Και εγένετο Φως!
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 55
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    14

    Και εγένετο Φως!

    Χαιρετώ την παρέα των Ανώνυμων Αγχωτικών η οποία όλο και μεγαλώνει. Νομίζω ότι θα πρέπει να φτιάξουμε σωματείο και να υπερασπιζόμαστε τα δικαιωματά μας σε αυτόν τον αγχωτικό κόσμο...είμαστε πια μια διόλου ευκαταφρόνητη μειονότητα! Επιτρέψετέ μου να διακωμωδήσω την κατάσταση που μας δέρνει όλους και μέσα από τον σαρκασμό να το ξορκίσουμε το κακό...

    Να σας συστηθώ, με λένε Κατερίνα, είμαι 24 ετών, ζω σε μια γωνιά αυτού του αγχωτικού κόσμου όπου και εργάζομαι και κερδίζω έτσι την οικονομική τουλάχιστον ανεξαρτησία μου... Αυτή είναι κ η μόνη ανεξαρτησία που έχω, όλες τις άλλες επιλογές τις κάνει το άγχος μου για μένα. Έχει τα δικά του γούστα στο φαγητό μιας και ελέγχει το στομάχι μου, στους ταξιδιωτικούς προορισμούς αφού αν κάποιο μέρος δεν του αρέσει δεν αφήνει και μένα να πάω αλλά και στην καθημερινότητά μου με βγάζει από την δύσκολη θέση του να δράσω με ελεύθερη βούληση.Αποφασίζει για μένα πριν από μένα...το γλυκό μου...

    Ναι, ταλαιπωρούμαι κι εγώ από την μεγάλη αυτήν λαλακία που λέγεται αγχώδης διαταραχή με κρίσεις πανικού και τα συναφή... Μα πείτε μου, απ' όλα τα δεινά του κόσμου τούτου δεν μας βρήκε το πλέον βλακώδες;
    Θα σας κάνω μια μίνι επίδειξη του πόσο βαθιά γνώση έχω πάνω στο θέμα. Νομίζω ότι γεννήθηκα με άγχος αλλά το είχα τον έλεγχο μέχρι τα 21 μου που πήρε τα ηνία. Πήγα σε ψυχολόγους...χαπακώθηκα από γιατρούς...διάβασα τα απίστευτα από ειδήμονες και μη...έκανα παρακλήσεις στα Θεία...έγινε η ενδοσκόπηση καθημερινότητα μου τόσο που διογκώθηκε κάπως το ego μου από το πόσο πολύ ασχολήθηκα με τον εαυτό μου...μέχρι και στην Νότια Κορέα σε βουδδιστικό μοναστήρι ήθελα να πάω να διαλογιστώ και να πεφωτιστώ αλλά είναι πολύ μακριά και αγχώθηκα και μόνο στην σκέψη.

    Ούσα πανικοβλημένη έκανα τα περισσότερα πράγματα στην ζωή μου από ποτέ. Κυνηγούσα το κάθε τι για να αντιμετωπίσω τις φοβίες μου str8 in the eye. Με δύσπνοια, ταχυκαρδία, με την αδρεναλίνη στα ύψη να φέρνει ζάλη, με το στομάχι στην πλάτη, ταξίδεψα, πήγα σε πάρτυ, έκανα σχέσεις (τις οποίες τελείωνα γιατί αγχωνόμουν πολύ), πήρα πτυχίο, βρήκα δουλειά μπλα μπλα μπλα.

    Και πριν συνεχίσω...πείτε μου...πέρα από τον θυμό που νιώθετε για τον εαυτό σας και την γ..οκατάσταση, δεν γελάτε ποτέ μαζί του;...ελάτε..την αλήθεια θέλω..δεν μπορεί να είναι μόνο μιζέρια. Αναμένω απαντήσεις!

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    1,139
    Originally posted by KaterinaX




    Και πριν συνεχίσω...πείτε μου...πέρα από τον θυμό που νιώθετε για τον εαυτό σας και την γ..οκατάσταση, δεν γελάτε ποτέ μαζί του;...ελάτε..την αλήθεια θέλω..δεν μπορεί να είναι μόνο μιζέρια. Αναμένω απαντήσεις!







    Koίτα, θα σου μιλήσω σοβαρά, κι αυτό γιατί μ άρεσαν τα λόγια σου.

    1. μη περιμένεις απαντήσεις
    2. εννοώ που θα σε ικανοποιήσουν βαθιά ώστε να αλλάξεις.
    3. θα σου πω για μένα γιατί το πέρασα
    4. η κατάληξη είναι μόνο η αρχή
    5. τον αγαπώ ( τον εμένα ), γελάω μαζί του, κ αν θες, έχεις όπως όλοι αυτή την magic technique, απλά μένει να την ανακαλύψεις.

    και για το τέλος...

    σεξ





    αλλά πολύ...)))

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by KaterinaX
    Χαιρετώ την παρέα των Ανώνυμων Αγχωτικών η οποία όλο και μεγαλώνει. Νομίζω ότι θα πρέπει να φτιάξουμε σωματείο και να υπερασπιζόμαστε τα δικαιωματά μας σε αυτόν τον αγχωτικό κόσμο...είμαστε πια μια διόλου ευκαταφρόνητη μειονότητα! Επιτρέψετέ μου να διακωμωδήσω την κατάσταση που μας δέρνει όλους και μέσα από τον σαρκασμό να το ξορκίσουμε το κακό...

    Να σας συστηθώ, με λένε Κατερίνα, είμαι 24 ετών, ζω σε μια γωνιά αυτού του αγχωτικού κόσμου όπου και εργάζομαι και κερδίζω έτσι την οικονομική τουλάχιστον ανεξαρτησία μου... Αυτή είναι κ η μόνη ανεξαρτησία που έχω, όλες τις άλλες επιλογές τις κάνει το άγχος μου για μένα. Έχει τα δικά του γούστα στο φαγητό μιας και ελέγχει το στομάχι μου, στους ταξιδιωτικούς προορισμούς αφού αν κάποιο μέρος δεν του αρέσει δεν αφήνει και μένα να πάω αλλά και στην καθημερινότητά μου με βγάζει από την δύσκολη θέση του να δράσω με ελεύθερη βούληση.Αποφασίζει για μένα πριν από μένα...το γλυκό μου...

    Ναι, ταλαιπωρούμαι κι εγώ από την μεγάλη αυτήν λαλακία που λέγεται αγχώδης διαταραχή με κρίσεις πανικού και τα συναφή... Μα πείτε μου, απ\' όλα τα δεινά του κόσμου τούτου δεν μας βρήκε το πλέον βλακώδες;
    Θα σας κάνω μια μίνι επίδειξη του πόσο βαθιά γνώση έχω πάνω στο θέμα. Νομίζω ότι γεννήθηκα με άγχος αλλά το είχα τον έλεγχο μέχρι τα 21 μου που πήρε τα ηνία. Πήγα σε ψυχολόγους...χαπακώθηκα από γιατρούς...διάβασα τα απίστευτα από ειδήμονες και μη...έκανα παρακλήσεις στα Θεία...έγινε η ενδοσκόπηση καθημερινότητα μου τόσο που διογκώθηκε κάπως το ego μου από το πόσο πολύ ασχολήθηκα με τον εαυτό μου...μέχρι και στην Νότια Κορέα σε βουδδιστικό μοναστήρι ήθελα να πάω να διαλογιστώ και να πεφωτιστώ αλλά είναι πολύ μακριά και αγχώθηκα και μόνο στην σκέψη.

    Ούσα πανικοβλημένη έκανα τα περισσότερα πράγματα στην ζωή μου από ποτέ. Κυνηγούσα το κάθε τι για να αντιμετωπίσω τις φοβίες μου str8 in the eye. Με δύσπνοια, ταχυκαρδία, με την αδρεναλίνη στα ύψη να φέρνει ζάλη, με το στομάχι στην πλάτη, ταξίδεψα, πήγα σε πάρτυ, έκανα σχέσεις (τις οποίες τελείωνα γιατί αγχωνόμουν πολύ), πήρα πτυχίο, βρήκα δουλειά μπλα μπλα μπλα.

    Και πριν συνεχίσω...πείτε μου...πέρα από τον θυμό που νιώθετε για τον εαυτό σας και την γ..οκατάσταση, δεν γελάτε ποτέ μαζί του;...ελάτε..την αλήθεια θέλω..δεν μπορεί να είναι μόνο μιζέρια. Αναμένω απαντήσεις!
    Αγαπητη συμφορουμίτισα!
    Ξερεις να χρησιμοποιεις ομορφα τα λογια.
    Απολαυσα το φως που βγαινει μεσα απο τις λεξεις....
    Περιεργο πραγμα οι λέξεις κι οι καταστάσεις.. Τις πλαθουμε, τις διαλεγουμε, τις ερμηνευουμε... οπως εμεις θελουμε.
    Αφηνω στην ακρη τους φλυαρους προλογους
    Καποτε,
    δεν μπορουσα να βγω απο το σπιτι,
    να παω για βόλτα,
    να μιλησω με κόσμο.
    Τοτε, ηταν επώδυνο, τωρα ευγνωμωνω εκείνο το κάποτε.
    Γιατι το άρπαξα απο το αυτί και το έκανα από ενα αόριστο κάποτε ένα καινούργιο τώρα. Μια νέα αρχή.
    Ειμαστε παράξενα όντα οι άνθρωποι και ειδικά οσοι κουβαλούν το βαρύ φορτιιο της ευαισθησίας ή του ευέλικτου μυαλού.
    Καμιά φορά τα όρια, τα κίνητρα, οι επιθυμίες καμουφλάρονται πίσω απο τις φοβίες.
    Ο καθένας ας βρει λοιπόν τα κρυφά μηνύματα που έχει να του ψιθυρίσει ο εαυτός του....
    Η τεχνικη, έρχεται μετα.
    Να εισαι παντα καλά.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    14
    Καλή σας μέρα!
    Ήταν αισιοδοξία αυτά που διάβασα ή μου φάνηκε; Η ευτυχία είναι τρόπος σκέψης αγαπημένοι μου και μάλλον δεν μάθαμε να σκεφτόμαστε έτσι. Ποτέ δεν είναι αργά..θα έρθει εκείνη η ώρα που όχι θα βρούμε λύση στο πρόβλημα, απλάθα βαρεθούμε να έχουμε πρόβλημα!

    Liberchild...
    To sex δεν ήταν ποτέ ο τομέας μου...αγχώνομαι όταν αργώ να τελείωσω!

    Weird....
    Είμαστε παράξενα όντα. Κι έχουμε την ικανότητα να δημιουργούμε και να παράγουμε ανάμεσα στα άλλα πρωτεύοντα. Ε, ας μην δημιουργούμε προβλήματα και μάλιστα στον εαυτό μας.

    Το ξέρω ότι όλα αυτά μοιάζουν θεωρείες. Για μένα είναι απλά εναλλακτικές σκέψεις απόλυτης ελευθερίας από αυτό που με καταβάλλει ενίοτε. Κάποια στιγμή αυτές οι εναλλακτικές σκέψεις δεν μπορεί παρά να κερδίσουν έδαφος και να δώσουν κλώτσο στις άλλες τις καταραμένες. Και επειδή ο weird μίλησε για την upcoming technique...σας την έχω. Κάθε φορά που σκέφτεστε \"να την, έρχεται, έρχεται η κρίση πανικού, την βλέπω μπροστά μου, μου μιλάει\" πείτε της και σεις ένα \"δεν γαμ..σαι και συ!\" δεν μπορεί..θα θιχτεί...

    Στην γωνιά του κόσμου τούτου που μένω ο ήλιος λάμπει αυτό το φθινοπωρινό πρωινό. Επίζω να είναι για όλους σας μια όμορφη μέρα. Εύχομαι όλες οι μέρες μας να είναι όμορφες! Να είστε καλά αδέρφια!

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Κατερίνα μου
    ειμαι γενους θυληκου... χεχε παντα με μπερδευουν
    Η τεχνική είναι μια τέχνη του καθενός και σίγουρα εφάπτεται στα δικά του κουμπιά.
    Μου αρέσει η αισιοδοξία που βλέπω σε σενα...
    Ποτε δεν πιστεψα( οκ, για να ειμαι ειλικρινης, τις δυσκολες ωρες αλλοξοπιστησα) οτι είναι τυχαίο αυτό που μου συνέβη ή οτι ήρθε ουρανοκατέβατο γιατί απλα τυχαίνει με μερικούς η ζωή να είναι σκληρη.
    Απλά, μερικές φορές θέλει αγώνα για να ψαχουλέψεις τον εαυτό σου, θέλει σύννεφα και μπόρα για να σημάνει ο εσωτερικός συνεγερμός, χρειάζονται φόβοι για να έχεις ενα κίνητρο να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.... είναι πολύπλόκο το σωματικο - ψυχικο- πνευματικό συστημα που απαρτίζει την οντότητα άνθρωπο.
    Ποτε κατι δεν είναι απόλυτα ωφέλιμο ή απόλυτα βλαπτικό.
    Χαιρομαι που βλέπω τόσο φως κι ελπίδα.
    Να εισαι καλα ευχομαι, ειναι όμορφη πράξη αυτό το ποστ σου )
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    1,522
    Πολλες φορες εχω γελασει, και μια φορα επιασα τον εαυτο μου να μου λυπει... ετσι μια ψιλοκρισουλα οπως πριν λιγο.Μου μου φευγει ομως γρηγορα γιατι εχει καταλαβει οτι δεν σκαμπαζω εγω απο τετοια κ παντα ειμαι πανετημη\'να π.χ μολις το ενιωσα να ερχεται
    αρχισα να πλενω το αυτοκινητο με μανια και μεσα σε 2 λεπτα μ περασε χεχε.Παρολο π ειχα τον γιο μ να μου κανει διαολιες στο αυτοκινητο κ να με φρικαρει παλυ καλα μ περασε ελαφρια αυτη την φορα.αρα τελικα δνε μ περασαν εντελως οι κρισεις.Ειχε καιρο να με πιασει.Μιας κ εκοψα τα φαρμακα π ειναι για τις κρισεις( ετσι μ ειπε η γιατρος) πανικου.Δεν τους φοβαμε πια τους πανικους τους εχω γεννησει στην ουσια.
    Αλλα ρε γμτ εχω μια απορια.Τοσο καιρο βλεπω το φορουμ και ποτε δεν ειδα να γραφει καποιος οτι τους ξεπερασε εντελως ,με η χωρις φαρμακα.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    1,139
    Mαράκι έχεις μπροστά σου (οθονικά) μία που όντως τις ξεπέρασε. Τόχω γράψει και κατά καιρούς, το πώς και το γιατί. Αλλά θα στο πώ και σε σένα.


    Είναι πολύ απλό ξέρεις, αρκεί να βρείς από πού, γιατί, πώς, ξεκίνησαν. Να \"θυμηθείς\" με λίγα λόγια αυτή την πρώτη φορά και ΤΙ στη ζωή σου είχε προηγηθεί άσκημο, που δεν μπορούσες να χωνέψεις αλλά στο επέβαλλαν. Αν γυρίσεις εκεί, έχεις ήδη κάνει την αρχή. Να γουστάρεις την καθημερινότητά σου στο έπακρο. Να τη ζείς και να την φχαριστιέσαι, δεν έχει σημασία με λίγα ή πολλά λεφτά, ούτε σε σώζει μιά \"καλή\" σχέση. Να περνάς και μόνη σου όμορφα και να τη βρίσκεις με Ο,ΤΙ καταπιάνεσαι.


    φιλιά πολλά δεν ξέρω αν βοήθησα, νάσαι δυνατή κι αληθινή.



    ( σα γράμμα μου βγήκε αλλά με ενέπνευσες )

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    1,522
    βοη8ησες παρα πολυ και εχεις δικιο.εχω βρει ολα αυτα π με πονεσας και τα αλλαξα ριζικα.ξερω το καθε τι π με πληγωσε κ με τραυματησα αλλα τις γιατρεψα ολες τις πλήγες μου.και περναω πολυ καλα μονη μου και οτι κανω μ αρεσει και παντα μ αρεσε.απλα ειχα μερικες σοβαρες ατυχιες στην ζωη μ που ξεπεραστικαν πλεον.και γω 1 μερα περασε π δεν εχω πρει φαρμακα τα εκοψα σχεδον γιατι με το ενα μινιτραμ των 2 μιλιγκραμ ειναι σαν να μην περνω τπτ .

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    1,139
    μπράβο σου ..




  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    1,522
    liberchild ενιωθες νυστα?ωρες ωρες μ ρχεται να κοιμηθω εκει π καθομαι.

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2007
    Posts
    1,139
    Δεν έχει σημασία και μη ρωτάς τι νιώθει και τι δεν νιώθει ο καθένας και αν ταιριάζουν με τα δικά σου. Σημασία έχει να είσαι καλά. Να δουλέψεις με τον εαυτό σου και με τους γύρω σου. Η δουλειά αυτή πρέπει αν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση να σου φέρνει χαρά.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Posts
    1,522
    Αυτο προσπαθω να κανω.απλα παρατηρω οτι και κριση να με πιασει δεν ειναι εντονη πια αλλα νιωθω ολα αυτα π πανε μαζι εμ την κριση μετα ,κουρασηνμουδιασμα κλπ.τεσπα κοιμηθηκα και ειμαι καλυτερα τωρα.απορω γιατι μ σταματησε τα φαρμακα για τις κρισεις αφου με επιασε σημερα μια μικρη.

  13. #13
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    14
    Είπαμε να είναι μια δέσμη φωτός αυτό το post και βλέπω για φάρμακα, μουδιάσματα, αγωνία...αχ αχ αχ, θα σας μαλώσω! Λοιπόν, χθες βράδυ γύρισα από Σαββατοκύριακο στην πρωτεύουσα που ετοίμαζα ένα μήνα τώρα...το είχα ακυρώσει τόοοοσες φορές λόγω άγχους. Πήρα λοιπόν κι εγώ τα φιλαράκια μου τα xanax και το πήρα απόφαση. Θα πας Κατερίνα. Πήγα, πέρασα καλά και να \'μαι. Δεν άφησα μουσείο για μουσείο(αυτή είναι η διασκεδασή μου εμένα), πήγα στο Γκάζι που γινότανε της κακομοίρας,περπάτησα χαζεύοντας στην πόλη.. και δεν έπαθα τίποτα...ουφ!

    Όσο αναφορά τα χάπια, κάθε ήρωας, σε κάθε ιστορία, έχει ένα μαγικό φίλτρο, κάτι που τον βοηθάει να γίνεται πιο δυνατός και να υπερνικά τα εμπόδια. Σκεφτείτε κάπως έτσι κι εσείς.

    Και όποιος δεν μπορεί να πάει νηφάλιος..ας χαπακωθεί και ας πάει να δει το Τισιανό στο κυκλαδικής τέχνης...δεν υπάρχει...

    Καλή σας μέρα! Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Μην της παίρνετε το μόνο καλό που έχει σχεδιάζοντας την επόμενη κρίση πανικού.


    Σήμερα θα έχετε όλοι μια καλή μέρα, χωρίς καμία αρνητική σκέψη (υποβολή είναι αυτό :P )

  14. #14
    Member
    Join Date
    Jun 2008
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    43
    Κατερινα τα λες πολυ ωραια. Θαρρος χρειαζεται και πιστη. Νομιζουμε, ολοι αυτοι που βγαινουν, πανε εκδρομες, εχουν φιλους και περνανε καλα οτι ειναι χαλαροι και δεν εχουν προβληματα. Αυτο ειναι λαθος. Μπορει να εχουν παρει τα φαρμακακια τους, να εχουν κανει την ψυχοθεραπεια τους και να ζουν τη ζωη τους.

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2008
    Posts
    299
    εχεις δικιο Μαρια198, ετσι ειναι... Υπαρχει πολυς κοσμος γυρω μας που εχει περασει ή περνα τωρα αυτα ακριβως που εχουμε εμεις, απλα δεν το εξωτερικευσαν ποτε!!! Εμεις διαφερουμε γιατι απλα βρηκαμε την δυναμη να ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ, να φωναξουμε για να το βγαλουμε απο μεσα μας!!!

    Καλη δυναμη σε ολους αδερφια....! Μη μασατε και ολα θα γινουν οπως πρωτα!

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •