Λαουρα... κανεις δεν μπορει να σε βοηθησει... και πιστεψε με αν υπηρχε τροπος ή ανθρωπος που να μπορει να το κανει θα το ηξερα...
Απλα κλαψε και εσυ μαζυ μου, κλαψε πενθα, παρ το φτιαρι και θαψε τον .. θαψε τον μεσα σου βαθια και αφησε τον εαυτο σου να νιωσει απαισια ... ασε τον εαυτο σου να μελαγχολησει.... και μην φοβασαι καποτε θα ερθει η μερα που θα ξεχασεις ειμαστε βιολογικα προκαθορισμενοι να ξεχναμε... Τωρα απλως αγκαλιασε τον πονο σου και κλαψε μαζυ του.. μονο αυτος μπορει να σε καταλαβει πραγματικα...