Συναισθηματικες ηρωινες

[iwannaaa]

Ιωάννα καλησπέρα!
Προσωπικά πιστεύω ότι όταν ερωτευόμαστε λίγο-πολύ όλοι κάπως έτσι νιώθουμε! Νομίζω είναι αναμενόμενο και έτσι αντιδρούν οι άνθρωποι..Φυσικά δεν πρέπει να εξαρτάσαι τόσο από κάποιον γιατί μετά γίνεται βάρος στη σχέση όλο αυτό. Πρέπει να είμαστε ανεξάρτητοι και να μην βγάζουμε συμπεράσματα για τους άλλους από μόνοι μας. Τι σημαίνει "δεν είσαι αρκετά καλός" ? Στο έχει πει ή απλά μόνη σου το υποθέτεις? Το έκανα κι εγώ αυτό παλιότερα και πλέον το θεωρώ πολύ άδικο..γιατί για τον σύντροφο σου μπορεί να είσαι παραπάνω από αρκετή όμως εσύ για κάποιους λόγους να μην το αισθάνεσαι. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό? Θα συμφωνήσω με τους υπόλοιπους ότι προέρχεται από την αγάπη που δεν έχουμε για τον εαυτό μας. Προσωπικά, το πρώτο βήμα που έκανα για να αγαπήσω τον εαυτό μου είναι να βάλω όρια στους ανθρώπους γύρω μου(οικογένεια,φίλους,συντ� �όφους). Τα όρια θεωρώ πως δεν είναι ίδια για όλους. Ανάλογα την ανάγκη του καθενός. Εγώ έβαλα όρια γιατί κάποιες συμπεριφορές με άγχωναν και δεν μπορούσα να τις διαχειριστώ. Βρες τι σε ενοχλεί στην κάθε σχέση και διόρθωσε τη αν αξίζει, βάλε τα δικά σου όρια. Είναι απελευθερωτικό!
Όσο για τη δυνατή, ανιδιοτελή αγάπη..για μένα είναι να θες να είναι ο άλλος καλά κι ας μην είναι μαζί σου. Να τον αγαπάς σαν άνθρωπο και όχι μόνο όταν είναι "κτήμα" σου. Το "πεθαίνω για σένα" ή το "δεν μπορώ να ζήσω μακρυά σου" επίσης δεν είναι εκφράσεις που είναι σωστές..περισσότερο με αντιπροσωπεύει το "μπορώ να ζήσω μακρυά σου αλλά δεν θέλω". Αυτά! Θα χαρώ κι εγώ να ακούσω τις απόψεις σου!

Καλησπερα Mairy.Εχεις απολυτο δικιο σε αυτο που ειπες.Ποτε κι εμενα δεν μου εχει πει καποιος δεν εισαι αρκετα καλη απλα οταν εγω περναω διαφορες ασχημες φασεις το δημιουργω απο μονη μου στο μυαλο μ.Ενω εχω αυτογνωσια σαν ανθρωπος ειναι φορες που τα βλεπω ολα μαυρα και υποβαθμιζω τον εαυτο μ καταστρεφοντας τις σχεσεις μου γτ νομιζω οτι οι αλλοι εχουν προσδοκιες απο μενα που δεν μπορω να τις εκλπηρωσω .μου αρεσει να με βλεπουν δυνατη κι οταν αυτο δεν γινεται συνηθως νοιωθω ασχημα και φευγω γτ νομιζω οτι τους απογοητευω .γενικα ειμαι πολυ αυστηρη με τον εαυτο μ κι αν καποιος δεν το ξερει αυτο σιγουρα θα με παρεξηγησει για αυτην τη συμπεριφορα μου.το θεμα ειναι οτι οταν νοιωθω ετσι δεν βλεπω καθαρα και ειναι σαν να εχω τυφλωθει.κανεις δεν μπορει να με βοηθησει παρα μονο ο χρονος.ωστοσο οταν εγω νοιωθω καλυτερα και ξεθολωνω ο αλλος εχει ηδη σχηματισει ασχημη εικονα και εχει φυγει.πολυ δυσκολη κατασταση.επισης συμφωνω απολυτα οτι αν αγαπας καποιον πραγματικα και αυτος δε νοιωθει το ιδιο θελει δυναμη ψυχης να τον αφησεις να φυγει και να βρει την ευτυχια του .ποναει παρα πολυ γτ το εχω κανει .ειναι σαν μικρος θανατος αλλα ταυτοχρονα πραξη ανιδιοτελειας και αποδειξης πληρους γενναιοτητας.

[M.a.i.r.y.]

Καλησπερα Mairy.Εχεις απολυτο δικιο σε αυτο που ειπες.Ποτε κι εμενα δεν μου εχει πει καποιος δεν εισαι αρκετα καλη απλα οταν εγω περναω διαφορες ασχημες φασεις το δημιουργω απο μονη μου στο μυαλο μ.Ενω εχω αυτογνωσια σαν ανθρωπος ειναι φορες που τα βλεπω ολα μαυρα και υποβαθμιζω τον εαυτο μ καταστρεφοντας τις σχεσεις μου γτ νομιζω οτι οι αλλοι εχουν προσδοκιες απο μενα που δεν μπορω να τις εκλπηρωσω .μου αρεσει να με βλεπουν δυνατη κι οταν αυτο δεν γινεται συνηθως νοιωθω ασχημα και φευγω γτ νομιζω οτι τους απογοητευω .γενικα ειμαι πολυ αυστηρη με τον εαυτο μ κι αν καποιος δεν το ξερει αυτο σιγουρα θα με παρεξηγησει για αυτην τη συμπεριφορα μου.το θεμα ειναι οτι οταν νοιωθω ετσι δεν βλεπω καθαρα και ειναι σαν να εχω τυφλωθει.κανεις δεν μπορει να με βοηθησει παρα μονο ο χρονος.ωστοσο οταν εγω νοιωθω καλυτερα και ξεθολωνω ο αλλος εχει ηδη σχηματισει ασχημη εικονα και εχει φυγει.πολυ δυσκολη κατασταση.επισης συμφωνω απολυτα οτι αν αγαπας καποιον πραγματικα και αυτος δε νοιωθει το ιδιο θελει δυναμη ψυχης να τον αφησεις να φυγει και να βρει την ευτυχια του .ποναει παρα πολυ γτ το εχω κανει .ειναι σαν μικρος θανατος αλλα ταυτοχρονα πραξη ανιδιοτελειας και αποδειξης πληρους γενναιοτητας.

Εκείνον όμως τον καιρό που εσύ νιώθεις έτσι βλέπεις πώς σε αντιλαμβάνεται ο σύντροφος σου? Σίγουρα όχι 100%..αλλά έστω σε ένα ποσοστό?

[iwannaaa]

Εκείνον όμως τον καιρό που εσύ νιώθεις έτσι βλέπεις πώς σε αντιλαμβάνεται ο σύντροφος σου? Σίγουρα όχι 100%..αλλά έστω σε ένα ποσοστό?

Δεν το καταλαβαινει ιδιαιτερα και εγω τοτε ειμαι λιγο αποφευκτικη και ισως κλεινομαι στον εαυτο μ

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[M.a.i.r.y.]

Δεν το καταλαβαινει ιδιαιτερα και εγω τοτε ειμαι λιγο αποφευκτικη και ισως κλεινομαι στον εαυτο μ

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Κι εγώ όταν ένιωθα έτσι κλεινόμουν στον εαυτό μου πάρα πολύ. Όμως, πλέον έχω καταλήξει πως καλύτερα να μιλάς και να εκφράζεις τα όσο νιώθεις. Φυσικά όχι κάθε μέρα ώστε να γίνει ένα βάρος στη σχέση. Προσωπικά επίσης με βοηθάει πολύ τις στιγμές που βρίσκομαι σε μία "κρίση" χαμηλής αυτοπεποίθησης να γράφω τα όσα αισθάνομαι. Και όταν περάσουν κάποιες μέρες και τα διαβάσω..διαφωνώ με πολλά από αυτά. Ίσως να βοηθούσε να γράφεις και τα όσα ξέρεις πως ο άνθρωπος σου εκτιμά σε εσένα και να τα διαβάζεις τις ώρες που νιώθεις έτσι. Το μυαλό μας δεν μας λέει πάντα αλήθεια! Κάποιες φορές χρειάζεται να το βοηθάμε με εξωτερική βοήθεια. Έχεις κάνει ποτέ ψυχανάλυση?

[iwannaaa]

Κι εγώ όταν ένιωθα έτσι κλεινόμουν στον εαυτό μου πάρα πολύ. Όμως, πλέον έχω καταλήξει πως καλύτερα να μιλάς και να εκφράζεις τα όσο νιώθεις. Φυσικά όχι κάθε μέρα ώστε να γίνει ένα βάρος στη σχέση. Προσωπικά επίσης με βοηθάει πολύ τις στιγμές που βρίσκομαι σε μία "κρίση" χαμηλής αυτοπεποίθησης να γράφω τα όσα αισθάνομαι. Και όταν περάσουν κάποιες μέρες και τα διαβάσω..διαφωνώ με πολλά από αυτά. Ίσως να βοηθούσε να γράφεις και τα όσα ξέρεις πως ο άνθρωπος σου εκτιμά σε εσένα και να τα διαβάζεις τις ώρες που νιώθεις έτσι. Το μυαλό μας δεν μας λέει πάντα αλήθεια! Κάποιες φορές χρειάζεται να το βοηθάμε με εξωτερική βοήθεια. Έχεις κάνει ποτέ ψυχανάλυση?

Κι εγω εχω αρχισει και γραφω τα οσα αισθανομαι γτ με βοηθαει.οσο για την ψυχαναλυση ειχα παει κπ στιγμη σε ψυχολογο αλλα δε βοηθησε αρκετα και κοστιζει πολυ.βεβαια εαν χειροτερεψουν τα πραγματα θα ξαναπαω νομιζω.επισης εχεις απολυτο δικιο.εμενα συχνα το μυαλο μου με ξεγελαει και χρειαζομαστε μια πιο αντικειμενικη γνωμη για οσα μας συμβαινουν.

[M.a.i.r.y.]

Κι εγω εχω αρχισει και γραφω τα οσα αισθανομαι γτ με βοηθαει.οσο για την ψυχαναλυση ειχα παει κπ στιγμη σε ψυχολογο αλλα δε βοηθησε αρκετα και κοστιζει πολυ.βεβαια εαν χειροτερεψουν τα πραγματα θα ξαναπαω νομιζω.επισης εχεις απολυτο δικιο.εμενα συχνα το μυαλο μου με ξεγελαει και χρειαζομαστε μια πιο αντικειμενικη γνωμη για οσα μας συμβαινουν.

Το ξέρω πως ο ψυχολογος ή ο ψυχίατρος κοστίζουν αλλά η προσωπική μου συμβουλή είναι να μην το αφήσεις μέχρι να χειροτερέψει. Να είσαι καλά!