Παιδικά απωθημένα ή κάτι άλλο..?
Χρόνια το είχα καλά κρυμμένο μέσα μου, το είχα κατανοήσει και το είχα ξεπεράσει σε εναν πολύ μεγαλο βαθμο και τωρα καλουμε να το σκαλισω παλι.
Σε ηλικια 10 ετων επαιζα κρυφτο στην γειτονια με τον 4 χρονια μεγαλυτερο αδελφο μου και την παρεα του. Ενας απο τους φιλους του με "προστατευε" απο το να μην χαθω ή να μην χτυπησω οσο παιζαμε κρυφτο και κρυβομασταν μαζι. Καθε φορα που κρυβομασταν, εκεινος ασελγουσε απανω μου χωρις εγω να φερω αντισταση.Δεν εφερνα αντισταση γιατι οταν το εκανα γινοταν πολυ πιο βιαιος και επιμονος.
Τους λογους της ασελγειας τους δικαιολογησα στην ενηλικη ζωη μου : Ηταν μικρος και εκεινος, και δεν ειχε πληρη επιγνωση της πραξης του, οπως καθε εφηβος, ηθελε απλα να κανει σεξ και εγω ημουν το "μοναδικο" θυληκο της παρεας. "Ισως..." σκεφτηκα, "να με ειχε ερωτευθει".
"Ισως... Να ηταν απλα ενας ανωμαλος".
Ο ουσιαστικος προβληματισμος μου ξεκιναει απο την στιγμη που θελησε να με βρει αυτος ο ανθρωπος... Σημερα 19 χρονια αργοτερα, πηγε στο πατρικο μου, βρηκε την μητερα μου(η οποια δεν ξερει κατι) και την ρωτουσε για εμενα,τον αδελφο μου (και κατι αλλα ασχετα που ειναι εκτος θεματος)... Με τα πολλα, αφησε την ηλεκτρονικη διευθηνση του απο το facebook στην μανα μου,λεγοντας της να τον προσθεσουμε σαν φιλο γιατι ηθελε να μαθει νεα μας. Η συνεχεια της ιστοριας εχει ως εξης: Ηθελα να αντιμετωπισω αυτην μου την παιδικη ιστορια. Εστειλα λοιπον το αιτημα φιλιας, εχοντας παντα στο μυαλο μου οτι ηρθε ο καιρος να μαθω την δικη του οπτικη γωνια και επιτελους να απαντηθουν ερωτησεις χωρις εικασιες....
Παιδια.... Ο τύπος ειναι υπερτουμπανο... Νομιζω οτι ενθουσιαστικα παρα πολυ με την εξωτερικη του εμφανηση αλλα δεν μπορω να το προσδιορισω απολυτα ακομη... Εσεις τι λετε? Τι μου συμβαινει? Ειναι δυνατον να ερωτευτηκα...?