Ζήλεια και η παράνοια της...
Καλησπέρα σε όλους, καινούργιο μέλος. Τον τελευταίο καιρό αντιμετωπίζω κάποια θέματα που με έχουν πιέσει πολύ ψυχολογικά και κυρίως έχουν να κάνουν με την ζήλεια και το πως μπορεί από το πουθενά να σε οδηγήσει στην παράνοια.
Είμαι με μία γυναίκα αρκετό καιρό και έχουμε περάσει πολλά πράγματα μαζί. Ξεκινήσαμε ερωτευμένοι, αγαπηθήκαμε, αγαπιόμαστε απλά οι τελευταίοι μήνες λόγω οικονομικών προβλημάτων μας έβαλαν σε μία απόσταση 4-5 μηνών και αυτό μας αποξένωσε λίγο.
Η συγκεκριμένη γυναίκα είναι αρκετά κοινωνική σαν χαρακτήρας, έχει πολλές εμπειρίες από άνδρες και σε σεξουαλικά θέματα, έχει πολύ καλό λέγειν και γενικά αν και εξωτερικά αντικειμενικά δεν είναι πολύ ωραία, σε τραβάει πολύ σαν άτομο. Τα τελευταία 2 χρόνια την ένοιωθα κολλημένη επάνω μου αρκετά, είχε παρατήσει την "κοινωνική" ζωή και αυτό ενω ταυτόχρονα μου έδινε αυτοεκτίμηση ότι και καλά θέλει μόνο εμένα, από την άλλη με πίεζε αρκετά και με κούραζε. Τον τελευταίο μήνα όμως επέστρεψε στην παλιά καλή κοινωνική της ζωή, κάτι πολύ θεμιτό και καλό, αλλά άρχισα να παρατηρώ διάφορα. Ξαφνικά άρχισα να ζηλεύω έντονα διάφορα πρόσωπα που γνώριζε, άρχισα να ψάχνομαι τι είναι αυτοί, γιατί τους μιλάει κτλ. (ενώ παλαιότερα δεν είχα κανένα θέμα) και άρχισα να έχω έντονη ανασφάλεια για στο σεξουαλικό/ερωτικό κομμάτι. Πίστευα ότι με έχει απατήσει ενώ ισχυριζόταν και ορκιζόταν ότι δεν το έχει κάνει (και εδώ που τα λέμε δεν είχα καμία τρελή ένδειξη, μόνο υποψίες) και έφτασα μέχρι το παρανοικό σημείο να ψάχνω το κινητό και τον υπολογιστή της για να βρω αν έχει μιλήσει με κάποιον συγκεκριμένο, τι έχει πει κτλ.
Πιανόμουν από λέξεις ή φράσεις και πάνω σε αυτές έφτιαχνα δικά μου σενάρια για το τι μπορεί να έχει κάνει, πόσο με έχει προδώσει κτλ. Παράνοια σας λέω.
Μέχρι που πρόσφατα έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτομαι ότι μπορεί να με απατήσει και με τον καλύτερο μου φίλο μόνο και μόνο επειδή κάναμε αστειάκια σε μία κουβέντα για το σεξ και εκεί κατάλαβα ότι έχω ξεφύγει πολύ σοβαρά και ότι πραγματικά χρειάζομαι καλές συμβουλές και μία βοήθεια.
Για να μην σας κουράσω άλλο, να προσθέσω μόνο ότι στο κομμάτι το σεξουαλικό με έχουν δυστυχώς επηρρεάσει διάφορες ταινίες πορνό που είχα δει παλαιότερα, όπως κάθε άντρας, και μου κολλούσε στο μυαλό ότι αυτά που γίνονται εκεί μπορεί να γίνουν και στην πραγματικότητα. Ξέρω ότι φαίνεται αστείο, αλλά πιστεύω ότι έχει συμβάλλει στην τωρινή κατάσταση. Ποια είναι η συμβουλή σας? Πως μπορώ να ηρεμήσω, να βασιστώ σε πραγματικές καταστάσεις και όχι σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας και να ξαναβρω τον εαυτό μου? Νοιώθω ότι έχω χάσει κάθε ενδιαφέρον για το οτιδήποτε και το μόνο που σκέφτομαι όλη μέρα είναι πως θα ψάξω να δω με ποιον μίλησε, πότε μίλησε, γιατί δεν μυο δίνει σημασία και μιλάει με άλλον κτλ.
