Είμαι σίγουρη ότι πάσχω από κατάθλιψη. Ειχα πάει πριν αρκετά χρόνια κ ειχα οντως συμπτώματα.Ειχα πάρει και χάπια αλλά δεν τα τήρησα σωστά, πήρα κιλά, μην σας τα πολυλογώ, στη φάση που είμαι, κλαίω με το παραμικρό 33χρ γυναικα, οταν μου κάνουν παρατήρηση ενοχλούμαι κ κλαίω τις περισσότερες φορές είτε απο νευρα ειτε γιατι στενοχωριέμαι. Με επηρρεάζει ο συντροφος μου κ δεν μπορώ να χωρισω διότι μέσα απο τις συζητήσεις μας με τουμπάρει κ νιωθω οτι εγω φταιω μονο.
Δεν μπορω να σκεφτώ, να συγκεντρωθώ, αφαιρούμαι συνεχεια,νιωθω χαζή, άχρηστη, ανικανη.Εχω μεινει πισω σε πολλα στη ζωή μου, ξεκιναω κατι με χαρά κ το σταματώ παρα πολύ συντομα.
Εχω διαβάσει κ για τη ΔΕΠΥ.Αλλά δεν έχω ουτε την οικονομική άνεση πλέον να κανω συνεδριες ειτε για ΔΕΠΥ ειτε για ψυχοθεραπεια.Επισης ο συντροφος μου δεν πιστευει στους ψυχολογους κ δεν συμφωνει στο να απευθυνθω σε εκεινους.
Δεν θελω να πω άλλα γιατι με παιρνει απο κατω.
Αν θελετε μου γραφετε κ σε προσωπικα μηνυματα, αν μπορειτε να με βοηθησετε με συγκεκριμενες κινησεις που πρεπει να κάνω κι αν υπαρχει μεσα στο forum καποιος ψυχολογος-ψυχιατρος θα θελα να μου γραψει προσωπικα για να πω κατι που δεν θελω να το θεσω δημοσια.
Να πω και κάτι ακομα.Σκεφτομαι συνεχεια, κανω σκεψεις-σεναρια που στεκουν λογικά αλλά δεν εχω τρανταχτα επιχειρηματα για να τις κανω.ΑΠοτελεσμα με τις εμμονες αυτες να τρελαινομαι, να πεφτει η ψυχολογια μου, να με σιχαινομαι, να σκεφτομαι ακραια πραγματα.Γι αυτο θελω βοηθεια.
