Δεν ξέρω τι έχω...

[akisp]

Καλησπέρα και συγχαρητήρια για το φόρουμ.

Νιώθω ότι περνάω ίσως την χειρότερη περίοδο της ζωής μου , αν και κανονικά με όλα αυτά τα οποία έχω καταφέρει και έχω, θα έπρεπε να ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Και πραγματικά στενοχωριέμαι και ίσως και αυτό να με επηρεάζει, που δεν μπορώ να είμαι έτσι όπως θέλω.

Είναι δυνατόν τα βίωματα που έχω ζήσει , η πίεση που έχω δεχθεί , και το ότι κρατάω μέσα μου πράγματα να με κάνουν να σκέφτομαι πράγματα τα οποία είναι απαίσια? Θέλω κατά πρώτον να σας αναφέρω κάποιες καταστάσεις οι οποίες πιθανόν να με έχουν φέρει σε αυτήν την κατάσταση.

- Η γυναίκα μου έχει ζάχαρο από 15 χρονών. Όταν είχαμε γνωριστεί η μάνα μου μου είχε πει αν έχω σκεφτεί να ζήσω με αυτόν τον άνθρωπο γιατί θα τρέχω όλη μου την ζωή στα νοσοκομεία
- Η αδερφή μου δεν είχε έρθει στον γάμο μου
- Όταν ήταν να βαφτίσω το γιο μου , ήθελα από την αρχή που γεννήθηκε να τον βγάλω το όνομα του πεθερού μου που είχε πεθάνει πρόσφατα. Εκεί ξεκίνησε ένας ψυχολογικός πόλεμος από τους γονείς μου και την αδερφή μου ο οποίος κράτησε περίπου 2 μήνες και περιελάμβανε καθημερινή πίεση οτι τους έχω κάνει το μεγαλύτερο κακό στον κόσμο , ότι χεστήκανε για τον πεθερό μου που πέθανε ότι δεν έχω γονείς και αδερφή πλέον , ότι η γυναίκα μου με έχει πιάσει μ*(&*& , ότι δεν θα έρθουν στην βάφτιση . Επίσης για 2 μήνες περίπου δεν είχαν πατήσει σπίτι μου.Τελικά η γυναίκα μου αποφάσισε να τους δώσει το όνομα . Ακριβώς την επόμενη μέρα ήρθαν σπίτι (και στην βάφτιση φυσικά) σαν να μην έχει συμβεί τίποτα.
- Συχνή πίεση από την μάνα μου για την γυναίκα μου. Οτι είναι άχρηστη , οτι με έχει πιάσει μαλ&)() και άλλα τέτοια.
- Τα λόγια που έβαζε ή αδερφή μου στην μάνα μου ότι δεν την έχω στηρίξει ποτέ και άλλα τέτοια. Να αναφέρω ότι δούλευα ένα χρόνο στην αδερφή μου και την είχα στηρίξει με το παραπάνω.
- Τα λόγια της μάνας μου ότι δεν την έχω στηρίξει ποτέ. Και ας έχω καταχρεωθεί ένα δάνειο 10000 ευρώ για να την βοηθήσω..(τέσπα)

Όλα τα παραπάνω σε συνδυασμό με το τεράστιο άγχος μου για την γυναίκα μου και τα παιδιά μου,το ότι είμαι πάρα πολύ ευαίσθητος, το ότι δουλευω μακρια από το σπίτι , το ότι η γυναίκα μου έχει ζάχαρο , οι τελευταίοι μήνες της εγκυμοσύνης της (γεννήσαμε 1 μαρτίου το δεύτερο παιδί μας) , το ότι δεν έχει κάποιον εδώ και 2 μήνες να την βοηθήσει ( η πεθερά μου που την βοήθαγε έσπασε το χέρι της). Και αυτή μου η κατάσταση και όλα αυτα τα παραπάνω σε συνδυασμό με το συνεχες άγχος για χρήματα, δουλειά , οικογένεια , πως πρέπει να τρέξω για όλα

Όλα αυτά τα παραπάνω και άλλα πολλά τα οποία κυρίως έχουν να κάνουν με εμένα ΄και την οικογένεια μου με έχουν κάνει να σκέφτομαι πράγματα τα οποία δεν τα χωράει ο νους μου

- Πως θέλω να πάθει κακό η γυναίκα μου και τα παιδιά μου
- Πως θέλω να κάνω κακό στους παραπάνω (με έχει πιάσει 4-5 φορές τους τελευταίους 2 μήνες) με υπερβολικό άγχος, τρέμουλο από τον φόβο μου και ιδρώτα.Τελικά πήγα και κοιμήθηκα και μου πέρασε
- Πως θέλω να κάνω κακό σε τρίτους (με έχει πιάσει 3 φορές περίπου)
- Πως θέλω να πάθει κακό κάποιος τρίτος (πχ να τρακάρει)
- Ιδεοληψίες θρησκευτικού περιεχομένου
- Ιδεοληψίες σεξουαλικού περιεχομένου
- Πιάνω τον εαυτό μου ορισμένες φορές να μην έχει συναισθήματα.

Να τονίσω πως δεν έχω επισκεφτεί ακόμα ψυχολόγο. Σας τα έχω αναφέρει λίγο μπερδεμένα και δεν ξέρω αν θα βγάλετε άκρη. Θέλω απλά την γνώμη σας και μια βοήθεια.

Επίσης εδώ και 2 μήνες ήθελα να γράψω στο φορουμ.έχω καθήσει και έχω διαβάσει πολλές παρόμοιες ιστορίες και άρθρα και λόγω του χαρακτήρα μου με έχουν επηρεάσει πολύ και αυτά

Να αναφέρω πως με την γυναίκα μου έχουμε μια τέλεια σχέση και τις έχω αναφέρει όλα τα παραπανω (εκτός από αυτά που έχει πει η μάνα μου για εκείνη).

Αυτά που με κρατάνε αυτή την στιγμή είναι η οικογένεια μου, η συνείδηση μου πως θέλω να κάνω πάντα το καλό και το ότι έχω εμφυτεύσει στον εαυτό μου πως αυτην την περίοδο αντιμετωπίζω κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα το οποίο θα ξεπεράσω

[akisp]

Να τονίσω πως πάντα φοβόμουν τον θάνατο (τόσο τον δικό μου όσο και των δικών μου ανθρώπων). Είχα πάντοτε φοβίες (από το 2001 και μετά που είχα βιώσει 2 θανάτους συγγενικών προσώπων σε 10 μέρες) πως κάποιος είτε εγώ θα πάθει κακό κλπ κλπ. Αλλά πολύ σπάνια.

Για καιρό που ήταν και η γυναίκα μου εγκυος δούλευα 5 λεπτά από το σπίτι μου. Τώρα εδώ και 5 μήνες περίπου δουλεύω μια ώρα με το αμάξι μακριά και το άγχος έχει γίνει πολύ έντονο.

Άκομα με θυμάμαι να ξυπνάω τα βράδια και να πιάνω το μέτωπο της γυναίκας μου να δω αν έχει πάθει υπογλυκαιμία. Ακόμα πετάγομαι στον ύπνο μου αν ακούσει ένα από τα παιδιά μου να κλαίει η να γκρινιάζει. Άσχετα αν σηκωθώ εγώ η η γυναίκα μου να δει τι συμβαίνει.

Δεν ξέρω τι έχω πάθει . ίσως το υπερβολικό μου άγχος εδώ και πολύ καιρό σε συνδυασμό με όλα όσα μου έχουν συμβεί , με την πίεση που έχουμε δεχτει από παντού με κάνουν να νιώθω και να σκέφτομαι έτσι

Δεν ήμουν ποτέ τέτοιος άνθρωπος. Έχω φτάσει σε σημείο να νιώθω ένα κενό μέσα μου.Φοβάμαι πάρα πολύ και αγχώνομαι.

Τους τελευταίους 2 1/2 μήνες που με έχει πιάσει αυτό το πράγμα η διάθεση μου και η ψυχολογία μου αλλάζουν συνέχεια μέσα στην μέρα. Είναι στιγμές που κάθομαι και σκέφτομαι όλα αυτά που βγαίνουν από το μυαλό μου και λέω ότι αποκλείεται να τα έχω σκεφτεί αυτά. Είναι στιγμές που τα σκέφτομαι και λέω αποκλείεται δεν είναι δικές μου σκέψεις. Και είναι και στιγμές που τα σκέφτομαι και λέω ότι είναι δικές μου σκέψεις και ότι είμαι κακός άνθρωπος κλπ κλπ. Κοντεύω να τρελαθώ.

Εδώ σκέφτομαι κάτι να κάνω για να προφύλάξω την οικογένεια μου (πχ να βάλω μια σίτα γύρω γύρω στο μπαλκόνι για τα παιδιά) και μετά από λίγο μου έρχεται μια σκέψη ότι δεν θέλω να βάλω την σίτα .

Ξέρω ότι κάτι μου συμβαίνει , μπορώ να το ελέγξω προς το παρόν αλλά δεν ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον. Δεν γουστάρω να τρέχω σε ψυχολόγους και να παίρνω φάρμακα. Αν δω ότι δεν πάει άλλο θα το κάνω , αλλά προς το παρόν δεν θέλω με τίποτα.

Είναι πολλά αυτά που έχω γράψει. Όποιος έχει υπομονή ας μιλήσουμε.

[el.gre]

λυπαμαι που περνας ολο αυτο αλλα οταν πιεζομαστε πολυ τοτε ξεσπανε ψυχολογικα η σωματικα προβλημματα.Δεν μπορεις να τους ευχαριστησεις ολους στην οικογενεια σου κανενας μας δεν μπορει αλωστε μπορει καποιοι οσο και να τους αγαπαμε να ζητανε παρα πολλα ή να εχουν παραλογες απαιτησεις.Δε σημαινει οτι εισαι κακος επειδη δεν υποχωρεις στις επιθυμιες τους..εχεις κι εσυ αναγκες και φροντισε λιγο τον εαυτο σου, δεν ειναι κακο να επισκευτεις εναν ψυχολογο,μονο και μονο που θα μιλησεις μ ενα τριτο προσωπο επαγγελματια που δε θα σε κρινει αλλα θα σε καταλαβαινει θα σε κανει να νιωσεις καλυτερα.

[akisp]

Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η οικογένεια μου. Τις τελευταίες μέρες μάλωσα άσχημα και με την μάνα μου και με την αδερφή μου και ήδη νιώθω κάπως καλύτερα. Τόσο καιρό έτρεχα για αυτές αλλά τέρμα πια. Έχω να μιλήσω μια βδομάδα με την μανα μου και με την αδερφή μου. Τυπικές σχέσεις και καμία συμμετοχή στην οικογένεια μου και στην ζωή μου.

[RainAndWind]

akisp, καλησπέρα.:)
Οι σκέψεις που κάνεις είναι απλά σκέψεις. Δεν είσαι "κακός" που τις κάνεις, ούτε αυτές οι ίδιες είναι εξάλλου καλές ή κακές, είσαι ένας άνθρωπος με άγχος, που εκδηλώνεται με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο. Αυτό είν'όλο. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στους οποίους το άγχος τους εκδηλώνεται παραπλήσια.
Ίσως λοιπόν να είναι θετικό που ο οργανισμός σου σε ειδοποιεί με τις σκέψεις αυτές πως το άγχος σου έχει ανέβει σε επίπεδα υψηλά και προσπαθεί να σου στείλει το μηνυματάκι του για να ακουστεί. Νομίζω πως αν το δεις έτσι, ως ένα μήνυμα που σου επισημαίνει κάτι, να κινηθείς για να πάρεις τη βοήθεια που σου χρειάζεται και να το διαχειριστείς. Θα σου προτείνω να πας σε έναν ειδικό, έναν ψυχίατρο ίσως, και να το κοιτάξεις.
Όσο για τ' άλλα που ανέφερες, φαίνεται σε μένα πως στην οικογένειά σου την ευρύτερη υπάρχουν μέλη της που ξεπερνούν τα όρια και τις γραμμές ανάμεσά σας και μπαίνουν στη ζωή σου παρεμβατικά, δημιουργώντας διάφορα σκηνικά και φορτώνοντάς σε παραπάνω.
Μήπως έχεις μάθει να μη βάζεις τα δικά σου όρια με τρόπο σταθερό και να τα προστατεύεις από παραβιάσεις?
Και αν δεν το έκανες ως τώρα, μπορείς να το μάθεις ωστόσο. Να μένεις δηλαδή σταθερός, δίνοντας το μήνυμα πως δε θα αφήνεις να μπαίνουν στον προσωπικό σου χώρο και πυρήνα. Για αρχή αυτά, αλλά κι εκεί θα χρειαστείς έναν ψυχολόγο, δεν είναι τόσο εύκολο να το κάνεις όσο φαίνεται αρχικά, θα χρειαστείς κάποια σεμινάρια.:P

Γιατί αποκλείεις το να πάρεις βοήθεια ώστε να μη βασανίζεσαι κι εσύ τόσο? Εντάξει το δε γουστάρω, αλλά σκέψου πως έτσι και η καθημερινότητά σου υποβαθμίζεται και δεν είσαι ήρεμος και χαλαρός ώστε να χαίρεσαι την οικογένειά σου όπως σου αξίζει και αξίζει και στα παιδιά και στη γυναίκα σου.

[akisp]

Έχεις απόλυτο δίκιο. Πάντα στην ζωή μου προσπαθούσα να βοηθάω τους άλλους περισσότερο από τον εαυτό μου. Για να μην σου πω ότι δεν κοίταγα καθόλου ποτέ τον εαυτό μου. Και πάντα κράταγα τα νεύρα μου μέσα μου.
Να φανταστείς στον στρατό επειδή δεν ήθελα να ξεσπάσω τα νεύρα μου σε άτομα που μου είχαν κάνει την ζωή δύσκολη , συσσώρευσα τόσα πολλά νεύρα και τόσο πολύ άγχος μέσα μου με αποτέλεσμα να πάθω λεύκη.
Σε όλες μου τις δουλειές έδειχνα πολύ φιλότιμο. Τον πρώτο καιρό ήταν καλα πάντα γιατί επιβραβευόμουν αλλά μετά που άρχιζαν τα πράγματα να γίνονται δύσκολα (ανάθεση περισσότερων ευθυνών, δουλειάς με ίδιο μισθό κλπ κλπ) δεν μπορούσα να πω όχι μιας και το φιλότιμο το είχα μεσα μου. Αποτέλεσμα να πάθω γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και να τρέχω σε γιατρούς.
Ακόμα και όταν νόμιζα ότι έχω κάποιο πρόβλημα με την καρδιά μου σκεφτόμουν τι θα γίνουν οι άλλοι περισσότερο από το αν πάθω εγώ κάτι.

Επειδή θεωρώ την οικογένεια μου σαν να είμαι εγώ ο ίδιος , μου βγήκε το άγχος , τα νεύρα , και όλη αυτή η ψυχολογία πάνω τους,

Θεωρώ και όπως λες και εσύ να αποκλείσω κάποια άτομα από την ζωή μου ( σε λογικά πλαίσια πάντα ) και να ορίσω διαχωριστικές γραμμές γύρω από το σπίτι μου και την οικογένεια μου.Αρχές Μαρτίου γεννήσαμε την μπέμπα μας και να φανταστείς ήμουν στο μαιευτήριο και είχα αυτές τις σκέψεις αλλά παρακάλαγα να πάνε όλα καλά παράλληλα. Μόλις άκουσα το όνομα μου και μου είπαν να πάω να δω το μωρό ξέσπασα σε τέτοια κλάματα όσο δεν έχω ξεσπάσει ποτέ στην ζωή μου. Ακόμα και πριν δω το μωρό και ήρθε η νοσοκόμα και μου έδειξε τα αποτυπώματα από τις πατούσες του έκλαιγα σαν μωρό από την χαρά μου

Λέω αυτήν την εβδομάδα να κάνω ένα τηλέφωνο σε ένα ψυχολόγο ( το θέμα είναι να πέσω σε κάποιον καλό ο οποίος να με ακούσει ). Θέλω πάρα πολύ να είμαι καλά και να μπορώ να χαίρομαι κάθε στιγμή της οικογένειας μου. Βλέπω να φανταστείς οικογένειες έξω , με το χαμόγελο , να παίζουν και στενοχωριέμαι που δεν μπορώ να είμαι έτσι.

Ήδη επειδή είχα με μια επικοινωνία με Pm με κάποιον που έχει παρόμοια προβλήματα , νιώθω πολύ καλύτερα. Βέβαια αυτό είναι προσωρινό γιατί μπορεί σε λίγο να με πιάσει πάλι

Χίλια ευχαριστώ για την βοήθεια σου. Να σε έχει ο Θεός καλά

[BrokeN_DoLL]

στην ουσια στις οικογενειες γινονται ετσι τα πραγματα οταν υπαρχει μια αλληλεπιδραση μεταξυ των μελων της, και η μια μερια καποτε εξαρτιοταν απο την αλλη. δλδ πχ τα πεθερικα αγοραζουν σπιτι στους νεονυμφους η παιρνουν τον εναν απ τους 2 να δουλευει στην επιχειρηση τους, τοτε νιωθουν πως τα ατομα αυτα τους ''χρωστανε'' και δεν καταλαβαινουν πως δεν δουλευουν τσαμπα επειδη τυχαινει να τους πηραν σε μια δουλεια δικια τους.

το αγχος της αποδοχης απο την οικογενεια σου σε εχει πληγωσει κ τσακισει! ειναι τρομερο στρες ειδηκα αμα βλεπεις πως η ιδια σου η αδερφη δεν ηρθε ΚΑΝ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ σου θα επρεπε να πατησεις ποδι να μην τους ξαναμιλησεις να καταλαβουν πως η ζωη πλεον ειναι δικια σου και δεν εχει κανεις το δικαιωμα να χαλαει την καινουργια σου οικογενεια. εχεις πιθανον πολλα νευρα και εξωτερικευονται με την μορφη συνεχους εργασιας για να ανταπεξελθεις!!!! υπαρχει κ κινσυνος υπερκοπωσης εχεις κανει εξετασεις?ποσο χρονων εισαι?

[Konstantinoss]

Akisp φένεσαι καλό παιδί, υπεύθυνος και ευαίσθητος, μάλλον γιαυτό κ τραβάς όλα αυτα. Η γνώμη μου, επειδή φένεσαι αγχωμένος και πολύ τσιτωμένος πάρε κανα ηρεμηστικό να χαλαρώσεις λιγάκι, αυτο περι του θέλω να κάνω κακό σε τρίτους ή στην οικογένεια μου μπορείς να διαβάσεις το πόστ μου στην ΙΔΨ και θα καταλάβεις τί περνάω εγώ, όλα στο μυαλό ειναι, πιέστηκες πολύ και σου βγαίνει έτσι τώρα, εύχομαι να χαλαρώσεις και να συνέλθεις!

[akisp]

Βασικά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Με το που γεννήθηκε ο γιος μου και για αρκετό διάστημα μέχρι 10 περίπου μηνών ήμουν σχετικά ήρεμος. Είχα ναι μεν πίεση, εκνευριζόμουν αρκετές φορές επειδή δεν είναι και το πιο ήρεμο παιδί στον κόσμο ( είναι πολύ νευρικό παιδί) .Δεν σκεφτόμουν όμως αρνητικά. Το μάιο του 2010 άρχισαν αυτές οι σκέψεις με τις οποίες τρόμαξα και για αρκετές μέρες ήμουν πολύ χάλια. Το ξεπέρασα και παρ΄όλο που μου ερχόντουσαν αυτές οι σκέψεις δεν τους έδινα σημασία. Ήξερα ότι δεν ήταν δικές μου.

Ή δύσκολη περίοδος που αναφέρω και στο πρώτο ποστ άρχισε στα τέλη Δεκεμβρίου του 2010. Θα ήθελα να σας παραθέσω ένα κείμενο που έγραψα στις 30 Δεκεμβρίου με συναισθήματα τα οποία είχα τότε.

Πράγματα που με χαροποιούν

Η συντροφιά της γυναίκας μου το βράδυ

Η αγκαλιά της γυναίκας μου. Νιώθω ότι βρίσκομαι αλλού

Τα γέλια και τα νάζια του γιου μου

Όταν βγαίνουμε έξω οικογενειακά

Όταν χαίρομαι με την χαρά των άλλων

Όταν βοηθάω κάποιο συνάνθρωπο μου που έχει ανάγκη

Όταν επιτέλους καταφέρνω να πληρώσω τις υποχρεώσεις μου

Όταν κάνω όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον

Όταν μαγειρεύω

Όταν κοιμάμαι

Όταν έμαθα πως η γυναίκα μου ήταν έγκυος στον γιο μας

Όταν επιτέλους ο γιος μας άρχισε να πίνει γάλα

Όταν θέλει να τον πάρω αγκαλιά

Παλιές φωτογραφίες

Πράγματα που με στεναχωρούν

Το μυαλό μου που σκέφτεται συνέχεια αρνητικά πράγματα που δεν θέλω να κάνω.

Η συμπεριφορά μου

Η αφέλεια μου

Το ότι δεν προστατεύω την οικογένεια μου όσο πρέπει από διάφορα σχόλια οι συμπεριφορές άλλων

Το ότι κρατάω μέσα μου πράγματα τα οποία με κατατρώνε .

Το ότι δεν μιλάω σε κάποιον που ξέρω ότι θα με ακούσει...( Έχω μιλήσει ήδη και στην γυναίκα μου , και στον κολλητό μου και κουμπάρο μου και σε μια φίλη στην δουλειά και στον άλλο μου κουμπάρο και εδώ στο forum)




Πράγματα που με φοβίζουν

Το να κάνω κακό σε άτομα που αγαπώ

Το να κάνω κακό σε τρίτα άτομα

Το να απατήσω την γυναίκα μου

Το να κάνω κακό στον εαυτό μου

Το να κλέψω η να βγάλω μη τίμια χρήματα

Μπορώ να πω ότι μετά από τις 30 Δεκεμβρίου παρ'ολο που ξέρω ότι τα νιώθω μέσα μου αυτά τα πράγματα , έχουν αλλάξει πολύ τα συναισθήματα μου η καλύτερα μάλλον νομίζω εγώ ο ίδιος λόγω της κατάστασης μου ότι έχουν αλλάξει. Μου βγαίνει μια διαφορετική συμπεριφορά ορισμένες φορές η οποία με τρομάζει. Δεν λέω ότι κάνω κακά πράγματα. Απλά ορισμένες φορές από εκεί που μέχρι πριν λίγο καιρό ήμουν ο πιο ευαίσθητος άνθρωπος που ξέρω μου βγαίνει μια απάθεια και μια αδιαφορία η οποία μου την σπάει πραγματικά. Δεν την θέλω αυτήν την συμπεριφορά.

Μήπως έχω φτάσει σε σημείο κατάθλιψης? Εδώ μέχρι πριν μέρες άκουγα κάτι δυσάρεστο ( πχ τον σεισμό στην Ιαπωνία ) και νόμιζα πως φταίω εγώ.

Το μόνο σίγουρο είναι πως θέλω να πάω να με δει γιατρός. Και να αρχίσω να αλλάζω την ζωή μου , να βάζω όρια , και έναν προστατευτικό κύκλο γύρω από την οικογένεια μου. Είναι εύκολα να τα λέω, αλλά θέλω πολύ να τα κάνω. Σίγουρα όχι μόνος μου , αλλά με την βοήθεια γιατρού.

[akisp]

Αυτό που με πειράζει επιπλέον αλλά με ευχαριστεί γιατί βρίσκω ένα ωραίο νόημα είναι η θρησκευτικές μου πεποιθήσεις. Νιώθω τόσο πολύ την ανάγκη να κάνω το καλό , τον σταυρό μου , να προσεύχομαι. Έχω μισήσει το χρήμα και ξέρω πλέον ότι έχουμε όλα τα απαραίτητα για να ζήσουμε αξιοπρεπώς. Εδώ τις προάλλες είχα βρει 5 ευρώ στο δρόμο και τα ξαναπέταξα γιατί σκέφτηκα πως κάποιος άλλος που μπορεί να τα βρει θα τα έχει πιο πολύ ανάγκη. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζω και μια δουλειά στο ιντερνετ για καλό σκοπό.

Αυτό που μου την σπάει είναι οι σκέψεις που μου έρχονται μόλις κάνω όλα αυτά. Ενώ η συνείδηση μου ξέρει ότι θέλει να πράττει έτσι , η κολοσκέψη από μέσα αντιδράει .Αλλά δεν με επηρεάζει.Να πάει νανανανανα

[Konstantinoss]

Αν το σκεφτείς καλύτερα το να είσαι καλόψυχος, τίμιος, να θέλεις το καλό των γύρω σου κλπ. κλπ. ΔΕΝ συμβαδίζει με την κοινωνία που ζούμε, την κοινωνία που ο κόσμος έχει κακία, ζήλια, που υπάρχει παντού διαφθορά και μίσος, να μου πείς γιατί να είναι έτσι, ε αυτο αναρωτιέμαι κ εγώ πολλές φορές, το γιατί. Το θεμα είναι οτι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη κοινωνία, όταν αυτη όμως προσπαθεί να μας αλλάξει ίσως εκεί χάνουμε τη μπάλλα συναισθηματικά και ερχόμαστε σε ρίξη, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις, εγώ έτσι τα βλέπω πάντως.

[BrokeN_DoLL]

μα ειναι απολυτα φυσιολογικο να μπορει να μας αλλαξει η κοινωνια και ειναι και αναποφεκτο! για παραδειγμα αμα η χωρα μας γινεται 3τοκοσμικη χρωσταμε παντου απολυεται κοσμος με οικογενειες μειωνονται οι ποροι αυξανονται οι ανεργοι συγχωνευονται τα σχολεια οι υποδομες και τα γενικα μας γυρνανε στο 1960 τοτε λογικο να μας επιρρεαζει αρνητικα! οπως εχει μαθει κ ο καθενας βεβαια. παρε εναν που δν εχει δουλεψει ποτε του και ζουσε με τα εκατομυρια των γονιων του και βαλτον ξαφνικα να δουλεψει σε μια φαρμα με κοτοπουλα 12ωρο! λογικο να εχει νευρα να θελει να σκοτωσει να κανει μαυρες σκεψεις και να πεφτει σε καταθλιψη!

σκεφτεσαι πως εισαι σε μια κατασταση απ την οποια δεν μπορεις να ξεφυγεις και εισαι υποχρεωμενος να ακολουθησεις (υποχρεωσεις στην δουλεια υποχρεωσεις να συντηρεις την οικογενεια υποχρεωσεις απεναντι στο σοι κλπ κλπ) νιωθεις παγιδευμενος και αυτο εχει ως αποτελεσμα την ρηξη με τον εαυτο σου

[akisp]

Έχω σταματήσει να βλέπω ειδήσεις και να σερφάρω σε site ειδήσεων στο Internet. Όλα αυτά τα site που έχουν βγει με ειδήσεις και σου βάζουν στην πρώτη σελίδα ότι πχ μάνα έκανε κακό στο παιδί της για να το δεις μόλις μπεις είναι η μεγαλύτερη παγίδα των ημερών μας. Όταν φτάσεις στο σημείο να βλέπεις τέτοια πράγματα καθημερινά και δεν είσαι και ο δυνατότερος χαρακτήρας σε τζακίζει πολύ ψυχολογικά. Σχετικά με τα χρήματα πέρασα δύσκολα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Φτάσαμε σε σημείο να χρωστάμε 3 ενοίκια , 4 κοίνόχρηστα κλπ κλπ. Δούλευα και δουλεύω σε 2 δουλειές και ευτυχώς ήρθαν κάποια χρήματα από μια αγοραπωλησία ( όχι πολλα) και καλύψαμε αυτά που χρωστάγαμε.Έφτασα σε σημείο απελπισίας κάποια στιγμή , να δουλεύω ακόμα και τα βράδια και να προσπαθώ να βγάλω λεφτά μέσω διαφημίσεων από sites που έφτιαχνα. Μέσα σε όλα αυτά είχα το σόι μου να με πρήζει .Βγαίναμε άντε μια δυο φορές και αν το μήνα , είχα φτάσει σε σημείο (όπως όλοι μας βέβαια) να είμαι δουλειά - σπίτι - δουλειά - σπίτι (2 δουλειές) . Δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς. Έβλεπα και βλέπω τα παιδιά μου μια δυο ώρες τις καθημερινές αλλά κάποια στιγμή κλατάρω και εγώ και μου βγαίνει ο εκνευρισμός.

Μετακομίσαμε πριν 20 μέρες σε νέο σπίτι , κάναμε την μπέμπα μας και γενικότερα είμαστε πολύ καλύτερα από θέμα χρημάτων.

Ευτυχώς όμως λέω γιατί μου έχει τύχει η πιο υπέροχη γυναίκα στον κόσμο. Άλλη γυναίκα με όλη αυτή την κατάσταση θα είχε φύγει. Δεν με πιέζει , μου συμπαραστέκεται πάρα πολύ , δεν μου ζήταγε και ούτε μου ζητάει πράγματα που δεν μπορώ και νιώθω πολύ τυχερός που την έχω.Την αγαπάω πάρα πολύ και την στηρίζω και δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτή.

[Konstantinoss]

Πολύ σημαντικό ναχεις εναν άνθρωπο που σε καταλαβαίνει, χαίρομαι για σένα, έχεις μια καλή οικογένεια τουλάχιστον, δές τα θετικά!

[akisp]

Το ξέρω. Για αυτό προσπαθώ και εγώ να νιώσω καλύτερα και να προσπαθώ γενικότερα για το καλό. Δεν έχω αλήθεια κοιτάξει ποτέ τον εαυτό μου. Και επειδή η οικογένεια μου είναι προέκταση του εαυτού μου πρέπει να γίνω εγωιστής .Για το δικό μου και κατά προέκταση το δικό τους καλό. Τον σεπτέμβριο με είχαν πιάσει κάποιοι πόνοι στο συκώτι. Κρατήσαν περίπου κανά μήνα . Είχε πάει το νου μου στο κακό. Δεν πήγα όμως να κοιταχτώ γιατί σκέφτηκα ότι αν πάω και μου βρουν τίποτα θα καταρεύσω τελείως από την στεναχώρια μου και δεν θα έχω ούτε όρεξη να πάω για δουλειά , ούτε θα μπορώ να συντηρήσω την οικογένεια μου. Ευτυχώς ΄μου έχει περάσει αυτό,

Θεωρώ πολύ σημαντική την βοήθεια σας.

ΥΓ : Διάβασα για κάποια χάπια σε ένα περιοδικό που και καλά λένε ότι είναι αγχολυτικά και δεν προκαλούν εθισμό και δεν θέλουν και συνταγή. Τα έχει δοκιμάσει κανείς? Νομίζω λέγονται Ο&Ο .