καινουργια στο φορουμ, παλια στο προβλημα..

[koukoutsi_ed]

Το θέμα δεν είναι κάποιος να σε συμβουλέψει, αλλά κάποιος να σε βοηθήσει να δεις τι φταίει

[maraki065]

αν οντως φταιει κατι μπορω να το προσδιορισω,αν και δε πιστευω οτι οφειλεται εκει. οπως και να χει μπορω να κανω λιστα με πραγματα που μπορει να φταινε . δεν καταλαβαινω τι μπορει να μου προσφερει ενας ξενος. ξερω αρκετα καλα τον εαυτο μου για να με καταλαβω εγω, ενας τριτος πολυ δυσκολα θα το καταφερει. ειμαι πολυ κυνικη σε αυτο το θεμα. δεν πιστευω οτι αξιζει να διασυρθω για τετοιο λογο.... ενω στην ουσια παλι μονη μου καλουμαι να λυσω το προβλημα..

[ShadowWave]

Αχ αυτό το κυνήγι της τελειότητας... κανένας δεν είναι τέλειος. Όλοι έχουμε τις αδυναμίες μας, όλοι μηδενός εξαιρουμένου. Εσύ και εγώ μπορεί να είμαστε διατροφικά διαταραγμένες, ο διπλανός να πάσχει από κατάθλιψη, ο άλλος να έχει σακχαρώδη διαβήτη κοκ. Όπως κάποιος λοιπόν που έχει διαβήτη είθισται να πάει στον ενδοκρινολόγο για να θεραπευτεί, έτσι και κάποιος με διατροφική διαταραχή έχει την ανάγκη να πάει σε έναν διατροφολόγο, σε έναν ψυχολόγο...

Θα σου πω κάτι τελευταίο, από τα 17 έπασχα από βουλιμία, μέχρι τα 21 δεν το ήξερε κανείς, το έκρυβα επιμελώς από τους πάντες. Κάποια στιγμή απλώς είχε επιρρεάσει τόσο πολύ τη ζωή μου που δεν άντεχα, είχα φτάσει στο σημείο να προκαλώ μέχρι και 5 εμετούς/ημέρα. Όλα τα λεφτά μου έφευγαν στο φαγητό, ήμουν και φοιτήτρια. Στα 21 μου λοιπόν αποφάσισα ότι ως εδώ, δεν μπορώ πια να ζω αγκαλιά με το πρόβλημα μου..είχα καταρεύσει. Ζήτησα βοήθεια. Στον ψυχολόγο ήμουν 1 ώρα και του αποκάλυψα μόνο τα τελευταία 5 λεπτά ότι πάσχω από βουλιμία. Τέτοια ντροπή ένιωθα... Από τότε έχω αρχίσει να κάνω βήματα. άλματα ίσως. Τώρα ούσα 22 έχω σταθεροποιήσει το βάρος μου και η βουλιμικές κρίσεις ακόμα μου χτυπάνε την πόρτα αλλά αντιστέκομαι σθεναρά και όντως πια τώρα μπορεί να έχω μια κρίση/ανα μήνα. Επίτευγμα! Έτσι νιώθω, περήφανη! Και όλα ξεκίνησαν από τότε που ζήτησα βοήθεια. Και ακόμα έχω άτομα που με στηρίζουν, και δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι. Απλά να με ακούσουν, να μ' αγαπήσουν...

Μαράκι, εύχομαι να ξορκίσεις τους δαίμονες σου. Μη φοβάσαι, όλα καλά θα πάνε. Αρκεί να προσπαθήσεις.:saint2:

[maraki065]

Εχω που εχω απειροελαχιστους ανθρωπους που αξιζουν στη ζωη μου.. φοβαμαι πως αν μαθουν για το προβλημα μου θα γινουν ακομη λιγοτεροι.. και αντι για υποστηριξη θα βιωσω τη μοναξια.. ποιος θελει να ειναι μονος, ποσο μαλλον μετα απο μια τετοια αποκαλυψη.. 5 εμετους τη μερα?αυτη ειναι η καθημερινοτητα μου, και ειμαι επισης φοιτητρια...

Δεν μπορω να με κοιταζει ο αλλος στα ματια και να ξερω οτι απο πισω σκεφτεται πως εχει να κανει με μια αρρωστη... εχω βιωσει αλλα περιστατικα εξαρτησης στη ζωη μου σε κοντινα μου ατομα και ξερω πολυ καλα πως στο πισω μερος του μυαλου παντα υπαρχει αυτη η εικονα.. θα πηγαινω τουαλετα και θα με κοιταζουν διερευνητικα..δεθα το αντεξω... χθες το ειπα σε εναν φιλο μου... γιατι δεν αντεχα, δεν ημουν καθολου καλα.. σημερα σχεδον το μετανιωνω..αν και ειναι ο μονος που δε θα με κατακρινει.. τι να πω,δεν ειμαι ετοιμη,το λεω και το ξαναλεω,δεν ειμαι ετοιμη....


Παντως το να βλεπω εσενα και αλλες κοπελες εδω μεσα να προχωρανε και να κανουν βηματα μου δινει εστω λιγο κουραγιο,οτι αλλοι εκει εξω ειναι καλα..συναμα με μειωνει γιατι συνειδητοποιω ποσο αδυναμη ειμαι...και ας μη φαινεται σαυτους που δε ξερουν..

σε ευχαριστω για την υποστηριξη και ευχομαι να φτασεις στο σημειο που ολα αυτα θα σου ειναι μια κακη αναμνηση,που απλα σε εκανε καλυτερο ανθρωπο!

[ShadowWave]

Συγνώμη αλλά αν ο περίγυρος σου σε κατακρίνει για τις αδυναμίες σου με κίνδυνο να σε απορρίψει απλά δεν αξίζει να είναι περίγυρος σου. Δε θέλω να ακουστεί βαρύγδουπο αλλά όταν κάποιος μας αγαπάει πραγματικά παραμένει δίπλα μας όχι μόνο στις όμορφες στιγμές αλλά και στις άσχημες, αλλιώς ποτέ δεν ενδιαφερόταν ουσιαστικά για 'μας. Και καταλαβαίνω την άγνοια πολλών για το συγκεκριμένο ζήτημα. Πάρα ταύτα ακόμα και να μη γνωρίζουν σου δίνουν το χέρι. μια όμορφη πράξη, ένα χαμόγελο συμπαράστασης... δε θέλουμε πολλά. Εξήγησε το, αν πάλι δεν καταλάβουν για αυτό είναι οι ειδικοί.

Ερώτηση: όταν εκμυστηρεύτηκες το πρόβλημα στον φίλο σου, πώς ένιωσες εκείνη τη στιγμή; Θυμήσου εκείνο το συναίσθημα, Τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.. όχι εκείνο που ακολούθησε την επόμενη μέρα. Αν ήταν θετικό επανάλαβε το. Και αν ο συγκεκριμένος φίλος σου έδειξε με τον τρόπο του ότι καταλαβαίνει μη διστάσεις να ξανά μιλήσεις μαζί του. Για εμένα ο άνθρωπος-κλειδί ήταν το αγόρι μου. Με βοήθησε με τον δικό του τρόπο.

Κάποια στιγμή θα το αποφασίσεις, θα αποφασίσεις και εσύ να αγωνιστείς σαν εμάς. Για εμένα εκείνη η μέρα ήρθε μετά από 3 ολόκληρα χρόνια. Το ταξίδι συνεχίζεται και η βουλιμία συχνά μου κλείνει το μάτι. Σκαλί-σκαλί... μια νίκη απέναντι της θα είναι το προστάδιο για μια ακόμα μεγάλύτερη.

ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΜΑΡΑΚΙ!

Η δύναμη είναι μέσα σου και περιμένει να την ανακαλύψεις:saint:

[maraki065]

Οταν το εκμηστηρευτηκα ενιωσα οτι ηταν περιττο..ενιωσα υπο... ενιωσα οτι δεν υ[ηρχε νοημα γιατι κανεις δε μπορει να με βοηθησει... σημερα πηγα για φαγητο με το φιλο μου, μετα το χθεσινο που δεν εβγαινε με τιποτα η τροφη και εμεινα τελειως αυπνη απ τους πονους επαιρνα ορκο οτι δε θα ξαναφαω ποτε..
για να μη καταλαβει τιποτα εφαγα κανονικα τη μεριδα μου.. μετα ενιωθα σκατα και με το που πατησα σπιτι αρχισα να τρωω ο,τι βρω μπροστα μου ελπιζοντας οτι θα βγουνε... μονο λιγο αιμα βγηκε, τιποτα αλλο..

παιδια δεν θα το αντεξω... ηδη πηρα 2 κιλα,το στομαχι μου ειναι τοσο πρησμενο που δεν μπορω ουτε να βγω απ το σπιτι ουτε να παω για μπανιο αυριο.. δεν ειμαι καλα.. ειχα προγραμμα για σημερα..θα πηγαινα για τρεξιμο και μετα θα εβγαινα...

τωρα ειμαι αναγκασμενη να μεινω σπιτι γιατι δε μπορω να κουνηθω... σας παρακαλω,υπαρχει κατι που μπορει να μου προκαλεσει εμετο? το λεω απλα γιατι νιωθω δυσφορια... θελω να προσπαθησω,αλλα φυσιολογικα..οχι με τοσο γεματο στομαχι..δεν αντεχω,θα παθω τιποτα..

βοηθεια..

[maraki065]

μηπως αν συνεχισω να τρωω δεν αντεξει ο οργανισμος μου και αποβαλει? αν δε συμβει ομως θα παθω καμια ανακοπη,δε μπορω να το ρισκαρω.. πρεπει να βγει αυτη η ποσοτητα,θα παθω ζημια

[ShadowWave]

Mαράκι τρομάζω, ειλικρινά.... θα 'ρθω εκεί και θα σε σκοτώσω! Πλακά κάνω εννοείται.. ξέρω είναι λίγο άστοχο στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Ευτυχώς που πέρασα μια βόλτα από το φόρουμ για να διαπιστώσω με βαθιά μου λύπη την κατάσταση. Ανησύχησα και ας μην σε ξέρω προσωπικά. Αίμα στον εμετό;!! Πες μου δε φοβήθηκες;; Εγώ θα σταματούσα επιτόπου.

ʼκου λοιπόν τα 2 κιλά που δείχνει η ζυγαριά είναι πλασματικά. Αν τις επόμενες πχ 2 μέρες τηρήσεις μια πιο ορθή διατροφή γεμάτη με φρούτα και λαχανικά και πολύ νερό θα έχουν φύγει. Φρόντισε όμως η μέρα σου να είναι γεμάτη δραστηριότητες ώστε το κατά δύναμην να μη σκέφτεσαι τόσο το φαγητό. Τα κιλά θα φύγουν όπως μπήκαν και θα νιώσεις τέλεια. Θα πάρεις τα επάνω σου, πιστεψέ με..στο λέω εκ πείρας..

ΒΓΑΛΕ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΜΕΤΟ. Το σώμα σου σου λέει ενα βροντερό ΟΧΙ. Ακουσέ το πριν είναι αργά, σε παρακαλώ.

[maraki065]

Σευχαριστω για το χιουμορ και να εισαι σιγουρη πως δεν το παρεξηγω, για την ακριβεια αυτο με κραταει ζωντανη!
Πηγα να το παλεψω και βγηκα μια βολτα..περπατουσα λες και εχω ραμματα και ακομη χειροτερα. το μετανιωσα και ξαναηρθα σπιτι ... ολα πηγαιναν κατα διαολου μεχρι τωρα!!! εκει που αγκομαχουσα στο κρεβατι μου ρθε ταση για εμετο. πραγματικη ταση για εμετο! τι περιεργο συναισθημα! με το που πηγαινα τουαλετα ομως εφευγε..το πιστευεις? λες και ο οργανισμος μου επαθε ψυχολογικο! χα χα γελαω με τα χαλια μου.. πηρα λοιπον τη λεκανιτσα κ πηγα στον καναπε.. λες και ανοιξε αντλια! βγηκαν ολα.. τωρα επιτελους εχω ενα φυσιολογικο εμφανισιακα στομαχι κ δεν ποναω.. νιωθω τοσο ηρεμη και γαληνια..

ξερω πως ηρθε η ωρα.. η θα το αντιμετωπισω τωρα και ας παρω μερικα κιλα(αν μη τι αλλο αδυνατη ειμαι,εχω περιθωρια,δε θα πεθανουμε κιολασ) ή θα με κατατρεχει μια ζωη αυτο το προβλημα.. εφοδιαστηκα φρουτα, εχω ακτινιδια,πορτοκαλια,νεκτα ρινια,κερασια..! θελω να κανω μια αποτοξινωση γιατι δεν αντεχει αλλο το σωμα μου!

με ρωτησες για το αν φοβαμαι.. τιποτα δεν καταλαβαινω,δυστυχως! να φανταστεις εχω ξαναματωσει κ ουτε καν το ανεφερα.. οταν καθε μερα κανεις εμετο 4 φορες μεσο ορο,νομιζω λογικο ειναι...

τελοσπαντων, ελπιζω αυτο το 2ημερο σοκ να ηταν για μενα η αρχη του τελους αυτου του γολγοθα..και ας ξεκινησε με εναν εμετο :)

[koukoutsi_ed]

Originally posted by maraki065


ξερω πως ηρθε η ωρα.. η θα το αντιμετωπισω τωρα και ας παρω μερικα κιλα(αν μη τι αλλο αδυνατη ειμαι,εχω περιθωρια,δε θα πεθανουμε κιολασ) ή θα με κατατρεχει μια ζωη αυτο το προβλημα.. εφοδιαστηκα φρουτα, εχω ακτινιδια,πορτοκαλια,νεκτα ρινια,κερασια..! θελω να κανω μια αποτοξινωση γιατι δεν αντεχει αλλο το σωμα μου!



τελοσπαντων, ελπιζω αυτο το 2ημερο σοκ να ηταν για μενα η αρχη του τελους αυτου του γολγοθα..και ας ξεκινησε με εναν εμετο :)

Μπράβο, κορίτσι μου. Κι εγώ από ένα σοκ ξεκίνησα. Βάλε όλη σου τη δύναμη. Δεν πειράζει αν πάρεις κιλά, (που αν τηρήσεις μια σωστή διατροφή δηλαδή, γυμνάζεσαι και κάνεις που και που μια αταθαλεία, δεν πρόκειται να πάρεις τίποτα).
Εύχομαι αυτή αν είναι η αρχή σου
Καλή δύναμη και πρόσεξε και λίγο τον εαυτό σου

[maraki065]

κουκουτσι δε φανταζεσαι τι τραβηξα αυτο το διημερο... ειμαι παλι τελειως αυπνη! χθες και σημερα ειχα πυρετο 38.5 και ημουν αγκαλια με τη λεκανη λες και ειχα πιει... δεν ειχα να βγαλω τιποτα αλλα πεθαινα στην αναγουλα.. δε ξερω τι εφταιξε αλλα δε μπορω να ξαναρισκαρω ετσι, πραγματικα σοκαριστικα..
τωρα με δυο αντιπυρετικα και χυμους ειμαι καπως καλυτερα αλλα ακομη ζαλιζομαι.. σκεφτομαι φαγητο και θελω να ξερασω,επαθα πλακα.. εφαγα μερικα φρουτα γιατι ξερω πως δεν κανει να μενω νηστικη για να μη ξεσπασω μετα... εχω ακομη ομως πολυ καουρα στο στομαχι οποτε λογικο να μη θελω να φαω.. απο αυριο να δουμε!
νιωθω αποφασισμενη, αλλα εχω ξεχασει πως ειναι να ζει κανεις φυσιολογικα,η μερα φαινετα πιο αδεια χωρις το φαγητο και τα επεισοδια..θα πρεπει να τη γεμισω συντομα με αλλα πραγματα και καλη παρεα.. θα σας λεω τα νεοτερα...

εσυ κουκουτσακι μου πως εισαι?

[koukoutsi_ed]

Χαίρομαι πολύ με αυτά που γράφεις. Είχα φρικάρει προχθές το βράδυ με αυτά που έλεγες και είχα στεναχωρηθεί πολύ. Είναι ανησυχητικός ο πυρετός!! Και το αίμα, πολύ σοβαρό. Πρέπει να πας να το κοιτάξεις, μη το αμελείς, όλοι αυτό θα σου πουν εδώ. Χαίρομαι που πήρες μια απόφαση να προσπαθήσεις σωστά. Και μην ξεχνάς ότι ο πρώτος στόχος είναι οι εμετοί, μετά τα υπερφαγικά και μετά το σώμα σου. Εγώ με αυτή τη σειρά τα πήρα και προς το παρόν το παλεύω μια χαρά, κι αν έχω μια δυσκολία, ξανασηκώνομαι και συνεχίζω

[maraki065]

φαινεσαι δυνατη, εχω πιστη σε σενα. βημα βημα τη φορα θα τα καταφερουμε!
δεν μπορω να παω να το κοιταξω... δεν θελω να μαθει κανεις γι αυτο..
ελπιζω να μη χρειαστει να επαναληφθει. οσο για τον πυρετο,ελπιζω πως απλα ετυχε να αρρωστησω ταυτοχρονα,τι να πω..
σημερα ενω τρωω μονο φρουτα το στομαχι μου ειναι πολυ πρησμενο..απο τη μια νιωθω ασχημα,απο την αλλη ομως πιστευω πως αν περασει ο πυρετος και τα λοιπα θα στρωσει..το ελπιζω δηλαδη..
παντως και μονο που για μια μερα δεν υπεκυψα,για μενα ειναι θαυμα..

[koukoutsi_ed]

Μαράκι μου, καλημέρα. Πως πάει; σε χάσαμε