Originally Posted by
λιλιουμ
Βασικα, πριν πω την εμπειρια μου και τη γνωμη μου για τη συμβιωση, θα πω οτι δεν το θεωρω καλο να μην κανεις κατι απο φοβο. Επειδη φοβασαι οτι θα αποτυχει, φοβασαι μη χαλασεις κατι καλο, κτλ κτλ κτλ.
Εγω λοιπον βασικα δε σκεφτομαι ετσι, για αυτο εχω συγκατοικησει χωρις να το σκεφτω δευτερη φορα στο σπιτι μου, σε σπιτι του αλλου, και εχω να πω οτι αν ειναι να χαλασει κατι θα χαλασει, και αν η συγκατοικηση φερει ρηξη η τελμα, τοτε για μενα η σχεση θα χαλαγε ουτως η αλλως, απλα η συμβιωση εφερε μια επισπευση. Δε συγκρινεται η εμπειρια με μια σχεση που τον βλεπεις τον αλλο για καφε και για σεξ καθε τριτη μερα... Τεραστιο μαθημα η συμβιωση. Αλλα δεν αρεσουν σε ολους τα μαθηματα!
Καποιοι ανθρωποι ειναι πιο διστακτικοι, το σκεφτονται παρα πανω η εχουν μεγαλητερη αναγκη αυτονομιας και ανεξαρτησιας, αλλοι δεν ειναι σιγουροι αν θα μπορουσαν με ενα συγκεκριμενο ατομο να συγκατοικησουν, αλλα και οι δυο οι προηγουμενοι αν τους ερθει η κεραμιδα στο κεφαλι τους βλεπεις να συγκατοικουν την αλλη μερα!! Αλλα, να μη θες να συγκατοικησεις μηπως χαλασει η τελεια συνταγη... εγω ειμαι οτι βρεξει και οτι νιωθω εκεινη τη στιγμη, οποτε δε μπορω να σε καταλαβω..
Ξερω ομως οτι υπαρχουν ανθρωποι πραγματικα διστακτικοι, αναποφασιστοι και πολυ σκεπτικοι που φοβουνται τη δεσμευση και οτι αυτο συνεπαγεται, και τους βλεπεις να μενουν σε μια σχεση 20 χρονια, αρραβωνιασμενοι τα 10, και οταν καποτε παντρυεονται μετα απο δυο μηνες χωριζουν. ΑΝ ειστε σε αυτη την κατηγορια.. αφηστε το!!