Δείτε το βίντεο και πείτε μου την αποψή σας.

[koutsompolitsa]

Παιδια εγώ εκανα χτες εξετασεις για θυρεοειδη γιατι εδω και 3 μηνες μου κοβεται η ανασα στιγμιαια στο λαιμο , εκει οπου βρισκεται ο θυρεοειδης. Συνηθως μου συμβαινει οταν τρωω το μεσημερι ή οταν εχει πολλη ζεστη. Τα αποτελεσματα ομως ηταν αρνητικα και ο γιατρος μου ειπε οτι ειναι σε φυσιολογικα επιπεδα. Δεν ξερω, ισως το ψαξω για ασθμα τωρα. Το ενδεχομενο να μην εχω τιποτα δεν παιζει γιατι με πιανει καθε μερα.

[shifter]

μαρίνα για βρές έναν άνθρωπο που η ζωή του να είναι τέλεια και μετά θα σου πώ και γώ για μένα.Τα προβληματάκια που είχα εγώ πρίν πάθω πανικούς δέν πιάνουν μία σε αυτά που αντιμετωπίζουν αρκετοί άνθρωποι σήμερα.

Και η αλήθεια είναι οτι είμουν και αρκετά χαρούμενος μίας και μόλις είχα αρχίσει μία πολύ ωραία σχέση με μια συνονόματή σου.

Αλλά αυτό που κατάλαβα είναι οτι δέν παίζουν ρόλο τα προβλήματα.Αλλα το πώς το ήλιθιο το μυαλό μου κάνει το μικρό προβληματάκι τεράστιο ή που και δημιουργεί πολλά απο εκεί που δέν υπάρχουν κάν.

Αλλά ακόμα και σήμερα δέν μπορώ να δεχτώ το πώς μπορεί να καταντήσει ένας άνθρωπος με το απλά να μην μπορεί να διαχειριστεί το άγχος του σωστά.Δέν μπορώ να δεχτώ οτι επειδή στεναχωριόμουν με το παραμικρό και όλα τα άλλα, θα μπορούσα να φτάσω μια μέρα να χάσω τον ευατό μου.Δέν ήξερα ποτέ στην ζωή μου ότι μπορούσε ενα παλικάρι 28 ετών χωρίς κάποιο λόγο να μήν μπορεί να περπατήσει και κάθετε τρομαγμένο όλη μέρα σπίτι κυριευμένο απο το φόβο.Ακόμα μέχρι και σήμερα πιστεύω οτι κάτι άλλο θα φταίει και όχι ο τρόπος που βλέπω και αντιδράω στα διάφορα ερεθίσματα.

[deleted-member141015]

Εχεχε...ναι, το ότι \'κάτι άλλο θα φταίει\' το κατάλαβα κι από την ερώτηση για το βιντεάκι, που με την ευκαιρία, η ορμονική ισορροπία απλά δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την καταπολέμηση των πανικών και δεν μπορεί να αποτελέσει από μόνη της \'θεραπεία\'. Όπως δεν αποτελούν και από μόνες τους οι ορμόνες \'αιτία\' για τον πανικό - άλλο να μιλάμε για π.χ. \'υπερένταση\' και άλλο για άγχος, φοβίες, πανικούς, καταστάσεις δηλαδή που δεν βασίζονται μόνο στα γεγονότα (ενδογενή ή εξωγενή), αλλά και στις δικές μας ερμηνείες. Εξάλλου, η σχέση είναι αμφίδρομη, και η σκέψη/διάθεση επηρεάζει τις ορμόνες, οπότε μπορεί θαυμάσια το άγχος να αποσυντονίσει το σύστημα!

Φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να δεχτείς ότι το βασικότερο πρόβλημα βρίσκεται στον τρόπο σκέψης, ναι, στον τρόπο που βλέπεις και αντιδράς στα διάφορα ερεθίσματα. Ας πούμε λες \'στενοχωριόμουν με το παραμικρό\' και ταυτόχρονα λες \'χωρίς κάποιο λόγο\'. Το να στενοχωριέσαι με το παραμικρό δεν είναι λόγος?

Φυσικά και παίζουν ρόλο τα προβλήματα, απλά πολλές φορές αυτά που είναι όντως προβλήματα τα θεωρούμε \'φυσιολογικά\' ή αυτονόητα κι έτσι δεν καταλαβαίνουμε το ρόλο που μπορεί να έπαιξαν στο να πιεστούμε, από την άλλη σαφώς και δημιουργούμε προβλήματα με τη σκέψη μας ή τα μεγενθύνουμε.

Και καταρχήν, βγάλε την σκέψη ότι \'δεν θα έπρεπε εγώ να το πάθω αυτό\', δεν το έγραψες ακριβώς έτσι, αλλά γράφεις ότι τα προβλήματα σου δεν ήταν σημαντικά σε σχέση με αυτά των άλλων, ότι ήσουν και χαρούμενος με τη σχέση, οπότε γιατί να προκύψουν οι πανικοί. Ίσως για να σου θυμίζουν ότι τα πράγματα δεν είναι πάντα υπό έλεγχο, πάντα λογικά, πάντα προβλέψιμα? Ίσως είναι λιγάκι σαν το σοκ του ανθρώπου που δεν καπνίζει, δεν πίνει, αθλείται αλλά....αρρωσταίνει νέος, ενώ ο διπλανός του μπορεί να κάνει τις άπειρες καταχρήσεις κι όμως περπατά αμέριμνος.

Κοίτα, αν δεν μπορείς ακόμα να απαντήσεις στα ερωτήματα που σου έγραψα σε προηγούμενο μήνυμα, σίγουρα έχεις δρόμο ακόμα, αλλά όπως λες ήδη έχεις κερδίσει κάποια πράγματα από την επαφή σου με την ψυχολόγο. Αν νομίζεις ότι η ενδοσκόπηση έφτασε σε κάποιο όριο και δεν μπορεί να σε βοηθήσει περισσότερο, ζήτα και πιο πρακτική καθοδήγηση, αφού όμως πρώτα ανοίξεις ένα μικρό παραθυράκι στο να δεις λίγο διαφορετικά τα πράγματα.

[shifter]

Θές λίγο να μου εξηγήσεις τι σημαίνει πιο πρακτική καθοδήγηση;

[deleted-member141015]

Ναι. Η πρακτική καθοδήγηση συνίσταται σε αυτά που έγραψε παραπάνω και ο PETRAN και που αντιγράφω από το μήνυμά του:

\"Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να αντιμετωπίσεις τους πανικούς τους ίδιους, να ελέγχεις και να ρυθμίσεις τις εικασίες και τις πεποιθήσεις περι θανάτου από πανικούς, να αλλάξεις την στάση \"του θα γίνω ρεζίλι\" και αν στο λογικό το καταλαβαίνεις αλλά δεν γίνεται τίποτα στα σωματικά και στην αίσθηση (ίσως επειδή με τον καιρό οι πανικοί γίνονται σαν \"αντανακλαστικό\"), τότε να πρέπει να βιώσεις \"στο πετσί τους\" τα πράγματα, να βγαίνεις συστηματικά έξω με τον ψυχολόγο ενώ ταυτόχρονα σου μιλάει και προσπαθείς να ελέγξεις το στρες εκείνη την στιγμή, αν φοβάσαι ότι θα πεθάνεις από καρδιακό να σου προκαλέσει ταχυκαρδίες στο γραφείο μέχρι ο εγκέφαλος να \"νιώσει\" ότι δεν θα πάθει τίποτα, επίσης να μαθαίνεις να χαλαρώνεις με ασκήσεις και τέτοια. Είναι δύσκολη θεραπεία αλλά υπάρχει. \"

Δηλαδή, συστηματική προσπάθεια για αλλαγή του τρόπου σκέψης, σταδιακή έκθεση, ασκήσεις χαλάρωσης, αλλά και διάφορα άλλα. Μπορεί για κάποιους ανθρώπους αυτό να μην είναι επαρκές σαν \'θεραπεία\', είναι όμως σημαντικό κομμάτι της θεραπείας, ειδικά όταν ενώ έχουμε κατανοήσει αρκετά πράγματα για τον εαυτό μας και τους πανικούς, τα συμπτώματα επιμένουν.

[shifter]

σε ευχαριστώ μαρίνα για τις απαντήσεις.Ακριβός σε αυτό το στάδιο πρέπει να είμαι.Αλλά δέν ξέρω ακόμα αν θα έχω την συνεργασία της ψυχολόγου για το θέμα του να βγαίνω έξω.

[wakeup]

σηιφτερ δεν βγσινεισ καθολου εξω?

[shifter]

Με αυτοκίνητο δέν έχω πρόβλημα.Με τα πόδια έχω.Μπορώ να κάνω τα πάντα γιατί όκ ποιός περπατάει σήμερα;Αλλά δέν πάει έτσι όμως.Θέλω να μπορώ να κάνω τα πάντα.

[shifter]

πάντος όποιος αντιμετωπίζει τα ίδια και θέλει να μιλήσει ας μου στείλει ενα u2u να του δώσω το μσν μου.Δυστυχώς δέν έχω κανένα αυτή την στιγμή που να ξέρει και να ζεί το πρόβλημα.Και κανείς άλλος δεν μπορεί να σε καταλάβει, εκτός απο αυτούς που το περνάνε.