Ερωτεύτηκα, ενώ είμαι σε σχέση

[Deleted20082014]

Καλησπέρα σας.

Καλώς σας βρήκα. Ψάχνοντας διάφορα sites προκειμένου να μπορέσω να βρω λύση στο πρόβλημά μου, βρήκα το φορουμ του e-psychology.
Θα ήθελα να σας πω την ιστορία μου και να μου δώσετε τις συμβουλές σας, αν μπορείτε.
Είμαι 25 χρόνων. Βρίσκομαι σε σχέση εδώ και 2 χρόνια. Μια σχέση χωρίς ιδιαίτερη επικοινωνία. Το αγόρι μου(ο Σ.) δε μιλάει πολύ και αν μου μιλήσει θα μου πει για μπάλα και ποδόσφαιρο. Εμένα αυτό αρχίζει να με κουράζει. Δεν έχει άλλα ενδιαφέροντα και είναι συνέχεια προσκολλημένος πάνω μου. Με παίρνει τηλέφωνα κάθε τρεις και λίγο, μου κάνει μούτρα όταν είναι να βγω με μια φίλη. Αυτή τη στιγμή είναι άνεργος. Δεν έχει ιδιαίτερο μορφωτικό επίπεδο, αλλά αυτό είναι το τελευταίο που με ενδιέφερε. Το θέμα είναι ότι τον τελευταίο καιρό, δεν έχουμε τι να κάνουμε γιατί είμαστε και οι δύο άνεργοι, και ότι ό,τι και να κάνουμε καταντάει βαρετό. Επίσης, στο σεξ έχουμε σοβαρό πρόβλημα από την αρχή της σχέσης μας, δεν έχει στύση. Πράγμα το οποίο προσπέρασα γιατί είπα "θα το παλέψουμε μαζί". Τώρα μιας και δεν έχουμε πού να πάμε για να κάνουμε σεξ αφού και οι δύο μένουμε με τους γονείς μας, λεφτά για ξενοδοχείο δεν υπάρχουν κι έτσι έχουμε να έρθουμε σε επαφή ένα μήνα περίπου. Το μόνο που μου λέει τελευταία είναι να τον ικανοποιήσω εγώ, χωρίς να σκέφτεται ότι κι εγώ έχω ανάγκες. Έτσι ήταν και από την αρχή. Αλλά εγώ προσπερνούσα.

Πριν από ένα μήνα, λοιπόν συνάντησα ένα παλιό ένοικο (τον Β.) από την πολυκατοικία μου που τώρα έχει μετακομίσει και μένει αλλού. Είναι μορφωμένος και έχει πολύ καλή θέση σε μια εταιρία. Όσο έμενε στην πολυκατοικία μου δεν μιλούσαμε πολύ. Ένα γεια λέγαμε μόνο. Εμένα μου άρεσε από τότε εμφανισιακά. Τώρα, λοιπόν, που τον είδα τα είπαμε λιγάκι και μου είπε να βγούμε καμιά μέρα και μου ζήτησε το τηλέφωνό μου. Δεν ξέρω, από τότε που τον είδα τον σκέφτομαι συνέχεια... Βγαίνω με το αγόρι μου και σκέφτομαι αυτόν. Ξυπνάω μέσα στη νύχτα και τον σκέφτομαι.

Εντωμεταξύ, το αγόρι μου έρχεται κάθε μέρα και με παίρνει από το σπίτι και φοβάμαι μην τυχόν και καμιά μέρα μας πετύχει ο Β. Βρίσκομαι σε δίλημμα. Δεν ξέρω τι να κάνω. Για το αγόρι μου νιώθω τόσα πολλά, νιώθω αγάπη, θέλω να του δίνω στοργή, να είμαι δίπλα του σε όλες τις δύσκολες στιγμές, αλλά δεν με έλκει σαν άντρας, σαν εραστής. Δε θέλω να τον χάσω. Από την άλλη νιώθω ότι έχω ερωτευτεί τον Β. Κάτι μου λέει πως πρέπει να τελειώσω αυτή τη σχέση, και να ζήσω το όνειρό μου με τον Β.
Όμως δε θέλω και να χάσω το νυν αγόρι μου γιατί τον νοιάζομαι.

Τι να κάνω? :(

[Φελίσιτι]

αν είσαι πραγματικά ερωτευμένη με τον Β. να χωρίσει με τον άλλον. ψάξτο όμως πριν για να μην χαλάσεις την σχέση σου άδικα..μετά που θα το ψάξεις αν δεις ότι είσαι ερωτευμένη με τον Β. (που εγώ προσωπικά έτσι κατάλαβα) ε τότε γνώμη μου, να ζήσεις τον ερωτά σου! =))

[crazy_diamond]

Για το αγόρι μου νιώθω τόσα πολλά, νιώθω αγάπη, θέλω να του δίνω στοργή, να είμαι δίπλα του σε όλες τις δύσκολες στιγμές, αλλά δεν με έλκει σαν άντρας, σαν εραστής. Δε θέλω να τον χάσω. Από την άλλη νιώθω ότι έχω ερωτευτεί τον Β. Κάτι μου λέει πως πρέπει να τελειώσω αυτή τη σχέση, και να ζήσω το όνειρό μου με τον Β.
Όμως δε θέλω και να χάσω το νυν αγόρι μου γιατί τον νοιάζομαι.

Τι να κάνω? :(

Αλκμήνη, καλησπέρα και σε σένα ~

Νομίζω ότι μόνη σου δίνεις καθαρά την απάντηση στην ερώτησή σου!

Θέλω να σε ρωτήσω όμως, αφού η σχέση σου με τον Σ. είχε προβλήματα, και μάλιστα στο σεξ είχε πρόβλημα εξαρχής το οποίο μέσα σε 2 χρόνια δεν το ''λύσατε'',
γιατί έπρεπε να γνωρίσεις και να ερωτευτείς έναν άλλον άντρα για να νιώσεις ότι η υπάρχουσα σχέση σου δε σε ικανοποιεί και ότι θα είναι καλύτερο για σένα να χωρίσεις;

Σκέφτεσαι τι μπορεί να σημαίνει το ότι δεν θέλεις να ''χάσεις'' το φίλο σου, παρότι δε σε καλύπτει η σχέση σας;

[astimatnam]

Καλησπερα κ απο μενα Αλκμηνη!
Οσο διαβαζα την ιστορια σου σκεφτομουν... "μα γιατι δε χωριζε τοσο καιρο?" Μας λες οτι απ τις αρχες, σχεδον, της σχεσης σου, δεν υπηρχε εποικοινωνια με τον συντροφο σου... Δε τα πατε καθολου καλα στο σεξ, ειναι ζηλιαρης και προσκολλημενος επανω σου... Αληθεια υπαρχει κατι καλο που να σου προσφερει αυτη η σχεση? Γιατι εγω εχω σχηματισει στο μυαλο μου την εικονα μιας 50χρονης θειας, που μετα απο 25 χρονια γαμου εχει ρουτινιασει κ απλα ανεχεται τον αντρα της.
Ειμαι της αποψης να ψαξεις λιγο το θεματακι με τον Β. και αν δεις οτι αξιζει να προχωρησεις κ να αφησεις τον Σ.
Η στην τελικη αν δε μπορεις πια να το παρατησεις ετσι, κ να πεις εστω οτι εσυ προσπαθησες μεχρι τελικης πτωσεως, μιλησε με τον Σ. και αν δεις οτι δε βγαινει ακρη τοτε παρε το καπελακι σου κ φυγε...
Ειναι κριμα...

[Deleted20082014]

Αλκμήνη, καλησπέρα και σε σένα ~

Νομίζω ότι μόνη σου δίνεις καθαρά την απάντηση στην ερώτησή σου!

Θέλω να σε ρωτήσω όμως, αφού η σχέση σου με τον Σ. είχε προβλήματα, και μάλιστα στο σεξ είχε πρόβλημα εξαρχής το οποίο μέσα σε 2 χρόνια δεν το ''λύσατε'',
γιατί έπρεπε να γνωρίσεις και να ερωτευτείς έναν άλλον άντρα για να νιώσεις ότι η υπάρχουσα σχέση σου δε σε ικανοποιεί και ότι θα είναι καλύτερο για σένα να χωρίσεις;

Σκέφτεσαι τι μπορεί να σημαίνει το ότι δεν θέλεις να ''χάσεις'' το φίλο σου, παρότι δε σε καλύπτει η σχέση σας;

Σε όλα όσα με ρωτάς, ειλικρινά, δε βρίσκω απάντηση, όσο και αν σκέφτομαι. Μπορείς να με βοηθήσεις?

[Deleted20082014]

Καλησπερα κ απο μενα Αλκμηνη!
Οσο διαβαζα την ιστορια σου σκεφτομουν... "μα γιατι δε χωριζε τοσο καιρο?" Μας λες οτι απ τις αρχες, σχεδον, της σχεσης σου, δεν υπηρχε εποικοινωνια με τον συντροφο σου... Δε τα πατε καθολου καλα στο σεξ, ειναι ζηλιαρης και προσκολλημενος επανω σου... Αληθεια υπαρχει κατι καλο που να σου προσφερει αυτη η σχεση? Γιατι εγω εχω σχηματισει στο μυαλο μου την εικονα μιας 50χρονης θειας, που μετα απο 25 χρονια γαμου εχει ρουτινιασει κ απλα ανεχεται τον αντρα της.
Ειμαι της αποψης να ψαξεις λιγο το θεματακι με τον Β. και αν δεις οτι αξιζει να προχωρησεις κ να αφησεις τον Σ.
Η στην τελικη αν δε μπορεις πια να το παρατησεις ετσι, κ να πεις εστω οτι εσυ προσπαθησες μεχρι τελικης πτωσεως, μιλησε με τον Σ. και αν δεις οτι δε βγαινει ακρη τοτε παρε το καπελακι σου κ φυγε...
Ειναι κριμα...

Μου προσφέρει τρυφερότητα. Είναι το μόνο καλό και όμως ικανό για να με κρατήσει 2 χρόνια μαζί του. Έχω δεθεί πάρα πολύ μαζί του, αλλά πια τον βλέπω σαν αδερφό μου, παρά σαν το αγόρι μου. Σ' ευχαριστώ για τις συμβουλές σου :)

[crazy_diamond]

Σε όλα όσα με ρωτάς, ειλικρινά, δε βρίσκω απάντηση, όσο και αν σκέφτομαι. Μπορείς να με βοηθήσεις?

Αλκμήνη, είναι για μένα φυσιολογικό και ανθρώπινο, όταν είσαι 2 χρόνια μαζί με έναν άνθρωπο να νοιάζεσαι γι' αυτόν και να σου είναι δύσκολο να πάρεις τόσο την απόφαση όσο και την ευθύνη του χωρισμού. Οι ερωτήσεις που έκανα σαφώς και δε ζητούν μιαν άμεση δική σου απάντηση, και μάλιστα δημόσια εδώ στο φόρουμ. Το πιο σημαντικό είναι να καταλάβεις εσύ η ίδια εσένα, πού βρίσκεσαι, πώς νιώθεις, γιατί λειτουργείς όπως λειτουργείς.. Πάρε το χρόνο σου και παρατήρησε τον εαυτό σου, συνομίλησε μαζί του.

Εφόσον δεν ήσουν ικανοποιημένη με τη σχέση σου, το συζήτησες ποτέ όλο αυτό με το αγόρι σου; Αυτά που ένιωθες να σου λείπουν, όπως η επικοινωνία, η ικανοποίηση στο σεξ.. Κι αν όχι, γιατί;
Από την άλλη, αν αισθάνεσαι ότι δεν υπάρχει περιθώριο να βελτιωθεί η μεταξύ σας κατάσταση, αν ο φίλος σου δε σε ελκύει, όπως η ίδια λες, ως εραστής, τι μπορεί να σε δυσκολεύει να χωρίσεις;
Φοβάσαι, πχ, ότι θα μείνεις μόνη σου, ότι έχεις συνηθίσει να είσαι με το Σ., υπάρχει οικειότητα, δέσιμο και θα σου λείπει, ότι θα το μετανιώσεις;
Εσύ μπορείς να ξέρεις καλύτερα από τον καθένα από εμάς, γι' αυτό χωρίς να βιάζεσαι, ούτε να σε πιέζεις για απαντήσεις, κοίταξε πιο καθαρά μέσα σου. Ακόμα και σχετικά με αυτά που νιώθεις για το Β.

[Deleted20082014]

Crazy diamond, έχω συζητήσει επανειλημμένως με το αγόρι μου για την έλλειψη επικοινωνίας και την ικανοποίηση στο σεξ και το μόνο που είχε να μου πει ήταν ότι εκείνος δε νομίζει ότι κάνει κάτι λάθος και ό,τι αυτό μπορεί να κάνει και αυτό κάνει.
Με δυσκολεύει να χωρίσω το γεγονός ότι θα μείνω μόνη μου, ότι έχω συνηθίσει να είμαι μαζί του, υπάρχει οικειότητα, δέσιμο και θα μου λείπει και ότι θα το μετανιώσω. Όλα αυτά που είπες, δηλαδή, ακριβώς.
Κοιτάζω μέσα μου εδώ και ένα μήνα, χωρίς να πιέζομαι καθόλου, και παρόλαυτα δεν έχω ξεκαθαρίσει τίποτα ακόμη. Νιώθω παγιδευμένη.

[BloodyKate]

Crazy diamond, έχω συζητήσει επανειλημμένως με το αγόρι μου για την έλλειψη επικοινωνίας και την ικανοποίηση στο σεξ και το μόνο που είχε να μου πει ήταν ότι εκείνος δε νομίζει ότι κάνει κάτι λάθος και ό,τι αυτό μπορεί να κάνει και αυτό κάνει.
Με δυσκολεύει να χωρίσω το γεγονός ότι θα μείνω μόνη μου, ότι έχω συνηθίσει να είμαι μαζί του, υπάρχει οικειότητα, δέσιμο και θα μου λείπει και ότι θα το μετανιώσω. Όλα αυτά που είπες, δηλαδή, ακριβώς.
Κοιτάζω μέσα μου εδώ και ένα μήνα, χωρίς να πιέζομαι καθόλου, και παρόλαυτα δεν έχω ξεκαθαρίσει τίποτα ακόμη. Νιώθω παγιδευμένη.

Αφού δεν μπόρεσες να ευτυχίσεις μαζί του είσαι σίγουρη πως τον αγάπησες? Μόνο η συνήθεια θα με κρατούσε σε μια σχέση σαν αυτή.

[Deleted20082014]

Τον αγαπάω αληθινά, BloodyKate. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά τον αγαπάω, τον νοιάζομαι, θέλω να τον προστατεύω, να είμαι δίπλα του.

[BloodyKate]

Τον αγαπάω αληθινά, BloodyKate. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά τον αγαπάω, τον νοιάζομαι, θέλω να τον προστατεύω, να είμαι δίπλα του.

Εγώ σου λέω πριν σοβαρέψει η κατάσταση να δράσεις και να μίνεις με εκείνον που έχει να σου δώσει πράματα. Ξέρω πως ακούγεται άσχημο σε μια ρομαντική ανιδιοτελής ψυχή αλλά αυτή είναι η άποψη μου. Καλύτερα να είσαι με εκείνον που θα σε κάνει ευτυχισμένη και θα ανταποκρίνεται σε όσα του δίνεις δίνοντας σου και εσένα πίσω πράματα. Όχι μόνο στο κρεβάτι αλλά και στο μπλα μπλα

[Jimmy]

Τον αγαπάω αληθινά, BloodyKate. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά τον αγαπάω, τον νοιάζομαι, θέλω να τον προστατεύω, να είμαι δίπλα του.

Σαν εναν αδερφο οπως ειπες η ενα σκυλακι...εσυ θελεις ΓΚΟΜΕΝΟ ομως...αλλο το ενα αλλο το αλλο...

[Deleted20082014]

Του είπα ότι κουράστηκα και αντί να με ρωτήσει "γιατί", μου λέει "λογικό είναι. τότε να μη μιλάμε για ένα διάστημα και μετά αποφασίζεις και μου λες"
Μου λείπει ήδη... Δεν μπορώ, νιώθω σαν νεκρή.

[Θεοφανία]

Τον αγαπάω αληθινά, BloodyKate. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά τον αγαπάω, τον νοιάζομαι, θέλω να τον προστατεύω, να είμαι δίπλα του.

όχ, δεν τον αγαπάς...
Από ανασφάλεια και συνήθεια κάθεσαι.
Το κακό είναι πως αυτός "μυρίζεται" την αδυναμία σου να φύγεις και δεν προσπαθεί να αλλάξει τίποτα.
Μακάρι η πατερίτσα του Β να σε βοηθήσει να φύγεις από κάτι που στην ουσία δεν σου δίνει τίποτα.

[Deleted20082014]

Ίσως να έχεις δίκιο, Θεοφανία.
Αλλά δεν μπορώ να σκεφτομαι ότι δε θα ξαναδώ το προσωπάκι του, δε θα τον ξαναγγίξω, δε θα ξανακούσω τη φωνούλα του.
Θέλω να πεθάνω :( :( :(