τι μου συμβαίνει άραγε???
Ειμαι 16 ετών.Απο μικρη ειχα διαφορες σκεψεις...ελεγα "να λεει να γινοταν αυτο,να γινοταν το αλλο",οπως πχ οταν κρατουσα μικρα παιδια απο το χερι ελεγα "να λεει να τους εδινα μια να επεφταν στη θαλασσα",κ διαφορες αλλες σκεψεις πολυ ασχημες χωρις να μπορω να τις ελεγξω."να σκοτωνα,να κανα,να διχνα,το ένα το άλλο".Κι ενω ηξερα πως δεν προκειτε ποτε ν γινουν πραγματικοτητα κ ηταν κατι σαν εμμονες με ενοχλουσε.Δεν έδινα σημασία αλλα κάπου κάπου συνεχίζονται και τώρα.Όπου κι αν είμαι,στο σχολείο,στο σπίτι,οπουδήποτε.Κι είναι απαίσιο! Κοίταζα συνέχεια μέσα στην τσάντα να δω αν είναι το κινητό μου από φόβο μην το χάσω ενώ ήξερα πως δεν υπήρχε περίπτωση να έχει πέσει κάτω γιατί η τσάντα ήταν κλειστή.Με έβγαζα με διάφορες ασθένειες,και ομοφυλόφυλη,και τώρα τελευταίως κάθε μέρα που πέρναγε όλο και κάποια άλλη σκέψη θα με βασανίσει αλλά μερικές φορές το μυαλό μου είναι ολοκάθαρο!(Άλλο ένα παράξενο είναι πως κοιτάω φωτογραφίες από κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο και νιώθω οτι δεν μπορώ να τις βλέπω κατάφατσα,να με πιάνει κάτι ντροπή,ένα παραξενο συναίσθημα χωρίς να το ελέγχω! Έχω την τάση όταν βλέπω ταινίες στον υπολογιστή να το σταματάω ξανά και ξανά και να βλέπω την ίδια σκηνή συνέχεια.Το μόνο που δεν με πιάνει,είναι η ταχυκαρδία με τα μαχαίρια και το συχνό πλύσιμο χεριών. Επίσης μερικές φορές σχηματίζω στο μυαλό μου διαλόγους με άλλα άτομα,πράγματα που θα ήθελα να λέμε και με πιάνω να μιλάω μόνη μου,και καμιά φορά να πετάω στα καλά του καθουμένου άσχετες λέξεις.Δεν ξέρω τι μπορεί να είναι,είχε κανείς κάποια παρόμοια εμπειρία???