Lonely road or not!
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 29
  1. #1

    Lonely road or not!

    Κορίτσια και αγόρια!!
    Νέοι και νέες!!
    Πιστά και νέα μέλη αυτού του forum..

    Είναι ή όχι οι ΔΔ (βουλιμία,ανορεξία,παχυσαρ� �ία,EDNOS), ένας δρόμος μοναχικός ή όχι?
    Μπορούμε να είμαστε παρέα ή όχι?
    Είμαστε μαζί σε αυτό ή όχι?
    Το τούνελ είναι μοναχικό?
    Σας κάνω αυτές τις ερωτήσεις γιατί θέλω την γνώμη σας..
    Θα πηγαίνατε σε ομάδα, με άλλους που έχουν ΔΔ όπως εσείς ή σας καλύπτει η συζήτηση και η βοήθεια από το forum..
    Όταν δεν μπορούμε να το μοιραστούμε με τους δικούς μας, θα μπορούσαμε να το μοιραστούμε, πρόσωπο με πρόσωπο, με άτομα που έχουν τις ίδιες σκέψεις με εμάς?
    Είναι καλύτερα για εμάς να καταγράφουμε τις εμπειρίες μας εδώ, με αυτό το μικρό σείγμα επικοινωνίας ή θέλουμε κάτι παραπάνω?

    Περιμένω τις σκέψεις σας, τις απαντήσεις και τους προβληματισμούς σας..

  2. #2
    Εγω θα ηθελα να γνωρισω καποια ατομα απο το φορουμ και οχι μονο για να μιλησουμε για τα προβληματα μας....

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    110
    ΓΕΙΑ ΣΟΥ EFOULA ΚΑΙ ANGIE19!ΕΙΜΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΜΕΛΟΣ,ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΟΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΚΑΙ Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ.ΕΙΜΑΙ ΒΟΥΛΙΜΙΚΗ ΚΑΙ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΕΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ, ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΙΔΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΕΜΑΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ,ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΟ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΝΩ ΟΜΑΔΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΜΕ ΚΑΛΥΠΤΕΙ Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ, ΠΑΝΤΩΣ ΕΧΩ ΦΙΛΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ, Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΧΩΡΙΣ ΔΔ.ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2003
    Posts
    1,599
    εφουλα
    εγω πιστευω βαθυτατα οτι ειναι ενας μοναχικος δρομος...
    πολυ μοναχικος κιολας...
    αυτο δεν σημαινει ομως οτι δεν χωρανε συναπαντηματα με αλλους....μοναχικους, κι οτι δεν ειναι βοηθητικα αυτα τα συναπαντηματα...
    νομιζω οτι τετοιες ομαδες θα μπορουσαν να βοηθησουν αρκετους, και δεν τις εχω καθολου αποκλεισμενες..
    αλλα δενετυχε να το δοκιμασω μεχρι τωρα.
    θεωρω επισης, οτι ειναι πολυ πιο ευκολο να μιλας σε ανθρωπους που δεν ξερεις, κι ακομα περισσοτερο σε ανθρωπους που εχουν αντιστοιχα προβληματα και θα καταλαβουν αυτα που τους λες, παρα σε δικους σου ανθρωπους...

    δεν ξερω αν τελικα θα το κανω, θα δουμε..
    περισυ ημουν ετοιμη να παω σε μια τετοια ομαδα, αλλα δεν με βολευε η ωρα με την δουλεια μου και το ανεβαλα..

  5. #5
    Καλώς ήρθες Νικι στην παρέα μας!!
    Συμφωνώ μαζί σου Νίκι. Κάνεις ομάδα είπες? Εγώ κάνω ατομικά αλλά με εξειδικευμένο θεραπευτή. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι η βουλιμία είναι τόσο κρυφή και δυσκολευόμαστε πολύ να το πούμε, που ακόμα και εδώ που το λέμε τα πρόσωπά μας δεν τα βλέπει κανείς. Εσύ με την ομάδα σου το έχεις μοιραστεί ή όχι?

    2sweet2b4go10, βοηθητικά συναπαντήματα ε? Ωραία το θέτεις! Αλλά καμιά φορά το αισθάνομαι σαν κατάρα! Βουλιμικά κάνω και καθαρτικά παίρνω, δεν είμαι και μανιακή δολοφόνα!!!Θα συμφωνήσω ότι το να μιλάς με ανθρώπους που έχουν αντίστοιχα θέματα είναι τόσο βοηθητικό και αισθάνεσαι άνετα μαζί τους αλλά σε παέι παρακάτω ή απλά αισθάνεσαι την ταύτιση και αυτό είναι όλο?

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Posts
    253
    Συμφωνώ με την 2sweet ότι είναι μοναχικός δρόμος, με την έννοια ότι, όσο και αν προσπαθούν να σε βοηθήσουν οι άλλοι, όση συμπαράσταση κι αν έχεις, όσες κοινές εμπειρίες, σκέψεις κ συναισθήματα κ αν μοιράζεσαι, τίποτα δν πρόκειται ν αλλάξει αν δεν το πάρεις εσύ ο ίδιος απόφαση και δεν το σταματήσεις.

    Πάντως εμένα μου έδωσε μεγάλη δύναμη το να ξέρω ότι υπάρχουν εκεί έξω άτομα που δεν τους φαίνεται τελείως παράλογη η συμπεριφορά μου, που έχουν βιώσει τις ίδιες άσχημες εμπειρίες και που κάνουν τον ίδιο αγώνα με μένα. ΄

    Όσο για την ομάδα, έχω να ανακοινώσω ότι τελικά κανόνισα ραντεβού με το hcfed και έμαθα ότι οργανώνει κ ομαδική ψυχοθεραπεία. (Φαντάζεστε να πέσουμε μαζί στην ίδια ομάδα; Πλάκα θά χει...)

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Posts
    209
    @Εφουλα: Δεχομαι απολυτως αυτα που λες αλλα εχω να πω κι εγω δυο πραγματα.. Κατ'αρχας το αισθημα το ανηκειν ειναι πολυ σημαντικο..Ειναι πολυ βοηθητικο να μην αισθανεσαι μονη σου και να ξερεις οτι υπαρχουν κι αλλοι ανθρωποι..Αυτοματα σε βγαζει απο τη θεση του μεμονομενου περιστατικου και της ιδιαιτερα σπανιας ασθενειας και αντιλαμβανεσαι οτι πολυ ανθρωποι υποφερουν μαζι σου για τους δικους τους λογους ο καθενας. Εδω ερχομαι και στην αμφιβολια σου περι ταυτισης η ουσιαστικης βοηθειας. Κανενας εφη μου δε μπορει να σε βοηθησει παρα μονο ο εαυτος σου. Ο θεραπευτης σου, η ο διαιτολογος σου, η ο γυμναστης σου η αλλοι επαγγελματιες που προτεινουν αλλαγες στον τροπο ζωης σου ειναι απλα φωτιστικα-αμπαζουρ.Σου δειχνουν προς ποια κατευθυνση πρεπει να κινηθεις και εσυ αν θελεις ακολουθεις. Οι παλιοι ελεγαν "Δεν υπαρχει δε μπορω, υπαρχει δε θελω"..Δεν ξερω αν το ενστερνιζεστε αλλα πληροφοριακα ετσι λενε!! Σκεφτειτε το και εκφραστε αποψεις. Και στην τελικη Εφουλα εχουμε κανει πολλα πραγματα στη ζωη μας που βλαπτουν τον εαυτο μας για στιγμες απολαυσης-ικανοποιησης-παρηγοριας. Αν μπορει καποιος μεσω του γραπτου λογου να αντλησει τετοιες στιγμες τοτε δε πα' να'ναι απλα η ταυτιση, να συνεχισει να το κανει γιατι τουλαχιστον δεν βλαπτει τον εαυτο του

  8. #8
    Πόσο χαίρομαι για εσένα Καπνούλα...

    Ναι το φαντάζεσαι να είμαστε στην ίδια ομάδα και από εκεί που προσπαθούμε να γνωριστούμε στον καφέ να τα λέμε εβδομαδιαίως στο grup therapy!! Καλά αυτή θα είναι ιστορία για ταινία στη μεγάλη οθόνη!!
    Πήρα πολύ κουράγιο τώρα. Γιατί τον τελευταίο καιρό αισθανόμουν λίγο περίεργα να υποστηρίζω θεραπεία και να μη βρίσκω και πολλούς συμπαραστάτες..Εκτός από τον Καμμένο που έχει ολοκληρώσει αλλά στας Αγγλίας..
    Θα συμφωνήσω ότι ο δρόμος είναι μοναδικός αλλά όχι απαραίτητα μοναχικός..Κάτι τέτοια γίνονται και μου αναπταιρώνεται το ηθικό..

    Εγώ smoke μαζί σου, σε ότι χρειαστείς! Μπορεί και η Νίκι να βοηθήσει ίσως, γιατί κάνει ομάδα αλλά δεν ξέρω αν είναι είναι πάνω στις ΔΔ ή γενικού περιεχομένου..
    Δώσε μας τα φώτα σου Νικι...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Posts
    209
    @Εφουλα δεν ξερω αν το εχει μοιραστει η θεραπευτρια σου μαζι σου αλλα να ξερεις οτι πολλοι ανθρωποι υψωνουν εμποδια ανυπαρκτα στη θεραπεια τους γιατι απλα ειναι αδυναμοι να παραδεχτουν ποσο δυσκολο τους ειναι.. Διαβαζω επιμελως τα σχολια ολων και δεν εχω δει καποιον να αντιτιθεται.. Δεν ξερω γιατι συνεχως πιστευεις οτι καποιος ειναι εναντιον σου

  10. #10
    Έλα Καμμένε και έλεγα που χαθήκαμε όλοι..
    Ήρθε το Σαβ/κο και συντονιστήκαμε..
    Σκέφτομαι και σου απαντώ..

  11. #11
    Η αλήθεια είναι ότι η θεραπεύτριά μου το έχει αναφέρει ουκ ολίγες φορές..
    Λέει επίσης ότι η βουλιμία είναι ένα φαντασμα που πολλές φορές κάθεται δίπλα μου και άλλες δεν ξεχωρίζω εγώ από αυτήν. Επειδή λοιπόν έχω ζήσει με αυτό το φάντασμα να το πω, και ότι συνεπάγεται αυτό..είναι δύσκολο να το αφήσω..Αλλά και το φάντασμα-ξενιστής έχει μια φωνή (θυμάσαι που το λέγαμε πρίν κάτι μέρες?) που είναι εκεί όποτε εγώ επιθυμώ να το βάλει να κάτσει δίπλα μου γιατί ξεβολέυεται...
    Δεν πιστεύω ότι είναι εναντίων κάποιος, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι εφικτό κάποιος να βγει από αυτό χωρίς βοήθεια ειδικού.. Φυσικά και είναι κατά πόσο το θέλω εγώ (και εσύ το ξέρεις καλύτερα, γιατί το ήθελες τόσο-φαντάζομαι-που στην ξενυτιά ακόμη ζήτησες βοήθεια)..Εξού και το θρέντ Lonely road or not!!!!

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Posts
    209
    Originally posted by efoula
    Πόσο χαίρομαι για εσένα Καπνούλα...

    Ναι το φαντάζεσαι να είμαστε στην ίδια ομάδα και από εκεί που προσπαθούμε να γνωριστούμε στον καφέ να τα λέμε εβδομαδιαίως στο grup therapy!! Καλά αυτή θα είναι ιστορία για ταινία στη μεγάλη οθόνη!!
    Πήρα πολύ κουράγιο τώρα. Γιατι τον τελευταιο καιρο αισθανομουν λιγο περιεργα να υποστηριζω θεραπεια και να μη βρισκω πολλους συμπαραστατεςΕκτός από τον Καμμένο που έχει ολοκληρώσει αλλά στας Αγγλίας..
    Θα συμφωνήσω ότι ο δρόμος είναι μοναδικός αλλά όχι απαραίτητα μοναχικός..Κάτι τέτοια γίνονται και μου αναπταιρώνεται το ηθικό..

    Εγώ smoke μαζί σου, σε ότι χρειαστείς! Μπορεί και η Νίκι να βοηθήσει ίσως, γιατί κάνει ομάδα αλλά δεν ξέρω αν είναι είναι πάνω στις ΔΔ ή γενικού περιεχομένου..
    Δώσε μας τα φώτα σου Νικι...
    Εγω Εφη μου αυτα που διαβαζω στο ποστ σου λεω.. Αντιλαμβανομαι οτι σου εχει αναφερθει.. Απλα με τον τροπο που γραφεις ισως να μην καταφερνεις να περνας (σε μενα παντα) αυτο που εννοεις. Εγω αντιλαμβανομαι μια αγανακτηση απο μερους σου ειτε γιατι το περιβαλλον σου δεν εγκρινει, ειτε γιατι υπαρχουν ατομα που επιλεγουν να μη ζητησουν βοηθεια σε θεραπευτη, ειτε για λογους που δεν εξηγεις. Δεν εχει πει ποτε κανεις αν ειναι η οχι απαραιτητη η βοηθεια...Ειναι διαφορετικο να μην το επιλεγει..Εκει δε μπορεις να επεμβεις. Εσυ ελεγες οτι ησουν χρονια στο συμπτωμα μεχρι να αναζητησεις βοηθεια.. Μπορει και οι αλλοι να ειναι στην ιδια φαση. Η βοηθεια ειδικου ειναι απαραιτητη απλα σε ορισμενο πλαισιο...Ειναι καθοδηγητης...Δεν μπορεις να κρεμαστεις απο πανω του ουτε να του αποδωσεις τη δικη σου επιτυχια η αποτυχια.

  13. #13
    Καμμένε νομίζω ότι με έχεις παρεξηγήσει..
    Μπορεί και εγώ με τον τρόπο μου να μη γίνομαι κατανοητή..Και σίγουρα γράφω λίγο καιρό στο φόρουμ, για να με γνωρίσει κάποιος και να μπορέσω να γράψω για 28 χρόνια προσωπικής ιστορίας..
    Συμφωνώ μαζί σου και φυσικά επαυξάνω στο θέμα της προσωπικής επιλογής, το να μην είναι η ώρα του κάθένα να πάρει βοήθεια και να ζητήσει.. Σίγουρα ο ειδικός είναι καθοδηγητής, δεν είναι Θεός, είναι συνοδοιπόρος..και η επιτυχία ή απότυχία, αν θέλεις και ευθύνη είναι του κάθε ένα μας..
    Εγώ 8 χρόνια στο σύπμτωμα, ζητούσα βοήθεια και πραγματικά ταλαιπωρήθηκα πολύ.. Είχα πάει και σε άλλους, είχα κάνει 1 χρόνο θεραπεία αλλά μπορεί να μην εμπιστεύτηκα, μπορεί να μη μου ταίριαζε. Πήγιανα σε διαιτολόγους που έλεγαν ότι ήξεραν και το μόνο που έκαναν ήταν να με βοηθούν να βουλιάζω περισσότερο..Μπορεί κάποιος να μην είναι έτοιμας αλλά καλό είναι να έχει την πληροφορία και αν θέλει, όποτε θέλει, αν μπορεί να την αξιοποιήσει..Ο δρόμος της θεραπείας δεν είναι για όλους..ʼλλοι βρίσκουν και άλλες φόρμες αλλά εγώ αυτή την στιγμή την πιστεύω, αύριο μπορεί να σταματίσω ή μπορεί και να το πάω μέχρι τέλους και σίγουρα το τέλος το δικό μου, είναι δια φορετικό από κα΄ποιου άλλου..

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2007
    Posts
    110
    Σ'ευχαριστω efoula!Πηγαίνω στο hcfed που θα πας και εσυ smoke08 και χαίρομαι που θα ερθεις γιατι εμενα με εχει βοηθησει πολυ, και ευτυχως μεσα στην ομαδα υπαρχουν μονο ατομα με ΔΔ, οποτε δεν υπαρχει προβλημα στο να εκφρασω το προβλημα μου.Λες να σε συναντησω εκει;Πιστευω κι εγω οτι ο δρομος ειναι μοναχικος με την εννοια του οτι οι αλλοι δεν μπορουν να κανουν την αλλαγη που θες για εσενα. Κατι που μου εχει πει η ψυχοθεραπευτρια μου για αυτο ειναι οτι ο ψυχοθεραπευτης σου δινει τα εφοδια για να κανεις την υπερβαση αλλα ο αγωνας ειναι δικος σου, και ειναι δυσκολος αλλα αξιζει.
    Εγω καμμενε παντως ειμαι λιγο δυσπιστη με το να μην κανεις ψυχοθεραπεια για να αντιμετωπισεις ΔΔ.Αναγνωριζω οτι ο καθενας εχει τον χρονο του και οτι μπορει να το αποφασισει μετα απο 2 η 28 χρονια η ποτε αλλα εχω την υποψια οτι δεν θα καταφερει να θεραπευτει μονος του σε τετοιο βαθμο οσο καποιος που κανει ψυχοθ. Στο λεω αυτο γιατι δεν ειναι ενα απλο προβλημα,καθως τα βουλιμικα προκαλουνται απο συγκεκριμενους λογους που για μενα τουλ. ειναι δυσκολο να τους ανακαλυψωωρις την βοηθεια ειδικου.Εκτος απο αυτο,την "εχω πατησει" με την αυταρκεια και την σκεψη οτι δεν χρειαζομαι κανεναν που ειχα οταν ημουν ανορεκτικη για 2 χρονια. Τοτε διαβαζα συνεχως βιβλια αυτοβοηθειας και δεν καταφερα να πραγματοποιησω αλλαγες που εχω κανει τωρα με βοηθεια που εχω παρει.Παντως αν τα εχει καταφερει κανεις μονος του μπραβο του!!
    Οσο για τους γυμναστες και διαιτολογους, δεν εχω καλη γνωμη στην φαση που ειμαι γιατι προσπαθουν να σε αδυνατισουν, να αλλαξουν το σωμα σου κανοντας σε να το μισεις περισσοτερο αντι να σε αποδεχτουν οπως εισαι. Θυμαμαι πριν 2 μηνες ειχα παει σε ενα γυμναστηριο για γιογκα προκειμενου να κανω καποια δραστηριοτητα με το σωμα μου για να το αποδεχτω και ο ιδιοκτητης του γυμναστηριου μου ελεγε 3 φορες να ερχομαι σ' αυτο και μετα απο 1 μηνα θα γινω στιλακι και θα χασω κιλα.Δηλαδη, σε βαζουν να σκεφτεις οτι το σωμα σου δεν ειναι επιθυμητο και οτι ο στοχος σου, οπως και της καθε κοπελας ειναι να χασεις κιλα!ελεος!

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2007
    Posts
    209
    Λινα σε καμια περιπτωση δεν ειπα να μην το κανεις..Μιλας σε πρωην βουλιμικο που εκανε 5 χρονια ψυχοθεραπειας..Δε θα μπορουσα να ειμαι περισσοτερο υπερ της συγκεκριμενης προσεγγισης.. Σε αλλα αναφερθηκα..Ειπα μην κρινουμε ατομα αν δεν ειναι ακομα σε φαση να αναζητησουν βοηθεια...!!

Page 1 of 2 12 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •