι αυτιστικοι εχουν ανθρωπους να τους ΝΟΙΆΖΟΝΤΑΙ να τους νιωθουν να ειναι ΔΙΠΛΑ τους κι οχι ΑΠΕΝΑΝΤΙ τους !!

όλοι όσοι έχουν άνθρωπο να τους νοιάζεται είναι τυχεροί.

Εδώ υπάρχει μια υπέρμετρη αγάπη για τον ξάδερφο. Για να σπούδασε και να έχει δουλειά μπορεί να τα καταφέρει μόνος του πως γίνεται να χαθεί ? Σαν γάτα δείχνει συμπάθεια με δάγκωμα... Οι θόρυβοι και οι δημόσιες υπηρεσίες τρομάζουν ως ένα βαθμό όλο τον κόσμο θέλει υπομονή για να ανταπεξέλθεις. Βασίζεται πάνω σου για τα δύσκολα. Όσο για τον προσανατολισμό λένε πως οι γυναίκες έχουν διαφορετικό εγκέφαλο από τους άνδρες σκέφτονται διαφορετικά και το τμήμα που επηρεάζει την αντίληψη του χώρου υπολειτουργεί, ίσως και ο ξάδερφος να έχει διαφορετικό τρόπο σκέψης και να μην μπορεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του και να διαχειριστεί τις επικοινωνίες με αγνώστους.
Εγώ θα σου έλεγα να κοιτάξεις το καλύτερο για εσένα και μπορείς να έχει επικοινωνία με τον ξάδερφο από απόσταση .

[asperger39]

ΑΧΒΑΧ σωστο κι αυτο που λες κι δες αντιφαση ?? ο τυπος ειναι αριστουχος δουλευει και ομως φερεται σα 5χρονο που αυτα κανουν οτι νανε για να δειξουν οτι ζητανε τη προσοχη . αυτο μπερδευτει αυτους που ειν γυρο κι λεν ρε τρελος τρελη ειναι η λεν α μας δουλεια αφου μια χαρα ειναι τι παθαινει ξαφνικα ?? ο αυτισμος ειν περιπλοκο πραγμα σε κανει η να φαίνεσαι χαζος σα εμφανιση με μυαλο που εκπλήσσει οποιον τυχει κι κατσει να μιλησει με αυτον η ο αλλος βλεπει εναν τυπο λειτουργικο σε γενικες γραμμες που λεει ρε παιδια δυσκολευομαι σε παρα πολλα κι οι αλλοι λεν ασε μας ρε φιλε απλα εισαι δυστροπος τεμπελης πεισματαρης κι τετοια .

[Kalamaras]

Για κάποιο λόγο η παράθεση δεν φαίνεται να λειτουργεί οπότε θα απαντήσω με το @

@axl10 δεν είναι το πρόβλημα του η ακαταστασία

@KleinosBrekias δεν νομίζω πως κατάλαβες αυτό που ήθελα να πω το οποίο είναι ότι ανησυχώ πως θα μπορούσε να συνεχίσει χωρίς εμένα

@Diana1982 Κάπως έτσι ήμασταν τα διαστήματα που έλειπα απλώς ήταν αρκετά μικρά χρονικά και δεν το ένιωθα τόσο. Υπάρχουν φορές που μπορούσε να επικοινωνήσει τις ανάγκες του και απλά αποφεύγει. Πχ αν χρειαστεί γιατρό πρέπει να τον πας σηκωτό δεν πρόκειται να πάει μόνος του.

@Remedy Είναι πολύ έξυπνος και πολύ ικανός δεν έχω φόβο ότι θα μείνει χωρίς δουλειά. Γενικότερα όταν είναι στην δουλειά θεωρώ πως είναι άλλος άνθρωπος. Σαν να λέει τώρα είμαι ο τάδε δεν είμαι ο "εαυτός" μου. Τα με έντονα γράμματα λογικά θες να πεις ότι είμαστε μεγάλοι. Ναι είμαστε αλλά αυτός σε κάποια θέματα είναι πολύ μικρός. Το ότι προσέχει τον εαυτό του και γυμνάζεται πάει στο ότι θα μπορούσε στο εμφανησιακό κομμάτι τουλάχιστον να βρει μια κοπέλα. Θέλει όμως μια χρονική επένδυση. Πρέπει να ξεπεράσεις τις δυσκολίες που έχει και από κάτω είναι ένας άνθρωπος που αξίζει και θα σου σταθεί αλλά ποτέ δεν έχει συμβεί να ασχοληθεί κάποια περισσότερο, στον βαθμό που εγώ μπορώ να γνωρίζω.

Οι γονείς δεν ζουν από τότε που πήγαινε λύκειο στην ουσία μαζί μας μεγάλωνε. Αδερφός ούτε καν, θειοι οι γονείς μου που ζουν πλέον στο χωριό.

για τις αγκαλιές μάλλον εγώ δεν το έγραψα καλά γιατί φάνηκε συνέχεια του κρεβατιού. Εννοώ αν τύχει να κοιμηθείς μαζί του σε διακοπές (πχ όταν κατεβαίνουμε χωριό δεν έχουμε κρεβάτια ξεχωριστά για όλους). Για αγκαλιά σε ευρύτερο και πιο μπερδεμένο πλαίσιο. Ορισμένες φορές (θα το πω όπως το σκέφτομαι) τον πιάνει τρέλα. Μπορεί να τρέχει πάντω κάτω στο σπίτι, να πηδάει, να κάνει φασαρία. Κάπως τον "ακινητοποιώ" /αγκαλιάζω. Τότε τρήζει τα δόντια του και εκεί πέφτει δάγκωμα.
Και για αυτό που είπες ότι μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει, καμία αντίρρηση συμφωνώ. Αλλά τον έχω ζήσει σε κάποιες πολύ άσχημες στιγμές και φοβάμαι αν έρθει μια άσχημη στιγμή και είναι μόνος του οι αντιδράσεις του θα είναι απρόβλεπτες. Θα μου πεις και Αθήνα να είσαι θα σαι συνέχεια μαζί του; Όχι..

[asperger39]

φιλε εισαι ανθρωπος πραγματικα λιγοι σημερα νοιάζονται τον συνανθρωπο τους κι συγγενεις παραγκονιζουν αλλους συγγενεις αν δουν κατι σα εμποδιο η προβλημα.εδω το αντιθετο συμβαινει κι αυτο ειναι αξιο επαινου εσυ νιωθεις για τον αδερφό σου σα να σαι γονιος του . αξιες κι ηθος αλλων εποχων ευγε .

[ΑΧΒΑΧ]

Μήπως έχει περίεργα ξεσπάσματα μόνο μαζί σου? όταν αισθάνεται άνετα σε κλειστό περιβάλλον συμπεριφέρεται κάνοντας αφύσικα πράγματα για την ηλικία του μήπως έτσι αποβάλει το άγχος και την πίεση που μαζεύει όταν είναι με ξένους....
Μια δόση αυτισμού έχουμε όλοι μας, μου κάνει εντύπωση να συμπεριφέρεται σωστά με τους ξένους είναι 33 πώς γίνεται να μην κάνει τρέλες μπροστά σε ξένους ?
Πολλοί έχουν φοβίες με γιατρούς και δεν θέλουν να περάσουν ούτε από έξω.

[Kalamaras]

Μήπως έχει περίεργα ξεσπάσματα μόνο μαζί σου? όταν αισθάνεται άνετα σε κλειστό περιβάλλον συμπεριφέρεται κάνοντας αφύσικα πράγματα για την ηλικία του μήπως έτσι αποβάλει το άγχος και την πίεση που μαζεύει όταν είναι με ξένους....
Μια δόση αυτισμού έχουμε όλοι μας, μου κάνει εντύπωση να συμπεριφέρεται σωστά με τους ξένους είναι 33 πώς γίνεται να μην κάνει τρέλες μπροστά σε ξένους ?
Πολλοί έχουν φοβίες με γιατρούς και δεν θέλουν να περάσουν ούτε από έξω.

Στην δουλειά του δεν κάνει περίεργα πράγματα στον βαθμό που μπορώ να ξέρω. Σίγουρα ξέρω πως δεν θέλει πράγματα στο γραφείο του και εκνευρίζεται αν ακουμπήσεις οτιδήποτε. Ξέρω επίσης ότι με τον τρόπο που έχει διευθετήσει το γραφείο του το έχει ώστε να μην έχει οπτική επαφή με κανέναν και το τηλέφωνο του γραφείου του πάντα στο χαμηλό γιατί τον ενοχλεί. Δουλεύει από το σπίτι όσο μπορεί. Παρόλα αυτά δεν τον ενοχλεί η επαφή με κόσμο αλλά δεν θα μιλησει ΠΟΤΕ σε συνέδριο (και ας είναι ο πιο ικανός).

[ΑΧΒΑΧ]

Έχει βρει τρόπο να το ελέγχει, είναι λειτουργικός μπορεί να φροντίζει μόνος του τον εαυτό του. Θα έχει αμηχανία και δεν θέλει να φορτωθεί περισσότερες ευθύνες και άγχος. Όταν έχεις κάποιον να σε ξελασπωσει από τα δύσκολα το εκμεταλλεύεσαι. Αν βρεθεί στην ανάγκη και δεν είσαι δίπλα του πιστεύω πως θα αρχίσει να παίρνει πρωτοβουλίες και θα κοινωνικοποιηθεί περισσότερο.
Η συμπεριφορά ίσως έχει να κάνει και με τους γονείς που έχασε νωρίς.
Υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι χωρίς πρωτοβουλίες που στηρίζονται στους γονείς - σύζυγο και πελαγονουν όταν μείνουν μόνοι τους. Αν δεν είσαι παρατηρητικός φοβάσαι πως θα χαθείς και σε διαδρομή που οδηγούσε άλλος και την έκανες δεκάδες φορές.
Όπως και στην διεκπεραίωση υποθέσεων όταν πάρει φωτιά ο πισινός σου και δεν έχεις κάποιον να σε βοηθήσει μια χαρά τα καταφέρνεις, πιθανόν από τον πανικό σου οι γύρο σου να γελάσουν αλλά το συναντάμε καθημερινά. Όποιος βρέθηκε σε νοσοκομείο περιμένοντας ...το ραντεβού του θα έχει δεί ανθρώπους πελαγωμενους ανήσυχους για να βρούν τη σωστή πόρτα και να εξεταστούν μόλις τους φωνάξουν. ( Δεν ξέρω άλλος μου το έκλεισε, πάρε ρώτησε λέει ο συνοδός και πάνε πάνω κάτω, δεν ακούνε ούτε τους υπόλοιπους ασθενείς. Θα ησυχάσουν μόνο αν ο γιατρός η νοσοκόμα τους πει πως είναι στη λίστα με τα ραντεβού!!!

[Remedy]

Για κάποιο λόγο η παράθεση δεν φαίνεται να λειτουργεί οπότε θα απαντήσω με το @

@axl10 δεν είναι το πρόβλημα του η ακαταστασία

@KleinosBrekias δεν νομίζω πως κατάλαβες αυτό που ήθελα να πω το οποίο είναι ότι ανησυχώ πως θα μπορούσε να συνεχίσει χωρίς εμένα

@Diana1982 Κάπως έτσι ήμασταν τα διαστήματα που έλειπα απλώς ήταν αρκετά μικρά χρονικά και δεν το ένιωθα τόσο. Υπάρχουν φορές που μπορούσε να επικοινωνήσει τις ανάγκες του και απλά αποφεύγει. Πχ αν χρειαστεί γιατρό πρέπει να τον πας σηκωτό δεν πρόκειται να πάει μόνος του.

@Remedy Είναι πολύ έξυπνος και πολύ ικανός δεν έχω φόβο ότι θα μείνει χωρίς δουλειά. Γενικότερα όταν είναι στην δουλειά θεωρώ πως είναι άλλος άνθρωπος. Σαν να λέει τώρα είμαι ο τάδε δεν είμαι ο "εαυτός" μου. Τα με έντονα γράμματα λογικά θες να πεις ότι είμαστε μεγάλοι. Ναι είμαστε αλλά αυτός σε κάποια θέματα είναι πολύ μικρός. Το ότι προσέχει τον εαυτό του και γυμνάζεται πάει στο ότι θα μπορούσε στο εμφανησιακό κομμάτι τουλάχιστον να βρει μια κοπέλα. Θέλει όμως μια χρονική επένδυση. Πρέπει να ξεπεράσεις τις δυσκολίες που έχει και από κάτω είναι ένας άνθρωπος που αξίζει και θα σου σταθεί αλλά ποτέ δεν έχει συμβεί να ασχοληθεί κάποια περισσότερο, στον βαθμό που εγώ μπορώ να γνωρίζω.

Οι γονείς δεν ζουν από τότε που πήγαινε λύκειο στην ουσία μαζί μας μεγάλωνε. Αδερφός ούτε καν, θειοι οι γονείς μου που ζουν πλέον στο χωριό.

για τις αγκαλιές μάλλον εγώ δεν το έγραψα καλά γιατί φάνηκε συνέχεια του κρεβατιού. Εννοώ αν τύχει να κοιμηθείς μαζί του σε διακοπές (πχ όταν κατεβαίνουμε χωριό δεν έχουμε κρεβάτια ξεχωριστά για όλους). Για αγκαλιά σε ευρύτερο και πιο μπερδεμένο πλαίσιο. Ορισμένες φορές (θα το πω όπως το σκέφτομαι) τον πιάνει τρέλα. Μπορεί να τρέχει πάντω κάτω στο σπίτι, να πηδάει, να κάνει φασαρία. Κάπως τον "ακινητοποιώ" /αγκαλιάζω. Τότε τρήζει τα δόντια του και εκεί πέφτει δάγκωμα.
Και για αυτό που είπες ότι μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει, καμία αντίρρηση συμφωνώ. Αλλά τον έχω ζήσει σε κάποιες πολύ άσχημες στιγμές και φοβάμαι αν έρθει μια άσχημη στιγμή και είναι μόνος του οι αντιδράσεις του θα είναι απρόβλεπτες. Θα μου πεις και Αθήνα να είσαι θα σαι συνέχεια μαζί του; Όχι..

δεν στο λεω για την πιθανη ανησυχια σου οτι θα μεινει χωρις δουλεια, αλλα για να σου θυμισω, οτι οταν καποιος τα καταφερνει ΤΟΣΟ καλα σε δουλεια και σπουδες, τα καταφερνει και σε πολλα αλλα πραγματα.
οπως και για την ηλικια δεν στο λεω για να σου πω οτι δεν ειστε μικροι, για να σου πω οτι εχει διανυσει πορεια μεχρι τα 34, οποτε τα πραγματα δειχνουν οτι μπορει και να προχωρησει μονος αν χρειαστει, εστω κι αν ζοριστει.
μην ξεχνας οτι ολοι ζοριζομαστε καποτε κι ας μην εχουμε το δικο του προβλημα. κι αυτος εχει δυσκολιες σε αυτα, ενω αλλου εχει μεγαλες ευκολιες.
δειξε εμπιστοσυνη στην προοδο του, πες και στους γονεις να εχουν το νου τους οσο γινεται με τπτ επισκεψεις η τπτ προσκλησει να πηγαινει να τους βλεπει, κι ολα θα πανε καλα...

[axl100]

δεν στο λεω για την πιθανη ανησυχια σου οτι θα μεινει χωρις δουλεια, αλλα για να σου θυμισω, οτι οταν καποιος τα καταφερνει ΤΟΣΟ καλα σε δουλεια και σπουδες, τα καταφερνει και σε πολλα αλλα πραγματα.
οπως και για την ηλικια δεν στο λεω για να σου πω οτι δεν ειστε μικροι, για να σου πω οτι εχει διανυσει πορεια μεχρι τα 34, οποτε τα πραγματα δειχνουν οτι μπορει και να προχωρησει μονος αν χρειαστει, εστω κι αν ζοριστει.
μην ξεχνας οτι ολοι ζοριζομαστε καποτε κι ας μην εχουμε το δικο του προβλημα. κι αυτος εχει δυσκολιες σε αυτα, ενω αλλου εχει μεγαλες ευκολιες.
δειξε εμπιστοσυνη στην προοδο του, πες και στους γονεις να εχουν το νου τους οσο γινεται με τπτ επισκεψεις η τπτ προσκλησει να πηγαινει να τους βλεπει, κι ολα θα πανε καλα...

Δεν ειναι απαραιτητο να τα καταφερνει παντου, αν για παραδειγμα υποκινηται απο εξωτερικους παραγοντες και οταν ειναι μονος βαριεται την ζωη του.