Ανορεξια-Βουλιμια:η οψη του ιδιου νομισματος...Η δικη μου επωδυνη ιστορια

[Dark Elf]

Καλησπερα σε ολους με λενε Ανδριανα και προσφατα εκλεισα τα 18 μου χρονια.Ανακαλυψα την ιστοσελιδα πριν 3 ημερες σε μια προσπαθεια που κανω εδω και καιρο να εντοπισω συνοδοιπορους σε αυτο τον δυσκολο δρομο των διατροφικων διαταραχων.Πριν 3 ημερες νομιζα πως ημουν η μονη που βιωνει κατι αναλογο σε τετοια εκταση,αλλα τελικα διαψευτικα.Ετσι λοιπον αποφασισα να μοιραστω την προσωπικη μου εμπειρια μαζι σας με σκοπο την αλληλοβοηθεια αλλα και την προσφορα τησ αρωγης μου οπως δυναμαι.Ας ξεκινησω λοιπον...Ταλαιπωρουμαι απο διατροφικες διαταραχες{Ανορεξια-Βουλιμια}3 ετη τωρα.Ολα ξεκινησαν οταν λογω αυξημενου βαρους στην παιδικη και πρωιμη εφηβικη μου ηλικια(96 κιλα το ανωτερο βαρος που ειχα ποτε)που προκληθηκε λογω πληρους ακινησιας για 4 μηνες απο προβληματα που προεκυψαν με τα ποδια μου{σπασιματα-εξαρθρωσεις)αποφασισα να χασω βαρος καθως θα πηγαινα και Α'Λυκειου,και ετσι μεσα σε ενα καλοκαιρι απο τα 96 εφτασα τα 73 κιλα ακολουθωντας μια διατροφη που μου αρεσε πολυ με πολλα φρουτα που τα λατρευω κανοντας παραλληλα και καθημερινα γυμναστηριο,εγινα αγνωριστη και ολοι μου ελεγαν πολυ καλα λογια.Ξεχασα να αναφερω πως το υψος μου ειναο 1,80 οποτε τα κιλα μου ηταν φυσιολογικα πλεον,ετσι σταθεροποιηθηκα εκει για για 3-4 μηνες και επειτα αποφασισα να ξαναγραφτω γυμναστηριο για να χασω ακομα καποια κιλα.Για να μην τα πολυλογω μετα απο 4 μηνες ελαχιστης προσληψης τροφης και καθημερινης εξαντλητικης 4-5 ωρης γυμναστικης εφτασα στα 56 κιλα και πλεον ειχα μπει στην φαση της ανορεξιας τα παντα περιστρεφονταν γυρω απο την προσπαθεια μου να χασω βαρος και ναι να γυμναστω οσο πιο πολυ μπορω.Ολοι μου ελεγαν πως ειμαι παρα πολυ αδυνατη και σε αντιθεση με αλλους που βιωνουν κατι αναλογο,εγω το εβλεπα πως οντως ημουν αδυνατη.Απλα δεν ηθελα να παχυνω.Ηξερα τα παντα απο γυμναστικη και θερμιδες και διατροφη...Αυτο δεν κρατησε πολυ καθως μετα διαδεχτηκε την ανορεξια η βουλιμια ομως αποκλειστηκα και μονο με φρουτα,ετσι σε 1 μηνα ειχα παρει 10 κιλα.Εκει η μητερα μου αποφασισε να με παει στην Μ.Ε.Υ που ειναι για διατροφικες διαταραχες για εφηβους,ενιωθα πως ημουν χοντρη και ετσι ξαναεκανα διατα πιο ισσοροπιμενη φυσικα και συνδιαστικα με καθημερινη γυμναστικη,και ετσι μεσα σε 2-3 μηνες εφτασα παλι τον στοχο μου τα 57 κιλα,εμεινα σε αυτα τα κιλα 1 χρονο μη τρωγοντας τιποτα ολη την ημερα και τρωγωντας βουλιμικα το βραδυ δεν παχαινα ομως γιατι εχω καλο μεταβολισμο...η μαλλον ειχα...απο την Μοναδα προσπαθουσαν να με μαθουν να τρεφομαι σωστα αλλα εγω τιποτα μεχρι που αρχισα να αυξανω την ποσοτητα των βουλιμικων και αρχισα να παιρνω βαρος πηγαινοντας στα 64 κιλα εκει σταματησα και την μοναδα για καλοκαιρι και με πηρε η κατω βολτα εκανα συνεχεια βουλιμικα,φυσικα η απομονωση ηταν δεδομενη.Να αναφερω πως δεν εχω κανει ποτε εμμετο αν και το προσπαθησα αλλα δεν τα καταφερα ποτε,πηρα και καθαρτικα καποιες φορες αλλα ποτε δεν το εκανα συστημα και ετσι τα κιλα αυξανονταν ραγδαια.Εφτασε η μερα να παω Γ'Λυκειου,ντρεπομουν αφανταστα ελεγα πως θα με δουν ολοι τωρα που παχυνα και ηθελα να πεθανω...ημουν 73 κιλα...η χρονια ξεκινησε κανονικα αλλα τα βουλιμικα δεν σταματουσαν και φυσικα το βαρος ειχε παρει για τα καλα την ανιουσα.Δεν μπορουσα με τιποτα να συγκεντρωθω στο σχολειο αν και παντα ημουν αριστη μαθητρια.Τοτε ηταν που ξαναεκλεισα ραντεβου στην μοναδα,οι μονες φορες που πηγα ηταν οι 3 επομενες...τον Οκτωμβρη αφησα το σχολειο...δεν αντεξα αλλο αυτο τον γολγοθα,στις αρχες του Ιανουαριου ηταν η τελευταια μου εξοδος κλειστηκα στο σπιτι μου για 6 μηνες και οταν εννοω κλειστηκα εννοω δεν εβγαινα ουτε στο μπαλκονι,συνεχιζα να κανω βουλιμικα καθημερινα και τα κιλα...δεν ανεβαινα να ζυγιστω ηταν ανυποφορο...οσπου μια μερα ανεβηκα...93 κιλα,το περιμενα δεν εξεπλαγην καθολου απλα οταν το βλεπεις κιολας...Ξεκινησα δειλα δειλα γυμναστικη στο σπιτι καθως δεν εβγαινα και μειωσα το φαγητο υπερβολικα για ακομα μια φορα...εχασα 12 κιλα...τωρα ειμαι 81 κιλα με υψος 1,80.Πριν 3 εβδομαδες ειπα δεν παει αλλο και σηκωσα το ακουστηκο πηρα τηλεφωνο στην μοναδα και εκλεισα ραντεβου,βγηκα εξω επειτα απο 6 μηνες,ηταν σαν να μαθαινα να ξαναπερπαταω...αγχος,ντροπη αλλα και ανακουφιση που επιτελους πηρα την αποφαση...Αυριο εχω παλι ραντεβου και αναμενω...Αν με ρωτησει κανεις τι εχασα τοσο καιρο?Την ζωη μου ολοκληρη,τον εαυτο μου,την σημαντηκοτερη σχολικη χρονια,τους φιλους μου...και απο θεμα υγειας κληρονομησα απο την ανορεξια μια οστεοπωροση και την απωλεια της εμμηνου ρησης για 2 χρονια...τωρα ημουν 1,5 μηνα χωρις βουλιμικα επεισοδια αλλα εκανα πριν 2 μερες,επεσα στα πατωματα αλλα την επομενη μερα ξανασηκωθηκα και η υπαρξη η δικη σας και της μοναδος ειναι αυτα που μου δινουν κουραγιο και δυναμη να συνεχιζω,εχω ακομα παρα πολυ δρομο μπροστα μου αλλα τουλαχιστον ξερω πως δεν ειμαι τελειως μονη μου...Συγνωμη εαν σας κουρασα απλα ενιωθα εδω και καιρο την αναγκη να μοιραστω,να παρω και κυριως να δωσω οπου μπορω αλλα και να προφυλαξω αλλους ανθρωπους απο την εισαγωγη τους σε αυτες τις καταστασεις.Σας ευχαριστω ολους και θα χαρω πολυ να μιλησω και αν μπορω να βοηθησω τον καθενα σας ξεχωριστα...

[ShadowWave]

Eίσαι σε πολύ καλό δρόμο Dark Elf.. Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος, εσύ έχεις κάνει ήδη αρκετά βήματα παραπέρα. Εκμυστηρεύτηκες τον γολγοθά σου, ζήτησες βοήθεια, προσπαθείς. Όλα καλά θα πάνε, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου για να απολαύσεις αυτά που έχασες και ακόμα περισσότερα!

Καλή δύναμη σου-μας- εύχομαι και ο,τι χρειαστείς μη διστάσεις :saint2:

[Dark Elf]

ShadowWave ειληκρινα σε ευχαριστω πολυ που μπηκες στην διαδικασια να μου απαντησεις.Ευχομαι να πανε και σε εσενα ολα καλα γιατι το αξιζουμε...:starhit:

[polinaki1983]

Dark Elf μου καλησπέρα. Τώρα διάβασα την δικιά σου ιστορία. Πραγματικά χαίρομαι που τώρα πια βρίσκεσε σε καλό δρόμο.

Η δικιά μου άποψω είναι ότι για να ξεφύγουμε από τους δαίμονες που μας ταλαιπωρούν, είτε αυτός λέγετε ανορεξία, βουλιμία ή παχυσαρκία, το πρώτο που έχουμε να κάνουμε είναι να τους αναγνωρίσουμε και να τους παραδεκτούμε, και το δεύτερο να τους αντιμετωπίσουμε πρόσωπο με πρόσωπο.

Χαίρομαι λοιπόν που εσύ αναγνώρισες τους δικούς σου και είσαι πρόθυμη να τους πολεμίσεις. Θα χαρώ πολύ να έχω νέα σου με την πρόοδο σου.

Φιλάκια

[Dark Elf]

Σε ευχαριστω Πωλινακι μου πολυ.Το παλευω αυτο μετραει...

[Dark Elf]

Τα πραγματα βαινουν σταθερα.Συνεχιζω να μην βγαινω απο το σπιτι παρα μονο για την μοναδα και το σουπερ.Ντρεπομαι και δεν θελω να δω κανεναν.Το παλευω αλλα ορισμενες φορες λυγιζω.Δεν ξερω πια ποσα αποθεματα δυναμης εχω ακομα παντως σιγουρα δεν ειναι ανεξαντλητα.Η μοναξια και η ρουτινα ειναι δεδομενα πια στην ζωη μου.Επιλογες μου θα μου πειτε και δικιο θα εχετε.Τα βουλιμικα επιστρεφουν συχνα πυκνα.Προσπαθω να σταθω ηρεμη και να τα αντιμετωπισω...Ποσο ακομα θα συνεχιζεται αυτο?Γιατι δεν μπορω να το διαχειριστω?Θα περασει αραγε ολη μου η ζωη ετσι?Ερωτηματα που με βασανιζουν...Γιατι σε εμενα γιατι να επιλεξω αυτο αντι να παω μπροστα?Γιατι να μην ζω και εγω φυσιολογικα?Αναπαντητα γιατι...Θελω να ζησω ξανα αλλα οπως μαλλον πιστευω τα κιλα μου με εμποδιζουν.Δεν μπορω να αποδεχτω ενα σωμα που δεν μου αρεσει...θελω να το αλλαξω αλλα δεν εχω διαθεση να κανω τιποτα.Προσπαθω πολυ με τα βουλιμικα αλλα αυτα ειναι τα μονο που δεν με εχουν εγκαταλειψει ακομα...Καλη συνεχεια σε ολους...

[Magdalena]

Αχ καρδούλα μου!!!Με συγκινουν αυτά που γράφεις.. προσπάθησε σιγά σιγά να αφήσεις πίσω όλα αυτά τα λάθη του παρελθόντος.. το ότι βγαίνεις έστω να πας για ψώνια είναι ενα καλό βηματάκι και αυτό, τίποτα δεν επιτυγχάνεται χωρίς προσπάθεια ετσι και εσυ σκεψου τι ειναι καλύτερο για τον εαυτό σου και για τη ζωη που εχεις μπροστά σου.. κανεις δεν ειναι τελειος.. αποδεξου τον εαυτό σου και αγαπησε και τα θετικά και τα αρνητικά.. \
Οσο για τα βουλιμικά σιγά σιγά θα τα εγκαταλειψεις, αλλωστε δεν τα χρειαζεσαι.. αισιοδοξία και όλα θα πάνε καλα ματια μου!!!

[Dark Elf]

Ψυχη μου σε ευχαριστω παρα μα παρα πολυ για μεχρι τωρα ακλονιτη στηριξη σου δυο σου λογια και με κανουν ηδη να αισθανομαι καλυτερα.Μακαρι αυτα που λες να πραγματοποιηθουν συντοα η εστω να υπαρξει μια καποια βελτιωση.Δεν ζητω θαυματα,δεν με νοιαζει το να εχω αγαθα,λεφτα και τετοια.Το μονο που αποζητω ειναι μια υγιης σκεψη,ενα μυαλο καθαρο και απαλλαγμενο απο τις κακες,επωδυνες και αυτοκαταστροφικες σκεψεις.Το μονο που ζηταω ειναι απλα να το ξεπερασω η εστω να μου πει καποιος εαν υπαρχει ποτε ελπιδα να το ξεπερασω.Δεν θελω πια σχεση μισους-φοβου-παθος με το φαγητο παρα μονο μια φυσιολογικη συναναστροφη μαζι του.Θελω να μην ξυπνω και να λεω τι θα φαω,ποτε και σε τι ποσοτητα και αυτο να διαδραματιζετα καθ'ολη την διαρκεια της ημερας.Αλλα να μου λεει ο οργανισμος σου οκ τωρα πεινασες φαε-οκ τωρα χορτασες σταματα.Να φαω τις φακες με λαδι οπως της τρωει η μαμα μου και να μην νιωθω τυψεις.Να φαω ενα μπολ σταφυλι και οχι ενα κιλο.Απλα θελω να ζησω ξανα μακρια απο τους δαιμονες μου...

[Dark Elf]

Συγνωμη για τα λαθη τα ορθογραφικα και τις παραλειψεις απλα το παθαινω οταν γραφω στον υπολογιστη.

[Magdalena]

Να θυμασαι πάντα ότι όλα μπορουν να ξεπεραστουν αρκεί να το θελεις πραγματικά.. σιγουρα όμως θα βλέπεις διαφορά πριν και μετα ετσι δεν είναι? πηγαίνεις προς το ακλύτερο δηλαδη?

[Dark Elf]

Ναι το χειμωνα εκανα καθημερινα τωρα 1-2 φορες την εβδομαδα η και πιο αραια...

[Magdalena]

ειδες που σου ελεγα ότι υπάρχει διαφορα? αυτό φαίνεται.. μπραβο κοριτσι μου, χαιρομαι παρα πολύ για σενα.. θα δεις σε λίγο καιρό θα το θυμασαι και θα γελας!!!! Συνεχισε ετσι.....με βηματακια μπροστα

[Dark Elf]

Μακαρι να πανε ολα καλα ματια μου για ολους μας που υποφερουμε,ο καθενας με τον γολγοθα του.Δεν ξερω αν θα ξαναγελασω ποτε...μου φανταζει μακρινο ονειρο το να γινω καλα.Δεν φανταζεσαι τι χαρα μου εδωσες που εσυ πας τοσο καλα...σου αξιζει...μαζι θα τα καταφερουμε που θα παει...

[Magdalena]

μακαρι να το ξεπερασω εχω δρομο μπροστα μου, έκανα κάποια βηματα αλλά τωρα ξεκινά η επίλυση του προβλήματος.. κι εσενα σου αξίζει ότι καλύτερο ματια μου, ειλικρινα!!

[Dark Elf]

Θα το δεις ειμαι πολυ σιγουρη για σενα εισαι πολυ δυνατη θα πανε ολα υπεροχα...Το προβλημα θα λυθει ειμαι τολμω να πω 100% σιγουρη πως ολα θα πανε καλα:roll:Αλλωστε οτι χρειαστεις το ξερεις πως ειμαι διπλα σου:love: