Μαμα?Γιατι?

[Nikakikoukou]

σε μισω!(οχι ειναι πολυ βαρια λεξη) αλλα δε ξερω ποια αλλη λεκη αυτη τη στιγμη μπορει να εξηγησει αυτο που νιωθω γαι αυτο και θα χρησιμοποιησω αυτη.
σε μισω που μενοντας 5 χρονια μαζι σου ευνουχιστηκα συναιρθηματικα
σε μισω που ειχες προβλημα και δε πηρες ποτε βοηθεια και εγω σε εκλιπαρουσα τοσα χρονια
σε μισω που 4 χρονια τωρα ημουν προσφυγας απο σπιτι σε σπιτι για να αλλαζει η διαθεση σου
σε μισω που 4 χρονια δε μπορουσα να φερω ανθρωπο στο σπιτι
σε μισω που επι 7 μηνες ζουσα σε ενα σπιτι με κλειστα παταθυρα γεματο κουτες
σε μισω που μου απαγορευες να πω στο μπαμπα μου τη κατασταση για να μη ντραπεις
σε μισω που παντα με εβαζες στη μεση
σε μισω που μου εκανες ανακριση για τη ζωη του μπαμπα μου
σε μισω που απορουσες γιατι ξεσπαγα
σε μισω
σε μισω γιατι τωρα που η αδερφη μου εχει διπολικη εσυ εισαι στο κοσμο σου
σε μισω που ολο αυτο το περναω μονη μου με τον πατερα μου
σε μισω που δε καταλαβαινεις τη κατασταση και μιλας εκ του ασφαλους
σε μισω που απορριπτεις καθε πραγμα που σκεφτομαστε η λεμε για την αδερφη μου οταν εσυ δεν εχεις να σκεφτεις κατι καλυτερο
σε μισω που με εχεις κανει ενοχικη
σε μισω που με κανεις να νιωθω τυψεις που εφυγα απο το σπιτι(4 χρονια περιθωρια αφησα)
σε μισω που ακομα δε παραδεχεσαι το προβλημα σου γιατι αν το παραδεχοσουν και αρχιζες και εσυ θεραπεια η αδερφη μου ισως επαιρνε δυναμη
σε μισω που μου μιλας ανταγωνιστικα
σε μισω που μου λες οτι εγω εχω προβλημα
σε μισω που επειδη σ αγαπαω προσπαθω να ειμαστε καλα οτι και αν λες και αν κανεις
σε μισω που για σεν ακαθε χρονο επρεπε να μεγαλωνω 5 χρονια
σε μισω που δε μ αφησες να ζησω σαν παιδι
σε μισω για το οτι σου εμπιστευομουν πραγματα και σε καυγα μου τα πεταγες
σε μισω που ελεγες στους φιλους σου οτι σου εχωψ καταστρεψει τη ζωη
σε μισω που κοιτουσες παντα τον εαυτο σου
σε μισω που σε λυπαμαι παραπανω απ οτι σ αγαπαω
σε μισω που δε με βοηθας τωρα που σε εχω αναγκη
σε μισω που εχεις τοσες απαιτησεις απο μενα και εσυ δε κανεις τιποτα
σε μισω που τοσα χροναι δεν εχω να σε θαυμαζω γαι τιποτα
σ αγαπω

[Nikakikoukou]

ειναι τοσο τραγικο να ζω μια τετοια κατασταση και να αισθανομαι μονη μου.ο πατερας μου δε ξερω ποτε θα καταρρευσει.αισθανομαι οτι πρεπει να αγχωνομαι και να ποναω για ολους 3 ανθρωπους.
σε μισω που δε μπορεις να δεχτεις τη κατασταση.(νομιζεις για ολους εμας ειναι ευκολο?)
σε μισω που 1 χρονο που εχω φυγει απο το σπιτι με εχεις παρει μονο 1 φορα για να με δεις και σου κλεινω ραντεβου.
σε μισω που κατηγορεις το πατερα μου που κανει οτι μπορει και ειναι ηρωας
σε μισω που πληγωσες την αδερφη μου.
σε μισω που για ακομα μια φορα, για ακομα μια χρονια ζητας να ειμαι η μαμα σου και δεν υπηρξα ποτε κορη σου.

Νιωθω οτι θελω να ξεσπασω.μακαρι αυτα να μπορουσα να στα δωσω να τα διαβασεις αλλα ειπαμε ειμαι ενοχικη και δε θελω να στεναχωρηθεις :p

(μαλλον αυτα τα ποστ επρεπε να μπουν στη κατηγορια γενικα η οικογενειακες σχεσεις.δε ξερω πως να το κανω αυτο.οποιος ξερει ας μου πει.)

[pelariry]

κάποια είναι πολύ θυμωμένη...
εγώ αυτό που έχω είναι απλά πως όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικά και δεν χρειάζεται να νοιώθεις ενοχές γι\' αυτά...βέβαια άλλο τι χρειάζεται κι άλλο τι συμβαίνει...όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσεις όμως, τόσο πιο γρήγορα θα προχωρήσεις...ε;

[dora-agxos]

το πιο ομορφο ξεσπασμα που εχω διαβασει..

[Nikakikoukou]

dora -agxos & pelariry σας ευχαριστω πολυ γαι το support!προσπαθω πολυ να το δεχτω και εν μερει το εχω δεχτει.απλως οταν οι καταστασεις ειναι δυσκολες οπως και να χει εχεις ανγκη τιυτς δικους σου και ειναι εξοργιστικο ο ενας να ειναι απων.κουραστηκα.6 χρονια τωρα ειναι αυτη η ιστορια με τη μαμα μου.6 χρονια τη παρακαλαω να βοηθησει τον εαυτο της.6 χρονια τωρα συγκρατουμαι(αννοειται πως εχω ξεσπασει ορισμενες φορες και εχω σπασει ολο το σπιτι απ την οργη μου) αλλα ως εκει.
δυστηχως δεν επιλεγουμε τους γονεις μας.ειμαι πολυ αυστηρη και λεω κ το πιστευω οτι ρε γαμωτο κανεις δε μας ρωτησε αν θελουμε να γεννηθουμε.οταν οι γονεις μας εκαναν οτι εκαναν μας ρωτησαν?δε φυτρωσαμε.και μακαρι οι γονεις να διαβαζαν και 5 βιβλια ψυχολογιας πριν κανουν παιδια.αλλα δεν το κανουν οι περισοοτεροι.θεωρω οτι ειναι ηθικη μου υποχρεωση ακριβως επειδη δε φυτρωσαμε να τους λεω τα καλα και τα σκατα που εχουν κανει.
αλλα δυστηχως οταν εισαι ευθυνοφοβος και ανασφαλης αλλαζει το πραμα.
η μαμα μου δε δεχεται το προβλημα.
δε δεχεται πως εχει μεριδιο ευθυνης.λεει:μηπως το παιδι παιρνει ναρκωτικα?
δε σκεφτεται καν την ουσια.
θυμωνω
δε τη θελω στη ζωη μου
ετσι και αλλιως εμαθα να ζω χωρις να την εχω


ειναι πολυ λυπηρο πρωτα να λυπασαι εναν ανθρωπο και μετα να τον αγαπας
απ τη μια δε θελω να τη βλεπω μπροστα μου απ την αλλη δε θελω να πληγωνεται
ενοχες
και βλακειες
το μονο θετικο ειναι πως την εχω προτυπο.ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ.
αυτη η γυναικα μου εμαθε τι δεν πρεπει να κανω εγω στα παιδια μου.κατι ειναι και αυτο.
το δεχομαι

[3wtiko]

Originally posted by Nikakikoukou
σε μισω!(οχι ειναι πολυ βαρια λεξη) αλλα δε ξερω ποια αλλη λεκη αυτη τη στιγμη μπορει να εξηγησει αυτο που νιωθω γαι αυτο και θα χρησιμοποιησω αυτη.
σε μισω που μενοντας 5 χρονια μαζι σου ευνουχιστηκα συναιρθηματικα
σε μισω που ειχες προβλημα και δε πηρες ποτε βοηθεια και εγω σε εκλιπαρουσα τοσα χρονια
σε μισω που 4 χρονια τωρα ημουν προσφυγας απο σπιτι σε σπιτι για να αλλαζει η διαθεση σου
σε μισω που 4 χρονια δε μπορουσα να φερω ανθρωπο στο σπιτι
σε μισω που επι 7 μηνες ζουσα σε ενα σπιτι με κλειστα παταθυρα γεματο κουτες
σε μισω που μου απαγορευες να πω στο μπαμπα μου τη κατασταση για να μη ντραπεις
σε μισω που παντα με εβαζες στη μεση
σε μισω που μου εκανες ανακριση για τη ζωη του μπαμπα μου
σε μισω που απορουσες γιατι ξεσπαγα
σε μισω
σε μισω γιατι τωρα που η αδερφη μου εχει διπολικη εσυ εισαι στο κοσμο σου
σε μισω που ολο αυτο το περναω μονη μου με τον πατερα μου
σε μισω που δε καταλαβαινεις τη κατασταση και μιλας εκ του ασφαλους
σε μισω που απορριπτεις καθε πραγμα που σκεφτομαστε η λεμε για την αδερφη μου οταν εσυ δεν εχεις να σκεφτεις κατι καλυτερο
σε μισω που με εχεις κανει ενοχικη
σε μισω που με κανεις να νιωθω τυψεις που εφυγα απο το σπιτι(4 χρονια περιθωρια αφησα)
σε μισω που ακομα δε παραδεχεσαι το προβλημα σου γιατι αν το παραδεχοσουν και αρχιζες και εσυ θεραπεια η αδερφη μου ισως επαιρνε δυναμη
σε μισω που μου μιλας ανταγωνιστικα
σε μισω που μου λες οτι εγω εχω προβλημα
σε μισω που επειδη σ αγαπαω προσπαθω να ειμαστε καλα οτι και αν λες και αν κανεις
σε μισω που για σεν ακαθε χρονο επρεπε να μεγαλωνω 5 χρονια
σε μισω που δε μ αφησες να ζησω σαν παιδι
σε μισω για το οτι σου εμπιστευομουν πραγματα και σε καυγα μου τα πεταγες
σε μισω που ελεγες στους φιλους σου οτι σου εχωψ καταστρεψει τη ζωη
σε μισω που κοιτουσες παντα τον εαυτο σου
σε μισω που σε λυπαμαι παραπανω απ οτι σ αγαπαω
σε μισω που δε με βοηθας τωρα που σε εχω αναγκη
σε μισω που εχεις τοσες απαιτησεις απο μενα και εσυ δε κανεις τιποτα
σε μισω που τοσα χροναι δεν εχω να σε θαυμαζω γαι τιποτα
σ αγαπω

τι δυνατά συναισθήματα η αγάπη και το μίσος!
πόσες φορές ήρθαν και βασάνισαν το νού μου αυτές οι άχρηστες σκέψεις!
τις λέω άχρηστες γιατί έτσι τους αξίζει!
αγγίζεις μέσα μου ενα κομμάτι μου.
αγάπη και μίσος (θυμός -οργή θα το λεγα αλλιώς)
μη βασανίζεσαι με αυτά τα γ...συναισθήματα έλεγα στον εαυτό μου ,το ίδιο λέω και σε σένα καρδούλα μου!(αν σε γνώριζα θα θελα να σε πάρω μια μεγάλη αγκαλιά)
πώς να λάβεις απο αυτόν που δεν έχει?
πως να πάρεις αφού δεν ξέρεις πως είναι?
δυστυχώς ο δρόμος της αναζήτησης και της επούλωσης είναι μοναχικός και δύσκολος.
ο πιο δυνατός αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει τον πόνο σε μια οικογένεια , και φαίνεται οτι εσύ έχεις την δύναμη!
γιατί έχεις πάρει όλο το βάρος πάνω σου?
μπορείς?
θα σου πώ οτι λέω και στον εαυτό μου < δεν μπορώ να τα κάνω όλα, δεν μπορώ να δώσω αυτά που μου λείπουν. θα κάνω οτι μπορώ καλύτερο για μένα και για τους άλλους , θα αγαπήσω τον εαυτό μου για να αγαπήσω τους αλλους και να είμαι αγαπητός>.

όλοι έχουμε προβλήματα, κάποιοι τα αντιμετωπίζουν και κάποιοι μένουν μέσα σαυτά και επιλέγουν ναναι προβληματικοί, τι σου ταιριάζει?

[Nikakikoukou]

ηταν αναποφευκτο να παρω μεγαλο βαρος πανω μου Ξωτικο.Με μια μητερα στο κοσμο της και εναν παταρε με χιλιαδες προβληματα και ιστορικο εγκεφαλικου νιωθω οτι πρπει να μπω βαθεια σε ολο αυτο.γαιτι ειμαι σε ηλικια (20 ) που εχω δυναμεις.τι απαιτησεις μπορω να εχω απο εναν ανθρωπο κοντα στα 60 με ολα τα αγχη του κοσμου?ο μπαμαπς μου ρποσπαθει πολυ και βοηθαει οσο μπορει.αλλα οταν στην απελπισια του με ρωταει:Τι να κανω????? τρελαινομαι γαιτι καρταάβαινω πως μονο εμενα εχει να τον βοηθησω.
φανταζομαι καταλαβαινεις τι ενοοω
το καλο ειναι οτι το υπολοιπο σοι και η κοπελα του πατερα μου κανουν επισης μεγαη προσπαθεια.
αλλα επι της ουσιας οι 2μας ειμαστε.
αν δεν ειχα και το φιλο μου δε ξερω τι θα εκανα.γαιτι με κινητοποιει και αυτος.με βλεπει σκατα και μου δινει δυναμη.
αν δε δεις τους φιλους σου 1 μηνα δεν εγινε τιποτα(φιλοι σου ειναι θα καταλαβουν)
αν ομως το δεσμο σου κανεις να τον δεις ενα μηνα κατι γινεται.και μενοντας σ αυτο προσπαθω να κανω πραγματα μαζι του για να ξεχνιεμαι.
πρπει ομως καπως να ηρεμησω.να παω και εγω σε εναν ανθρωπο να μιλησω.βλεπω οτι με αφορμη τη διπολικη της αδερφης μου μου βγαινουν και μενα πραματα.
δυσκολευομαι αλλα ελπιζω

[amelie74]

Originally posted by Nikakikoukou


σε μισω ....
σε μισω ...
σ αγαπω

γλυκια μου δεν ξερω τι ακριβως να σου πω γιατι και γω δεν ειμαι στην καλυτερη κατασταση.
αυτο ομως που μπορω με βεβαιοτητα να σου πω ειναι οτι ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΑΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ.
ΚΑΙ ΓΩ ΤΑ ΝΙΩΘΩ ΩΡΕΣ-ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ.

κουραγιο!!!
κρατα γερα!!!
συγγνωμη που δεν μπορω να σου πω περισσοτερα.

[3wtiko]

Originally posted by Nikakikoukou
ηταν αναποφευκτο να παρω μεγαλο βαρος πανω μου Ξωτικο.Με μια μητερα στο κοσμο της και εναν παταρε με χιλιαδες προβληματα και ιστορικο εγκεφαλικου νιωθω οτι πρπει να μπω βαθεια σε ολο αυτο.γαιτι ειμαι σε ηλικια (20 ) που εχω δυναμεις.τι απαιτησεις μπορω να εχω απο εναν ανθρωπο κοντα στα 60 με ολα τα αγχη του κοσμου?ο μπαμαπς μου ρποσπαθει πολυ και βοηθαει οσο μπορει.αλλα οταν στην απελπισια του με ρωταει:Τι να κανω????? τρελαινομαι γαιτι καρταάβαινω πως μονο εμενα εχει να τον βοηθησω.
φανταζομαι καταλαβαινεις τι ενοοω
το καλο ειναι οτι το υπολοιπο σοι και η κοπελα του πατερα μου κανουν επισης μεγαη προσπαθεια.
αλλα επι της ουσιας οι 2μας ειμαστε.
αν δεν ειχα και το φιλο μου δε ξερω τι θα εκανα.γαιτι με κινητοποιει και αυτος.με βλεπει σκατα και μου δινει δυναμη.
αν δε δεις τους φιλους σου 1 μηνα δεν εγινε τιποτα(φιλοι σου ειναι θα καταλαβουν)
αν ομως το δεσμο σου κανεις να τον δεις ενα μηνα κατι γινεται.και μενοντας σ αυτο προσπαθω να κανω πραγματα μαζι του για να ξεχνιεμαι.
πρπει ομως καπως να ηρεμησω.να παω και εγω σε εναν ανθρωπο να μιλησω.βλεπω οτι με αφορμη τη διπολικη της αδερφης μου μου βγαινουν και μενα πραματα.
δυσκολευομαι αλλα ελπιζω

το να πάς σε εναν ανθρωπο να μιλήσεις , να πάς! μην περιμένεις να κάνει θαυματα! το θαύμα θα το κάνεις εσύ!
δες πιά είναι δικά σου κομμάτια , και πάλεψε για αυτά!
κάνω ψυχοθεραπεία , για αυτό στο λέω .
είπες οτι έχεις δεσμό , αυτό είναι δικό σου κομμάτι ,μπορείς να δώσεις χαρά στον ανθρωπό σου με όλα αυτά που νιώθεις?
συζήτα το μαζί του και κάντε ευχάριστες τις κοινές σας ώρες.
εχω τα διπλά σου χρόνια , και στην ηλικία σου χάλασα πολλές στιγμές ευχαρήστησης στους ανθρώπους που βρέθηκαν δίπλα μου ,,γιατί στην οικογένεια μου δεν ήταν καθαροι οι δρόμοι της αγάπης.
και άκόμα είχα ενα μπέρδεμα ,δεν ήξερα πότε τους λοιπόμουν και πότε τους αγαπούσα .(κι ακόμα μπερδευμαι καμιά φορά, αλλά τώρα το βλέπω και δρω διαφορετικά σε κάθε περίπτωση)
σευχαριστω , που μου ξύπνησες αυτές τις μνήμες)
η συνήθεια είναι μεγάλο εμπόδιο για την προσωπική αναπτυξη.

[Nikakikoukou]

εχετε πολυ δικιο!αμελι μου(που εχεις και το ονομα της αγαπημενης μου ταινιας σ ευχαριστω.δε ζηταω λυση.απλα να νιωσω οτι καποιος συμπασχει σε αυτο.να εκτονοθω.ειναι μεγαλη ελευθερια να μπορεις να λες αυτο που θελεις χωρις να φοβασαι οτι θα κακοφανει σε καποιον.ελπιζω με τη περιπτωση σου ολα να πηγαινουν καλα!
Ξωτικο επισης ευχαριστω.προσπαθω να τα αποβαλλω ολα αυτα πιστεψε με.προσπαθω και σιγουρα πιεζομαι.αλλα μετα θα γινει τροπος σκεψης και ζωης θελω να πιστευω.η ψυχοθεραπεια σε βοηθησε?

[arktos]

Nikakikoukou , πρεπει να αφήσεις πίσω το παρελθον.
η μητέρα σου δεν σου πρόσφερε αυτά που ήθελες, γιατί πάσχει από κατάθλιψη.
δεν φταίει αυτή γι΄αυτό.
θα μπορουσε να το αντιμετωπίσει, αλλά είναι πολλοί αυτοί που δεν το κάνουν,
γιατί δεν παραδέχονται πως έχουν πρόβλημα.
πέρα απο αυτό όλοι μας εδώ μέσα ( σχεδόν ) έχουμε γονείς που δεν έχουμε καλές σχέσεις μαζί τους.
εγώ ακόμη αποζητώ τα μπράβο τους και δεν τα ακούω.
και δεν θα τα ακούσω ποτέ.
θα ακούω μόνο κακή κριτική για όλα.
δεν μπορώ όμως να τους κάνω άλλο τη χάρη.
γιατί τους την έκανα και μου βγήκε σε πολύ κακό.

έτσι προτείνω και σε εσένα, μιας και είσαι μικρή ακόμη, να αποτραβηχτείς αρκετά και να αρχίσεις
απολαύσεις τη ζωή σου.
απευθύνσου σε ένα ειδικό για βοήθεια και θα δεις πως είναι εύκολο να βάλεις σε πρώτη μοίρα τον ευατό σου γιατί του το οφείλεις.
σου εύχομαι να το καταφέρεις.

[3wtiko]

Originally posted by Nikakikoukou
εχετε πολυ δικιο!αμελι μου(που εχεις και το ονομα της αγαπημενης μου ταινιας σ ευχαριστω.δε ζηταω λυση.απλα να νιωσω οτι καποιος συμπασχει σε αυτο.να εκτονοθω.ειναι μεγαλη ελευθερια να μπορεις να λες αυτο που θελεις χωρις να φοβασαι οτι θα κακοφανει σε καποιον.ελπιζω με τη περιπτωση σου ολα να πηγαινουν καλα!
Ξωτικο επισης ευχαριστω.προσπαθω να τα αποβαλλω ολα αυτα πιστεψε με.προσπαθω και σιγουρα πιεζομαι.αλλα μετα θα γινει τροπος σκεψης και ζωης θελω να πιστευω.η ψυχοθεραπεια σε βοηθησε?

την ψυχοθεραπεία την κάνω για να βοηθιέμαι,
συνηδητοποιώ , αλλά δεν είναι ευχάριστο.
ο δρόμος είναι μοναχικός, η βελτίωση πρέπει να ρθει απο μένα -δύσκολο.............προσπαθώ να βρω την ευτυχία μέσα μου.
σήμερα είχα μια ευτυχισμένη στιγμή , οδηγούσα και ο δρόμος ήταν αδειος , ο αέρας φύσαγε το προσωπό μου ευχάριστα , η μουσική έπαιζε δυνατά, ένιωθα ελέυθερη ,δεν ήθελα να τελειώσει η διαδρομή, δεν ήθελα να πατήσω το φρένο.............
για να σου γραφω ,το πάτησα ..και πάρκαρα.
εχω την ανάμνηση όμως τώρα να ξαναναζητήσω ένα όμορφο συναίσθημα που έζησα.
και περιμένω κάνοντας μικρά όμορφα πράγματα που μου αρέσουν, να περάσει η θλίψη που νιώθω.

[frei]

Κι εγώ τα ίδια συναισθηματα εχω....μαλλον όχι μισος αλλά πολυ θυμό.
Το καλό είναι οτι δεν έχουμε περιστατικό οπως της αδερφής σου σπίτι, αλλά είμαι στη θέση σου απο τοτε που η μητέρα μου χώρισε.

Βρες τρόπο να ξεφύγεις γιατί θα σε καταστρέψει κι εσένα η κατάσταση.

Ηδη θεωρώ οτι είσαι απελπισμένη! Βρες κάτι να σου αποσπα την προσοχή, ενα γυμναστήριο ίσως, μια συμβουλευτική ομάδα, ψυχοθεραπεία. Κάνε κάτι πριν να ειναι αργά!

[RainAndWind]

Επειδή είσαι είκοσι και αντέχεις,δε σημαίνει πως είσαι υποχρεωμένη να το κάνεις.Και,επίσης,κάτι που δε σκέφτεσαι τώρα,πως δεν θα είσαι πάντα είκοσι.Οι εντάσεις,οι λύπες,οι θυμοί συσσωρεύονται και τα αθροιστικά τους αποτελέσματα τα βιώνουμε κάποια στιγμή αργότερα.Τότε τρώμε διάφορες ήττες που δε μας φροντίσαμε στα είκοσι,που \"είχαμε\"την αντοχή.Οπότε καλά κάνεις και το ψάχνεις νωρίς,οι πιθανότητες να βρεις κάποια άκρη είναι αρκετές αν έχεις συνέπεια και δε σε σταματήσουν κάποιες παγίδες που ίσως να μην βλέπεις ακόμη.

Για σκέψου και κάτι άλλο.Μπορείς να φτιάξεις μία λίστα με αντίστοιχα Σ\'ΑΓΑΠΩ ΓΙΑΤΙ;

[Nikakikoukou]

Ευχαριστώ πολύ πολύ για τη συμπαράσταση και πάνω απ ολα για τη κατανόηση.Πρέπει να ξεφύγω απο ολο αυτο.Αλλά η γυναίκα δεν πάει καλά.Προσπαθω να δικαολογήσω αλλά δεν είναι πάντα εύκολο.Χθές διαβάζοντας μαζί της ενα βιβλίο που μου έστειλε ο pelariry για τη διπολική διαταραχή καταλήξαμε με τη μαμά μου και συνειδητοποιήσαμε πως έχει περάσει και εκείνη φάση βαρειάς μανίας πριν 4 χρόνια περίπου.Της είπα οτι ο μόνος τρόπος για να βοηθήσει την αδερφή μου είνια να αρχίσει να κοιτάει και η ίδια της ασθένεια της όποια και αν είναι αυτή(κατάθλιψη ή μανιοκατάθλιψη) έτσι ώστε η αδερφή μου να νιώσει οτι μπορεί να στηριχτεί κάπου.Είναι υποχρέωση της μάνας μου να βοηθηθεί.Και αμα δεν την νοιάζει για την ίδια ας το κάνει για τα παιδιά της που δε φταίνε και σε κάτι?Σκληρή?χμμμμ Οχι..πονεμένη,οργισμένη και κουρασμένη θα λεγα.

Αλλά τι να περιμένεις απο εναν ανθρωπο που όποτε τους λέει οτι θέλει βοήθεια αυτός σου΄λέει:\"Ετσι είνια παιδί μου ο χαρακτήρας μου δεν μπορώ να αλλάξω\" η \"Είνια πολλά τα λεφτά\" και αηδίες?Οκ ρε παιδιά είνια πολλά τα λεφτά αλλά μπορείς να βρείς άνθρωπο που να παίρνει 50 τη φορά αντί για 100 που δίνει η μαμαά μου και λέει πως λόγω του ποσού πάει μόνο 2 φορές το μήνα(αν πηγαίνιε βέβαια.)

Εγω ήδη νιώθω καλύτερα.Απλα θέλω και εγω στήριξη.Μια ζωή λένε για μένα οτι δε θα πάθω εγω κάτι γιατί είμαι δυνατή.Τι σημαίνει όμως αυτό?Οτι επειδή μπορεί να έχω περισσότερες αντοχές δινετέ μου να χω?Θα σκάσω και εγω.Νιώθω οτι έχω να βάλω 3 ανθρώπους σε μια σειρά και ειδικά τη μαμά μου.Για μένα ρε γαμώτο είναι εύκολο να παίζω θέατρο στην αδερφή μου οτι δεν συμβαίνει κάτι?Δεν είναι αλλά προσπαθω .ΠΟΛΥ!