Ακόμα ένα βράδυ πού πνίγομαι.....

[Rose19]

Βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη θέση.. Όλες αυτές οι εντάσεις και αυτά που άκουσα απ\' τους δικούς μου με έκανα 1000 φορές χειρότερα. Δεν θέλω να συνεχίσω έτσι. Δεν αντέχω.. Νιώθω ότι είμαι μόνη μου με τα προβλήματά μου και όλοι οι άλλοι απέναντί μου.. Νιώθω μέσα απέραντο πόνο και κλαίω συνέχεια..
Και το αγόρι \"μου\" που λέει ότι με νοιάζεται...με βρίζει και προσπαθεί με κάθε τρόπο να μου δείξει ότι δεν είμαι τίποτα γι\' αυτόν.. Δεν ξέρω αν με μισούσε ίσως και να μην μου φερόταν τόσο άσχημα. Έφτασα στο σημείο να τον παρακαλάω να με λυπηθεί και να σταματήσει να λέει όλα αυτά γιατί δεν αντέχω άλλο κ αυτός συνέχιζε με περισσότερη κακία.. Γιατί μου λέει τότε ότι με νοιάζεται;;;

Κ όταν του είπα ότι θέλω να πεθάνω μου λέει \"όλο λόγια είσαι κ δεν το κάνεις πια\"/... Δηλαδή θέλει να το κάνω πράξη;;
Είμαι σε πάρα πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση κυρίως απ\' αυτά που μου είπε αυτός.....
Νιώθω τα χειρότερα συναισθήματα που νομίζω ό,τι υπάρχουν....... πόνο, απελπισία, απογοήτευση, νιώθω ότι είμαι ένα τίποτα..

Αύριο οι γονείς μου θα φύγουν κ εγώ δεν θέλω να ζω άλλο.Κάθε λεπτό θέλω να ουρλιάζω απ\' το μέγεθος του πόνου που νιώθω.

Φοβάμαι να πεθάνω,αλλά αν κάνω κάποια απόπειρα ίσως με βάλουν στο νοσοκομείο.. Θα ήταν ευτυχία για μένα να με κρατάνε ναρκωμένη, χωρίς να καταλαβαίνω τίποτα..

[justme]

Μόνη σου δεν είσαι.
Τουλάχιστον όσο έχεις ένα πισί δεν θα μείνεις ποτέ σου μόνη.
Οτι σου έρχεται έλα και πές το μας εδώ.
Πάντα κάποιος θα βρεθεί.
Και αν δεν βρίσκεις αγάπη και κατανόηση από τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου θα βρείς εδώ.

Θέλεις να κλάψεις. Είσαι στεναχωρημένη. ΚΛΑΨΕ λοιπόν. εκτονώσου.
αλλά μην αφήνεις το μυαλουδάκι σου να πηγαίνει στις ακραίες σκέψεις που γράφεις κατω κάτω στο μύνημά σου. Δεν θέλω καν να τις επαναλάβω εγώ τις λέξεις που γράφεις.
Κάνε μου την χάρη και διώξτες.

[stresarismenosstefanos]

Γειά σου Rose 19.

Θέλω να σου μιλήσω για το θέμα σου. Αλλά πριν να σου πω ότι σου μιλάει ένας άνθρωπος 28 χρονών περίπου και αισθάνεται ακριβώς τα ίδια με κάποιες παραλλαγές βέβαια αφού όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε το ίδιο. Από άποψη βαριεστημάρας και απίστευτης κούρασης μπορώ να σου πω ότι σε καταλαβαίνω αφού έτσι νιώθω εδώ και περίπου 10 χρόνια. Από την πλευρά της άψογης εμφάνισης μπορώ να σου εξομολογηθώ ότι αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο αφού είμαι αρκετά χοντρός (1,75 και 115 κιλά). Θα μου πεις μπορείς να το αλλάξεις. Συμφωνώ, αλλά όσες φορές το έκανα και είχα μια κάποια αυτοπεποίθηση βρισκόταν μια καλή κοπελίτσα και με έκανε να μην αισθάνομαι καλά και εντελώς ανασφαλής. Όσο για το άγχος αυτό δεν υπάρχει πουθενά. Μπορώ να αγχωθώ και να στενοχωρηθώ ακόμα και για ένα ποτήρι που δεν είναι στη σωστή θέση κατά την κρίση μου.
Και όλα αυτά γιατί στα λέω? Γιατί η απάντηση βρίσκεται στην ηλικία μου. Είμαι 28 χρονών και αισθάνομαι έτσι εδώ και 10 χρόνια σου είπα. Θα σου κάνω μια ερώτηση. Θέλεις να αισθάνεσαι κι εσύ έτσι για 10 χρόνια και κυρίως να μην ξέρεις αν αυτό σταματήσει ποτέ και αν αυτό γίνει πότε?
Εγώ τελείωσα πλέον. Τα χρονικά περιθώρια είναι πολύ μικρά για εμένα. Πλησιάζω 30 και δεν έχω κάνει πράγματα που έχουν κάνει και παιδιά 15 χρονών. Για πολλούς λόγους. Τουλάχιστον όμως ας μην περάσει τα ίδια και χειρότερα κάποιος άλλος άνθρωπος. Ας είμαι ο τελευταίος.

Γι αυτό θα σου εξηγήσω πως πρέπει να δεις αλλιώς τη ζωή, από τη δική μου οπτική, όχι γιατί πρέπει επειδή είσαι 19 χρονών, αλλά γιατί το αξίζεις. Θα μου πεις που το ξέρεις? Θα σου απαντήσω πως αφού είσαι άνθρωπος το αξίζεις.

Λες ότι βαριέσαι και αισθάνεσαι σαν 80 χρονών. Δικαίωμά σου όμως. Όποτε θες να βαριέσαι και όποτε θες να μην το κάνεις. Δεν μπορεί να σου το κόψει αυτό κανείς, από τη στιγμή που το δικαίωμά σου αυτό δεν στο αφαιρεί ο ίδιος ο Θεός ή ότι άλλο εν πάση περιπτώσει πιστεύεις.
Λες σε κάποιο σημείο ότι δε μπορείς να αντεπεξέλθεις στις απαιτήσεις μιας σχέσης λόγω έλλειψης φίλων και κοινωνικών εμπειριών. Με τη δική μου σκέψη πιστεύω πως η σχέση δεν έχει απαιτήσεις και στάνταρς που πρέπει να υπερπηδήσεις για να σε δεχτεί. Δεν είναι κάποιο πρωτάθλημα που πρέπει να έχεις τις ικανότητες για να το κάνεις. Έχω την αίσθηση πως μια σχέση είναι κάτι προσωπικό και χτίζεται από τα δικά μας θέλω. Η σχέση πιστεύω πως όταν έχει απαιτήσεις δεν είναι σχέση, αλλά μια συνεργασία και αυτό υπάρχει μόνο στις δουλειές.
Το γεγονός ότι κάποιος σε καταπιέζει με τη συμπεριφορά του ή τα λόγια του είναι το λιγότερο απάνθρωπο.
Επίσης μην νομίζεις το ότι ζηλεύεις, όταν ο άλλος σου δίνει δικαιώματα, δεν είναι φυσιολογικό. Αυτό το χαρακτηριστικό το έχουν όλοι οι άνθρωποι, δεν ξεχωρίζεις γι αυτό. Επίσης το γεγονός ότι αργείς πολύ στο να ετοιμαστείς δεν είναι κακό. Κάθε άλλο, όσο απογοητευτικό και αν μοιάζει αυτό σε εμάς τους άντρες στο τέλος εμείς το απολαμβάνουμε. Απλά δεν θέλουμε να το ζουμε. Αλλά και πάλι αν βαριέσαι να κάνεις κι αυτό μην το κάνεις.
Στο τέλος αν κάποιος σε επιλέξει θα σε επιλέξει γιατί βρίσκει σέξυ πάνω σου και κάποιο ελάττωμα. Εξάλλου η μαγεία στο τέλειο να ξέρεις πως είναι η αναζήτηση των ατελειών του.

Απλά να είσαι ο εαυτός σου χωρίς ενοχές για κανέναν. Το ότι ζούμε δεν κάνει κι άλλους ανθρώπους να ζουν, οπότε δεν τους κάνουμε κακό ή καλό με την ύπαρξή μας. Με τα λόγια μας και τις πράξεις μας τους προκαλούμε ότι τους προκαλούμε.

Συγνώμη που κούρασα, είναι ένα ελάττωμά μου.