Είμαι ολομόναχος
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 8 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 109
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19

    Είμαι ολομόναχος

    Είμαι 31 ετών, και είμαι μόνος εδώ και 10 χρόνια. Αφοσιωμένος στην Επιστήμη μου, ξέχασα τις γυναίκες. Μετά από αρκετές χυλόπιτες κατάλαβα ότι δεν είμαι ο σέξυ άντρας που ονειρεύονται και αποφάσισα να ασχοληθώ με την Επιστήμη.

    Πτυχία (2), μεταπτυχιακά (2) και τώρα στον δρόμο για το διδακτορικό. Εγώ, τα βιβλία μου, ο υπολογιστής μου. Τα μόνα που μου δίνουν ουσία στην άθλια ζωή μου.

    Και τα σαββατοκύριακα που δεν έχω τι να κάνω με πιάνει η κατάθλιψη. Είμαι ένα τίποτα. Ένα μηδενικό. Τα ξαδέρφια μου 10 χρόνια νεωτεροί μου, εργάτες σε ναυπηγεία, αλλά τους ΖΗΛΕΥΩ. Παντρεμένοι με παιδιά.

    Εγώ δεν έχω ούτε καν φίλους. Αντικοινωνικός, με έχουν απομακρύνει (ή τους έχω εγώ απομακρύνει ?) και δεν έχω έναν άνθρωπο να μιλήσω. Και τι να πω. Τα μόνα που ξέρω να πω είναι αυτά που κανένας δεν ασχολείται. Αστρονομία και Μαθηματικά ??

    Τωρα θα μου πείτε, τι τις γράφεις αυτές τις μαλακίες? Έλα ντε. Δεν έχω τι να κάνω. Σαββάτο βράδυ 23:00 και είμαι στον υπολογιστή. Οι περισσότεροι είσται στα κλαμπ ή στα μπαράκια.

    Θα ήθελα να μιλήσω με γυναίκες. Να καταλάβω τι άντρες ακριβώς θέλουν. Μέχρι τώρα οι γυναίκες που προσπάθησα να κατακτήσω (στην δουλειά) μου δώσανε χιλόπιτα καλή! Το ξέρω κορίτσια δεν σας αρέσω, δεν είμαι τύπος in. Τι να κάνω να αλλάξω για πάρτη σας? Να αφήσω αυτά που μου αρέσουν? Αυτά που προσδιορίζουν τι είμαι? Είμαι επιστήμονας με όλη την σημασία της λέξης. Εγώ ότι έκανα το έκανα ουσιαστικά και όχι τυπικά. Την ίδια στιγμή που εγώ πάλευα για το 10 άλλοι με 6 και 7 προχωρούσαν και είχαν και προσωπική ζωή.

    Αλλά μάλλον δεν σας αρέσω. Εσείς θέλετε, μπράτσα, μυς και ηλιοκαμένα κορμιά. Δεν έχω τέτοια. Το ωραίο είναι ότι όσο τρωω απορίψεις τόσο πιο πολύ κλείνομαι στο καβούκι μου.

    Και δεν μου λέτε κάτι, γιατί όταν σας χαμογελάω στο τρένο, στο δρόμο, στο Πανεπιστήμιο, προσπαθείτε να κοιτάξετε αλλού? Τόση αηδία σας προκαλώ?

    Δεν βαριέσε. Αυτό είναι το πεπρωμένο κάποιων ανθρώπων. Λυπάμαι αλλά είμαι ένα δώρο χωρίς περιτύλιγμα. Εσείς κοιτάτε το περιτύλιγμα και όχι το περιεχόμενο. Γιατί υπήρξαν γυναίκες που με γνώρισαν και ενώ έλεγαν πόσο καλός είμαι, μου έκλεισαν την πόρτα κατάμουτρα πριν ακόμα τους πω τι αισθάνομαι. Γιατί? Δεν μπορώ να καταλάβω.

    Ούτε για φίλο δεν με θέλουν! Μα τόση αντιπάθεια σας προκαλώ? Αυτό είναι το απόγειο του ρατσισμού. Επειδή έχω λίγα κιλά παραπάνω (20 κιλά) από το κανονικό, είμαι καταδικασμένος για όλη μου την ζωή? Ή θα πρέπει να τρέχω στα γυμναστήρια για να κάνω ότι μου λέει το τελεβίσιον?

    Και μην νομίζεται ότι μου λείπει το σεξ. Μπορεί να σας σοκάρω αλλά με την Επιστήμη πέρνω αρκετή υδονή. Εκεί είμαι άρχοντας! Και αυτό μου αρέσει περισσότερο από το σεξ. Όταν ξέρεις ότι έλυσες ένα δύσκολο πρόβλημα, ΜΟΝΟ ΕΣΥ....είναι ένα αίσθημα που ελάχιστοι το ζουν στην ζωή τους. Όταν δημιουργώ νιώθω σαν καλλιτέχνης!!

    Αυτό που μου λείπει και η Επιστήμη δεν μπορεί να μου το δώσει, και θέλω μια γυναίκα να μου το δώσει. Είναι η ΨΥΧΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ. Το άλλο μισό. Να αισθάνομαι τον δικό μου άνθρωπο. Σε αυτόν που θα έχω απολύτη εμπιστοσύνη, που θα βρω συμπαράσταση, που θα βρω .... γαλήνη.

    Θέλω να αγαπηθώ!

    Αγαπάω τις γυναίκες αλλά αυτές με φτύνουν κανονικά. Είναι απίστευτο. Διαλέγετε πολλές φορές αυτούς που σας χρησιμοποιούν σαν αντικείμενα, και εμένα μου δίνεται χαστούκια.

    Το ξέρω όμως ότι οι επιλογές μου (από μουσική μέχρι τρόπο ζωής) δεν σας αρέσει. Οι περισσότερες θέλετε διασκέδαση όλη μέρα, κάθε μέρα. Λυπάμαι αλλά στην ζωή μου ήδη υπάρχει μια γυναίκα ...... η Επιστήμη. Μπορείτε να την δεχτείτε??

    Όχι βέβαια. Θέλετε αποκλειστικότητα. Μπορεί να την αποκτήσετε. Δεν με δοκιμάσατε ποτέ. Μπορεί να άλλαζα στάση. Να παρατούσα εκείνη. Αλλά όσο εσείς με αποφεύγετε τόσο με στέλνετε σε αυτήν.

    Είναι απίστευτο πόσο αγαπώ τις γυναίκες, και ποσο αυτές με απορρίπτουν.

    Μήπως τελικά είμαι τόσο άσχημος, που πρέπει να το παρω απόφαση. Αν ναι δεν υπάρχει λόγος να ζω. Δεν νομίζετε? Καλύτερα να ζήσει κάποιος 1 χρόνο ευτυχισμένος παρά 100 χρόνια μόνος του και δυστυχισμένος.

    Είμαι ο τελευταίος ιππότης, μέσα σε μια κοινωνία που επιβιώνουν οι σάπιοι και οι απατεώνες.

    Δεν ξέρετε τι χάνετε, κυρίες μου.

    Ώρα να βάλετε τα μινι σας να πάτε στα σκυλο-κέντρα με τους αξύριστους που περιμένουν πως και πως να σας χουφτώσουν και να σας ρίξουν στο κρεβάτι.

    Άστε εμένα. Εγώ έχω να φτιάξω τον κώδικα ανάλυσης δεδομένων φασματομετρίας για διπολους αστέρες! χα χα χα Τελικά έχω και εγώ να κάνω κάτι αυτό το Σαββατόβραδο.

    [Σημείωση: για όσους σπέυσουν να που να μιλήσω με ειδικό, θέλω να τους πω ότι ήδη το κάνω, πέρνω και αγωγή αλλα τα γαμ... ΣΚ δεν λένε να περάσουν! Δουλειά μόνο αυτό με σώνει!!]

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2007
    Posts
    160
    Τι απογοητευση ειναι αυτη;;Και μονο 31 ετων...Ενα θα σου πω:Οι ανθρωποι πάντα ζητουν οτι δεν εχουν..Εγω εχω μια ευτυχισμενη οικογενεια αλλα η επαγγεματικη μου πορεια ειναι μια ΑΠΟΤΥΧΙΑ.Λαθος επιλογες, λαθη λαθη και στα 40 μου με πτυχιο 1992 ειμαι ξεκρεμαστη δεν εχω μια δουλεια ενα εισοδημα.Γι αυτο μην παραπονιεσαι σκεψου οτι στην ζωη υπάρχουν πολλα μα ΠΟΛΛΑ χειροτερα προβληματα.Αλλωστε εισαι πολυ νεος για να το βαζεις κατω..Θα βρεθει η γυναικα που σου ταιριαζει...Βγες λιγο και θα δεις..

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    939
    Ακούγεσαι εξοργισμένος με το γυναικείο φύλο...και απογοητευμένος...και απελπισμένος...
    Μάκια...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2007
    Posts
    482
    Ενδιαφέρον. Φαντάζομαι ότι περισσότερο απευθύνεσαι στον εαυτό σου παρά σε κάποιον άλλο που θα το διαβάσει, σαν μια ανάγκη να το βγάλεις από μέσα σου, να το δεις γραπτώς.
    Γιατί δεν είναι δυνατόν να απευθύνεσαι σε γυναίκες πραγματικά για να σου πουν τι θέλουν από έναν άντρα όταν στο μισό κείμενο τις κατηγορείς, τις απορρίπτεις.
    Οκ, σκέφτομαι ότι πρέπει να είσαι πολύ πικραμένος αλλά το να τις αντιμετωπίζεις έτσι δε βοηθάει την κατάσταση (κι όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άντρες, δηλαδή όλο τον κόσμο).

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    00:00 η ώρα. Σιγά μην απαντούσατε. Ούτε έχετε δει το ποστ.

    Εγώ πάλι εδώ. Σκοπός.

    Τα ξανασκέφτηκα τα πράγματα. Τελικά είμαι ΜΑΛΑΚΑΣ. Από παιδί ήθελα να είμαι μοναδικός. Να με κοιτάνε οι άλλοι με δέος! Ήθελα να γίνω επιστήμονας για να με θαυμάζουν. Να είμαι μοναδικός και διαφορετικός. Το πέτυχα. Είμαι τόσο μοναδικός
    και διαφορετικός που.....είμαι μόνος!!

    Μπράβο μου λοιπόν τα κατάφερα. Τώρα ας πάρω το βραβείο της ανοικτής παλάμης!

    Τώρα μετάνιωσα για τις επιλογές μου. Τώρα είναι αργά. Καμία γυναίκα δεν με κοιτά.

    Είμαι εκτός συνόλου. Υπάρχουν, ενδεχομένως, και γυναίκες σαν και εμένα αλλά είναι
    τόσο μακρια.....

    Επομένως τι μένει? Μπακούρι θα μείνω όπως κάτι καθηγητές στο Πανεπιστήμιο που κόβουν τους φοιτητές για πλάκα. Ευτυχώς (για τους φοιτητές) δεν σκοπεύω να γίνω καθηγητής. Εμένα μόνο σε συνέδρια θα με βρείτε, και σε κανένα ξεχασμένο εργαστήριο μπροστά στον υπολογιστή.

    Η πλάκα είναι σήμερα δεν μπορώ να στρωθώ καθόλου στην δουλειά. Από εδώ και εκεί πηγαίνω, σε σας γράφω αλλά δεν μπορώ να γράψω ούτε μια εντολή κώδικα για το προτζεκτ. Πλάκα έχει.

    Ο τρελός έκανα και τεστ iq προχθές. Iq-ποντικιού που λέω εγώ. Και τι έγινε αν έχω υψηλό δείκτη? Όσοι δηλαδή είχαν υψηλό δείκτη πέτυχαν τίποτα? Μπούρδες! Πλέον έχω χάσει και την πίστη μου στην Επιστήμη, που κάποτε εκθίαζα και τώρα μου έμεινε η δυστυχία να κάνω παρέα!

    Ωραίος έτσι? Καλά τα κατάφερα! Το καλοκαίρι περνω σπαστή την άδεια σε βδομάδες, γιατί αν κάτσω πάνω από μια εβδομάδα δεν έχω τι να κάνω και την δίνει. Τώρα που το γράφω, από ότι θυμάμαι από παιδί αυτό συμβαίνει.

    Πάντα αποκλεισμένος είμουνα. Δεν με ηθελε κανένας. Φαίνεται τα χαρακτηρηστικά του προσώπου μου σας φέρνουν γέλια! Έπρεπε να γίνω κωμικός. Να γελάτε μαζί μου (ετσί και αλλιώς αυτό κάνετε και τώρα).

    Μια φορά στο Πανεπιστήμιο, όταν είμουν φοιτητής, καθως πήγαινα στην αίθουσα, μπροστά μου δυο κοπελίτσες συζητούσαν. Λέει η μια στην άλλη \"Ελένη, κοίτα! Ο άντρας της ζωής\" και ξεράθηκαν στα γέλια.

    Μετά στο δρόμο για το σπίτι (την ίδια εποχή) 3 άλλες κοπελίτσες γυρνάνε με βλέπουνε και λέει η μία \"Κορίτσια ο Mr.Bean\" και ξεράθηκαν στα γέλια.

    Ακόμα και στο στρατό ένας μου είχε πει (χωρίς να θέλει να με πειράξει) \"Σε πάω ρε φίλε γιατί μοιάζεις σαν καρτούν!\".

    Μπόινγκ. Τι άλλο θέλει κανείς για να κάτσει ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ μπροστά στον υπολογιστή.

    Εδώ που τα λέμε ο υπολογιστής ποτέ δεν με πίκρανε. Ποτέ δεν μου είπε όχι. Όπως στην ταινία Terminator 2. Η shara σκέπτεται βλέπωντας τον γιο της να παίζει με το cybernetic: \"Αυτή η μηχανή. Αυτός ο εξολοθρευτής. Είναι ο καλύτερος πατέρας για το John. Δεν θα ξενηχτύσει ποτέ, δεν θα γυρίσει πιωμένος ποτέ, δεν θα τον κτυπήσει ποτέ. Είναι η πιο λογική επιλογή στην παράλογη μας εποχή!\".

    Τουλάχιστον να δούλευα στην cyberdyne τότε μάλιστα! Αλλά μαλακίες στην χώρα που αντί να έχει βιομηχανία, ερευνητικά εργαστήρια έχει σκυλάδικα και νυχτερινά κέντρα για να ανεβαίνουν στα τραπέζια οι μεθυσμένες να δείχνουν τα μπούτια τους στους αξύριστους, αμόρφωτους τεμπέληδες και χρεωμένους υπάλληλους.

    Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί ποτέ πια θα είναι η θέση σας Αν, λέω Αν, ανακαλυφθεί ότι κάποιος αστεροειδής κατευθείνεται προς την γή?? Θα σας σώσουν ποιοι?? Οι πολιτικοί σας, ή ο Johnie Walker?? Ξέρετε αστεροειδής χρειάζεται να σημαίνει ολοκληρωτική καταστροφή της γής αλλά μια μεγάλης περιοχής πχ των Βαλκανίων!!

    Αλλά τι μαλακίες λέω ο τρελός. Χωρέψτε την Βανδή και την Νατάσα Θεωδορίδου και όταν έρθει (αν έρθει) εκείνη η ώρα θα τρέχετε να φιλήσετε κατουρημένες ποδιές όπως μαθατε να κάνετε. Σαν την άλλη που την πήδαγε το βουβάλι για να την διορίσει στο Υπουργείο.

    Να κάτι τέτοια λέω και όλοι με έχουν απομακρύνει. Η αλήθεια πονάει και ενοχλεί. Είμαι άνθρωπος της ουσίας και όχι της επιφάνειας, και δεν μπορείτε να το χωνέψετε αυτό.

    Χορέψτε, διασκεδάστε. Αλήθεια να ρωτήσω κάτι? Άλλος τρόπος διασκέδασης δεν υπάρχει? Άλλο είδος μουσικής δεν υπάρχει? Τελικά όλοι πάσχετε από ένα τουλάχιστον ψυχικό νόσημα!

    Φοβάστε μην πάθετε αυτό που έπαθα εγώ. Μην αποκλειστείτε. Μην απομονωθείτε!

    Εγώ δεν το φοβήθηκα και να τα αποτελέσματα.

    Αλλά εγώ έμεινα μοναδικός και διαφορετικός. Εσείς είστε όλοι προϊόντα του ίδιου τύπου. Τόσο ίδιοι μεταξύ σας που μου προκαλείτε αννοία.

    Τελικά το πρόβλημα μου είναι ότι είμαι ασύμβατος με το μέσο τρόπο σκέψης.

    Όλο και προσεγγίσουμε την φιλοσοφία τελικά.

    Κοπελιές εγώ θα σας αγαπώ ότι και να μου κάνετε. Δεν πειράζει. Πιστεύω ότι τελικά μια μέρα θα καταλάβετε τι χάσατε, αν και θα είναι αργά.


    Όλα αυτά αφιερώνονται:
    Στην Χριστίνα που εδώ και ένα χρόνο περιμένω να μου πει πότε θα πάμε για καφέ,
    Στην Μαρία που ποτέ δεν απάντησε στα email μου, και ποτέ της δεν μου έδωσε το τηλεφωνό της,
    Στην Ελισάβετ μετά από το πρώτο ραντεβού έχασε κάθε ενδιαφέρον,
    Στην Ελένη που ενώ είχε ενδιαφέρον εγώ την άφησα για να κάνω μαστερ,
    Στην Εύα που με τρόμαξε με τις πρωτοβουλίες της και ψυχράθηκε με την σοκαρισμένη στάση μου,
    Στην \"Ωραία\" Ελένη που ενώ την αποκαλούσα έτσι ποτέ δεν βρήκα την δύναμη να την ζητήσω να βγούμε έξω
    Στην Δανάη που ενώ μου άρεσε φοβερά ποτέ μου δεν της είπα τίποτα,
    Στην Νάντια που ενώ μου τα έρειξε ανοικτά εγώ είχα σημαντικά προτζεκτ να κάνω,
    Στην Ελένη (την Βιολόγο) που ενώ με ήθελε εγώ ήθελα να πετύχω βαθμολογίες,
    Στην Δέσποινα που ενώ είχε ενδιαφέρον εγώ δεν βρήκα το θάρρος να της πω να πάμε για καφέ,
    Στην Γεωργία που ενώ βγήκαμε μαζί και με ήθελε, εγώ την άφησα για να σπουδάσω Αστρονομία!!!!!!,
    Στην Ισμήνη που αγάπησα πραγματικά, αλλά τα έφτιαξε με τον καλύτερο μου φίλο,
    Στην Έφη που ενώ μου έγραφε ερωτικά ποιήματα, δεν μου έδωσε ποτέ το τηλεφωνό της,
    Στην Χρύσα που ενώ επίσης μου έλεγε (χαριτολογώντας) ότι ήθελε να μου δείξει πόσο γυναίκα είναι εγώ της έλεγα ότι πρέπει να διαβάσω βιοτεχνολογία!!!


    Έχω γίνει ρόμπα κανονικά αλά δεν βαριέσε. Ένας ιππότης ξέρει να θυσιάζεται για τις πριγκήπισες!!!!

    Να είστε καλά κορίτσια όπου και αν είστε.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    Originally posted by george7





    Όλα αυτά αφιερώνονται:

    Στην Ελένη που ενώ είχε ενδιαφέρον εγώ την άφησα για να κάνω μαστερ,

    Στην Νάντια που ενώ μου τα έρειξε ανοικτά εγώ είχα σημαντικά προτζεκτ να κάνω,
    Στην Ελένη (την Βιολόγο) που ενώ με ήθελε εγώ ήθελα να πετύχω βαθμολογίες,

    Στην Γεωργία που ενώ βγήκαμε μαζί και με ήθελε, εγώ την άφησα για να σπουδάσω Αστρονομία!!!!!!,


    Στην Χρύσα που ενώ επίσης μου έλεγε (χαριτολογώντας) ότι ήθελε να μου δείξει πόσο γυναίκα είναι εγώ της έλεγα ότι πρέπει να διαβάσω βιοτεχνολογία!!!

    .
    Dum spiro spero (?)

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    Originally posted by Aphelia
    Ενδιαφέρον. Φαντάζομαι ότι περισσότερο απευθύνεσαι στον εαυτό σου παρά σε κάποιον άλλο που θα το διαβάσει, σαν μια ανάγκη να το βγάλεις από μέσα σου, να το δεις γραπτώς.
    Γιατί δεν είναι δυνατόν να απευθύνεσαι σε γυναίκες πραγματικά για να σου πουν τι θέλουν από έναν άντρα όταν στο μισό κείμενο τις κατηγορείς, τις απορρίπτεις.
    Οκ, σκέφτομαι ότι πρέπει να είσαι πολύ πικραμένος αλλά το να τις αντιμετωπίζεις έτσι δε βοηθάει την κατάσταση (κι όχι μόνο τις γυναίκες αλλά και τους άντρες, δηλαδή όλο τον κόσμο).
    Αγαπάω αφάνταστα τις γυναίκες! Αλλά όχι μόνο δεν το καταλαβαίνεται αλλά με απορρίπτετε συνεχώς. Και εξακολουθώ να σας αγαπώ. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει τελειότερο ον από την γυναίκα.

    Αλλά ταυτόχρονα έχετε ένα αφάνταστο τρόπο να κάνετε επιλογές. Εκεί μιλάει η φύση? Το υποσεινύδητο? Τι?

    Κάνετε τις χείριστες επιλογές, κατά την γνώμη μου. Και δεν βλέπεται σε βάθος.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    Originally posted by elpi68
    Τι απογοητευση ειναι αυτη;;Και μονο 31 ετων...Ενα θα σου πω:Οι ανθρωποι πάντα ζητουν οτι δεν εχουν..Εγω εχω μια ευτυχισμενη οικογενεια αλλα η επαγγεματικη μου πορεια ειναι μια ΑΠΟΤΥΧΙΑ.Λαθος επιλογες, λαθη λαθη και στα 40 μου με πτυχιο 1992 ειμαι ξεκρεμαστη δεν εχω μια δουλεια ενα εισοδημα.Γι αυτο μην παραπονιεσαι σκεψου οτι στην ζωη υπάρχουν πολλα μα ΠΟΛΛΑ χειροτερα προβληματα.Αλλωστε εισαι πολυ νεος για να το βαζεις κατω..Θα βρεθει η γυναικα που σου ταιριαζει...Βγες λιγο και θα δεις..
    Μακάρι να μπορούσα να έχω μια οικογένεια, και ας μην είχα τίποτα. Ούτε λεφτά, ούτε πτυχία. Μακάρι να δούλευα στην οικοδομή και να με περίμενε ένα γλυκό χαμόγελο στο σπίτι, και όχι ο υπολογιστής.

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    Originally posted by Helena
    Originally posted by george7





    Όλα αυτά αφιερώνονται:

    Στην Ελένη που ενώ είχε ενδιαφέρον εγώ την άφησα για να κάνω μαστερ,

    Στην Νάντια που ενώ μου τα έρειξε ανοικτά εγώ είχα σημαντικά προτζεκτ να κάνω,
    Στην Ελένη (την Βιολόγο) που ενώ με ήθελε εγώ ήθελα να πετύχω βαθμολογίες,

    Στην Γεωργία που ενώ βγήκαμε μαζί και με ήθελε, εγώ την άφησα για να σπουδάσω Αστρονομία!!!!!!,


    Στην Χρύσα που ενώ επίσης μου έλεγε (χαριτολογώντας) ότι ήθελε να μου δείξει πόσο γυναίκα είναι εγώ της έλεγα ότι πρέπει να διαβάσω βιοτεχνολογία!!!

    .

    Δεν είπα ποτέ ότι δεν έκανα ΕΓΩ μαλακίες.

    Ο μεγαλύτερος φταίχτης είμαι ΕΓΩ.

    Αλλά φταίτε και εσείς κυρίες μου λίγο.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    δεν ειπε κανεις οτι φταει καποιος..
    ολα θεμα επιλογων ειναι
    εκανες τις δικες σου καναν και αυτες τις δικες τους
    Dum spiro spero (?)

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    Originally posted by Φοίβη
    Ακούγεσαι εξοργισμένος με το γυναικείο φύλο...και απογοητευμένος...και απελπισμένος...
    Δεν είμαι εξοργισμένος, περισσότερο απελπισμένος και απογοητευμένος και όχι μόνο με τις γυναίκες αλλά και μένα τον ίδιο.

    Πάντα θέλουμε αυτό που μας λείπει.

    Και μου λείπει το γλυκό χαμόγελο.
    Μια ματιά κατανόησης.
    Μια κουβέντα υποστήριξης.
    Η ανθρώπινη επαφή.

    Μου λείπει η αγάπη.
    Νιώθω ότι δεν με αγαπάει κανένας.

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    Ερώτηση προς τις κυρίες:

    Αν δείτε κάποιον να σας χαμογελάει, στο τρένο, στο δρόμο κλπ ποια θα είναι η αντίδραση σας (και τι θα αισθανθείτε)

    1) αν σας αρέσει?

    2) αν ΔΕΝ σας αρέσει?

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    1,μαλλον θα χαμογελασω-εξαρταται και σε τι φαση βρισκομαι ομως αν εχω και αλλες σκοτουρες στο κεφαλι μου λιγο θα με νοιαζει αν αρεσω
    2,θα αδιαφορησω

    που θες να καταληξεις ομως?στο οτι δεν αρεσεις?δεν μπορει..γιατι μονος σου παραδεχτηκες πριν οτι <εριξες και εσυ τις χυλοπιτες σου>
    στο οτι δεν αρεσεις σε αυτες που θες?μηπως εχεις πολυ υψηλα στανταρ?μηπως πρεπει να συμβιβαστεις κ λιγο?
    Dum spiro spero (?)

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    19
    Originally posted by Helena
    1,μαλλον θα χαμογελασω-εξαρταται και σε τι φαση βρισκομαι ομως αν εχω και αλλες σκοτουρες στο κεφαλι μου λιγο θα με νοιαζει αν αρεσω
    2,θα αδιαφορησω

    που θες να καταληξεις ομως?στο οτι δεν αρεσεις?δεν μπορει..γιατι μονος σου παραδεχτηκες πριν οτι <εριξες και εσυ τις χυλοπιτες σου>
    στο οτι δεν αρεσεις σε αυτες που θες?μηπως εχεις πολυ υψηλα στανταρ?μηπως πρεπει να συμβιβαστεις κ λιγο?
    Συμβιβασμός! χμ χμ
    Αυτό μου θυμμίζει τι γινόταν παλιά με τα προξενιά.
    \"Αυτόν θα πάρεις και θα μάθεις να τον αγαπάς!\"

    Είναι φαύλος κύκλος κορίτσια (έχουν περάσει τα χρόνια που άρεσα) να μην αρέσεις και να έχεις \"υψηλά\" στάνταρ.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    939
    Ποιά είναι τα στάνταρ σου, Γιώργο?
    Μάκια...

Page 1 of 8 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •