ΒΟΗΘΕΙΑ...ΑΓΧΟΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ(?)

[IASWN]

Τα τελευταια 3 χρονια ειχα μεγαλο αγχος και στρεςς, λογω δουλειας, και λογω....."οικογενειακων ατασθαλιων" με οτι αυτο συναπακολουθει. Κακη σεξουαλικη αποδοση, που στη αρχη υποψιαζομουν οργανικη αδυναμια, κακη διαθεση, και ενα αδικαιολογητο αγχος, χωρις να εστιαζεται σε κατι συγκεκριμμενο. Αφου ειδα και αποειδα, τον περασμενο Σεπτεμβριο επισκευφθηκα ψυχιατρο, γαι τα περεταιρω. Διαγνωση? Καταθλιψη με ΓΑΔ. Μαλλον η καταθλιψη ηταν αποτελεσμα της ΓΑΔ. Εννοειται οτι εν τω μεταξυ ειχα παθει μια κριση πανικου, που δεν ηξερα τι ηταν και πηγα σε 100 γιτρους, και εκανα 1000 εξετασεις, και η ψυχολογια μου ηταν στο ναδιρ. Ξεκινησα με entact 20 mg την ημερα. Στην αρχη , δηλαδη την πρωτη εβδομαδα, η κατασταση μου ηταν μια σκετη κολαση, με το αγχος να εχει εκτοξευθει, και την ψυχολογια μου, να ειναι στα σκουπιδια. Εννοειται οτι για 15 μερες, δεν πηγα δουλεια, ουτε ηθελα να βγω απο το σπιτι μου. Δεν ηθελα να δω κοσμο, οποτε υπεθεσα οτι ειχα αγοραφοβια. Οσο περναγε ο καιρος, αρχισα σιγα-σιγα να βγαινω και να βλεπω κοσμο. Αρχισα σιγα-σιγα να νοιωθω καλυτερα, πλην του αγχους το οποιο με "αφηνε'" γαι 2-3 μερες και μετα ξαναερχοταν δρημυτερο. Αυτο το "παιχνιδι" συνεχιστηκε μεχρι τα Χριστουγεννα, οποτε αποφασισα να μιλησω ξανα στον γιατρο μου, μηπως η αλλαγη φαρμακου βοηθουσε. Ετσι, στις αρχες Ιανουαριου, ξεκινησα effexor 150 mg, το οποιο πριν απο 15 μερες αυξηθηκε στα 225 mg. Το δεχθηκε ο οργανισμος μου ανετα χωρις περεταιρω παρενενργειες. Αρχισα να αισθανομαι καλυτερα, και οι περιοδοι ηρεμιας, αυξηθηκαν στην μια εβδομαδα, με "διαλειμμα" 3-4 ημερων, αοριστου αγχους και κακης ψυχολογιας, αλλα οχι σε μεγαλο βαθμο. Οι σκεψεις που περνανε προστα μου, και κυριως οταν τις σκεπτομαι και τις καταπολεμω, κατασκηνωνουν στο μυαλο μου, και με "τρελαινουν". Τι ειδους σκεψεις? Διαφορες. Στην αρχη της θεραπειας νομιζα οτι ειχα ογκο στον εγκεφαλο. Οταν λοιπον αυτο το απεριψα, δηλαδη δεν του εδινα πλεον σημασια, η σκεψη αλλαξε σε αλλο "μοτιβο" Παραδειγματος χαριν, φοβομουνα μην κανω κακο στον ευατο μου, και αυτο με αγχωνε τοσο που το στρες ανεβαινε στα υψη. Αρχισα σιγα-σιγα να μην δινω σημασια οποτε οι σκεψεις αλλαζαν παλι τροπαριο, μονο και μονο για να με εκνευρισουν.
Αποφασισα λοιπον να κατεβασω ενα βιβλιο, "the panic away program" το οποιο με βοηθησε να καταλαβω ολον τον μηχανισμο των σκεψεων και του αγχους, και το πως πρεπει κανεις να δρα, για να το ελλατωνει. Ο γιατρος μου, μου ειπε οτι το νεο φαρμακο θελει τον καιρο του για να δρασει και να δω αποτελεσματα, εγω ομως εχω αρχισει πολλες φορες να απελπιζομαι, σκεπτομενος οτι αυτη η κατασταση τινει να γινει χρονια, και οτι τα φαρμακα δεν κανουν τιποτα. Ξεκινησα πριν απο μερικες μερες γνωσιακη ψυχοθεραπεια, αλλα ειναι πολυ νωρις να δω αποτελεσματα μιας και εχω κανει μονο δυο συνεδριες.
Αυτο που εχω καταλαβει, και φυσικα δεν το εβγαλα απο το μυαλο μου αλλα απο το βιβλιο, ειναι οτι "οσο πιεζουμε τον εαυτο μας να καταπολεμησει τις "κακες" σκεψεις, τοσο αυτες γινονται πιο δυνατες" Η λυση ειναι απλα να τις αγνοουμε, κατα το δυνατον, και να συνηθισουμε να ζουμε με αυτες, μεχρι να "βαρεθουν" και να μας αφησουν ησυχους.
Οι σκεψεις πολλες φορες ειναι τοσο τρομακτικες, που σε κανουν να "σαλταρεις". Ομως πραγματι αν βρεις την δυναμη (και πιστεψτε με θελει πολυ δυναμη) να τις αγνοησεις, χωρις να πιεζεις τον εαυτο σου, αυτες εξαφανιζονται, μεχρι να ξανααγχωθεις.
Ρωταω λοιπον, αν καποιοι απο εσας, εχετε το ιδιο με εμενα προβλημα, και πως το αντιμετωπιζετε?
Χρονικα ποσο καιρο θελει κανεις να "βγει" απο αυτην την κατασταση (συνεχιζοντας εννοειται μια συντηρητικη αγωγη)?
Πως αντιμετωπιζετε εσεις τις "κακες σκεψεις"?
Βοηθησε καθολου η συμβουλευτικη ψυχοθεραπεια, αν εχετε κανει?
Τελος, οσοι ενδιαφερονται για το βιβλιο που κατεβασα, ας μου στειλει ΠΜ, να του το περασω . Ειναι σε μορφη pdf.
Γεια σας!

[papg]

Originally posted by IASWN
......Ξεκινησα πριν απο μερικες μερες γνωσιακη ψυχοθεραπεια....

Νομίζω ότι είσαι στο σωστό δρόμο.
Κάνω εδώ και αρκετό καιρό γνωσιακή ψυχοθεραπεία και έχω καταλάβει ότι είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται. Προσωπικά έχω αρχίσει να βλέπω τα αποτελέσματα της μεθόδου, που θεωρείτε από τις αποτελεσματικότερες προσεγγίσεις στις αγχώδεις διαταραχές.
Μην απελπίζεσαι περιμένοντας γρήγορα αποτελέσματα. Αργά αλλά σταθερά θα κατεβαίνουν τα επίπεδα άγχους σου και θα νιώθεις καλύτερα. Αν ακολουθείς την φαρμακευτική αγωγή σου σωστά και συνεχίσεις την ψυχοθεραπεία είναι σίγουρο ότι θα δεις αποτελέσματα.

[lacrimae]

Γειά σου ΙΑΣΩΝ, και εγωπάνω κάτω τα ίδια αντιμετωπίζω, όχι με φαρμακά αλλά μονο με ψυχολόγο.Εμένα το πρόβλημα άρχισε ακριβώς σαν το δικό σου πρώτα με αρρωστοφοβία, χίλιες μύριες εξετάσεις και εντέλη κα΄τεληξε σε φοβικές σκέψεις και κατάθλιψη γιατί όταν πέιστηκα πως δεν είχα κάτι παθολογικό το γύρισα στο ψυχολογικό, οτι δηλαδή εχω κάτι ψυχολογικό τελικά, τρελλαίνομαι κτλ!!!

Ηθελα να σε ρωτήσω αυτό που αναφέρεις σχετικά με το \"φοβομουνα μην κανω κακο στον ευατο μου\" πως το σκεφτόσουνα.Με ενδιαφέρει πολύ γιάτι και εμένα η τελευταία φοβία μου γυρνάει γύρω απο αυτό, με την έννοια όμως όχι οτι θέλω να κάνω κάτι τέτοια, ΠΟΤΕ!!, άλλα πχ τί θα γινόταν αν το έκανα, και κυρίως φόβος αν έχανα τον έλεγχο θα έκανα κάτι τέτοιο? Μιλάμε το σκέφτομαι 24/7 και λόγο αυτόυ λέω πάει τρελλένομαι!!!

Θα σου στείλω πμ ανμπορούσεσ να μου προωθήσεις το βιβλίο.

[IASWN]

Xαιρομαι πολυ που μου απαντησατε και οι δυο σας!Papg σιγουρα θα συνεχισω την θεραπεια μου, και θα κανω υπομονη. Ξερεις τι μου εχει προκαλεσει τελικα αυτη η ιστορια? Οτι ειμαστε ενα \"τιποτα\" και οτι απο στιγμη σε στιγμη καταρεουμε. Εγω δουλευα για 25 χρονια σε μια πολυ-πολυ υπευθυνη δουλεια, οπου οι ζωες 200 ανυρωπων περναγε ΑΜΕΣΑ απο το μυαλο μου και τα χερια μου. Ημουν πιλοτος σε ξενη εταιρια, και απο τοτε που καταλαβα οτι δεν ειμαι στα καλυτερα μου, παραιτηθηκα, γνωριζοντας οτι δεν ημουν 100% fit. Θες υπευθνοτητα, θες φοβος, αυτη την αποφαση πηρα. Εξάλλου ειμαι σε μια ηλικια (45), που εχω ακομα μελλον μπροστα μου, επαγγελματικο, οποτε μολις αισυανθω καλα, θα ξαναπεταξω.
Ετσι λοιπον, το στρες και το αγχος τοσα χρονια που δουλευα, φαινεται οτι εκανε το \"θαυμα\" του....Ομως εχω μαθει να επιμενω, και θα συνεχισω ακαθεκτος.
Lacrimae φαινεται οτι εχουμε η ειχαμε τα ιδια συμπτωματα. Θα σου πω τι εννοουσα \"μην κανω κακο στο εαυτο μου\".
Εννοουσα, μην χασω τον \"ελεγχο\" και πηδηξω απο κανενα παραθυρο, παραδειγματος. Οχι οτι θελω να κανω κατι τετοιο. Ισα-ισα μου αρεσει η ζωη, και χαιρομαι να ζω. Και με κανενα τροπο δεν υπαρχει περιπτωση να κανω κατι τετοιο. Απλα, οι \"κακες σκεψεις\" εχουν ως σκοπο , να σε (μας) εκνευρισουν, και να μας προκαλεσουν ανησυχια και αγχος. Αυτος δεν ειναι ο σκοπος τους? Αρα θα κοιταξουν να βρουν τον \"αδυναμο κρικο\" των φοβιων σου (οπως εδω, επειδη αγαπω τον εαυτο μου και την ζωη, καιταει να με \"τσιγκλισει\" στο αδυνατο μου σημειο).
Και το θεωρω αυτο γεγοωος, διοτι στην αρχη της θεραπειας μου, φοβομουν τρομερα αν ειχα ογκο, μετα πηγε η φοβια στην ασφαλεια των παιδιων μου, τωρα εχει δρομολογηθει στε αυτο που προανεφερα, και \"αυριο\" αν δεν δινω πλεον σημασια, θα βρει κατι αλλο. Εκτος φυσικα αν εν τω μεταξυ η θεραπεια με βοηθησει να το ξεπερασω.
Τελειωνοντας, αυτο που εχω παρατηρησει, ειναι οτι γινεται ενας \"κυκλος\" σχεδον ομοιομορφος. Δηλαδη, ειμαι σε αριστη κατασταση 6 μερες, και μετα 3-4 μερες οχι καλα. Μετα παλι τα ιδια. Και οταν λεω καλα, εννοω ΑΡΙΣΤΑ.
Αφου πιστευω τοτε οτι αυτο ηταν , τελεθωσε!
Αυτα λοιπον. Στειλε μου το email σου σε ΠΜ, και θα σου στειλω το βιβλιο. Ειναι ενα τελειο βοηθημα.

[IASWN]

Originally posted by papg

Originally posted by IASWN
......Ξεκινησα πριν απο μερικες μερες γνωσιακη ψυχοθεραπεια....

θα δεις αποτελέσματα.

Ποσο καιρο δηλαδη? Εγω ξεκινησα μια φορα την εβδομαδα. Εχω κανει μονο 2 συνεδριες....και επεται συνεχεια.

[lacrimae]

Ευχαριστώ για την απάντηση!! Ακριβως έτσι το σκεφτομαι και εγώ. Αν χάσω τον έλεγχο...

Δεν ήξερα την ηλικία σου, άλλα έχω να σου πώ οτι τουλάχιστον εσύ πρόλαβες να κάνεις οικογένεια, να δουλέψεις!!! Αλί σε μας!

[IASWN]

Οπως θα διαβασεις , θα δεις οτι αυτα που σκεπτομαστε, ΔΕΝ προκειται ΠΟΤΕ να τα πραγματοποιησουμε.
Απλα, οι σκεψεις αυτες ΕΚΕΙ πανε, που \"πονας\"....
Δεν ξερω την δικη σου ηλικια, αλλα ποτε δεν ειναι αργα, ετσι?
Και στο κατω=κατω της γραφης, δεν εχουμε κατι αθεραπευτο, ε?

[kwnstantinosthesss]

καλησπερα σε ολους.θελω να μιλησω για ενα θεμα που με απασχολει τους τελευταιουσ 6 μηνες.Μπηκα σε μια σχολη καλως η κακος επειδη απετυχα στις πανελληνιες.Η σχολη αυτη αρχιζε και δεν μου αρεζε και αυτο μου δημιουργησε αγχος, παρα πολυ αγχος.Κοιμαμαι και ξυπναω με την ιδεα του αγχους νομιζοντας οτι θα τρελαθω.Ψαχνοντας στο ιντερνετ(κακος) ειδα οτι το αγχος δημιουργει επιθετικοτητα και απο τοτε με επηρεασε παρα πολυ αυτο και εχω την φοβια οτι θα κανω κακο σε καποιο δικο μου ατομο και φοβαμαι αρκετα.Προσπαθω να το αποβαλω και ορισμενες φορες τα καταφερνω αλλαζοντας την σκεψη μου.Παντα ημουν ενας ανθρωπος με ηρεμια και παρα πολυ υπομονη, ακομη τα εχω αυτα τα χαρακτηριστικα απλα αισθανομαι οτι θα τα χασω σιγα σιγα.Πως μπορω να βοηθηθω? Νομιζω τα σκεφτομαι αυτα γιατι εχω χασει την αυτοεκτιμηση μου, και ακομη υπαρχει περιπτωση με αυτες τις σκεψεις να γινω επιθετικος?Ευχαριστω

[IASWN]

Aν και ειμαι ομοιοπαθης, θα σου συνιστουσα να βρεις την ριζα του \"κακου\" η οποια οπως μας εγραψες, ειναι η σχολη που δεν σου αρεσει. Εγω στην θεση σου, θα εφευγα απο αυτη την σχολη, ΑΜΕΣΑ.
Μετα θα σου συνιστουσα να επισκευθεις γιατρο η ψυχολογο. Πρεπει να το κανεις αυτο, να πας σε ειδικο, να πεις το προβλημα σου, και να βοηθηθεις, οσο ειναι καιρος, απο τωρα. Μην το αφηνεις, οπως εκανα εγω, διοτι μετα θα δυσκολευτεις.
Τωρα, σε οτι αφορα τις σκεψεις που εχεις, ειπαμε ειναι σκεψεις και μονο σκεψεις, οι οποιες ειναι εκει, για να σου χαλανε την διαθεση. Και το καταφερνουν οταν τους δινεις σημασια.
Υπαρχουν τεχνικες, πως να μετριαζεις το αγχος. Και ενδεχομενως μια φαρμακευτικη βοηθεια να σε κανει καλα σε συντομο χρονο!

[gkeli]

γεια σασ!νοιώθω μια ανακουφιση πωσ δεν ειμαι μονη μου..βλεπω μηνυματα με ιστοριες ανθρωοων παρομοιεσ με τη δικη μου..γενικα ειμαι πολυ αγχωδησ,εδω και καποιουσ μηνεσ κανω ψυχοθεραπεια αλλα δεν βλεπω αποτελεσματα..επαθα δυο κρισεισ πανικου και αρχισα ρεμερον με λιγο λεξοτανιλ για να θεραπευσω τα συμπτωματα του πολυ εντονου αγχουσ που εχω,η γιατροσ μου, μου ειπε οτι μονο για αυτο μου ταδινει και οχι για καταθλιψη. απλα,τα παιρνω 4 μερεσ και το σωμα μου εχει ακομη ταραχη.θα ενεργησει αργοτερα ή φταιει το υπερβολικο αγχοσ μου για τις εξετασεισ και πρεπει να τησ ζητησω να μου αυξησει την δοση που ειναι η ελαχιστη??ε

[kwnstantinosthesss]

Σε ευχαριστώ φίλε ιάσωνα για την απάντηση.Απλα με ενδιαφέρει να μαθώ με τον καιρό θα φύγουν οι σκέψεις αυτές η θα μείνω για μια ζωη με αυτες κ θα πέσω σε κατάθλιψη??

[IASWN]

Κοιτα, οι σκεψεις αυτες οσο περναει ο καιρος με την θεραπεια που κανεις, ελλατωνονται. Το βλεπω με τον εαυτο μου.
Επισης, η διαρκεια και αυτη ελλατωνεται.
Ρωτησα φιλη μου, γιατρο, που ειχε ακριβως το ιδιο προβλημα, και μου ειπε οτι σε αυτην οι κρισεις αυτες, η μαλλον οι σκεψεις αυτες εξαφανισθηκαν, μετα απο 5 μηνες περιπου. Αυτο φυσικα διαφερει απο ατομο σε ατομο.

[IASWN]

Originally posted by gkeli
γεια σασ!νοιώθω μια ανακουφιση πωσ δεν ειμαι μονη μου..βλεπω μηνυματα με ιστοριες ανθρωοων παρομοιεσ με τη δικη μου..γενικα ειμαι πολυ αγχωδησ,εδω και καποιουσ μηνεσ κανω ψυχοθεραπεια αλλα δεν βλεπω αποτελεσματα..επαθα δυο κρισεισ πανικου και αρχισα ρεμερον με λιγο λεξοτανιλ για να θεραπευσω τα συμπτωματα του πολυ εντονου αγχουσ που εχω,η γιατροσ μου, μου ειπε οτι μονο για αυτο μου ταδινει και οχι για καταθλιψη. απλα,τα παιρνω 4 μερεσ και το σωμα μου εχει ακομη ταραχη.θα ενεργησει αργοτερα ή φταιει το υπερβολικο αγχοσ μου για τις εξετασεισ και πρεπει να τησ ζητησω να μου αυξησει την δοση που ειναι η ελαχιστη??ε

Υπομονη. Δεν γινεται μεσα σε τρεις τεσσερεις μερες να εχεις αποτελεσμα. Εγω το παλευω 4 μηνες τωρα, και ειμαι πολυ καλυτερα. Μην το παρατας.

[kwnstantinosthesss]

παιδιά μια ακόμη ερώτηση τα συμπτώματα που είπα παραπάνω (αγχος, πολλα νεύρα, κτλπ) μήπως οφείλονται στην αρχή της ενήλικης ζωής?? δηλαδή μετά το σχολείο???Θα περάσουν αυές οι σκέψεις??

[IASWN]

Originally posted by kwnstantinosthesss
παιδιά μια ακόμη ερώτηση τα συμπτώματα που είπα παραπάνω (αγχος, πολλα νεύρα, κτλπ) μήπως οφείλονται στην αρχή της ενήλικης ζωής?? δηλαδή μετά το σχολείο???Θα περάσουν αυές οι σκέψεις??

ΟΛΑ παιζουν ρλο. Η γνωμη μου ειναι να πας σε ψυχολογο, που κανει γνωσιακη, να σε βοηθησει, τωρα που ειναι αρχη Ειναι κριμα να το αφησεις . Μπορει να περασει μπορει και οχι μονο του. Το ρισκαρεις? Οι σκεψεις περνανε μονο αν βοηθηθεις. Εγω, παραδειγματος χαριν, αν με ρωταγες πριν απο 2 μηνες, η μαλλον πριν απο εναν μηνα, ημουν σχεδον απελπισμενος. Με την βοηθεια που εχω, τα πραγματα εχουν πολυ καλυτερευσει.
Μην το βαζεις κατω, και κυριως ΜΗΝ ΝΤΡΕΠΕΣΑΙ να ζητησεις βοηθεια. Το λαθος το κανουν αυτοι που εχουν προβλημα και απλα λογω \"ταμπου\" (για να μην πω κατι αλλο...) δεν πανε για βοηθεια. ΞΕΚΙΝΑ λοιπον!