Δεν θέλω να ζήσω...

[Ms_Snowhite]

Παιδιά, δεν είμαι στο σπίτι αυτή τη στιγμή. Μόλις τώρα του τηλεφώνησα και του είπα "Δεν με βοηθάς και το σέβομαι, δεν έχουν όλοι τη ψυχική δύναμη να βοηθήσουν κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, ΕΓΩ όμως πρέπει να σταθώ στα πόδια μου και να βοηθήσω τον εαυτό μου γιατί κανείς δεν θα το κάνει κανείς εμένα. Θα ζητήσω ψυχιατρική βοήθεια."
Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι άκουσα. Επί μιάμιση ώρα μου φώναζε και με έβγαλε τον χειρότερο άνθρωπο που υπάρχει. Μερικά από αυτά που μου είπε¨"Δεν το περίμενα να καταλήξεις στα ψυχοφάρμακα" "Πήγαινε και πούλα τη τρέλα σου με άλλους τρελούς" και "Αντί να δουλέψεις θέλεις να κάνεις πολυτελή ζωή όπως οι Αμερικάνοι που πάνε σε ψυχολόγους για τη πλάκα τους"
Λες και ζούμε στο μεσαίωνα! Δεν το πιστεύω ότι ήμουν μαζί του τόσα χρόνια... Όσο όμως μου τα έλεγε όλα αυτά για πρώτη φορά ένιωθα γαλήνια και δυνατή, νίώθω πως για πρώτη φορά εγώ έχω τον έλεγχο στη ζωή μου και δεν μπορεί κανείς να με βγάλει από το δρόμο μου. Το μόνο που θέλω είναι να κρατήσει αυτό το συναίσθημα και να βρω βοήθεια. Μακάρι.

[Φένια]

Ο άνθρωπος είναι αλλού γι' αλλού....!!! Όταν κάποιος σε αγαπάει πραγματικά, έχει τη διάθεση να σε καταλάβει και να σε στηρίξει!!!! Και ειδικά όταν αφορά θέμα υγείας!!! Είναι απαράδεκτος!!! Το να είσαι ευαίσθητος και να πάθεις κατάθλιψη στις μέρες μας με όλα αυτά που βιώνουμε και το άγχος που έχουμε, είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα! Το αφύσικο είναι να είσαι αναίσθητος! Δεν καταλαβαίνει! Τέλος!
Εσύ προχώρα μπροστά! Όπως είπαμε....... Όλα θα πάνε καλά!!!

[Ms_Snowhite]

Το ξέρω Φένια μου, δυστιχώς αυτή ήταν πάντα η αντίδραση του... Έχει κι αυτός τα προβλήματα του, τοω καταλαβαίνω, όμως κι εγώ πρέπει να βοηθήσω τον εαυτό μου, να σώσω τη ζωή μου. Προσπαθεί να με κάνει να νιώσω τύψεις, λέγοντας πως η κατάθλιψη είναι απλά ένα καπρίτσιο για τους αργόσχολους και όχι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Είναι η χειρότερη αντιμετώπιση πιστεύω απέναντι σε κάποιον που βρίσκεται σε αυτή τη κατάσταση, όμως διαβάζοντας τα μηνύματα σας και γνωρίζοντας ότι έχετε περάσει και εσείς από αυτό το στάδιο της κατάθλιψης πέρνω δύναμη. Σκέφτομαι πως αν κάποιος ειδικός μου δείξει το δρόμο ή τον εμπιστευτώ αρκετά για να δεχτώ φαρμακευτική αγωγή θα μπορέσω να σταθώ ξανά στα πόδια μου όπως κι εσείς. Ξέρω πως το πρώτο βήμα είναι το πιο δύσκολο.

[Lou!]

χιονατη να πας οπωσδηποτε να παρεις βοηθεια. οπωσδηποτε. δεν ειναι ντροπη. πολλοι ανθρωποι εχουν περασει καταθλιψη, ειναι πολυ επωδυνη, αλλα θεραπευεται. κ εγω εχω περασει. αν εισαι πολυ χαλια σκεψου κ τα φαρμακα, δεν ειναι κακη ιδεα, ισως σε ανακουφισουν καπως. μετα υπαρχει κ η ψυχοθεραπεια, αλλα θελει πιο πολυ χρονο (κ χρηματα). τα σχολια του φιλου σου ειναι τελειως ακυρα. δεν καταλαβαινει, δεν μπορει να καταλαβει. μερικες πληροφοριες για καταθλιψη μπορεις να διαβασεις εδω!

http://www.psyche.gr/depression.htm

[Φένια]

Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!!!!!!!!!!!!!

[Ms_Snowhite]

Ευχαριστώ Lou! θα το τσεκάρω τώρα. Δεν έχω χρήματα για ψυχοθεραπεία γιατί η κατάθλιψη με έχει καθηλώσει και δεν εργάζομαι αλλά πιστεύω θα βρεθεί η λύση. Μέσα μου βαθιά ξέρω ότι θέλω να ζήσω αλλιώς δεν θα έψαχνα για βοήθεια...

[gus1973]

Ms_Snowhite μπράβο για την άμεση αντίδραση σου!
Το τηλεφώνημα και όλα όσα είπες, θέτουν τις βάσεις για την αρχή του τέλους. Σημαντικά και τα λυτρωτικά συναισθήματα που ένιωσες στη συνέχεια. Είναι εντυπωσιακή η ανταπόκριση σου σε μια σειρά από (όντως συγκινητικά) μηνύματα.
Έχω την εντύπωση ότι μια "οργανωμένη" υποστηρικτική διαδικασία θα σε βοηθούσε σημαντικά!
Ειλικρινά ένα μεγάλο μπράβο από εμένα!
Εύχομαι τα καλύτερα

[Ms_Snowhite]

gus1973 ευχαριστώ πολύ! Ειλικρινά ούτε εγώ πίστευα ότι θα ανταποκρινόμουν έτσι, όμως είμαι εδώ και αρκετή ώρα στο site διαβάζοντας τα μηνύματα σας και μου δίνουν δύναμη για να νιώσω καλύτερα.. Κυρίως γιατί δεν με κρίνετε και μου προσφέρετε αγνά τη βοήθεια σας. Νιώθω ευγνωμοσύνη για αυτό <3 <3 <3 Ξέρω ότι είναι ένα αίσθημα παροδικό αλλά θα προσπαθήσω να γίνω καλά και να διώξω το φόβο και το μίσος που νιώθω για τον εαυτό μου, να με αγαπήσω, αυτό θέλω, και να μην μου κάνω κακό. Οι σκέψεις αυτοκτονίας ήταν πολύ έντονες το τελευταίο διάστημα αλλά προσπαθώ να κρατηθώ, από τη δύναμη που βρίσκω μέσα μου και μόνο γιατί δεν έχω συμπαράσταση από το περιβάλλον μου. Χαμογελάω τώρα γιατί πριν λίγο μπήκα τυχαία σε ένα site οργανωμένης υποστηρικτικής διαδικασίας και σκέφτηκα ότι θα μου έκανε καλό, όπως λες κι εσύ Αυτό που θέλω είναι να φύγει αυτό το αίσθημα μίσους που νιώθω για τον εαυτό μου, νομίζω ότι είναι το πιο βασικό για να μπορέσω να σταθώ ξανά στα πόδια μου.

[Lou!]

τσεκαρε τα ΚΨΥ, για ψυχοθεραπεια, που λεει κ η καρυ. ειναι δωρεαν (η κατι συμβολικο, 3-4 ευρω)

εκει που λες οτι αισθανεσαι αδυναμια να βρεις δουλεια η να χωρισεις, νομιζω πως το καταλαβαινω αυτο. πραγματι τετοιες αλλαγες ειναι στρεσογονες κ σε κανονικες συνθηκες, ποσο μαλλον οταν καποιος περναει κριση, που αισθανεται φοβερη αδυναμια. γι αυτο η ψυχοθεραπεια ειναι σχεδον απαραιτητη, ας πουμε θα μπορουσες να δουλεψεις τους φοβους σου που εχεις στο να βρεις δουλεια.
με το φιλο σου προσπαθησε να βαλεις καποια ορια για αρχη, κ αργοτερα βλεπεις τι θα κανεις. μην του επιτρεπεις να σε αποθαρρυνει απο το να ζητησεις βοηθεια, σαφως κ η καταθλιψη δεν ειναι ενα καπριτσιο για τους αργοσχολους. τυπωσε κ δωστου καποια σελιδα απο το ιντερνετ για το τι ειναι η καταθλιψη, να ενημερωθει. αν συνεχισει το χαβα του, αστον να πιστευει ο,τι θελει, αλλά προσπαθησε να μην επηρεαζεσαι κ ζητα βοηθεια οπωσδηποτε.

οσο για αποπειρα που λες, δεν ειναι καθολου καλη λυση. εχω κανει 2 κ μιλαω εκ πειρας. αν πεθανεις, χανεις τη ζωη σου κ δε θα μπορεις να αλλαξεις γνωμη μετα, χωρια που ποτε δεν ειμαστε κ σιγουροι τι παιζει στο μετα, ετσι? αν αποτυχει, παλι σε περιπετειες θα μπεις. στην καλυτερη θα σε τρεχουν σε νοσοκομειο για πλυση στομαχου η καποιο ρεκτιφιε. πολλες φορες εχει κ νοσηλεια το μενου, γιατι μια αποπειρα δεν ειναι αστειο. εγω νοσηλευτηκα 2 φορες σε ψυχιατρικο νοσοκομειο η κλινικη. τελος φαντασου να σου μεινει κανα κουσουρι! (μην μπω σε περιγραφες, καταλαβαινεις τι εννοω) με λιγα λογια, ξεχνα το!

παλεψε το με ψυχιατρο κ ΚΨΥ κ σημερα υπαρχουν κ πολλα σαιτ στο νετ που μπορεις να βρεις πληροφοριες αυτοβοηθειας, η να πας σε ενα βιβλιοπωλειο να παρεις καποιο βιβλιο αυτοβοηθειας για καταθλιψη. επισης αν εχεις φιλους που εμπιστευεσαι, ανθρωπους που να μπορουν να σε στηριξουν θετικα, να επικοινωνεις μαζι τους.

τελος κ εμεις εδω ειμαστε!

[Ms_Snowhite]

Βοήθεια από φίλους δεν έχω, γιατί η κατάθλιψη με έκανε να απομακρυνθώ από όλους και από όλα. Κλείστηκα στον εαυτό μου, μόνο σε έσας ανοίχτηκα τόσο πολύ απόψε. Θα τυπώσω μια σελίδα και θα του τη δώσω αλλά δεν νομίζω να καταλάβει, ξέρω ότι και η μητέρα του έχει κατάθλιψη αλλά και ο αδερφός του αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα και παίρνουν και οι δύο φαρμακευτική αγωγή αλλά πάλι αυτός το χαβά του, δεν καταλαβαίνει τίποτα!! Μόνο νευριάζει μαζί τους και τους έχει ξεκόψει από τη ζωή του εντελώς...
Δεν νομίζω ότι θα με βοηθήσουν βιβλία αυτοβοήθειας, το έχω προσπαθήσει στο παρελθόν χωρίς επιτυχία. Θα προσπαθήσω να πάω σε ΚΨΥ, αλλά να φανταστείς ότι μέχρι και αυτό, το να πάω εκεί μου φαίνεται βουνό! Χαίρομαι που βγήκες από τη κλινική και τώρα είσαι καλά, πρέπει να ήταν πολύ δύσκολα...
Αυτό φοβάμαι κι εγώ με την αυτοκτονία, μην ζήσω και μου μείνει κανα κουσούρι και είμαι χειρότερα μετά... Το μόνο που θέλω τώρα είναι να νιώσω καλά. Θα τους πάρω τηλέφωνο μέσα στην εβδομάδα στο ΚΨΥ, να κλείσω ραντεβού, ελπίζω να το κάνω και να μην αλλάξω γνώμη γιατί με την εναλλαγή συναισθημάτων που έχω ποτέ δεν ξέρεις...

[Ms_Snowhite]

Lou! με αυτό που είπες για το τι γίνεται μετά αν τελικά αυτοκτονήσεις μου θύμισες ένα έργο που είδα πρόσφατα, το wristcutters. Όλοι όσοι αυτοκτονούσαν πήγαιναν μετά θάνατον σε ένα μέρος που ήταν πολύ χειρότερο από τη ζωή που ζούσαν πριν αυτοκτονήσουν και ήθελαν να φύγουν από εκεί :P

[deleted-member30-03]

πολυ καλο το wristcutters, εισαι η δευτερη που το αναφερει στο φορουμ. αμα ομως εχει μια δοση αληθειας και οντως παμε σε χειροτερο μερος αφου πεθανουμε, τοτε ποιος ο λογος να μην ξαναπεθανουμε κι εκει ? και αμα ολη η ζωη ειναι να βασανιζομαστε συνεχεια, τοτε ναι δε θελω ουτε εγω να ζησω τετοια ζωη...

[Adzik]

Χιονάτη μασ Καλημερα σου.!!!!!
Χαιρομαι πολυυ ποοολυυυ που ειδεσ την δυναμη που κρυβεισ μεσα σου οταν μιλησατε στο τηλεφωνο... εναν ωμο να ακουμπισεισ χρειαζεσαι.. χωρισ να σε κρινει..και θα παρεισ την ζωη σου στα χερια σου... η καταθλιψη μασ αφηνει μονοσ..χωρισ φιλουσ.. χωρις κανεναν.. ομωσ το καλο ειναι πωσ ετσι μπορουμε να ξεδιαλυνουμε τουσ αληθινουσ φιλουσ.. και να αρχισουμε να επιλεγουμε καλητερα τουσ ανθρωπουσ που αξιζει να εχουμε διπλα μασ.. ολα εχουν την θετικη τουσ μερια


να ξερεισ πωσ εισαι πολυ δυνατη και πολυ θαραλλεα... μολισ καταφερεισ να βγεισ απο ολα αυτα θα δεισ πωσ θα νιωθεισ πολυ πολυ περιφανη για τον εαυτο σου που καταφερεσ τοσα πολλα για εσενα.. εμεισ οποσδηποτε ειμαστε εδω για εσενα..

αυτο που με απασχολει και ανησυχει ειναι η ζωη σου μεχρι να βοηθηθεισ λιγακι με την ψυχολογικη στηριξη (ζητα ψυχοθεραπεια απο το κ.ψ.υ...εγω εκανα με αυτον τον τροπο 2 χρονια ψυχοθεραπεια....εννοω πωσ ανοισυχω για την κατασταση στο σπιτι σασ οταν εχθεσ το βραδυ γυρισεσ στο σπιτι σασ... και για την ζωη σου τουσ επομενουσ 2-3 μηνεσ..μεχρι δηλαδη να μπορεσεισ να δυναμωσεισ.. να βρεισ μια δουλιτσα...

ξερω πολυ καλα πωσ ειναι να ζεισ με εναν ανθρωπο που εχει ευχερια λογου... που παταει πανω σε αυτα που σε πονανε ,δεν καταλαβεινει και επιμενει πωσ εσυ εισαι λαθοσ..η λεσ ψεμματα.. η εισαι υπερβολικη .. και υποβαθμιζει ολουσ οσουσ εχουν ζητησει ψυχολογικη βοηθειοα... ειναι ενασ καθημερινοσ θανατοσ η ζωη με τετοιουσ ανθρωπουσ.. γιατι δεν φτανει που πρεπει να επιβιωσεισ απο μονοσ σου την καθε σου μερα πρεπει και καθημερινα να αποδικνιεισ πωσ δεν εισια ελεφαντασ...

πραγματικα θα ηταν πολυ καλο να μηνεισ σε καποιον συγγενη..μεχρι να ηρεμησεισ...να βρεισ ενα ουδετερο εστω και οχι αρνητικο περιβαλλον..
αν δεν γινεται.. κανε υπομονη και κλεισε την καρδια και τα αυτια σου.. σκεψου μονο τον εαυτο σου..γιατι πιστεψε με εκεινοσ μονο την παρτη του σκεφτετε...

σου αξιζει μια υπεεεροχη ζωη οπωσ την φανταζεσαι και την φαντασιωνεσαι..και ξερω πωσ το κανεισ.. κι εγω το εκανα για πολλα χρονια...... ασ παμε στα πρακτικα..εχεισ σπουδασει κατι?υπαρχει κατι που σου αρεσει να κανεισ?... προσωπικα θα σε συμβουλευα να μην ζωριστεισ σε τιποτα.. να σκεφτεσαι πωσ τουλαχιστον για καποιο καιρο μεχρι να σταθεισ στα ποδια σου ειναι χρονοσ''διακοπων''.. κανε μικρα παραγματα που σε ευχαριστουν.. που σε ανακουφιζουν.. πραγματα για τα οποια θα εισαι ,θα νιωθεισ περιφανη για εσενα..πραγματακια που θα σε κανουν να νιωθεισ πιο υγιεισ..

παρε ενα λουλουδακι.. και φροντιζε το.. καθημερινα.. θα το βλεπεισ να ανθιζει και να ομορφαινει χαρη σε εσενα και για εσενα.. εμενα αυτο με εκανε να νιωθω ελπιδα.. και ευγνομοσινη.. αρχικα..οταν ημουν κομματιασμενη..

μιλα με τον φιλο σου στο ιντερνετ οποτε το εχεισ αναγκη.. με μειλ... γραψε του οτι εχει στο μυαλο.. χωρισ αναγκαστικα να αναφερεισ .. γιατρουσ ..φαρμακα.. και αυτοκτονιεσ.. αυτα τα αναφερεισ σε μια σχεση σιγα σιγα.. μαθε πρωτα ποια ειναι η σταση του προσ την ζωη.. ποια ειναι η σταση του σχετικα με τα ψυχολογικα θεματα... τα ονειρα του.. μιληστε περι ανεμων και υδατων...

και οταν νιωσετε ετοιμοι θα συναντιθητε θα γινει μονο του.... αλλα μην βιαστεισ.. γιατι δεν θα ηταν καλο να αγκιστρωθεισ πανω σε καποιον.. στασου στα ποδια σου.. αρχικα..εστω..στα γονατα...

καθημερινα να βγαινεισ βολτεσ... να καθεσαι στον ηλιο ..(οσο ηλιο εχει χεχεχεχ εστω για 30 λεπτα..βοηθαει παρα πολυ)..
κανε μικρεσ χαρεσ στον εαυτο σου..

φτιαξε την διατροφη σου.. η σωστη διατροφη να ξερεις στηριζει το νευρικο μασ συστημα.. και μασ κανει λιγοτερο κυκλοθυμικουσ.. και κουρασμενουσ.. κοιτα εδω σε παρακαλω!!

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...BF%CF%86%CE%B7

επισεισ εχω να σου προτεινω κατι... σου στελνω προσωπικο μηνυμα...πανω δεξια θα το βρεισ!!!!!!!ελπιζω μεχρι αυριο να το εχεισ δει!!!!φιλακια κουκλαρα μου..

θα δεισ ολα καλα θα πανε..ενστικτοδωσ μου βγαζεισ κατι δυναμικο .. και πολυ θετικο...θα κανεισ θαυματα στην ζωη σου.. φιλακια!!

[Ms_Snowhite]

Adzik μου καλημέρα,
μόλις διάβασα το γράμμα σου άρχισα να κλαίω... για την ακρίβεια και τώρα κλαίω που σου γράφω, αλλά νομίζω ότι είναι καλό, είναι ένα κλάμα λυτρωτικό.... Όλα όσα μου γράφεις είναι όλα όσα νιώθω και όσα περνάω αυτή τη στιγμή. Ναι, στο μυαλό μου, όταν είμαι σε καλύτερες στιγμές με τον εαυτό μου φαντάζομαι ένα μέλλον όμορφο, μρ αγάπη, ταξίδια και έναν άνθρωπο να με αγαπάει αληθινά δίπλα μου... είναι τόσο όμορφο αυτό το μέλλον και μετά βουλιάζω πάλι στη πραγματικότητα... Ο άνθρωπος που γνώρισα στο ίντερνετ ήταν αυτός που κατάλαβε μόνος του έχω κατάθλιψη χωρίς να του πω κάτι και εκείνος με προέτρεψε να ζητήσω βοήθεια και αν χρειαστεί να πάρω φαρμακευτική αγωγή, με έκανε να νιώσω ασφάλεια και πως αν ζητήσω βοήθεια όλα θα αλλάξουν στη ζωή μου. Για αυτό είμαι εδώ τώρα Κάποιος που ξέρω λίγους μήνες, μόνο από το ίντερνετ μου φέρθηκε καλύτερα από εκείνον που είμαι μαζί του τόσα χρόνια... τι ειρωνία!
Δεν κοιμήθηκα σπίτι χτες το βράδυ, πήγα σε μια θεία μου στην ΑΘήνα, χωρίς να της πω τον λόγο, ότι έχω κατάθλιψη κλπ. απλά ότι τσακωθήκαμε. Σήμερα το πρωί, εκείνος με πήρε τηλέφωνο και άρχισε τα ίδια, προσπαθεί να υποβιβάσει το πρόβλημα μου, να με μειώσει και λέει συνέχεια ότι αυτός έχει προβλήματα και όχι εγώ. Επίσης, πάντα, όσες φορές του έλεγα ότι δεν νιώθω καλά το μόνο που μου έλεγε πάντα είναι "Να βρεις άλλον" και το έφερνε πάντα στο οικονομικό. Ότι νιώθω έτσι γιατί θέλω κάποιον με πολλά λεφτά, ενώ εγώ το μόνο που ζητούσα πάντα ήταν αγάπη και κατανόηση. Προσπαθεί συνέχεια να με κάνει να νιώθω ένοχη για αυτό που μου συμβαίνει και μου τονίζει συνέχεια ότι αν φύγω δεν πρόκειται να βρω κανέναν σαν και αυτόν, ότι όλοι θα θέλουν να με εκμεταλευτούν... Όμως Adzik μου, για πρώτη φορά όταν μου τα έλεγε ξανά στο τηλέφωνο χτες και σήμερα, νιώθω σίγουρη για τον εαυτό μου. Δεν ξέρω από που πηγάζει αυτή η δύναμη, εύχομαι να κρατήσει, όσο με κατηγορούσε του είπα ότι δέχομαι όλα όσα μου λέει και ακόμα περισσότερα. Αναλαμβάνω πάνω μου τις ευθύνες για όλα αν αυτό τον κάνει να νιώσει καλύτερα και προχωράω μποστά.
Για τον νεαρό που έχω γνωρίσει στο ίντερνετ, έχω σκεφτεί το ίδιο. Δεν θέλω να είναι τοπ δεκανίκι μου όταν θα βγω από αυτή τη σχέση, δεν του αξίζει και δεν μου αξίζει. Θέλω να γίνω καλά όταν θα γνωριστούμε για να μπορέσω να του προσφέρω όλη την αγάπη που έχω μέσα μου και να μπορέσω να δεχτώ την αγάπη του. Νιώθω ότι είναι αυτός ο ένας που πάντα περίμενα, και βρέθηκε στη ζωή μου για να με βοηθήσει να βγω από αυτό το τέλμα. Ο καιρός θα δείξει, δεν χρειάζομαι δεκανίκια αλλά αγάπη. Αυτό που θα κάνω σε λίγες ώρες είναι να συναντηθώ με τη μητέρα μου με την οποία δεν έχουμε και τις πιο στενές σχέσεις και να της μιλήσω για αυτό που περνάω. Δεν της έχω μιλήσει ποτέ για τη κατάθλιψη αλλά πρέπει να το κάνω για να ζητήσω βοήθέια.
Ευχαριστώ τόσο πολύ για όλα

[Lou!]

χιονατη καλημερα! μπραβο σου κοπελα μου τα πας πολυ καλα!

ο φιλος σου απο ο,τι φαινεται αρχισε τα χειριστικα, λογικο ειναι, γιατι μαλλον νιωθει οτι απειλειται κ οτι θα σε χασει, αν τα καταφερεις κ σταθεις στα ποδια σου!
μην υποκυψεις. αστον να λεει κ να χτυπιεται. να υποκυψεις θελει, για να σε εχει του χεριου του! αυτα που σου λεει, οτι μονος αυτος ειναι για σενα κ ο,τι δε θα βρεις αλλον, ειναι μπουρδες!
κανεις δε γνωριζει το μελλον, αυτος ποιος ειναι, προφητης?

keep walking, κ ολα θα πανε προς το καλυτερο!