Διαφορετική αντίδραση σε πολλά και λίγα άτομα

[vill]

Καλησπέρα παιδιά,είμαι καινούριος στο Forum και είδα ότι υπάρχει αρκετή συμμετοχή!
Αρχικά είμαι 22 χρονών σπουδάζω πληροφορική αλλά μου αρέσει πολύ η επιστήμη της ψυχολογίας,μέχρι και να δώσω κατατακτήριες έχω σκεφτεί ,παράξενο ,ξέρω!
To the point!
Δεν ξέρω αν έχω το στοιχείο του κοινωνικού άγχους αλλά έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου,κάτι που με βασανίζει,ότι άλλες φορές είμαι υπερβολικά κοινωνικός και άλλες ο πιο εσωστρεφής άνθρωπος που υπάρχει!
Ακόμα και με φίλους μου καλούς το παθαίνω αυτό!
Έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι εγώ συν ένα άτομο,νιώθω ότι κάτι πρέπει να πω ,να γεμίσω τον χρόνο να προσέχω τις κινήσεις μου και γενικά νιώθω πολύ αμήχανα !Αυτό συμβαίνει σε λίγο μικρότερο βαθμό όταν είμαστε 3 άτομα!
Όταν δε η παρέα ανεβαίνει στα 4+ άτομα,είμαι τρομερά κοινωνικός,τολμηρός,δραστή ριος ακόμα και προς τους αγνώστους μου!Όταν δε γνωρίζω αγνώστους από το πουθενά,εκεί να δεις τι γίνεται,είμαι πιο άβουλος και αμήχανος από τον οποιοδήποτε...
Ρε παιδιά τι έχω?
Για αυτόν τον λόγο δυσκολεύτηκα να κάνω και κάτι με κοπέλα για πρώτη φορά(πριν 4 χρόνια) και πίστευα ότι μετά την πρώτη φορά θα είναι πιο εύκολο,που είναι εννοείται αλλά ακόμα νιώθω αυτήν την αμηχανία !
Νιώθω πολύ άνετα μόνο όταν είμαι με οικογένεια και όταν είμαι με έναν φίλο μόνο σε 3 συγκεκριμένα άτομα,σε όλους τους άλλους νιώθω τρομερή αμηχανία...
Καμία ιδέα για το τι έχω?Και τρόπος αντιμετώπισης ?
P.S: Το αλκοόλ με βοηθάει υπερβολικά πολύ όταν με πιάνει,αλλά οδηγάω *.*...
Ευχαριστώ εκ των προτέρων !

[Deleted240217a]

Μήπως είσαι απλά ντροπαλός; Αγοραφοβία λίγο δύσκολο να έχεις αφού λειτουργείς καλά με πολλά σχετικά άτομα όταν τα ξέρεις! Τώρα δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να έχεις, για ψάξε στο google μήπως έχεις κάποια διαταραχή προσωπικότητας!

[vill]

Μήπως είσαι απλά ντροπαλός; Αγοραφοβία λίγο δύσκολο να έχεις αφού λειτουργείς καλά με πολλά σχετικά άτομα όταν τα ξέρεις! Τώρα δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να έχεις, για ψάξε στο google μήπως έχεις κάποια διαταραχή προσωπικότητας!

Ναι είμαι ντροπαλός αλλά πως γίνεται όταν είμαι με αρκετά άτομα που γνωρίζω να μην νιώθω καμία αμηχανία και όλη η ντροπή να εξαφανίζεται?Δεν γνωρίζω πως να το ψάξω καθώς αυτό που νιώθω δεν το έχω ξαναδεί πουθενά αλλού!!

[Deleted240217a]

Μπορεί να είναι μια ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα σου ή μια διαταραχή προσωπικότητας. Οι διαταραχές προσωπικότητας βέβαια έχουν και άλλες παραμέτρους! Ψάξε στο google "διαταραχές προσωπικότητας" και πιστεύω να στις βγάλει, μην τα διαβάζεις όλα, διάβασε μόνο τα συμπτώματα από την κάθεμία, 7 είναι νομίζω, και ίσως βγάλεις άκρη! Ελπίζω να έχουν ακόμα εκείνο το κείμενο που είχα δει παλιά και στο οποίο αναφέρομαι!!

Υ.Γ. : 10 είναι τελικά λάθος θυμόμουν και ναι υπάρχει το κείμενο! Είναι πλήρες πιστεύω!

[nick190813]

δεν εχεις τπτ απλα ειΟσαι ντροπαλος.....
ετσι γεννηθηκες,ετσι μεγαλωσες,αποδεξου το....

[Mauroslosk]

Αληθεια θα το εκτιμουσα εαν μου εξηγουσε καποιο μελος πως μπορω να γραψω αρθρο σε καποια κατηγορια...
Φχαριστω εκ τον προτερον
Ακυρος...

[cdeleted29517]

ισως είναι θέμα κριτικής, ότι ας πούμε μοιράζεται η προσοχή που σου δίνει κάποιος???? ενώ με ένα μεμονωμένο άτομο ξέρεις ότι δεν μπορείς ''να γλιτώσεις'' κατά μια έννοια? Δηλαδή άμα κλάσεις ( συγγνώμη κιόλας ) μπροστά σε κάποιον θα το ακούσει, αν είναι πολλοί το καλύπτεις.... αν δεν ξέρεις κάτι, μια πληροφορία θα το ξέρει κάποιος άλλος από την παρέα, αν νιώθεις αμηχανία κάποιος άλλο από την παρέα δεν θα την νιώθει......σαν να χεις ασφάλεια ότι θα σε καλύψουν οι άλλοι, εγώ δεν το καταλαβαίνω αλλιώς.... ..εγώ πάντως έχω το αντίθετο.....

[vill]

Μπορεί να είναι μια ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα σου ή μια διαταραχή προσωπικότητας. Οι διαταραχές προσωπικότητας βέβαια έχουν και άλλες παραμέτρους! Ψάξε στο google "διαταραχές προσωπικότητας" και πιστεύω να στις βγάλει, μην τα διαβάζεις όλα, διάβασε μόνο τα συμπτώματα από την κάθεμία, 7 είναι νομίζω, και ίσως βγάλεις άκρη! Ελπίζω να έχουν ακόμα εκείνο το κείμενο που είχα δει παλιά και στο οποίο αναφέρομαι!!

Υ.Γ. : 10 είναι τελικά λάθος θυμόμουν και ναι υπάρχει το κείμενο! Είναι πλήρες πιστεύω!

Από τις διαταραχές που διάβασα πιστεύω ότι έχω πάρα πολλά χαρακτηριστικά,αν όχι όλα,της αποφευκτικής διαταραχής,σαν να τα έγραψα εγώ για τον εαυτό μου,μπορώ να το επιβεβαιώσω κάπως και αν ναι μετά τι?

[vill]

ισως είναι θέμα κριτικής, ότι ας πούμε μοιράζεται η προσοχή που σου δίνει κάποιος???? ενώ με ένα μεμονωμένο άτομο ξέρεις ότι δεν μπορείς ''να γλιτώσεις'' κατά μια έννοια? Δηλαδή άμα κλάσεις ( συγγνώμη κιόλας ) μπροστά σε κάποιον θα το ακούσει, αν είναι πολλοί το καλύπτεις.... αν δεν ξέρεις κάτι, μια πληροφορία θα το ξέρει κάποιος άλλος από την παρέα, αν νιώθεις αμηχανία κάποιος άλλο από την παρέα δεν θα την νιώθει......σαν να χεις ασφάλεια ότι θα σε καλύψουν οι άλλοι, εγώ δεν το καταλαβαίνω αλλιώς.... ..εγώ πάντως έχω το αντίθετο.....

Ναι κάπως έτσι ,αυτό που είπες ότι νιώθω μία ασφάλεια διότι δεν μοιράζομαι την αμηχανία ,αν και η ασφάλεια αυτή την κάνει να εξαφανίζεται.Τι εννοείς έχεις το αντίθετο?Αισθάνεσαι άνετα σε μικρότερο κύκλο από ότι σε μεγαλύτερο?

[cdeleted29517]

Μόνο ειδικός μπορεί να σου κάνει διάγνωση υποθετω.....και το θέμα είναι ο βαθμός, κατά πόσο είσαι δυσλειτουργικός.....γιατί εντάξει άλλο ντροπαλός, άλλο πας πίσω στην ζωή σου.......
Ναι αυτό εννοώ.....με ένα άτομο τα πάω καλά .....και ισχύει ότι αν έχεις μαζί σου ένα εξωστρεφή σε καπελώνει , αν είσαι μόνος σου θα πρέπει να βγάλεις το φίδι από την τρύπα, έτσι κατέληξα για μένα δηλαδή.....

[vill]

Μόνο ειδικός μπορεί να σου κάνει διάγνωση υποθετω.....και το θέμα είναι ο βαθμός, κατά πόσο είσαι δυσλειτουργικός.....γιατί εντάξει άλλο ντροπαλός, άλλο πας πίσω στην ζωή σου.......
Ναι αυτό εννοώ.....με ένα άτομο τα πάω καλά .....και ισχύει ότι αν έχεις μαζί σου ένα εξωστρεφή σε καπελώνει , αν είσαι μόνος σου θα πρέπει να βγάλεις το φίδι από την τρύπα, έτσι κατέληξα για μένα δηλαδή.....

Κοίτα,υπάρχουν 3 άτομα στην ζωή μου ,εκτός οικογένειας,που νιώθω πραγματικά άνετα μαζί τους,υπερβολικά άνετα θα έλεγα και αυτό σημαίνει ότι όταν είμαι μαζί τους,με όποιον άλλον και να είμαι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα ,δηλαδή αν τους έχανα από την ζωή μου δεν θα ήξερα τι θα έκανα...Με τα πολλά άτομα λίγο πολύ όπως το είπες..με "καπωλένουν".Πραγματικά δεν ξέρω τι παίζει αλλά διάβασα και για την αποφευκτική διαταραχή και ταιριάζω τέλεια σε όλα αυτά,σε μερικά σε μικρότερο βαθμό όμως αλλά τα στοιχεία υπάρχουν σε όλα τους τα χαρακτηριστικά...

[ioannis2]

Ναι είμαι ντροπαλός αλλά πως γίνεται όταν είμαι με αρκετά άτομα που γνωρίζω να μην νιώθω καμία αμηχανία και όλη η ντροπή να εξαφανίζεται?..!!

Αυτό είναι καλό! Μπορείς να μιλήσεις σε κοινό?

Συνηθως οι ντροπαλοί δεν νιωθουν άνετα με τους πολλούς και νιωθουν άνετα με λίγα άτομα (3 με 4 το πολύ). Εκτός κι αν η αμηχανία σου είναι στο τί να πείς και δεν φοβασαι να μιλήσεις αμα εχεις κατι να πεις.
Ο φόβος φεύγει οταν εκθέτουμε τον εαυτό μας συστηματικά σ' αυτα που μας φοβιζουν μέχρι το αντικειμενο του φοβου να μας γινει οικείο όπως οτιδήποτε άλλο που δεν μας φοβίζει.

[vill]

Αυτό είναι καλό! Μπορείς να μιλήσεις σε κοινό?

Συνηθως οι ντροπαλοί δεν νιωθουν άνετα με τους πολλούς και νιωθουν άνετα με λίγα άτομα (3 με 4 το πολύ). Εκτός κι αν η αμηχανία σου είναι στο τί να πείς και δεν φοβασαι να μιλήσεις αμα εχεις κατι να πεις.
Ο φόβος φεύγει οταν εκθέτουμε τον εαυτό μας συστηματικά σ' αυτα που μας φοβιζουν μέχρι το αντικειμενο του φοβου να μας γινει οικείο όπως οτιδήποτε άλλο που δεν μας φοβίζει.

Δεν έχω θέμα να μιλήσει σε πολλά άτομα αλλά σε κοινό με φοβίζει λίγο,ναι..
Ωστόσο είμαι μουσικός και κατά την διάρκεια των lives μου μετά από 1-2 τραγούδια δεν έχω κανένα άγχος.(Δεν τραγουδάω αλλά έχω πει και τραγουδια παλι χωρις άγχος)

[Delmem080319a]

Καλώς ήρθες vill, από αυτά που μας γράφεις εγώ δεν πιστεύω ότι έχεις κοινωνική φοβία, καμιά φορά με κάποιους ανθρώπους, παρέες αισθανόμαστε πιο οικεία, με άλλους όχι, ανάλογα και τη στιγμή, τη διάθεση, μπορεί και από τη φύση σου να είσαι λίγο εσωστρεφής, ίσως κάτι τέτοιο να συμβαίνει αν με ένα μεμονωμένο άτομο ή άτομα αισθάνεσαι αμήχανα να μιλήσεις κλπ. Ίσως είναι φυσιολογικό, δεν χρειάζεται όλα να τα βλέπουμε ως διαταραχές τελικά, και μόνο στο βαθμό που νιώθεις μια έντονη δυσλειτουργία ψάξε το περαιτέρω... Αλλιώς καλύτερα να μην το αναλύεις πολύ, αν και αφού σου αρέσει η ψυχολογία θα έχεις την τάση να το αναλύεις σαν συμπεριφορά.
Παίζεις και μουσική και έχεις τραγουδήσει μπροστά σε κόσμο, εγώ μια χαρά σε βρίσκω!
Κρατάω τη φράση του ioannis2
Ο φόβος φεύγει οταν εκθέτουμε τον εαυτό μας συστηματικά σ' αυτα που μας φοβιζουν μέχρι το αντικειμενο του φοβου να μας γινει οικείο όπως οτιδήποτε άλλο που δεν μας φοβίζει.
Είναι η μόνη θεραπεία για εμάς, δεν υπάρχει άλλη, έκθεση και πάλι έκθεση, ζόρικο λίγο, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος, προσωπική μου άποψη.

[NamelessOne]

Αυτό που περιγράφεις ακούγεται ξεκάθαρα σαν κοινωνικό άγχος ("προσέχω τις κινήσεις μου, να γεμίσω το χρόνο" κτλ) αλλά σε πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις. Κι αυτό γιατί μόνο αυτές τις καταστάσεις (ένας με ένα) βλέπεις ως επικίνδυνες.

Πιστεύω για να έρχεσαι να το γράψεις εδώ θα σε προβληματίζει αρκετά ως πολύ. Οπότε θα σου προτείνω αν δεν έχεις οικονομική στενότητα να πας σε κάποιο ψυχολόγο που να κάνει γνωσιακή-συμπεριφορική έστω και για μια συμβουλή. Όπως λένε τα παιδιά η λύση είναι η έκθεση αλλά όχι έτσι, "χύμα στο κύμα", αλλά σαν συμπεριφορικό πείραμα. Πχ "Ωραία, τι θα γίνει αν μείνω σιωπηλός για 1 λεπτό; 2 λεπτά; Αν δεν έχω όρεξη να μιλήσω καν; Θα γίνει κάποια καταστροφή ή απλώς αυτό είναι κάτι φυσιολογικό;" κτλ. Αυτά είναι που βοηθάνε απίστευτα και μακάρι να τα ήξερα όταν ήμουν νέος.