Ο ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 11 of 11
  1. #1
    Banned
    Join Date
    Nov 2008
    Posts
    216

    Ο ΨΥΧΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΟΣ ΡΑΚΟΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

    Βαρεθηκα και κουραστηκα να ειμαι ρακοσυλλεκτης.Βαρεθηκα να ειμαι τοσο περιεργος με οσα βλεπω γυρω μου και κυριως με τα σκουπιδακια στο δρομο..
    Ο ψυχαναγκασμος μου ειναι ο εξης: οταν πεσει το ματι μου σε ενα σκουπιδακι που ειναι πεταμενο στο δρομο (ή αλλου πχ λεωφορειο, στη σχολη μου, σε καποιο μαγαζι) τοτε το μαζευω.Αυτο συμβαινει πολυ συχνα.Ξεκινησα να το κανω αυτο απο το Σεπτεμβριο.Ειναι πολυ ενοχλητικο και πολυ κουραστικο.Αν δεν μαζεψω το σκουπιδακι που ειδα σε καποιο συγκεκριμενο σημειο, κολλαω απιστευτα.Τοσο που αναγκαζομαι να γυρισω στο σημειο που το ειδα, να το ψαξω και να το μαζεψω.
    Ειναι ομως και φορες που δε μπορω να το μαζεψω, ειτε επειδη ειμαι με καποιο αλλο ατομο που δε γνωριζει, ειτε επειδη ειναι αστυνομικοι γυρω γυρω (μενω κοντα στην Αμερικανικη πρεσβεια και μια φορα που κοιτουσα κατι θελοντας να δω τι ειναι, μου αρχισαν τις ερωτησεις...), ειτε επειδη δεν αντεχω για ακομα μια φορα να σκυψω να μαζεψω ενα ακομα σκουπιδι.
    Οσες φορες δε μαζεψω ενα σκουπιδι, και εχω αμφιβολια για αυτο που ειδα, τοτε κολλαω ασχημα.
    Αυτο το προβλημα εχει ως συνεπεια να μη θελω να βγαινω απο το σπιτι (ωστοσο δε μπορω να κανω αλλιως), και να με δυσαρεστει αφανταστα το περπατημα και πολυ περισσοτερο οι μεγαλες αποστασεις.Φανταστειτε να δω ενα σκουπιδακι σε ενα πολυ μακρινο σημειο και μετα να θελω να το ξαναδω...μου εχει συμβει και αυτο..ετσι αποφευγω μεγαλες αποστασεις και φυσικα ταξιδια..
    Ακομα και οταν μπαινω σε λεωφορειο, μπορει να δω κατι εξω απο το λεωφορειο, μετα να κατεβω για να παω να το μαζεψω και να περιμενω ξανα το αλλο λεωφορειο...
    Πολλες φορες αναγκαζομαι να γυρναω πισω στη σχολη μου, σε καποια καφετερια, σε καποιο μαγαζι, ακομα και σε καποιο ξενο σπιτι για να παρω κατι που ειδα και δεν ηξερα τι ακριβως ειναι.
    Εχω μαζεψει χιλιαδες φυσικα απο τοτε που ξεκινησα να το κανω.
    Τα βαζω σε τσαντες, σακουλες, στην τσεπη και οπου αλλου βρω.
    Η μαμα μου, που ξερει για το προβλημα που εχω, βλεπει τα σκουπιδακια στις ντουλαπες, στην τσαντα μου, στις τσεπες κτλ και τα πεταει.Η αληθεια ειναι οτι αυτο με διευκολυνει λιγο, επειδη εγω τα μαζευω με σκοπο μετα να τα ελεγξω.Ομως ειναι τοσα πολλα που ξεχναω τι εχω μαζεψει.Οποτε δεν υπαρχει θεμα.Αλλα στην αρχη με πειραζε λιγο αυτο που εκανε, επειδη δε με ρωτουσε πριν.
    Εγω εχω καταφερει να πεταξω μονος μου μια ολοκληρη τσαντα με σκουπιδια.Βεβαια, δε θυμομουν καθολου τι ειχα βαλει εκει μεσα, αλλιως δε θα την πετουσα.
    Μεχρι τωρα εχω παει σε δημοσιο νοσοκομειο, απο το οποιο εμεινα απολυτα δυσαρεστημενος.Ηταν πολυ χαλια η κατασταση εκει.Με εβλεπαν καθε φορα 1 ψυχιατρος και αλλα 4 ατομα που εκαναν την πρακτικη τους (!) και ενιωθα αβολα.Δε με βοηθησαν καθολου.Θα ελεγα οτι με κανανε χειροτερα.
    Τωρα τις τελευταιες δυο βδομαδες παω σε ιδιωτη, ο οποιος μου φαινεται καλος.
    Το θεμα ειναι οτι εγω δε θελω πια να συνεχισω να εχω αυτο το προβλημα.Με εχει κουρασει.Δε θελω πια να πηγαινω σε ειδικους.Ερχεται το καλοκαιρι σε λιγο, θελω να κανω αλλα πραγματα.Το οτι πηγαινω σε ψυχιατρο, σημαινει οτι εξακολουθω να εχω προβλημα.Και εγω δε θελω.Θελω επιτελους να μπει ενα τελος.
    Θυμαμαι οταν μπηκε ο Μαιος ειπα οτι θα σταματησω να μαζευω σκουπιδακια.Τελικα, σημερα ειναι 27 Μαιου και εξακολουθω να μαζευω.
    Και γενικοτερα, περα απο σκουπιδακια, αν δω ο,τιδηποτε που μου φανει καπως περιεργο και δεν ξερω τι ειναι, θελω να το ελεγξω, να το δω, ξανα και ξανα, να ρωτησω να μαθω τι ειναι, γιατι αλλιως θα μου κολλησει στο μυαλο και θα με βασανισει.Ολο αυτο με αποσπα απο το να κανω πιο χρησιμα πραγματα, οπως να διαβασω για τη σχολη μου, να παω μια βολτα, να σκεφτω το μελλον μου.
    Εχω ταλαιπωρηθει παρα πολυ φετος με αυτο το προβλημα..
    Ξεχασα να πω οτι παιρνω 3 ladose τη μερα, τωρα αν αυτα με βοηθανε, δεν το ξερω.Ελπιζω πως δεν τα παιρνω αδικα..
    Επισης, θελω να συμπληρωσω οτι η Αθηνα ειναι μια παρα πολυ βρωμικη πολη, νομιζω δεν υπαρχει πιο βρωμικη πολη απο αυτη.Οι Αθηναιοι ειναι βρωμιαρηδες, σκουπιδιαρηδες και ασυνειδητοι και πετανε ο,τι μπορειτε να φανταστειτε στους δρομους.Δε μπορειτε να πιστεψετε το τι εχω δει πεταμενο στους δρομους.Αν ομως τα πετουσαν στους καδους, εγω δε θα ειχα αυτο το προβλημα και η Αθηνα θα ηταν καθαρη.Αλλα οι Αθηναιοι δε νοιαζονται, μισουν την πολη τους και δεν εχουν καθολου περιβαλλοντικη συνειδηση.Οι καθαριστες του δημου αδικα δουλευουν, αφου αυτοι καθαριζουν και μετα οι Αθηναιοι ξαναβρωμεζουν τους δρομους..
    Θα ηθελα να μου πειτε, μερικες απλα συμβουλες, για το πως θα μπορουσα να ξεπερασω αυτο το προβλημα.
    Σας παρακαλω μη μου πειτε οτι δεν ειστε ψυχολογοι κτλ.Σας ζηταω μια απλη γνωμη, φιλικη.Δε χρειαζεται να εχετε πτυχιο ψυχολογιας για να πειτε την αποψη σας.Μπορει να σκεφτειτε κατι που ισως με βοηθησει πολυ να το ξεπερασω.
    Σας ευχαριστω για την προσοχη και ο,τι αλλο θελετε ρωτηστε με.

  2. #2
    Στέφανε, ο γιατρός σου τι σου λέει?

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Καλησπέρα Στέφανε!:)
    Καταλαβαίνω πόσο δύσκολη γίνεται η ζωή σου με τους ψυχαναγκασμούς.Έχω και οικογενειακή πείρα,η μητέρα μου πάσχει και αυτή από obsessive compulsive hoarding+διπολική,έχω γνώση σχετικά με τις συνέπειες που είχε αυτό στη ζωή της(και τα δύο μου αδέρφια παρουσιάζουν παραλλαγές της επίσης,με διαφοροποίηση των εμμονικών σκέψεων και τελετουργιών κατόπιν).

    Το ladose έπαιρνε ένα διάστημα και η μητέρα μου,πόσο καιρό παίρνεις αυτό το φάρμακο αν επιτρέπεται;Δεν έχεις δει αλήθεια κάποια διαφορά στην κατάστασή σου;

    Θυμάμαι παλιότερα είχες ποστάρει πως είχες κάποια άλλη ιδεοληψία,μπορείς να προσδιορίσεις χρονικά πότε ξεκίνησε αυτή που τώρα αντιμετωπίζεις;

    Kαταλαβαίνω πως έχεις κουραστεί να τρέχεις σε ειδικούς και είναι απόλυτα δικαιολογημένο το συναίσθημά σου.Nαι,έχεις δίκιο,αλλά σκέψου το αλλιώς.Μήπως δε σε βοηθάει να βάζεις χρονικά όρια για την βελτίωσή σου,πχ αυτό που έγραψες,πως είχες βάλει όριο τις αρχές Μαίου.Δε λειτουργούν έτσι βρε Στέφανε τα πράγματα,ίσως μάλιστα να ενέτεινε το άγχος σου αυτή η \"προσωπική επιταγή\".

    Στέφανε,κάποια στιγμή είχα δει στο youtube μία συντονισμένη προσπάθεια κάποιων γιατρών στην Αγγλία που χρησιμοποίησαν την \"κατακλυσμιαία\"μέθοδο για να βελτιώσουν την κατάσταση τριών ασθενών από ocd.Ψυχολόγοι έμειναν μαζί τους επί μέρες σε ένα σπίτι,όπου τους εξέθεταν στην πηγή του άγχους τους.Μία κοπέλα που είχε εμμονή με μικρόβια και την αντίστοιχη τελετουργία με εκατοντάδες πλυσίματα χεριών την ημέρα την έβαλαν να αγγίξει το νερό της τουαλέτας!
    Τα κατάφερε και δεν το πίστευε και η ίδια.

    Μήπως να σου δώσει ο Petran τις γνώσεις του πάνω σε αυτό,γιατί δεν ξέρω να σε βοηθήσω περισσότερο.Σου εύχομαι όμως το καλύτερο Στέφανε,να δεις σύντομα διαφορά και να περάσεις το καλοκαίρι σου όπως εσύ ονειρεύεσαι και επιθυμείς.Όμως,έχε υπομονή,έχε πίστη πως όλα θα πάνε καλά και μην εγκαταλείψεις τη θεραπεία σου,μην αφήσεις την κούραση να σε κρατήσει μακριά από τη λύση σου.Τα λέμε.:)
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  4. #4
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    Στεφανε, μιλαμε νομιζω καμποσο καιρο πανω απο 2 χρονια σε ταλαιπωρει ολη αυτη η υποθεση.
    Νομιζω παλια δεν πηγαινες σε ειδικους,
    τωρα λες οτι πας αλλα δεν βρισκεις ακρη.

    Καταρχην θεωρω θετικο το οτι πλεον βλεπεις την ολη υποθεση ως προβλημα,
    ειναι και αυτο μια αρχη δεν νομιζεις?

    Τωρα στα υπολοιπα,
    η Αθηνα πραγματι ειναι μια αθλια πολη και οπως και εσυ,
    και εγω θα εφευγα αν μπορουσα, αλλα μπα.

    Καταρχην ουτε εγω γνωριζω αν τα φαρμακα σε βοηθανε
    και ποτε δεν θα ηθελα να σχολιασω τι κανουν τα φαρμακα.
    Πιστευω οτι πρεπει να ζητησεις την βοηθεια δικων σου ανθρωπων,
    να συνεννοηθεις μαζι τους.
    Πχ αυτο που εκανε η μητερα σου ηταν πολυ καλο βημα,
    μιλα μαζι της να το κανει εντατικα.

    Τωρα η βαση ολων των προβληματων σου,
    ειναι σε κατι που εμαθες λαθος καποτε στη ζωη σου.
    Το εχεις ψαξει αυτο με τον ειδικο που πας?
    Ειτε ναι ειτε οχι, θες να το συζητησεις εδω?

    Επισης χρησιμευει να κανεις μια καταγραφη των γεγονότων για το καθε τι
    που ειδες στο δρομο και σου προξενησε ενδιαφερον καταγραφοντας
    παραλληλα τις σκεψεις πυο σου ηρθαν για αυτο το γεγονος.


    Τι λες για ολα αυτα?

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Στέφανε, μπορεί να υπάρξει θεραπεία για το πρόβλημα σου απλά στέφανε μην βάζεις ψηλά τον πήχη και στενούς στόχους του τύπου \"μέχρι το καλοκαίρι ΠΡΕΠΕΙ να τα έχω καταφέρει\" γιατί αυτού του είδους οι σκέψεις θα αυξάνουν τον ιδεοψυχαναγκασμό σου. Γενικά ότι ΠΡΕΠΕΙ έχεις προσπάθησε να μην τα κάνεις γιατί η \"υπευθυνότητα\" είναι από τους πιο σημαντικούς παράγοντες στην εκδήλωση και στην διατήρηση των ψυχαναγκασμών. Για να το πάμε και λίγο πιο ψυχοδυναμικά, σχεδόν πάντα πάρα πολλά άτομα με OCD μεγαλώνουν με κάπως πιο αυστηρούς τρόπους, με τι \"πρέπει\" και τι \"δεν πρέπει\" να κάνουν και άλλα τέτοια, σε συνδιασμό ίσως με κάποια βιολογική ευαισθησία εμφανίζεται αυτή η μπούρδα που αντιμετωπίζεις. Προσπάθησε να το πάρεις ΟΣΟ πιο χαλαρά μπορείς. Στέφανε, επειδή το πρόβλημα σου είναι κάποιο καιρό, καταλαβαίνεις και εσύ ότι δεν θα εξαφανιστεί έτσι. Νιώθω την αγανάκτηση σου για το ότι είσαι νέος και θέλεις να περνάς όμορφα και όχι έτσι, όμως δυστυχώς είναι ένα πρόβλημα, που για να το διαβείς, θέλει να το κάνεις σιγά σιγά. Ένα βήμα την φορά! Μπορεί να πάρει καιρό αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Όσο απότομα θα φέρεσαι τόσο και πιο πολύ θα είναι πιθανό να αυξάνεται αυτό. Θέλει να το πας σταδιακά, μέσα στις δικές σου αντοχές.


    Τώρα για την κατάσταση, οι θεραπείες που έχουν δείξει να είναι οι πιο αποτελεσματικές είναι οι συμπεριφορικές μαζί με κάποιο γνωσιακό support. Για το OCD θέλεις έναν ΠΟΛΥ έμπειρο γνωσιακό-συμπεριφορικό θεραπευτή και κάποιους μήνες μονότονων τεχνικών και ασκήσεων για να αρχίσεις να βλέπεις δραστικά αποτελέσματα. Η θεραπεία του OCD είναι πιο πολύ σαν αποκατάσταση (όπως κάνουν οι άνθρωποι μετά από ατυχήματα) παρά σαν ψυχοθεραπεία με την παραδοσιακή έννοια. Μην περιμένεις να αρχίσεις να μιλάς για του τι σου έκανε η μαμά σου μικρός και ξαφνικά θα φύγεις από το γραφείο άλλος άνθρωπος. Το πρόβλημα σου αναπτύχθηκε σταδιακά και σταδιακά θα φύγει.


    To gold standad των τεχνικών είναι η έκθεση-και-παρεμπόδιση-της-τελετής καθώς και η κατακλυσμιαία φαντασιακή έκθεση. Στην πρώτη, μαζί με τον θεραπευτή μιλάς για το ποια πράγματα ενεργοποιούν τους καταναγκασμούς (π.χ. σκουπιδάκια) και τα σημειώνεις με την σειρά που σου προκαλούν το άγχος. Ταυτόχρονα μαθαίνεις τεχνικές χαλάρωσης και ελέγχου του άγχους. Ύστερα ο θεραπευτής, σταδιακά, από το πράγμα που σου προκαλεί το λιγότερο προς το πράγμα που σου προκαλεί τον εντονότερο ψυχαναγκασμό, σε βάζει σε αυτή την κατάσταση. Σου βάζει σταδιακά τα πράγματα μπροστά σου δηλαδή και ύστερα σου προκαλεί την χαλάρωση που έμαθες ενώ περιγράφεις το άγχος σου που (πιθανών να) φουντώνει εκείνη την στιγμή. Τελικά το άγχος θα \"σκορπίσει\" και με την ώρα θα πέσει μόνο του. Μέσα στον καιρό, το άγχος θα αρχίζει και να εξαφανίζεται εντελώς, όπως και οι ψυχαναγκασμοί-καταναγκασμοί.Υπάρχει και μια παραλλαγή, στην οποία σε αφήνουν να κάνεις την τελετή (π.χ. να μαζέψεις το σκουπιδάκι) αλλά αυξάνοντας σταδιακά όλο και πιο πολύ τον χρόνο από την στιγμή που σου παρουσιάστηκε το ερέθισμα (π.χ. σκουπιδάκι). Τελικά φτάνεις σε πολύ μεγάλους χρόνους και τελικά στο να μην την κάνεις καθόλου και ύστρα συνεχίζεις με την μέθοδο την κανονική. Αυτή η άσκηση θέλει βέβαια μερικούς μήνες ενώ ο αριθμός των ατόμων που φεύγουν είναι μεγάλος (λόγω του άγχους που προκαλείται) αλλά είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος.


    Στην δεύτερη συμπεριφορική τεχνική-στην κατακλυσμιαία φαντασιακή έκθεση-εσύ φαντάζεσαι τις πιο τρομακτικές καταστάσεις που θα σου προκαλούσαν τις εμμονές και τις γράφεις. Στην συνέχεια τις διαβάζεις και τις γράφεις ξανά και ξανά ενώ κάνεις ασκήσεις άγχους. Πολλές φορές βοηθάει να σκέφτεσαι ακόμα πιο υπερβολικά πράγματα. Π.χ. αν κολλάς με τα σκουπιδάκια, σκέψου άπειρα αηδιαστικά τεράστια σκουπίδια να μπαίνεις μέσα να πλεεις να τα ανοίγεις πάνω σου (!) να είσαι μέσα σε μια ελεινή χωματερή ρε παιδί μου η σε ένα βούρκο άπειρων σκουπιδιών! Φαντάσου να γίνεσαι ένα με την πιο αηδιαστική βρωμιά που υπάρχει στον κόσμο. Αν το κάνεις κάποιες συγκεκριμένες ώρες την ημέρα (διαβάζεις-το ξαναγράφεις-το ξαναδιαβάζεις-ξαναγράφεις και ακόμα χειρότερες σκέψεις. Καμια φορά μπορεί να χρησιμοποιηθούν και τα κανονικά ερεθίσματα π.χ. σκουπίδια!) μέσα σε κάποιους μήνες μπορείς να δεις θεαματικότατα αποτελέσματα. Αρκεί βέβάια σε κάθε περίπτωση όσο μπορείς να μην υποκύπτεις στην τελετή και να πιέζεις τον εαυτό σου να δεχθεί την αβεβαιότητα και το άγχος. Μαζί με αυτές τις τεχνικές υπάρχουν και άλλες συμπληρωματικές όπως επανεκπαίδευση της προσοχής στο περιβάλλον,έντονη σωματική άσκηση ενώ σκέφτεσαι τις εμμονές, να μάθεις να χαλαρώνεις απότομα μετά από την πρόκληση άγχους, καθώς και το να μάθεις να μην καταστέλλεις τις εμμονές (όσο κάποιος τις καταπιέζει και τις λέει \"όχι\" τόσο και χειροτερεύουν) και άλλες.



    Υπόψιν, ότι για να πιάσουν όλα αυτά θέλει αυστηρά χρονοδιαγράμματα για το πότε να κάνεις τις ασκήσεις και πόση ώρα και όλα αυτά πρέπει να γίνονται υπο την καθοδήγηση ενώς πολύ έμπειρου θεραπευτή! Μίλα στον θεραπευτή σου τώρα γι αυτές τις τεχνικές. Αλλά μπορείς να δοκιμάζεις μόνο σου τις υπερβολικές φαντασίες για να δεις πως αισθάνεσαι.


    Τώρα στο γνωσιακό κομμάτι της θεραπείας σε βοηθάει να μην αντιδράς τόσο υπερβολικά στις ίδιες σου τις εμμονές. Οι εμμονές υπάρχουν όχι γιατί απλά πετάγονται από μόνες τους, αλλά επειδή αυτόματα ο εγκέφαλος σου (κάποτε ίσως να το έκανε πιο συνειδητά και με δικιά σου βούληση) τις θεωρεί σημαντικές/καταστροφικές/σοβαρές και ότι κάτι πρέπει να κάνει γι αυτές άμεσα και τις νιώθει σαν ανυπόφορες. Στο γνωστικό κομμάτι λοιπόν εξερευνάς τις σκέψεις σου και τα πιστεύω σου πίσω από όλο αυτό και γιατί νιώθεις όλα αυτά σαν σημαντικά η/και γιατί σου προκαλούν άγχος. Ίσως να έμαθες από την οικογένεια σου και μέσα στην ζωή σου ότι ΠΡΕΠΕΙ να είσαι καθαρός, ΠΡΕΠΕΙ έτσι, ΠΡΕΠΕΙ αλλιώς κλπ. και ο θεραπευτής θα σε κάνει τα επανερμηνεύσεις αυτές τις σκέψεις. Αν και η γνωσιακή πλευρά μπορεί να είναι \"καθυσηχαστική\" όπως μια τελετή (και μερικές φορές να έχει αντίθετα αποτελέσματα π.χ. \"α δηλαδή δεν υπάρχει λόγος να μαζεύω τα σκουπίδια ε? Γιατί και αν τα μαζέψω τι θα γίνει? Δεν θα γίνει κάτι άσχημο ε? οκ\" και μετά να σου πάλι η εμμονή) γενικά βοηθάει αρκετά και αυτή και γενικά βάζει το άτομο να σκεφθεί το πρόβλημα πιο αντικειμενικά και σαν να λύνει πρόβλημα πράγμα που γενικά ενδυναμώνει εναλλακτικές σκέψεις και μειώνει τους ιδεοψυχαναγκασμούς. Σε πιο προχωρημένα στάδια μπορείς να πας και στις παρελθοντικές εμπειρίες που ίσως να οδήγησαν σε όλα αυτά για να αποκτήσεις και μια πιο σφαιρική επίγνωση της κατάστασης ώστε να αποκτήσεις και έξτρα άμυνες σε σχέση κιόλας με το πότε μπορεί να σου προκληθούν ώστε να τις ερμηνεύεις και να τις διαχειρίζεσαι αλλιώς.


    Αλλά ότι θες ρώτα και να το συζητήσουμε!

  6. #6
    Banned
    Join Date
    Nov 2008
    Posts
    216
    Τελικα ανακαλυψα ενα φορουμ ψυχολογιας το οποιο ειναι πολυ καλυτερο απο αυτο εδω.
    Εκει περα δινουν πολυ καλες απαντησεις.
    Εδω περα οι απαντησεις ειναι λιγες και οι πιο πολλες ειναι σαπιες του τυπου \"ο γιατρος τι σου λεει;\".
    Δειτε αυτο το φορουμ: http://www.psyche.gr/forum/index.php

    και δειτε τις απαντησεις που μου εδωσαν στο ιδιο ακριβως ποστ που εγραψα και εδω:

    http://www.psyche.gr/forum/viewtopic.php?f=6&t=397

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,857
    Originally posted by stephanos
    Τελικα ανακαλυψα ενα φορουμ ψυχολογιας το οποιο ειναι πολυ καλυτερο απο αυτο εδω.
    Εκει περα δινουν πολυ καλες απαντησεις.
    Εδω περα οι απαντησεις ειναι λιγες και οι πιο πολλες ειναι σαπιες του τυπου \"ο γιατρος τι σου λεει;\".
    Δειτε αυτο το φορουμ: http://www.psyche.gr/forum/index.php

    και δειτε τις απαντησεις που μου εδωσαν στο ιδιο ακριβως ποστ που εγραψα και εδω:

    http://www.psyche.gr/forum/viewtopic.php?f=6&t=397
    μπραβο στεφανε!
    ευχαριστο νεο!
    ελπιζω να βοηθηθεις ;)

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2008
    Posts
    2,541
    ναι οντως ωραιο και αυτο

    εχει πολυ υποστηριξη

    σε συμπαθησαν πολυ εκει!

    κακο δεν ειναι! καλο ειναι!
    Λεω ο,τι μπορω να εκφρασω οταν μου το επιτρεπει αυτο που ειμαι καθε φορα. Μαλλον μου αρεσει η επικοινωνια...και εδω...:)

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Location
    athina
    Posts
    3,863
    Stefane μασ...καλο κουραγιο ..δεσ και αυτο http://www.youtube.com/watch?v=G5dlLL3FFzg
    ...Η μονη μας υποχρεωση..... ειναι να σωσουμε τα ονειρα μας...


    ..ελπιδα ειναι η αισθηση που εχεισ οτι αυτο που νιωθεισ να σε βαραινει τωρα,δεν θα κρατησει για παντα....

    ..Μονο στα ηρεμα νερα καθρεφτιζεται κατι χωρις ν αλλαζει μορφη.
    Μονο σ ενα ηρεμο μυαλο υπαρχει η καθαρη αντιληψη του κοσμου...

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2009
    Posts
    4,495
    Stephane,αν εσένα σου κάνει το forum εκείνο,μια χαρά.Προσωπικά,από μία και μόνο ματιά που έριξα από το link που παρέθεσες,I\'ll pass και δίχως καθόλου ενοχές.ΤΡΙΑ(???????)sections με θρησκεία και ορθοδοξία;γιούργια,τα λέμε κιόλας...:D:D
    "Δε με νοιάζει να έρθουν όλοι οι ξένοι στην Ελλάδα και οι Έλληνες να πάνε αλλού. Θεωρώ ότι πατρίδα μας είναι η γη. Από μικρό παιδί απέρριπτα τα σύνορα."
    Σπύρος Μπιμπίλας

  11. #11
    Banned
    Join Date
    May 2004
    Location
    στις στεπες του Καυκασου
    Posts
    10,933
    Originally posted by stephanos


    Εδω περα οι απαντησεις ειναι λιγες και οι πιο πολλες ειναι σαπιες του τυπου \"ο γιατρος τι σου λεει;\".

    στην οποια ερωτηση,
    στο μεταξυ δεν απαντησες ποτε.....

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •