Results 1 to 15 of 52
Thread: Έχω μια απορία...
-
08-07-2018, 09:45 #1
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 296
Έχω μια απορία...
--Κάποια κυρία μοντέλο κι ανερχόμενη ζωγράφος, μου παρουσιάστηκε μέσω f/b στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Εκείνη από βόρεια Ελλάδα εγώ από νότια. Μου λέει, έχω πολλά προβλήματα οικογενειακά κλπ, προσπαθώ να ζωγραφίσω αλλά δεν τα καταφέρνω, θέλω ν' αυτοκτονήσω κλπ. Της λέω οκ, ανέβαλε την αυτοκτονία σου γι αργότερα, έλα να με βρεις και θα σου δώσω κίνητρα για το μέλλον. Ήρθε φιλοξενούμενη, κάναμε 10 ταχύρυθμα μαθήματα ζωγραφικής, υλοποιήσαμε τα δικά της ζωγραφικά θέματα για να μάθει τη διαδικασία, μου έδωσε κι ένα φιλάκι στο μάγουλο, όλα καλά. Την ημέρα που θα έφευγε ήταν κάπως ψυχρή, όταν τελικά επέστρεψε στην πόλη της, μου έστειλε ένα μήνυμα που μέσες άκρες έλεγε ότι ήθελα να της κλέψω τα ζωγραφικά θέματα και πως γι αυτό τα έκανα όλα να φαίνονται μαγικά κλπ, με διέγραψε από τους φίλους της κι άντε γεια. Λέω οκ, η κοπέλα έχει τα δικά της προβλήματα, ας προσπεράσω.
....
--Ένας άνεργος στην πόλη μου, παραπονέθηκε ότι δεν είχε να φάει. Λέω οκ, έλα στο σπίτι να φας, και μέχρι να βρεις μια εργασία να έρχεσαι. Ήρθε για λίγες μέρες και μετά εξαφανίστηκε. Μετά μαθαίνω ότι γυρίζει στην πόλη και με κατηγορεί. Τι έγινε ρε μάγκα? Απάντηση «σιγά το φαγητό!». Λέω οκ, ο άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα, ας προσπεράσω.
....
--Ένας άλλος, εργαζόμενος αυτός και με πολλά χρέη, παραπονέθηκε ότι δεν τα βγάζει πέρα. Λέω οκ, έλα στο σπίτι να φας, και μέχρι να διορθωθεί η κατάσταση σου, να έρχεσαι. Λέει όχι, δεν μπορώ να έρχομαι, θα μου το φέρνεις εσύ. Οκ, θα στο φέρνω. Μετά από δύο μήνες παρατηρώ ότι τάιζε τους γάτες της γειτονιάς με το φαγητό αυτό. Λέω τι έγινε, δεν είναι καλό το φαγητό? Λέει... Εε..να, το έλυσα το πρόβλημα που είχα και τώρα ταΐζω τα γατάκια, ψυχή έχουν κι αυτά. Ναι, οκ, τα γατάκια έχουν ψυχή, αλλά μήπως εγώ δεν έχω!? Στεναχωρέθηκε λέει και μου έκοψε και την καλημέρα. Λέω οκ, ο άνθρωπος έχει τα δικά του προβλήματα, ας προσπεράσω.
....
--Ένας άλλος, άστεγος αυτός, τον πέταξε η γκόμενα στο δρόμο με τις πιτζάμες. Τον συνάντησα σ' ένα νοσοκομείο να κλαίει τη μοίρα του. Λέω οκ, μη στεναχωριέσαι για τίποτα. Θέλεις ρούχα? Θέλω. Θέλεις και παπούτσια? Θέλω. Θέλεις και στέγη? Θέλω. Οκ, θα τα ρυθμίσουμε όλα με λίγη υπομονή. Πάω, αγοράζω ρούχα, παπούτσια, σώβρακα, κλπ. Ευχαριστώ πολύ, την άλλη μέρα άφαντος! Ρωτάω στο νοσοκομείο, πήρε λέει εξιτήριο. Μου έμεινε το σακάκι που έφερα απ' το σπίτι... Εεε δεν είχα χρήματα για καινούριο σακάκι. Λέω οκ, θα πήγε στο σπίτι του, ή θα βρήκε άλλη λύση. Μετά από λίγες μέρες, ένα βράδυ εκεί που περπατώ στη θάλασσα, βρίσκω ένα κουλουριασμένο σώμα να κοιμάται ανάμεσα στα δίχτυα των ψαράδων. Είναι χειμώνας, το θερμόμετρο χαμηλά κι ο άνθρωπος φοράει τα ίδια ρούχα. Τον ξυπνάω. Θα πεθάνεις εδώ, έλα στο σπίτι. Ήρθε κάπως μουδιασμένα. Τον έβαλα σε δικό του δωμάτιο, κουβέρτες κλπ. Την άλλη μέρα άφαντος. Τον βρίσκω στο δρόμο. Τι έγινε? Εε..να, δεν μπορώ να μείνω εκεί, θα βρω μια άλλη λύση κλπ.
....
Έχω λοιπόν μια απορία...
Που έχω κάνει λάθος??
- 08-07-2018, 10:07 #2
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 1,359
Προσπαθείς να αλλάξεις το Κάρμα των ανθρώπων, το ριζικό τους, τη φύση τους, το πεπρωμένο, τη μοίρα τους, τη στιγμή που θα έπρεπε γαλήνια να παρατηρείς χωρίς να προσπαθείς να επέμβεις. "Τον αράπη κι' αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς"
08-07-2018, 10:36 #3
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 23,850
08-07-2018, 11:14 #4
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 296
Οκ ... εσένα άμα σε δω χάμω να σέρνεσαι θα περάσω από πάνω σου, κι άμα σε δω να καίγεσαι θ' ανάψω τσιγάρο και θα σε παρατηρώ γαλήνια μέχρι να γίνεις στάχτη.
Μα αν δεν βλέπεις ότι κάτι δεν πάει καλά, άρα συμφωνείς με τις αντιδράσεις τους, τι εξήγηση να σου δώσω λοιπόν...
08-07-2018, 11:16 #5
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 23,850
08-07-2018, 13:30 #6
- Join Date
- Aug 2014
- Posts
- 1,556
Tony, μην σου κάνουν εντύπωση αυτά. Να σου δώσω την δική μου εξήγηση για καθεμιά περίπτωση.
- Η περίπτωση του άστεγου είναι κλασσική πολλών αστέγων.Έχουν συνηθίσει την ζωή που κάνουν, όσο άθλια κι αν είναι, δηλαδή αισθάνονται εγκλωβισμένοι να ζουν σε ένα χώρο περιορισμένο και δεν το μπορούν καθόλου! Δεν το θέλουν αυτό που αισθάνονται αλλά το δημιουργεί ως ψυχολογία η παρατεταμένη διαβίωση στους δρόμους.
Ο αδελφός μου ένα διάστημα εργαζόταν σε στέγη αστέγων του Δήμου Αθηναίων. Ε, λοιπόν, αυτό γινόταν με τους πολλούς άστεγους: Τους μάζευαν από τον δρόμο και τους στέγαζαν σε κάποια κτίρια, αλλά μετά από μερικές ημέρες αυτοί έφευγαν γιατί δεν μπορούσαν να προσαρμοστούν στο πρόγραμμα της δομής: Να είναι το βράδυ σπίτι, να στρώνουν το κρεββάτι τους, να τρώνε συγκεκριμένες ώρες και να κάνουν κάποιες δουλίτσες. Όπως π.χ.,παθαίνουν κάποιοι άνθρωποι ιδρυματισμό από την μακροχρόνια παραμονή τους σε ιδρύματα και δεν μπορούν να ζήσουν αλλιώς, ή όπως κάποιοι που τους απαγάγουν παθαίνουν το "σύνδρομο της Στοκχόλμης" και δεν θέλουν να φύγουν από τους απαγωγείς τους. Είναι η ανθρώπινη ψυχολογία έτσι.
- Η περίπτωση του ανθρώπου που σε κακολογούσε για το φαγητό κι αυτή κλασική. Δεν λέμε οτι κανείς δεν είναι πιο αχάριστος από τον ευεργετηθέντα;
-Η περίπτωση του ανθρώπου που τάιζε τελικά τα γατιά κι αυτή κλασική. Περιστασιακά δουλεύω εθελοντικά σε έναν φιλανθρωπικό σύλλογο που δίνει ρούχα, τρόφιμα και διάφορα πράγματα σε πολύτεκνες οικογένειες. Βλέπεις λοιπόν να έρχονται εκεί φτωχοί άνθρωποι και να παίρνουν πράγματα και αν τους αφήσεις να διαλέξουν μόνοι τους μπορεί να καταστρέψουν όλα τα άλλα προκειμένου να βρουν αυτό που θέλουν χωρίς να νοιάζονται για τον επόμενο. Π.χ., είχε έρθει μια κυρία που ήθελε pampers και της είπαμε να διαλέξει να βρει το νούμερο που θέλει και εκείνη και τί έκανε; Έβγαλε και χάλασε ένα σωρό συσκευασίες, βρήκε αυτό που ήθελε και τα άλλα τα πέταξε ανοιγμένα στο πάτωμα χωρίς να την νοιάζει για τον επόμενο. Ή βλέπεις, θέλουν πχ. παπουτσια 38 νούμερο και αν δεν τους βάλεις όριο θα τα πάρουν όλα, έστω κι αν δεν τα χρειάζονται.
Η περίπτωση της γυναίκας με την ζωγραφική, ε, εντάξει, βλαμμένος άνθρωπος...
Πολλές φορές Τόνυ, η κατάσταση στην οποία βρίσκεται ένας άνθρωπος έχει να κάνει με την νοοτροπία του. Διότι, άμα δεις, ΕΧΕΙ ΓΕΜΙΣΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟΥΣ ΝΕΟΠΤΩΧΟΥΣ. Για να σου πω και μια δική μου περίπτωση, είναι μια φίλη της νύφης μου που είναι μητέρα δύο παιδιών που τα μεγαλώνει μόνη της εργαζόμενη πολύ σκληρά όλη μέρα. Αυτή η γυναίκα, κάθε τόσο βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη, σε σημείο που να μην έχει φαγητό για τα παιδιά. Κάποια φορά της έδωσα 200 ευρώ για να της επανασυνδέσουν το κομμένο ρεύμα που δεν είχε χρήματα. Μετά από λίγο καιρό, σε κοινή παρέα, ήρθε η συζήτηση για μια ηλεκτρική συσκευή που ήθελε να αγοράσει κάποιος. Είπα εγώ οτι μπορεί να την αγοράσει με πιστωτική κάρτα και μου λέει εκείνη:"Δεν συμφέρει, εγώ αγόρασα κινητό της κόρης μου και μου στοίχισε με την κάρτα 700 ευρώ!" Καταλαβαίνεις πώς αισθάνθηκα εγώ που έδωσα τα 200 ευρώ από το υστέρημά μου και που όταν πήρα κινητό, για οικονομία το πήρα 17 ευρώ, ένα απλό χωρίς καν κάμερα. Μετά σκέφτηκα, οτι πολλοί άνθρωποι είναι έτσι επειδή δεν μπορούν να αξιολογήσουν ποιές ανάγκες προηγούνται. Αυτή η γυναίκα πχ., καπνίζει πάνω από ένα πακέτο Μάρλμπορο, την στιγμή που με τα 5 ευρώ μπορείς να βγάλεις άνετα το φαγητό της ημέρας και να σου περισσέψουν. Εντάξει, μην το κόβεις τελείως αν δεν μπορείς, κάπνισε 5, 10 τσιγάρα ή πάρε μια πιο φτηνή μάρκα...Η φάση είναι οτι στερεί από τα παιδιά της βασικά πράγματα (π.χ. ένα μπάνιο στην θάλασσα) για βλακείες...
Οπότε, μην σου κάνουν εντύπωση αυτά που αναφέρεις. Αν μπορείς να κάνεις κάτι καλό για έναν φτωχό άνθρωπο, κάνε το, αν μπορείς με διάκριση κάθε περίπτωσης και να σκέφτεσαι οτι μπορεί και η ψυχολογία του και η κακή διαχείριση να τον έχουν φέρει σε αυτό το σημείο. Αυτό δεν σημαίνει όμως οτι δεν θα βοηθάμε.
08-07-2018, 13:56 #7
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 296
Περίμενα μια απλή λέξη «ευχαριστώ», όταν διόρθωσαν το πρόβλημα τους, και να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς να μ' ενοχλούν.
Δεν περίμενα ασυνεννοησία, πισώπλατα κατηγορίες, αδιαφορία και ξαφνική φυγή, σαν τους κλέφτες.
....
Ίσως να έχεις δίκιο και «κάτι δεν πάει καλά μ' εμένα»...Τι είναι λοιπόν αυτό το «κάτι», κατά την άποψη σου??
08-07-2018, 14:23 #8
- Join Date
- Aug 2014
- Posts
- 1,556
Όταν δίνεις κάτι μην περιμένεις τίποτα.
08-07-2018, 14:29 #9
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 23,850
θα σου πω.
κατ αρχας, δεν ξερεις καν ποιο ηταν το προβλημα τους.
εσυ θεωρησες οτι αυτο που βλεπεις ηταν το προβλημα τους, οποτε αν εδινες την βοηθεια που εδωσες, και το προβλημα θα ελυνες κι ενα ευχαριστω μπορει να ακουγες.
1. δεν μπορεις να εχεις συγκεκριμενες προσδοκιες απο παντελως αγνωστους ανθρωπους.
μπορει να ειναι περιεργοι, εθισμενοι, να σε ειδαν στραβα, μπορει 1000000 πραγματα που δεν ξερεις να συμβαινει.
2. οταν προσφερεις καποια βοηθεια, δεν περιμενεις ευχαριστω. δεν ειναι τυχαιο το "κανε το καλο και ριξτο στον γυαλο". σημαινει οτι εσυ κανεις αυτο που μπορεις κι αυτο που ΝΟΜΙΖΕΙΣ οτι χρειαζεται, με καθε καλη προθεση.
το τι θα εισπραξει ο αλλος τι χρειαζεται, και τι μυαλα κουβαλαει, ειναι ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ με την δικη σου κινηση.
3. κανεις παρακινδυνευμενα πραγματα βαζοντας αγνωστους μεσα στο σπιτι σου.
4. ο τελευταιος αυτο εκανε. ειπε ενα απλο ευχαριστω και την εκανε. αλλα ουτε αυτο σουα ρεσε.
08-07-2018, 14:30 #10
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 101
08-07-2018, 14:40 #11
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 296
Με κάλυψες Κασσάνδρα!!!
Θα προσθέσω μόνο μια μικρή αλλαγή στην ιστορία σου, απλά για να την έχεις στα υπόψη - Όλοι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι.
Είμαι κι εγώ ένας «νεόπτωχος» και μάλιστα συχνά ζω κάτω απ' το όριο της φτώχιας.
Τώρα θα μου πεις «πως γίνεται αυτό»... Οκ, γίνεται!
Φρόντισα να οργανωθώ από πολύ πριν αρχίσουν οι δυσκολίες μου, κι έτσι σήμερα έχω όσα χρειάζομαι, μερικές φορές και λιγότερα, αλλά δεν παραπονιέμαι. Εργασία δεν επιτρέπεται να έχω, επειδή είμαι κοινωνικά αποκλεισμένος, καταδικασμένος λέω εγώ σε ισόβια χωρίς δίκη. Ακόμα κι έτσι, λέω «Οκ» και συνεχίζω... Μόνος μου, εγώ κι ο πόνος μου. Και για να σε προλάβω, δεν έχω δεχτεί κανενός είδους βοήθεια παρόλο που μου προσφέρθηκε κάποτε μέσα από προγράμματα «φιλανθρωπίας» της ορθόδοξης εκκλησίας. Την τοπική «φιλανθρωπία» τους, την έχω γραμμένη στα παλαιότερα των υποδημάτων μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεχθώ τίποτα κι από κανέναν τους. Θα πεις «τόση υπερηφάνεια??»... Όχι, δεν είναι υπερηφάνεια, είναι δικαιοσύνη! Οι τύποι αυτοί νομίζουν, ότι δίνοντας ένα πιάτο φαγητό και μερικά χρήματα, μπορούν να εξιλεωθούν για τα εγκλήματα που διέπραξαν εναντίων μου. Κάποια φορά μάλιστα μια «κυρία της εκκλησίας», μου είπε «εμείς είμαστε πλούσιοι και θέλουμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη». Αλλού αυτά, όχι σ' εμένα... «αν θέλατε να βοηθήσετε δεν θα μαζεύατε χρήματα στο μαξιλάρι σας» (για όσους γνωρίζουν οικονομικά). Λοιπόν... «φτωχοί είσαστε, και μάλιστα φτωχοί στο πνεύμα, αλλά ο παράδεισος δεν είναι δικός μου, κι έτσι ούτε να κρίνω μπορώ ούτε να σας βοηθήσω περισσότερο... @*$@^@@@@@@@...χαχα».
Αυτά...
08-07-2018, 14:58 #12
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 296
Καλά τα λες, κι ο τελευταίος ήταν ο πιο ωραίος, αλλά μια εξαίρεση δεν είναι κανόνας.
Μ' αυτόν ειδικά, είχα μια απορία που την έλυσε η Κασσάνδρα.
Ηλικιωμένος, κοντά στα 80 και να θέλει να κοιμάται στο δρόμο??
χαχαχα... αλήθεια είναι!
αλλά συνήθως είναι πιο κοντοί από μένα...χαχα
.............
τέσπα... ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας!
08-07-2018, 15:03 #13
08-07-2018, 15:29 #14
- Join Date
- Nov 2006
- Location
- Planet Love
- Posts
- 23,850
08-07-2018, 15:44 #15
- Join Date
- Jun 2018
- Posts
- 296
Similar Threads
-
Απορια
By sarah1989 in forum Γενικά για τις Διατροφικές ΔιαταραχέςReplies: 5Last Post: 21-11-2013, 22:29 -
απορια !
By το αγχος προσωποποιημενο! in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική ΔιαταραχήReplies: 3Last Post: 07-04-2013, 12:46 -
Απορια SOS
By Nocash in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης ΔιαταραχήReplies: 3Last Post: 19-12-2012, 20:36 -
Απορία
By TYR in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότηταReplies: 11Last Post: 02-12-2012, 23:42 -
Απορία
By sullengirl_deleted in forum Ψυχαναγκασμοί - Ιδεοψυχαναγκαστική ΔιαταραχήReplies: 3Last Post: 26-06-2012, 14:16
Μουδιάσματα και τρελό άγχος
16-06-2024, 15:27 in Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή