Καλημερα
Μενω εξωτερικο εδω και 6 χρονια, με το που εφτασα εδω γνωρισα μια κοπελα με την οποια χωρισα πριν 3 1/2 μηνες. Δεν πηγαινε αλλο ουτε καν θυμαμαι ποσες φορες χωρισαμε και γυριζαμε. Η κριτικη και οι προσβολες που ελαμβανα απο αυτο το ατομο ηταν συνεχεις απο ενα σημειο και μετα. Η σχεση ειχε παψει να ειναι σχεση απο τον πρωτο χωρισμο μας αλλα δεν ειχα το κουραγιο να μεινω μονος μου εδω και να αρχισω πραγματικα τη ζωη μου. Το Δεκεμβρη η κατασταση εφτασε στο απροχωρητο με εδιωξε απο το σπιτι της με βια (τριγυρνουσε στο σπιτι με ενα μαχαιρι....)και εφυγα και απο τοτε καμια επαφη. Τελος.
Τις πρωτες 2 εβδομαδες μετα το χωρισμο ημουν σε σχετικα καλη κατασταση μετα μπηκα σε καταθλιψη. Οι λογοι που εφυγα ηταν ακομα νωποι.
Θυμαμαι ολα τα ασχημα που μου εγιναν που ακουμπησαν ολες τις πλευρες του ειναι μου, κατηγορω για τα παντα τον εαυτο μου για τη ζωη μου για τα λαθη μου στη σχεση για αυτο που ειμαι για τη ζωη μου ολη. Πως υπαρχει τετοια σκληραδα μεσα μου απο που ερχεται δεν μπορω να το καταλαβω. Αυτη η μηχανη παραγωγης ενοχης αυτολυπησης αυτοαποριψης αυτοκατηγοριας αυτοματαιωσης τι θελει να μου πει τι μου φωναζει τι ζηταει απο εμενα?
Δεν το βαζω κατω προσπαθω να βγαινω εξω να χαιρομαι εστω και μονος μου τον ηλιο με εναν καφε για παρεα, οποτε μπορω περπαταω γρηγορα δυνατα και ψαχνω να βρω ανθρωπους για παρεα, νιωθω ομως σαν να τους χρησιμοποιω και δεν μου αρεσει αυτο.
Παλευω και στη δουλεια και στελνω και λεφτα στην Ελλαδα που λογω κρισης γινεται χαμος στην οικογενεια μου. Ποναω ποναω αληθινα για πρωτη φορα στη ζωη μου εκλαψα μετα απο πολλα χρονια και ευχαριστηθικα για αυτο....Νιωθω ανθρωπος σαν να μπορω να κατανοησω και τους αλλους καλυτερα...Παιδια θελω να προχωρησω αλλα ο φοβος και το αγχος δεν με διευκολυνει,εκανα λαθη στη σχεση μου και με τον εαυτο μου αλλα δεν ειμαι υπευθυνος για ολα εγω... Τραυματιστηκα ...Φοβαμαι να παω σε μερη που μπορω να την πετυχω αλλα καταλαβαινω οτι οι φοβοι μου ειναι εντελως τρελοι... Δεν θελω να κλειστω στο σπιτι με τιποτα,,, Τους τελευταιους μηνες βιωσα βιαιο χωρισμο, μετακομισεις ,προβληματα δουλειας ,οικονομικη κριση και προβληματα της οικογενειας μου. Γιατι δεν μου δειχνω λιγο συμπονοια και κατανοηση λιγο αγαπη...
Αυτα και να με συμπαθατε για το μεγεθος του mail ,θα χαρω να εχουμε διαλογο,,,
